Terror, śmierć i rozkład.

[Reetmine]

[ Nope, jest Rarco, Tali i 3 laski. Możecie też porozmawiać z innymi wojskowymi, iść na miasto czy coś]

[Reetmine]

MG

- Zaginieni.- Sucho odpowiedziała Iris. Zapaliła ponownie cygaretkę i spojrzała w oczy łucznika. - Tak wyszło, mogłabym przepraszać, zapewniać, że nie chciałam, ale nie będę kłamać. Slur była jedną z nas, znaliśmy się od wielu lat, i wybierając państwo a ją wybrałyśmy ją. Choć to było idiotyczne, przyznaje. Teraz mamy wspólnego wroga, ją i Germaney. Wspomożemy was jak tylko będziemy mogły. Jeśli chcecie być sami tam jest wolna sypialnia. W mieście nie ma już Germańców, możecie spokojnie wyjść na nie. Jest też paru wojskowych w budynku, możecie z nimi również porozmawiać.

[ReflexivoArco]

Brew ogiera po raz kolejny powędrowała w górę. W zasadzie, stawało się to dosyć monotonne, ale do czasu, gdy nie wyhoduje sobie palców, którymi mógłby bębnić o blat stołu takie okazywanie emocji musi mu starczyć. W zasadzie, kiedyś Pinkie pokazywała mu taką sztuczkę, coś z dmuchaniem w kopytka, i...
...Nie, chyba jednak palce nie są tego warte...
-Chyba nie będziecie zdziwione, jeśli powiem, że w tej chwili mało mam... mamy powodów, by wam ponownie zaufać, co nie?- rzekł.- Niemniej chyba nie mamy wyboru...- westchnął, po czym wyciągnął z wewnętrznej kieszeni płaszcza srebrną piersiówkę, w której zabulgotał płyn. Ostatnio zaniedbał kontakty z nią...
-Proponuję napicie się dla podparcia nowego przymierza.- powiedział wyciągając kopyto z naczyniem w kierunku obydwu klaczy. Okazja do napicia zawsze powinna być wykorzystana! Po tej ,,ceremonii'' chciał pójść do sypialni by trochę... odpocząć ze swoją narzeczoną...

[Reetmine]

MG

Serenade przyjęła piersiówkę i pociągnęła łyk, po chwili podając go koleżance. Jednorożec też wypił trochę alkoholu i zwrócił go do zielonego kucyka ziemnego.
- Nie dziwimy się. - Rzekła Iris. - Jednak musicie nam zaufać, mamy teraz zadanie do wykonania.
- Tak, to była Slur. Trochę narwana, ale zawsze taka była. Dogadała się z Germaneycami i nas w to "wciągnęła", teraz żałujemy. Wbrew pozorom niewiele, poza waszymi imionami. O tobie zebro wiedzieli, ale twego kompana zupełnie nie. Nie jesteś wrogiem publicznym, poza tamtymi kucami nikt o was nie wie. - Serenade była bardziej wygadana.

[ReflexivoArco]

Ogier schował piersiówkę do wewnętrznej kieszeni płaszcza, po czym kiwnął głową słysząc odpowiedź Serenade. Było lepiej niż się spodziewał, zakładając rzecz jasna, że to, co mówi jest prawdziwe.
-Dobrze, nawet jeśli coś powiedzieli, to nasza ucieczka z... zaginięcia...- tutaj pozwolił sobie na spojrzenie z politowaniem na Iris I Serenade-... jedynie doda efekt grozy przy spotkaniu z Tali. A gdy tamci będą ,,zgrozowani''...- Rarco uśmiechnął się półgębkiem i klepnął kołczan.- A teraz, jeśli pozwolicie, chcemy chwilę odpocząć...- dodał odwracając się i uchylając drzwi do sypialni- Prawda, Tali?

[Reetmine]

MG

- OCzywiście możecie, tam macie sypialnie w której możecie odpocząć. Nikt wam nie będzie przeszkadzał.

Zebra i ogier weszli do sypialni, może nie była zbyt duża, ale przyjemna, no i wreszcie mogliście sobie "poleżeć" na czymś innym niż ziemi. Było średniej wielkości łoże z bawełnianymi poduszkami i kołdrami, na stole zaś butelka wina i dwa kieliszki.

[ Macie czas wolny, piszcie jak chcecie. Kiedy będziecie gotowi na dalej dajcie znać]

[ReflexivoArco]

Ogier zamknął pospiesznym ruchem lewej, tylnej nogi za sobą drewniane, dosyć niedbale zbite z, jak odniósł wrażenie, olchowych desek drzwi i bec ceregielj objął zebrę i złączył się z nią w gorącym pocałunku. Zanurzył kopyto w jej puszystej grzywie, rozkoszował się miękkim dotykiem warg...
-Za tym tęskniłem...-westxhnął wpatrując się w jej cudne, głębokie oczy- Kocham Cię, skarbie...

[ReflexivoArco]

Zwiadowca nie przerywając uścisku ,,odprowadził'' klacz w kierunku łóżka... W zasadzie, to cholernie porządnego zważając na okoliczności, w jakich się obecnie znajdywali... Odłożył lekko swój skarb na miękką, starannie ułożoną i wykrochmaloną (ku szczerym zdziwieniu zielonego ogiera) pościel, po czym odwrócił się i sięgnął w kierunku butelki. Pobieżnie przejrzał etykietę... Bez zbytnich rewelacji, po prawdzie, dosyć zwyczajne wino, ale nawet największy deresz w odpowiednim towarzystwie stawał się napitkiem na miarę książęcego stołu... Zwiadowcza część umysłu Rarca lekko zamigała. A co, jeśli to pułapka i wino jest zatrute? Szybko przeanalizował taką możliwość. Widział się z głównodowodzącym, dobrym znajomym, którego zna od długiego czasu, małe szanse, by był on changelingiem na usługach Germaney. Zdrajczynie również nie miały szans by podmienić butelkę, z reszta, czuł, że można im zaufać... Ogier z podwójnej pochwy wyciągnął krótki nóż do rzucania i pozbył się korka, po czym powąchał zawartość flaszki

(Proszę o informację, czy Rarco wyczuł jakiś niepokojący zapach. Co jak co, ale na alkoholach to się zna, podobnie jak na truciznach czy środkach odurzających, ze względu na swój zawód ^^)

Nic szkodliwego, zero trucizn itd. Spokój.

[ReflexivoArco]

Dobrze, najwyraźniej nic im nie zagrażało ze strony tej niepozornej butelki trunku... Nalał do obydwu kieliszków czerwonego płynu i trzymając w jednym kopytku oba naczynia odwrócił się i podszedł ostrożnie do łóżka, po czym jedno szkło wręczył (wkopytnił?) Tali.
-Nie, wszystko jest w jak najlepszym porządku. Tylko takie... Zboczenie zawodowe...- zaśmiał się siadając obok narzeczonej i unosząc lekko kieliszek w powszechnie znanym geście toastu.- Za nas, Tal, i za naszą przyszłość. Wspólną przyszłość
Łucznik był w tej chwili szczęśliwy wpatrując się w oczy zebry, jedno piękniejsze od drugiego... Dałby sobie głowę uciąć, że nie ma zarówno w Equestrii, jak i na całym znany świecie ogiera równie szczęśliwego jak on w tej chwili...

[ReflexivoArco]

Łucznik upił łyk alkoholu, lub też, jak kto woli, łyk alkoholu został wypity przez łucznika. Mocno słodkie, chociaż jego słodycz nawet nie miała co stawać w szranki z ukopytkowanym aniołem siedzącym przed jego obliczem. Ogier odstawił na stolik przy łóżku na którym stała już mała lampka. Gwoli ścisłości, teraz stały tam już dwie lampki, z tym, że jedna była lampką wina...
Rarco przysunął się do paskowanej piękności u uśmiechnął się kładąc jej kopytko w talii i całując lekko. Zetknął się z nią noskiem i zaczął pocierać delikatnie ją łaskocząc.
-Wiesz, że zdecydowanie wolę cię pod postacią zebry?- szepnął jej do uszka

[ReflexivoArco]

Ogier rozbawiony uniósł lewą brew i zaśmiał się perliście młodzieńczym, rozluźnionym śmiechem. Naprawdę, Tali była urocza, i nawet nie musiała się ku temu starać...
- E tam, latanie... Latanie jest przereklamowane, zbrzydłoby ci.- stwierdził gładząc ją w talii, po czym zjechał kopytkiem na umięśniony brzuszek i niżej, niżej, aż na bioderka i ich wewnętrzną, delikatną stronę, która zaczął masować zataczając małe kręgi w tych erogennych sferach. Ogier z zamkniętymi oczyma jednocześnie atakował szyjkę zebry mocą pocałunków...

[Reetmine]

[lol jak chcecie to piszcie w EPZ]

[Reetmine]

Serenade chwilę czekała aż się zbierzecie, gdy Tali otworzyła drzwi ta stanęła i spoglądała na nią jak na jakiś obiekt zoologiczny. Mimo to była dalej uśmiechnięta.
- Nie, ale spermę już tak. No i z tyłu śluz. Weź jeszcze prysznic. Dajcie znać kiedy będziecie gotowi.
Klacz odeszła ponownie zsotawiając was samych.

[ReflexivoArco]

Ogier opierając się o przednie kończyny wbił wzrok w sufit uśmiechając się lekko słysząc krótką wymianę zdań pomiędzy klaczami... No tak... Może wypadałoby przypomnieć Tali o zaletach płynących z rozmawiania z innymi kucami bez białej mazi na twarzy i zachęcić ją do skorzystania z paczki chusteczek, która w cudowny sposób nagle znalazła się na szafeczce obok łózka, tuż obok fikuśnej lampki nocnej w co najmniej dwuznacznym kształcie...
-Oj, słońce...- powiedział słodkim głosikiem- Naprawdę, wyglądasz uroczo w tych... kolczykach z pereł!- Rarco puścił oczko w kierunku zebry z białymi akcentami na pyszczku

[Reetmine]

MG

Nagle zobaczyliście, że w drzwiach stanął duży czerwony kuc ziemny z białymi włosami. Nie wyglądał na zadowolonego.
- Dosyć pieprzenia, mamy robotę do wykonania. Na figle będziecie mieć czas po niej. - Hardbeld wyszedł równie nie w sosie jak wszedł do mieszkania.