Terror, śmierć i rozkład.

[Reetmine]

MG

Zielony kuc kopnął krzesło w ich kierunku i wysunął się do przodu by zaatakować germaneyczyków, podobnie jak jego zebrza towarzyska. Ku waszemu zaskoczeniu tamci nie rzucili się jak zwierzęta,( jak się spodziewaliście) tylko zaczęli się ostrożnie wycofywać się do drzwi, bliźniacy osłaniali pomarańczowego rasistę, ten coś grzebał przy swoim ubraniu. Uśmiechnął się niecnie gdy stali już przy drzwiach, zauważyliście jakąś metalową kulkę w jego kopycie.
- Zaraz detonation ten pokój!- Wrzasnął i rzucił kulką w waszą stronę, po czym germaneyczycy rzucili się do wyjścia. Niedaleko was leżało coś wielkości pomarańczy.

[Reetmine]

Trololo nie było odpisów, a osoby były...

MG

Kuc i zebra przyglądali się kuli, która powoli toczyła się w ich stronę. Może zamarli z wrażenia, a może nie do końca wiedzieli czym to jest... abstrahując już od ich przemyśleń kula okazała się Germaneyską bomba poręczną, może nie tak silną ale wystarczającą by wysadzić w powietrze dorosłego żubra, i to nie tylko tego butelkowego.
Najpierw przed błysnęło przed wami oślepiającym światłem, poczuliście falę ciepła i instynktownie rzuciliście się do tyłu, wprost na okno. Rozbiliście je i spadliście w dół,
AG Tali 48, Rarco 18, udane.
Na szczęscie nic poważnego sobie nie zrobiliście, nie mieliście nawet większych oparzeń. Poczuliście smród, pod tą płachtą znajdowało się coś, co nie pachniało zbyt dobrze, ale na szczęście było miękkie. Gdy podnieśliście głowy zobaczyliście w ruinach okna głowę pomarańczowego.
- Scheiße.

[ReflexivoArco]

Zielony kuc ziemny do swoich życiowych osiągnięć musiał dopisać stanie się pegazem. Bez skrzydeł co prawda, i na mniej niż trzy sekundy, ale liczy się sam fakt posiadania kopyt i lotu! Szczęśliwie materiał płaszcza uchronił go przed odniesieniem jakiś ran od odłamków szkła czy czegoś... No, najważniejsze, że łuk nie ucierpiał!
-Nic Ci nie jest?- spytał w miarę możliwości ignorując brzęczącego coś po Germaneysku kuca w okienku. Po chwili jednak Rarco złapał ją za kopytku i zeskoczyli razem z wozu, na którym było... Wolał nie wiedzieć, co, po czym wyjął z sajdaka łuk i wyciągnął strzałę żywiołów-Ogień.- szepnął, po czym wystrzelił w kierunku głowy pomarańczowego kuca- Zmywamy się.

[Reetmine]

BS- 80, nietrafienie.

Obydwoje wylądowaliście miękko, zielony kuc chwycił zebrę i zabrał ją z wozu. Chwilę później wyjął błyskawicznie swój łuk i strzelił, pocisk jednak przeleciał nad głową pomarańczowego i wbił się w sufit, po chwili zaczynając płonąć. Trójka kuców spojrzała nienawistnie i po chwili zniknęła wam z okna, mogliście mieć tylko nadzieję, iż nie mają zamiaru biegnąc za wami na zatłoczonej ulicy.
Musieliście podjąć decyzje gdzie iść i czy w ogóle dalej chcecie kontynuować misję. Fakt faktem byliście spaleni, Germaneyczycy wiedzieli jak wyglądaliście i już nie mogliście liczyć na element zaskoczenia. Ale...

[ReflexivoArco]

Ogier przywołał w pamięci adres, pod który mieli się udać w razie, jakby akcja się sypnęła... Ulica Rewolucji Czerwonej 17, mieszkanie numer 6, pukać najpierw trzy, potem dwa razy... Tak, zapamiętał dobrze. Zwiadowca pociągnął za sobą Tali i wszedł razem z nią w tłum kucy kręcących się po ulicach. Musieli ich zgubić, zanim udadzą się do drugiej kryjówki...
-Postaraj się nie zwracać uwagi, załóż to.- powiedział dając klaczy swój zimowy płaszcz, nie wyróżniający się specjalnie o tej porze roku z tłumu. Sam ukrył sajdak z łukiem pod Bezdenną Sakwą przytroczoną do boku tak, żeby mógł w razie czego wyciągnąć broń. Dlatego właśnie Zwiadowcy preferowali łuki krótsze, refleksy, które dzięki swojej budowie zwiększały siłę strzału. Ogier mógł polegać na swoim szkoleniu i zdolnościach nie wyróżniania się z tłumu.

[Reetmine]

MG

Ukryliście się w tłumie, nikt nie zwracał na was uwagi. Nie dostrzegaliście również ku waszemu szczęsciu pościgu, zmierzaliście na ulicę rewolucji czerwonej 17, dojrzeliście mały blok do którego weszliście, jak i mieszkanie numer 6. Łucznik zapukał zgodnie z zaleceniami, po czym drzwi się otworzyły. Weszliście do środka, w środku znajdowała się Serenade i Iris. Pomarańczowa klacz siedziała i popijała herbatę, spoglądając dużymi oczami w Rarca, jej wytworna znajoma zaś paliła cygaretkę.
- Jak widzę macie problemy skoro tutaj przybyliście. Niech zgadnę, ktoś was zaatakował?

Mieszkanie było nie za duże, ale i tak przyjemne w wyglądzie. Mogliście dojrzeć zapalone światło od łazienki i dźwięk spuszczanej wody do wanny.

[Reetmine]

MG

Ukryliście się w tłumie, nikt nie zwracał na was uwagi. Nie dostrzegaliście również ku waszemu szczęsciu pościgu, zmierzaliście na ulicę rewolucji czerwonej 17, dojrzeliście mały blok do którego weszliście, jak i mieszkanie numer 6. Łucznik zapukał zgodnie z zaleceniami, po czym drzwi się otworzyły. Weszliście do środka, w środku znajdowała się Serenade i Iris. Pomarańczowa klacz siedziała i popijała herbatę, spoglądając dużymi oczami w Rarca, jej wytworna znajoma zaś paliła cygaretkę.
- Jak widzę macie problemy skoro tutaj przybyliście. Niech zgadnę, ktoś was zaatakował?

Mieszkanie było nie za duże, ale i tak przyjemne w wyglądzie. Mogliście dojrzeć zapalone światło od łazienki i dźwięk spuszczanej wody do wanny.

[Reetmine]

- Tak? A będę mogła wziąć tego zielonego?- Zainteresowała się Serenade. Jej towarzyszka ważyła nie skomentować wyrzutów zebry, choć z zaskoczeniem spoglądała na to gdy ta wyjęła kebab, aż otworzyła usta.
- Feather? Ten pegaz który z wami był? Nie wyglądał na takiego co by mógł zdradzić, raczej na prostodusznego kretyna. Ale racja, jesteście spaleni.

Usłyszeliście, że woda przestała kapać, ktoś zaczął coś nucić z łazienki, jakąś miłą melodię. Zaskoczyło to lekko, gdyż nie spodziewaliście się, że ktoś może tam być. Drzwi się otworzyły, wyszła z nich taka oto osóbka. W każdym ze swych kopytek trzymała kuszę, oparła się o ścianę.

- A co nam tu ze śmietnika wypadło? Widzę, że nie skończyliście na wysypisku, jestem pod wrażeniem, iż tak daleko zaszliście.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca wszedł do pomieszczenia, po czym zamknął za sobą dokładnie drzwi i zrzucił z głowy kaptur. Rozejrzał się po pomieszczeniu, wysłuchał dźwięk lejącej się wody.
-Winiłbym raczej to, że ty i Feather darliście się na siebie na samym środku ruchliwego rynku.- powiedział spokojnym głosem, w którym dało się odczytać złość i zirytowanie. W sumie, trudno się dziwić.
Ogier skierował wzrok na wyłaniającą się zza drzwi postać klaczy w zbroi. Rarco skłonił się lekko.
-Witam, Rarco Flecha de Hierro, Korpus Królewskich Zwiadowców Equestrii.- rzekł.- Można powiedzieć, że wysypisko uratowało nam życie i znacznie ułatwiło ucieczkę.- powiedział wspominając wóz wypełniony... czymś. Czymś cuchnącym. I pewnie mało apetycznym.

[Reetmine]

- A więc to jest ta słynna Tali, były herold krwi.- Rzekła pegazica, dalej trzymając was na muszce kusz.- Muszę powiedzieć, iż się zawiodłam, tak łatwo dałaś się wystawić. Mam nadzieję, że budynek jest obstawiony?
- Germaneyczycy są na piętrze, mysz się nie prześlizgnie.- Smutno odpowiedziała Iris, spuszczając głowę. Serenade również nie wyglądała na zadowoloną.
- No, tak lepiej. Dziwię się, że Equestria przysyła tutaj takiego patałacha, choć zabawy z czasem całkiem porządnie ci wyszły. Wiemy o tobie dużo, kiedy jeszcze byłam wolna księżniczka kazała nam ciebie pilnować, powiedziała o wysłaniu w przeszłość. Co do ciebie łuczniku zawsze myślałam, że zwiadowcy są lepsi w działaniu, a tutaj taki zawód.- Klacz splunęła na bok, celując z broni w wasze nogi.- Żadnych gwałtownych ruchów, bo zebra dostanie w kolano, a ogier w rzepkę, a ponoć to boli.
- Nie zabijaj ich Slur, nie taki był plan.- Rzekła Serenade.

Na korytarzu dosłyszeliście ruch, jakby ktoś się zbliżał.

[ReflexivoArco]

Ogier nie spuścił wzroku z klaczy w zbroi. Nie bał się, w pogotowiu miał strzały i łuk, z którego może wystrzelić w ułamku sekundy, oraz gotowe do rzutu noże.
- Zwiadowcy działają w cieniu i dyskrecji. Byliśmy spaleni zaraz po przybyciu, a fakt, że stoimy tu teraz w całości i ze wszystkimi kończynami upatruję jako połowiczny sukces.- rzekł spokojnym, opanowanym głosem, po czym źrenica jego oka powędrowała w kierunku drzwi, a uszy się nastroszyły. Ogier usłyszał kogoś na korytarzu... Przygotował się, by w razie konieczności zignorować groźby napompowanej pani w konserwie i bronić się oraz zgromadzonych tu klaczy... Chociaż, przypuszczał, że każda jedna z nich również jest do tego świetnie przygotowana.

[Reetmine]

MG:
Z racji tego, iż sesja trwa już trochę, a ja chyba znikam na jakiś czas( i aby was lenie patentowane) zachęcić do pisania przydzielę wam już EXP za to, co do tej pory zrobiliście.
Każde z was otrzymuje po 10 punktów, do rozdania do czego chcecie. Jednakże do waszej najwyższej cechy nie możecie dodać więcej niż 5 punktów( czyli zręczność- Tali i BS- Rarco). No co, macie za swoje panienki.





- Hahaha, nie wiem czy ten ogier jest bardziej głupi, czy zabawny. Jedno i drugie kopyta na ziemi, na widoku. Chyba, że wolicie skończyć z kończynami wyglądającymi jak u Chrysalis. Mogliby ci durnie się pospieszyć, nie mam ochoty spędzić tutaj całego dnia.
- Slur, przestań, jeszcze możemy to cofnąć. Wiesz co się stanie...
- Zamknij się Iris, wcześniej nie miałaś oporów. Zresztą która to nasza wspólna akcja, przez te kilka lat zrobiłyśmy więcej dla tego kraju niż większość jego wojsk. I jak nam się odpłacili?

Dało się słyszeć kroki już pod drzwiami, jakby ktoś czekał na wejście.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca wiedział, że jeśli teraz poruszy się zbyt gwałtownie to w jego pięknej, zgrabnej i umięśnionej nóżce wyląduje malowniczo ostry jak diabli bełt (bynajmniej nie taki, jak po jakiejś grubszej popijawie z mieszaniem alkoholi) sprawiajac sporo bólu. Sterczenie tutaj zbyt wiele pożytku mu nie przyniesie.
-Chwila, a mogę się dowiedzieć, co na celu miałaby nasza eliminacja?- spytał zbliżając powoli kopyta do podłogi, będąc w razie czego gotowym do działania, ale nie okazując tego.- Rozumiem, że początek misji zawiódł twoje oczekiwania, jednak dalej mamy szansę na powodzenie.

[Reetmine]

Drzwi się otworzyły z hukiem, weszły przez nie wasze znajome kuce- dwójka białych albinosów i pomarańczowy kuc, który zamiast lewego oka miał bliznę. Był wyraźnie podenerwowany. Za nimi weszło jeszcze dwa ogiery z opaskami Germaney- czarnym orłem.
- Durnen kucyken, wiedziałem, że w końcu was złapiemy! Zapłacisz mi podkucu za moje stracone oko!
- Hamuj się, oni są pod moją "protekcją".- Powiedziała z wyrzutem Slur.- Co innego już dla nich przygotowałam.
- Zamilcz Fraulein, nie mam w zwyczaju gadać z kla...
- Na litość Celestii, zamknij się!- w końcu nie wytrzymała Iris i zapaliła cygaretkę, na chwilę w pokoju zapanowała cisza. Pan Pomarańczowy podszedł do Tali i zmierzył ją jednym okiem.
- Widzisz? Bo ja już nie widzę, a ty też niedługo nie będziesz widzieć.
- Marnujemy tylko czas, gdzie on jest?- Slur była wyraźnie poirytowana.

[Reetmine]

- Durnen Kucyken, zaraz cię ubijen!
- Klacze i ogiery, pohamujcie swoje emocje.
Słowa zostały wypowiedziane przez wysokiego, dobrze zbudowanego i urokliwego( Ogłada tak z 60 na 100) białego kuca ziemnego o blond grzywce( i ogonie), błękitnych oczach i śnieżnobiałych zębach. Ubrany był w czarny mundur, na którym znajdowało się wiele medali( w liczbie mnogiej), na głowie zaś miał czarną czapkę oficerską, na której jaśniał symbol pazura ze skrzydełkami. Kopyta zaś były zasłonięte oficerkami. Wszyscy Germaneyczycy stanęli na baczność. Waszą uwagę zwrócił jednak czarny neseser który był przypięty kajdankami do jego kopyta.
- Panie pułkowniku melduje wykonanie zadania.- Rzekł pomarańczowy.
- Widzę, że są tutaj, ale nie ty je złapałeś.
- Ale Pferd von Schreckensherrschaft, ten podkuc...
- Wiesz Hans, że zawsze ciebie ceniłem. Twoje oddanie sprawie Germaney było ponad normę. Nasz kraj daje wiele szans...- Pułkownik przytulił pomarańczowego kuca, co ten przyjął z zaskoczeniem. Zaraz jednak oczy wyszły mu z orbit, a do ust nabiegła krew. Upadł na ziemię, w jego serce był wbity sztylet z rękojeścią w kształcie smoka. Kuc wyjął chusteczkę i zmył krew z kopyt.- Ale nigdy drugich. No no no, przyjrzyjmy się z kim to mamy do czynienia. Uroczy młody ogier. Widać, że jesteś ideałem dla kobiet, chyba typ urody Herrardurskiej jeśli się nie mylę. A tu...- Podszedł i spojrzał na zebrę z wyższością.- Słynny herold krwi, Tali. Patrzcie się żołnierze, bo oto widzicie legendę. Niektórzy powiadają, że zginęłaś, inni że nigdy nie zginiesz. Mogłaś przeżyć zajście z heroldami i przetrwać wysłanie w przeszłość, ale to jest Germaney. A jak się przekonasz ten kraj zabije każdego.
- Zabierzcie tego śmiecia jak będziecie wychodzić. Nie myśl o ich przesłuchiwaniu, nie mają żadnych interesujących informacji.- Slur opuściła kuszę którą celowała w Rarca, dalej jednak mając na muszcę Tali. Pozostałe ogiery( poza oficerem) nie wahali się mieć broni dobrze widocznej.
- Nie przejmujesz się zdradą własnego kraju, widzianą przez jego mieszkańców?- Pferd się wyraźnie zaciekawił, na co Slur prychnęła.
- Patriotyzm jest przereklamowany, zresztą Equestria sama sobie na to zasłużyła.