Dom Sunny'ego

[Sunset]

Frozen tulono a ona znowu była bez przytulania... Nie podobało jej się to nic a nic... Skrzydełko taty było takie fajne... Sięgneła kopytkami by po nie chwycić i wespięła się na tylne kopytunia, i wtedy straciła równowagę, potykając się o Frozen. Wylądowała o dziwo, w czymś miękkim, i tym czyms okazała się ta Granatowa. Była taka mięciutka, jak wcześniej. Zaraz też postanowiła, że skoro nikt jej nie tuli, to ona przytuli najbliższą osobę i przytuliła właśnie April.

- Ga!

Zakrzyknęła i wtulała się w nią bardzo mocno. Była ciepła i ładnie pachniała... Czymś obcym, ale i Frozen. Tuliła i tuliła, domagając się też pieszczoty. W końcu Granatowy Potwór powinien ulec i spełnic jej żądania.

[April Moon]

Flame się złościła. I to bardzo. Nieco zadrżała. Nie o to jej chodziło. Zupełnie nie o to. Pierwszą myślą, jaka jej przeszła przez głowę, to by przyciągnać do siebie Frozen, w nadziei że Klacz na widok niewinnego dziecka się uspokoi, ale to byłoby nie w porządku względem córeczki. A tym, bardziej, jeżeli ta klacz by się nie uspokoiła nawet wtedy.
- F... Flame... Spokojnie... Dzieci wystraszysz a Rapid ledwie usnęła.
Po czym zaszeptała Sunny'emu do ucha.
- Tylko się droczyłam. Lepiej broń swojego dziecka przez swoją partnerką, bo gotowa sie jeszcze na Frozen przy okazji wyżyć... Nie zrobiłam nic złego.

[Raging Flame]

-Coś ci chyba mówiłam.-Powiedziała jednorożka patrząc się na April, jej uwagę przykuła jej córka, która postanowiła się przytulić do tej tak nie lubianej przez Flame klaczy. Jednorożka, co dało się przewidzieć, zmrużyła mocno oczy patrząc się groźnie na April.
-Ja nie wiem co ty sobie myślisz.-Powiedziała na razie dość spokojnym głosem.-Przychodzisz sobie z dzieckiem i liczysz na nocleg dopóki sobie sama czegoś nie znajdziesz, zalecasz się do niego przy mnie, cały czas widzę jak na niego patrzysz, a teraz...-Przerwała nagle czując jak głos jej więźnie w gardle. Przełknęła z trudem ślinę i spuściła głowę, patrząc się na prześcieradło na którym się pojawiały pojedyncze krople, które wypływały z jej oczu.-Chcę być sama...-Powiedziała nie podnosząc wzroku.

[April Moon]

Flame płakała... No to już było tego dość. Z jednej strony, czuła okrutny tryumf. Wreszcie była w czymś lepsza od niej. Z drugiej strony... To nie było w porządku... Postanowiła okazać się od niej lepszą... A wiedziała doskonale, że Flame nie byłaby tak wyrozumiała na jej miejscu. Wstała cichutko z łóżka i podeszła do niej. Położyła jej kopytko na barku.
- Przepraszam cię... Naprawdę mi przykro...
Powiedziała cicho, niemal smutnie i zabrała kopytko. Następnie stanęła w drzwiach.
- Sunny, idź na dół, połóż dzieci spać. Jak skończysz, będę na dachu, o ile chcesz porozmawiać. Nic więcej nic mniej. Chyba że Flame nie będzie miała nic przeciwko twemu towarzystwu, w co wątpie w jej obecnym stanie, to zostań tu z nią.
Spojrzała na niego niemal czule, i tylko powiedziała jeszcze bezgłośnie, ruszajac jedynie ustami:
- Pamiętaj, jak ostatnim razem nie zostawiłeś klaczy samej...
I bezszelestnie wyszła, zostawiając Frozen pod opieką jej taty, i ruszyła na poddasze, a potem wyszła okienkiem na dach i tam usiadła. Niebo było pięknie gwieździste.

[Sunny Sky]

Po raz pierwszy Flame wpadła w taki nastrój. Sunny'emu aż słowa uwięzły w gardle. Chciał od razu ją przytulić, ale April powiedziała coś i wyszła, zostawiając ich z dziećmi. Ostrożnie, po cichu, wstał i przeniósł śpiące maluchy do umytego kojca na parterze, zostawiając uchylone drzwi do ich salonu by w razie czego je słyszeć i upewniając się, że drzwi na dwór są zamknięte na klucz, po czym wrócił do narzeczonej. Bezszelestnie usiadł obok niej i objął ją ostrożnie.
-Przepraszam, Flame... - Powiedział smutnym tonem.

[Raging Flame]

Mówiła przecież że chce być sama. April wyszła, co prawda licząc pewnie na spotkanie później z Sunnym, ale co to teraz miało by i tak znaczyć? Była w rozsypce, działo się za dużo i za szybko. Ledwo zauważyła, że została objęta przez ogiera. Po chwili czuła jak ogarnia ją pewne ciepło. Ciepło które ma źródło poza jej ciałem. Klacz zaczęła się lekko trząść i mimowolnie intensywniej płakać. Przytuliła się mocniej do Sunny'ego, nie wiedząc dlaczego to robi. Przecież chciała być sama, dlaczego nie zostawił jej? Dlaczego go nie wygania? Dlaczego go teraz tak mocno do siebie przytulała?
-Sunny...-Wychrypiała przez ściśnięte gardło.-...jestem ci niepotrzebna, zbędna... Nie mogę tak, nie potrafię. Będą złą matką, będę okropna... I jeszcze jak ona teraz będzie, jak ona nic nie znajdzie i tutaj zostanie to ja... ja zwariuję... Ja i bez tego zwariuję...

[Sunny Sky]

Miała bardzo mocny uchwyt. Cieszył się, że go tuli, zamiast potraktować jakąś kulą ognia czy czymś, ale szkoda, że była w takim okropnym stanie. Pocałował ją delikatnie w głowę.
- Flame, jesteś mi bardzo potrzebna... kocham cię, pamiętasz? Oświadczyłem ci się. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. - Zaczął ją, dla uspokojenia, głaskać kopytem po plecach. - Miałaś bardzo ciężki dzień i jesteś smutna, ale jutro będzie wszystko lepiej... Zobaczysz... I będziesz dobrą matką. Wierzę w ciebie. - Pocałował ją znowu, ale tym razem w policzek.

[April Moon]

April siedziała na dachu i rozmyślała. O... Tam był Artemis... A tam dalej Byk i nawet znalazła Cassiopeję... Dzisiejsze niebo było przepiękne. Całe życie zgłebiała jego tajemnice a nigdy nie była bliska nawet promila tego wszystkiego... Nie rozumiała gwiazd, choć tak wiele o nich wiedziała... I nie rozumiała, co się działo w jej sercu przez ostatnich parę tygodni. Sunny miał być tylko przygodą... A został ojcem jej dziecka. Frozen była przepiękną dziewczynką. Musi szybko powiadomić rodziców. Heh... Na pewno będą krzyczeć. Powiedzą jej, jaka była nieodpowiedzialna i że jest wszystkiemu winna... Pewnie mieliby rację, ale ona nie chciała by tak było. Tak bardzo potrzebowała teraz kogoś kto by jej powiedział "jakoś to bedzie, nie martw się"... Ale na złość nikogo nie było. Nawet Sunny'ego... Albo mu tak bardzo nie zależało, albo właśnie na odwrót, tylko że nie w tę stronę. Zaczęła płakać.
Płacz był rzewny, choć cichy. Oczy ją paliły gdy patrzyła na swojego ukochanego Oriona. Czy dla niego liczy się tylko Frozen? Czy ona nie ma miejsca w jego życiu? A przecież z tego właśnie powodu uciekała wcześniej i uciekła do Manehattanu, do apartamentu rodziców. Przez chwilę nawet nią miotnęło. A może ukraść znowu Frozen i uciec? Tym razem na dobre? Wachania... Wachania, wachania... Nic tylko wachania.

[Raging Flame]

Westchnęła głośno czując jego pocałunek na sobie. Był pewien tego co mówił, taki spokojny i ciepły... A ona zdała sobie sprawę że bała się. Bała się zwykłego życia, że wszystko będzie się kręcić wokół domu, dzieci i kuchni. Otarła lekko nosek o jego futerko i pociągnęła mocniej powietrze nosem. Puściła go po jakimś czasie milczenia, po czym położyła się powoli w łóżku, zwijając się w coś na kształt kłębka.
-Chyba muszę się przyzwyczajać do myśli, że będę ją widywać znacznie częściej niżbym chciała... Chyba trzeba będzie z nią...-Nie powiedziała do końca zdania, po prostu zasnęła odkryta w tej pozycji.

[Sunny Sky]

-Tak, będzie trzeba... - Szepnął łagodnie Sunny, sięgając po chusteczkę i delikatnie ocierając łzy z jej twarzy, po czym ją okrył kołdrą. Nagle poczuł się strasznie męski, dorosły i opiekuńczy. Uśmiechnął się sam do siebie na tą myśl, po czym ruszył do ostatniej osoby w mieszkaniu, która nie spała poza nim. Do April. Wyszedł cicho na dach. - April, dzieci i Flame już śpią, może też powi... - Och, też płakała. Co jest z tymi klaczami? Usiadł obok niej i objął ją. - Hej, nie ma o co płakać. Jakoś to będzie, nie martw się. - Powiedział łagodnym głosem.

[April Moon]

- A ty co? Telepata?
Zmierzyła go obrażonym wzrokiem... Z jednej strony, właśnie tego potrzebowała, z drugiej... To było niemal bezczelne. Otarła łzy i spojrzała na niego czerwonymi oczami.
- No tak, twoja Flame już śpi... Szkoda, że nie wszystkie matki swoich dzieci traktujesz tak dobrze...
Powiedziała z wyrzutem odsuwając się od niego. Czemu to robiła? Czemu wciąż go krzywdziła? Przecież nie o to jej chodziło. Ona chciała, by przy niej był. By ją kochał. A ona robiła wszystko, by tego nie zrobił nigdy.
- Ja... Ja... ja... Sunny... Ja...
Nie mogła się odwiesić. ACH! WEŹ SIĘ W GARŚĆ DZIEWCZYNO! Wymierzyła sobie mentalny policzek. Przestała się odsuwać i znów popatrzyła w gwiazdy.

[Sunny Sky]

Hm? O co chodziło z tą telepatią? Czyżby właśnie mu się przyznała, że oczekiwała na pocieszenie? To w takim razie dlaczego się odsuwała i go tak traktowała? Klacze, kto je zrozumie?
-Nie wyglądało na to, byś była wtedy w takim stanie, a poza tym... lubisz gwiazdy. Byłem pewien że ci to bardziej poprawi nastrój. - Też spojrzał w niebo, gdy się zawiesiła na "ja". - Ehm.... Chcesz coś powiedzieć? - Spojrzał znowu na nią.

[April Moon]

- Zamknij się i połóż się obok mnie...
Powiedziała, leżąc na plecach. Tylko tyle mogła wykrztusić na te chwilę.
- Tam jest Orion. To moja ukochana gwiazda. Te dwie po bokach tworzą niemal prostą linię, tzw. Pas Oriona... Jest prosty w swym kształcie i swej postaci, a jednak nie wiesz o nim nic...
Spojrzała na niego wzrokiem, jakim obdarza się kogoś, u kogo czegoś się chce dopatrzeć.
- Nie masz ukrytego skomplikowania Oriona... Nie umiesz mnie zrozumieć, Sunny. Dlatego wciąż uważam, że jednak nie powinieneś wychowywać Frozen. Nie jako jej Ojciec. Ona będzie taka jak ja. Prosta, a tajemnicza zarazem i bardziej skomplikowana niż płatki sniegu.

[Sunny Sky]

Co niby miał zrobić? Spełnił prośbę April, kładąc się obok niej na plecach i wpatrując się w niebo. Nigdy jeszcze tak w nie nie patrzył. Westchnął ciężko.
-April... A skąd to wiesz? Na razie bardzo przypomina mnie w jej wieku. Nawet wygląd mamy podobny. A poza tym.... - Obrócił głowę. - Klacze z reguły są proste, tajemnicze i skomplikowane naraz. - Uśmiechnął się do niej. Niebo wyglądało pięknie, musiał przyznać, ale nie widział w nim... głębi, jak choćby w książkach medycznych czy zwykłym pomaganiu innym. Wolał zajmować się czymś bliższym niż gwiazdy.

[April Moon]

- Nie pojmiesz mnie tak, jak ja nie pojmuję twojej medycyny a ty moich gwiazd. Jestem ci tak odległa jak one, a jednak cie wołam. Pragnę cię, opromieniam cię... Ale nie umiesz podzielić uwagi. Nie chcesz... Za to cię nienawidzę... Bo nie umiesz tej uwagi skupić na mnie, albo chociaż czasem mnie nią uraczyć... Zawsze jest tylko Flame, Flame i Flame... Nigdy nie mówisz też o mnie, mówisz tylko o Frozen. Myślisz, że chcę, by wychowywała się widząc cię takim?
Powiedziała spokojnie, wpratrując się w swojego Oriona. Jej różek zalśnił i przed nimi pojawił się "ekran" na którym gwiazdy łączyły się we wzory pod wpływem jaśniejszych kresek.
- Tyle je łączy a są od siebie tak oddalone... Ale popatrz... Nie wszystkie są połączone ze sobą. Ale Mała Niedźwiedzica Wielka Niedźwiedzica obie są takie same, choć inne...