Terror, śmierć i rozkład.

[ReflexivoArco]

Ogier czerpał z pocałunku niemałą sadysfakcję połączoną z bezgraniczną radością. Gdy przerwali pocałunek uśmiechnął się, jak to miał w zwyczaju unosząc lewy kącik ust i posłał jej czułe spojrzenie. Był szczęśliwy, szczęśliwy jak nigdy dotąd. Ale Tali miała rację, najwyższa pora się stąd zmywać... Ale wyglądała uroczo, gdy cała czerwona odepchnęła go lekko...
-Tali...- Rarco przewrócił oczyma- Po pierwsze, ten liść mnie do czegoś zobowiązuje- odchylił płaszcz ukazując wiszący mu na szyi srebrny liść dębu- A po drugie... Naprawdę myślisz, że puściłbym moją narzeczoną samą?- uśmiechnął się, po czym schował łuk do sajdaka i zaciągnął na głowę kaptur.- Ale obiecaj, że nie będziesz już krzyczeć na środku rynku, dobrze?

[Reetmine]

MG

Pożegnaliście rybę i skierowaliście się z powrotem w stronę miasta. Po drodze nikt wam nie przeszkadzał, nie znaleźliście co prawda tego kuca który uciekł, ale mieliście nadzieję, iż w razie czego okłamie swoje dowództwo- by się nie okazało, że nie wykonał zadania.
Gdy doszliście do Derbyshire słońce zaczynało już wschodzić, zaczynał się nowy dzień. Mimo to ulice już się zapełniały kucami które kierowały się na miejsca pracy. Na wasze szczęście nie dostrzegliście żadnego kuca, który mógł uczestniczyć w waszym złapaniu- a więc być może nikt o waszym przeżyciu nie wiedział? Weszliście trochę do miasta, na tyle, że w każdej chwili możecie zrobić krok w tył i pójść gdzie indziej. Co robicie?

[ReflexivoArco]

Ogier i klacz (która ponownie ubrała się w jego płaszcz, żeby ukryć swoje ubarwienie) szli spokojnym, naturalnym krokiem ulicą Derbyshire. Zdecydowali udać się do kanałów, gdzie zdecydują, co mają robić dalej. Rozglądali się więc za jakimś wejściu do tego miejsca o wątpliwych walorach zapachowych umiejscowionym w miarę na uboczu...
Pomimo, że do głowy Rarca cisnęły się myśli na temat ich wspólnej przyszłości, ślubu i wspólnego mieszkania w tej chwili Wewnętrzny Rarco upchał te myśli do jednej szuflady, aby Zwiadowca mógł skupić się na misji.

[Reetmine]

MG

Śmierdziało jak diabli przed wejściem do kanałów, Tali z problemami podniosła pokrywę i dała ją na bok, po czym zeszła w dół. Po chwili dołączył do niej Rarco. Wewnątrz śmierdziało jeszcze bardziej, ale powstrzymaliście ruchy wymiotne, nie pierwsz raz. Przynajmniej było ciepło, a nawet aż tak bardzo nie brudno. Gdzieniegdzie mogliście dojrzeć szczura, niedaleko zaś płynął ściek.
Rarco poczuł że coś chodziło mu po ramieniu( tak ramieniu,buy some apples), gdy jego wzrok tam spoczął obaczył cuś takiego.

- Hej ty tam! - Zwróciło się zwierzątko do zielonego kucyka ziemnego. - Ty jesteś Rarco Fle de coś-tam? Mam ci coś do przekazania.

[ReflexivoArco]

Ogier po wejściu do kanału zmarszczył nos. Cuchnęło jak diabli, a nawet jeszcze troszkę bardziej, więc starał się w miarę możliwości oddychać pyszczkiem aby ograniczyć intensywność zapachu wgryzającego się w jego nozdrza... A'propos wgryzania się... Na fałdzie płaszcza w okolicach szyi, które laik mógł pomylić z ramieniem (Ha-ha-ha.) poczuł, jak coś ląduje. Spojrzał się w to miejsce i zauważył malutką Celestiańską Krówkę, nazywaną potocznie biedronką. Ale to była chyba bardziej Celestiańska Krówka, bo zaraz do niego przemówiła.
-Umm.. Tak, to ja...- powiedział niepewnie- Co masz mi do przekazania?- zapytał patrząc się na nią z mieszanymi uczuciami.


- Przynoszę wieści z góry. - Zaiste przekonująco to musiało brzmieć w ustach robaka. - Do miasta przybył naczelny dowódca wojsk Equestrii, przebywa obecnie w mieszkaniu które powinniście znać. Dowiedział się o tym co tutaj zaszło i postanowił osobiście zająć się i zbadać sprawę.


Ogier wysłuchał robaczka uważnie, po czym skinął głową. Nie był do końca pewien, czy jej wierzy...
-Rozumiem. A co my mamy zrobić?- zapytał się dosyć naiwnie, ale jak na ten etap znajomości z tym stawonogiem chyba odpowiednio.


- Nie wiem, to już zależy od was, ja jestem tylko biedroniem który miał wam przekazać wieści. Wiem, że generał dziś będzie przebywał, nie wiem na jak długo zostanie.
Dzień dopiero co się zaczynał, mieliście więc dużo czasu na podjęcie decyzji. Mogliście zaufać robakowi, i być może wpaść w pułapkę, ale z drugiej strony ze strony naczelnego dowództwa na pewno byście uzyskali dużą pomoc.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca zmarszczył brwi w zamyśleniu. Stawka była wysoka, mogli wiele zyskać, jak i znowu narazić się na niebezpieczeństwo... Nikt nie powiedział, że ta biedroneczka nie jest po stronie wroga, z drugiej strony, gdyby wróg wiedział, gdzie ją wysłać pewnie wykorzystałby to i przyszykował zasadzkę... Rarco po chwili otworzył jedną z kieszeni Bezdennej Sakwy i wyciągnął z niej trochę roztrzepany pęczek piór... Owy pęczek piór po chwili zaczął się poruszać, aż w końcu przybrał postawę stojącą i zaczął przywracać się do porządku. Bezimienna na razie papuga młodego Zwiadowcy dotychczas spała sobie smacznie w Sakwie, co jakiś czas kontrolujac sytuację przez szparkę w kieszonce...
-Możemy najpierw spróbować się z nim skontaktować przy jej pomocy.- powiedział w kierunku Tali gładzą lekko kopytem po karczku ptaka, który najwyraźniej był nie zrażony dość mało przyjemnym zapachem ścieków...

[Reetmine]

<MG>

Pomysł dobry panie łuczniku, ale jednak nie do końca trafiony. Nie wiesz o którym mieszkaniu mówiła biedronka, czy o tym w którym was napadnięto podczas igraszek, czy o tym drugim w którym były klacze i również was napadnięto. Nawet gdyby chodziło mu o konkretne to nie za bardzo wiesz czy twoja papuga zdołałaby je odnaleźć, jak i (jeśli to by była pułapka) wrócić z odpowiedzią. Mogłoby się okazać, że po drodze zatrzymałaby się na żarcie, została napadnięta przez koty lub złapana przez kogoś i już by nie wróciła, pamiętaj- to nie leśne odstępy lecz miasto.
Wiecie jedynie tyle, że czekanie tutaj w kanałach nic nie da. A jeśli rzeczywiście jest w mieście dowódca wojskowy to mógł się zatrzymać na dzień, może dwa. Gdyby był wasze życie byłoby uratowane, jeśli zaś nie to dalej będziecie tutaj zwierzyną łowną.

[ReflexivoArco]

Ogier zmierzył ją wzrokiem.
-Już nie mamy elementu zaskoczenia. Za to zyskaliśmy element wplecenia nitki legendy.- powiedział mając na myśli incydent z rybą, która wspaniale wywołała szok na twarzach i sparaliżowanie kończyn ich niedoszłych oprawców.
- Idziemy do generała.- oświadczył. Miał sporo argumentów żeby przypuszczać, że to nie jest podpucha, pewny jednak nie był. Wszystko się okaże...- Pomimo ryzyka to najlepsze, co możemy zrobić w tej chwili.

[Reetmine]

MG

Zadecydowaliście! Wyszliście z kanałów, skierowaliście się do domu w którym to złapali was Germaneyczycy. Uznaliście, że bądź co bądź będzie to chyba najrozsądniejsza decyzja. Nikt was nie zaczepiał, albo nie doszła wieść o waszej ucieczce, albo jeszcze wróg nie wiedział jak się do niej zastosować. Weszliście do mieszkania, siedziała tam trójka osób. Po drodze w korytarzu moglibyście przysiąc, że zauważyliście kilku żołnierzy pochowanych w rogach.




Poza nimi był czerwony kuc ziemny z dwoma krzyżującymi się halabardami jako uroczym znakiem. Jego włosy były siwe, jak i posiadał siwą kozią bródkę. Wyglądał na kogoś po 40, ale i tak robił wrażenie. Spojrzał na was fiołkowymi oczami. A, był ubrany w ciężką zbroję płytową bez hełmu. Rarco poznał w nim generała Hardbelda, jednego z głównodowodzących wojsk Equestrii.
-A, czyli to są ci "zaginieni agenci". Zawiodłem się dziewczyny, nie spodziewałem się, że jednak wszystkie zdradzicie.
-Wybaczcie nam. - Serenade z trudem podniosła głowę. - Ale Slur była... jest jedną z nas, a swoich się nie zostawia. Nie spodziewaliśmy się, że zechce was zabić, miało to inaczej wyglądać, zatrzymanie na jakiś czas...
-Czyli mamy potwierdzoną waszą winę. To dobrze, po powrocie zostaniecie osądzeni. Cieszę się, że was widzę, nawet ciebie Tali.
- To wam nic nie da, Germaneyczycy mają teczkę i liczą na Slur, ale tak jak my dali się złapać na grę luster. - Iris szybko wyjęła papierośnice i nerwowo ją zapaliła.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca po wyjściu z kanałów i udzieleniu pomocy w tymże samym swojej świeżo upieczonej narzeczonej skierował swoje kroki do domu, w którym wcześniej Gemaneyczycy złapali ich. Otworzył drzwi i razem z Tali zagłębili się w budynku. W milczeniu mijali poustawianych co jakiś czas, sztywnych jak jasny gwint strażników. W końcu dotarli do pomieszczenia, w którym ujrzeli dziwnie znajome twarze...
-Generale Hardbeld.- zasalutował krótko w kierunku czerwonego ogiera, przykładając przelotnie kopyto do zakapturzonej głowy. Zwiadowcy nie przykładali zbytnio uwagi do ceremoniału, z resztą, oni sami jako członkowie tej formacji byli wysoko postawieni w szeregach Sił Zbrojnych Equestrii.
-Zaginieni?- powiedział unosząc w cieniu kaptura lewą brew do góry- Cóż, jak widać już odnalezieni.- powiedział chłodno po czym skierował swój wzrok najpierw na białą klacz, a następnie zatrzymał wzrok na Serenade.- Jak przedstawia się sytuacja?- pytanie skierował do generała.

[Reetmine]

MG




Tali zajęła jedno wolne krzesło, Rarco zaś stał. Generał spojrzał zaskoczony na Tali, nie spodziewał się zapewne takiego braku poszanowania własnej osoby z jej strony. Szybko jednak doszedł do siebie, był tutaj w interesach, nie celach towarzyskich.
- Sytuacja wygląda prosto. Dowiedzieliśmy się, że Germaney ma po naszej stronie, nieoficjalnie rzecz jasna, pewien zakład. Dokładniej rzecz ujmując fabrykę produkującą fałszywe monety, ukrytą w opuszczonym zamku. Już sporo zrobili, na szczęście nie puścili w obieg. Oczywiście można by to załatwić dyplomatycznie, mógłbym dać znać księżniczkom i czekać na ich odpowiedź, ale bardziej od polityki wolę walkę, jak i nie możemy czekać aż czmychną i zmienią lokalizacje. Dlatego szykujemy się do zaatakowania miejsca, dla was też mam zadanie: macie pochwycić lub unieszkodliwić dwójkę kuców, tego szefa wywiadu i zdrajczynie. Wyruszamy już dzisiaj, dlatego chce wiedzieć czy będziecie uczestniczyć?

[ReflexivoArco]

Rarc korzystając z tego, iż Tali niespecjalnie zwracała uwagę na wszystko dookoła posłał w kierunku ubranego w zbroję kuca porozumiewawcze spojrzenie. Cóż, musiał zrozumieć...
-Cóż, walka często jest nieodzowną częścią polityki...- powiedział spokojnie.- A to zadanie nie powinno nam nastręczać zbytnich trudności. Tylko muszę wiedzieć, bardziej wskazane jest pochwycenie, czy unieszkodliwienie celów?- spytał jeszcze, przy ostatniej części wypowiedzi poklepał lekko podwójną pochwę z nożami przypiętą do zwiadowczego płaszcza.

[Reetmine]

MG

Wszyscy udali że nie widzieli Tali nie słuchającej przemowy, po co się denerwować jedną taką zebrą. Dowódca miał nadzieję, że ta przynajmniej częściowo słuchała tego co mówił, ale postanowił skupić się na zielonym, uroczym ogierku.
- Mam nadzieję, że nie nastręczy. Co do twojego pytania to już zależnie od waszej woli, nie będę narzekał gdy ich zabijecie, ale przyjemnie by było ich zobaczyć idących w kajdanach. - Tak, wyobraził sobie siebie prowadzącego Germaneyczyka na uwięzi, jak jakieś zwierzę. Piękny zaiste to widok, ale nie mógł długo bujać w obłokach.
- Co do konkretów atakujemy ruiny pewnego zamku, my zwracamy główną uwagę i staramy się pochwycić kogo się tylko da. Waszym celem jest dywersja i pochwycenie lub pozbycie się tej dwójki, a już na pewno znalezienie tej całej teczki. Wybaczcie, muszę się jeszcze przygotować, wam też radzę to zrobić. Dajcie znać kiedy będziecie gotowi.

Wojskowy wyszedł z mieszkania, zostawiając was samych.

[ Teraz macie czas "wolny", w każdej chwili możecie dać znać że chcecie przystąpić do zadania. Tak to możecie robić co chcecie i rozmawiać z kim chcecie]

[Reetmine]

[ Dobra pedały, bo idzie wam to jak krew z nosa, a nawet tyłka. Macie moje błogosławieństwo na duplikacje- możecie pisać równocześnie i w sesji i Ponyville jeśli chcecie, nie będę się denerwował, acz jeśli będziecie pisać poza sesją to do jej końca morda w kubeł na jej temat]

[ReflexivoArco]

Zwiadowca skinął głową. Cieszył się, że w końcu mają znowu chwilę czasu dla siebie... Ogier ściągnął kaptur i podszedł do swojej narzeczonej, spojrzał się jej w oczy i pocałował. Ta mała zebra była dla niego niemal całym światem, zrobiłby dla niej wszystko... Nachylił się nad jej uszkiem.
-Kocham cię, skarbie...- wyszeptał jej cicho prosto do uszka, tak, by tylko ona to usłyszała. Misja tą chwilkę musiała poczekać... Chociaż tym całusem czastkowo musi się nią nacieszyć, ale służba nie drużba... Najpierw obowiązki. Odwrócił się w stronę dwóch zdrajczyń. To znaczy, zdrajczyń od ich strony.
-Więc... Zaginieni agenci, tak?- powiedział z nutką rozczarowania unosząc lekko lewą brew. Spojrzał się w oczy najpierw białej, a późneij zatrzymał dłużej wzrok na pomarańczowej klaczy.

(Rozumiem, że został Rarco z Tali tylko . I wybacz, Reeciu, miałem trochę spraw prywatnych *tuli*. I nie wydaje mi się, byśmy musieli pisać poza sesją, nie widzę takiej potrzeby )