Dom Feathera i Spearmint

[Feather]

- Wiesz, nawet najlepsze danie trzeba odpowiednio doprawić, by stworzyć prawdziwą słodycz... - odparł w erotyczny sposób, w przerwie pomiędzy liźnięciami.
Faktycznie, miała jednak nieco racji - smak jej skóry i futerka w zasadzie mu wystarczył... No i klacz stała się też nieco lepkawa od tej czekolady. Wypadałoby jakoś to naprawić. Pegaz znowu zaczął wiec szukać czegoś na stoliku, a tym czymś była czarna butelka, eliksir. Do czego mu był potrzebny? Był magiczny, oczyszczał ciało więźnia ze wszystkich substancji, które można uznać za "nieporządane". Od wody, po mocz. Tak... Rozlał na swojej przyjaciółce żółtawą ciecz, która rozlazła się po jej ciele i wyparowała. Odtąd była czysta.
- Owszem, nie wróży ci to za dobrze. Tylko nie wiem, co by ci tu zrobić... Masz jakiś pomysł? Chociaż ja w sumie mam...
Łaskotek ponownie oddalił się do swojego stoliczka przyjemności, wracając z dwoma elektrycznymi szczoteczkami do zębów, które trzymał w obydwu kopytkach.
- Wiesz, co cię teraz czeka? Szczotka to przy tym... - nachyilił się nad jej uchem, które najpierw liznął, po czym szepnął: - pikuś.
Wykorzystując pozycję, w kórej się znajdował, od razu przyłożyłrozwirowane włosie do jej pach i zaczął jeździć po nich, później wziął się za żebra... Ponownie wrócił w górę, by pomęczyć chwilę jej uszka, następnie przypominając sobie, jak bardzo ma wrażliwy brzuch, włożył jedną ze szczoteczek do jej pępka i pogilgotał go chwilę. I tak skończył na męczeniu kopytek. Nie przestawał.

[Risky Dolly]

Obserwowała zdziwiona jak wylewa tajemniczy płyn na jej ciało. *Czy to kwas?!* Pomyślała przerażona, ale zanim zdążyła krzyknąć, po cieczy nie było śladu. Nawet jej futerko było nienaruszone. Jako ziemska klacz szczerze się zdziwiła.
- Hmm, masz jakieś kontakty z jednorożcami albo zebrami? - Nie mogła powstrzymać się przed pytaniem. Korzystała z chwili spokoju ile mogła, spodziewała się że to jeszcze nie koniec. Podobały jej się szalenie jego pocałunki i liźnięcia, mimo i dlatego że delikatnie pobudzały jej nerwy. Potwierdzając jej przypuszczenia pegaz kolejny raz zmienił narzędzie tortur, podleciał do niej na śnieżnobiałych skrzydłach z czymś, jak twierdził, jeszcze gorszym od szczotki d włosów. *Jak to dobrze że zęby nie mają łaskotek.* Zacisnęła ząbki i oczy by po chwili znów wybuchnąć histerycznym śmiechem.

[Feather]

I tak łaskotałby klacz godzinami, bowiem jej śmiech był miły dla jego ucha, a ciało jej apetyczne, że wzrokiem je pożerał. Jednak... Chciałby też parę innych rzeczy z nią zrobić i połaskotać pewne bardzo wrażliwe miejsce, jednak czy ona się na to zgodzi...
- Powiedzmy, że to wszystko było w zestawie... A teraz...
Pegaz odłożył szczoteczki i położył się obok klaczy, objął ją, liznął pod paszką, szyjką, zaczął ssać jej uszko, po czym szepnął:
- Co byś powiedziała, jakbym połaskotał cię tam, gdzie grzeczne ogierki nawet nie patrzą? - spytał, rozerotyzowany.
Skrzydła sterczały mu, niczym dwie antenki.

[Risky Dolly]

- Takie miejsca są dostępne dla wyjątkowych ogierów. - Uwodzicielskim głosem odrzekła Risky. - Musisz wiedzieć że jestem dość wybredna. Grzeczni mnie w tym zakresie nie interesują. A więc bądź bardzo. niegrzecznym. ogierem. - Ostatnie słowa wypowiedziała z nieukrywanym akcentem. Wiedziała co oznaczają sztywne skrzydła u pegazów, odebrała to jako komplement. Szczęściem że nie zapomniała wziąć swoich magicznych pigułek, skoro miało dojść do czegoś więcej. Zagryzła seksownie wargę zanim zapytała. - Czy dalszą część zabawy również spędzę spętana? - Zrobiła smutno-proszącą minkę typu "tylko się droczę".

[Feather]

/blablabla - finał był taki, że była jak było, ale ekhem nie wszedu w nią/
Ten wieczór potraktowali obydwoje po prostu jako przygodę. Oczywiście nieco bardziej się, że tak powiem, zakolegowali ze sobą. Risky spędziła noc w PUBie, nie chcąc zawracać głowy Featherowi - wyszła, biorąc wcześniej kąpiel. Sam Łaskotek zaś spał dzisiaj samotnie, mając baaardzo mokre sny.
Poranek przebiegł jak zawsze, jednak tym razem postanowił zrobić sobie dzień wolnego, pobawić się z popiołkiem.
________

Po nauczeniu Popiołka paru sztuczek i śniadańku, pegaz ruszył do siostry.
Z/T

[Risky ma problemy zdrowotne, przez co nie może pisać]

[Feather]

- No więc tu mam salon, a tu możesz poczytać sobie książki i... O, a tędy idzie się do łazienki, a tędy do mojej sypialni i pokojów gości. A, właśnie! Kuchnia znajduje się...
Tak. Feather od dwudziestu minut oprowadzał klacz po swoim dosyć dużym domostwie. Pokazywał jej każdy (no prawie, bo nie pokazywał tajemniczego pokoju w swojej sypialni!) jego zakątek, objaśniając, gdzie co jest. Później zdecydował się na zrobienie zupy i brokół opiekanych w serku, to tak nawiązując do obiadu.
- Smakuje ci? - spytał, gdy spożywali dania.

[Spearmint]

Miał tu książki... Całkiem sporo książek. To oznaczało wiedzę, którą Spearmint mogła przyswoić, by móc lepiej walczyć z Sombrą. Feather był bardzo miły, a że miał jej pomóc walczyć z Sombrą, to wyglądało na to, że trochę pobędą ze sobą. Może nie gotował najlepiej, ale to była skłonna mu wybaczyć.
- A i owszem. - Powiedziała lakonicznie, jedząc obiadek. Ciekawiło ją, gdzie ma spać, skorą ją tak zaprasza. I czemu prezentuje tak siebie i swój dom, jakby był ogierem na wydaniu.

[Feather]

- To się cieszę - powiedział, uśmiechając się pod nosem.
Yay, smakuje jej! Ach, chwileczkę. Co ja będę robił przez resztę dnia? Salon łaskotek jakoś prosperuje, zyski przynosi, więc nie mogę tam siedzieć cały czas. W zasadzie, to mógłbym uczyć Spearmint, jak zabijać mieczem, jednak dzisiaj i tak nie przyswoi całej wiedzy, nawet, jeśli bym ją szkolił cała resztę dnia. To jeszcze przyniosłoby odwrotny skutek, wszystko by zaczęło jej się mieszać. Ech... Może wezmę ją do parku, albo nad jeziorko? Cholera, nie bardzo mam pomysł... Kolację zjemy u mnie, to pewne... Właśnie!
Feather nachylił się w kierunku klaczy.
- Słuchaj, co wy tak właściwie jadacie w tym waszym Kryształowym Imperium? Bo nie wiem, czy moja kuchnia nie wyda ci się dziwna, czy też po prostu niezjadliwa. No i możesz mi zaraz powiedzieć, co byś chciała później porobić sobie... I czuj się jak u siebe, nie krępuj się w niczym! - uśmiechnął się.
Jak ona ma jakieś dziwne zwyczaje, to masz Łaskoteczku-koteczku ostro przerąbane... Jeszcze ustawi mi stos kwiatów w domu i karze mi walić przed nim pokłony
Tymczasem nawet nie zauważył, że Spearmint przyniosła tu tego kota, który... Spał obok Popiołka, szynszyla Feathera.
- O, spójrz tylko... A myślałem, że będzie tu mała rzeźnia... Jeszcze by Popiołek zrobił mu krzywdę... No, ale oni słodcy, nieprawdaż? - wskazał na nich - Bym zapomniał. Wybierz sobie jeden z pokoji gościnnych. Chyba, ze chcesz spac w mojej sypialni. Najwyzej przeboleje i sam bede nocowal w goscinnym.

[Spearmint]

- Kuchnia jest zjadliwa, nie trwóż się o to. U nas w Imperium mamy insze jadło, dajmy na to bigos, ale gdybym chciała jeść rodzime specyjały, bym domu nie opuszczała. - Powiedziała Featherowi chcąc mu zakomunikować, by się nie martwił o gotowanie czegoś specjalnego dla niej. Spojrzała na kota i na drugą bestię.
- Cóż to, obok koty? - Zapytała, zaciekawiona kolejnym nieznanym. Tak się zafascynowała stworkiem, że nie odpowiedziała na pytanie o sypialnię.

[Feather]

- Bigos? Jadłem, bardzo dobre. Szkoda tylko, że nie potrafię zrobić bardziej skomplikowanych potraw... Wiesz, jestem ogierem, nie zostałem stworzony do siedzenia w kuchni, a do zdobywania składników potraw i pieniędzy na nie.
Feather znowu nieco się rozmarzył. Tak bardzo brakowało mu jakiejś prawdziwej, domowej kuchni. Takiej, jak za czasów, gdy mieszkał z mamą i siotrami i... Tym pieprzonym gnojem-ojczymem.
- Nie mówi się "koty", a "obok kota", tak jest poprawniej. Jeśli to samiczka, dziewczynka, to mówi się jeszcze "obok kotki". Jeśli samiec, mówi się normalnie "obok kota". Ale to też uniwersalne stwierdzenie. A te stworzonko to szynszyl. Wabi się Popiołek.
Na dźwięk swojego imienia, duży gryzoń obudził się, przeciągnął i pobiegł z zadzwiwiającą prędkością, do swojego właściciela. Łaskotek wziął go w kopytka i postawił na stole.
- Nie bój się, on nie gryzie, możesz go pogłaskać - pogładził sierść zwierzaczka.

[Spearmint]

Mówiło się inaczej niż myślała. Dobrze wiedzieć. Zawsze warto uczyć się czegoś nowego, a teraz wiedziała jak dobrze mówić o kocie i co to jest "Szynszyla".
- Wabi się, toż to słowo rodem z Imerpium. - Ucieszyła się głaszcząc Popiołka. Nie wyglądał tak słodko ani miło jak kot, ale i tak było miło. Opalescence nie zareagowała, śpiąc sobie spokojnie dalej.

[Feather]

- Hmmm... Rozumime - odparł klaczy.
Jak było widać, Spearmint polubiła małego, popielatego, przyjaciela Feathera. Pegaz lubił, gdy się uśmiechała. Wtedy promyczki Słońca najdoskonalej podkreślały jej przezroczyste, klarowne piękno.
- A twój kotek jak się nazywa? Jest strasznie... Okrąglutki - zachichotał - No więc, powiedz mi jeszcze, kiedy chcesz zacząć naukę walki mieczem, proszę, Spearmint.

[Spearmint]

Spear nie wiedziała jak się nazywa kot. Nawet nie myślała by go nazywać. Mimo to, teraz chwilkę się namyśliła nad tym pytaniem, po chwili miała już odpowiedź.
- Klacze imiona w moim kraju często kończą się na "a", a to kotka... Do tegóż, jest okrągła... Niech zowie się "Zagłoba". - Powiedziała z błyskiem w oku. Chyba niewiele osób poza Imperium by zrozumiało dowcip.

[Feather]

- Bardzo trafne spostrzeżenie. Ja bym jednak nazwał go Globus. Albo Konstantynopolitańczykowianeczką. Ale tak też jest ładnie - powiedział ze śmiertelną powagą w głosie, po czym wybuchnął śmiechem, latając po całym salonie, aż w końcu wylądował na kanapie, zwiając się ze śmiechu. Miał już łzy w oczach, brzuch i gardło zdążyły go rozboleć, poczerwieniał, gdy przestał się śmiać - Whoaa... No... To jakie masz plany, Spearmint?

[Spearmint]

-Konst... Konsta.... Konstaty.... Konstano.... - Spearmint wreszcie umilkła, po uświadomieniu sobie bezsensu próby powtórzenia tego. Popatrzyła na pegaza z ukosa.
- A cóż cie tak bawi? - Zapytała z oburzeniem, mając wrażenie że śmieje się z niej. Pochyliła się i zaczęła głaskać kotkę, by ukryć zakłopotanie i rumieniec na policzkach.