Jezioro

[DarkFire]

Jako że ogier był też szczery jak cholera od razu wypalił.
- Wiesz... Masz słodki śmiech. - Jednak od razu zorientował się jak to zabrzmiało - Och... Wybacz... Tak mi się wymsknęło... - Zarumienił się delikatnie i znowu spojrzał w niebo. Słysząc jednak jej następne słowa spojrzał się na klacz z lekkim zdziwieniem. - Co masz na myśli mówiąc "Dla takiej klaczy jak ja"?

[Fanagoria]

Znów uśmiechnęła się smutno.
-Ech... Dziękuje... Chyba nigdy nie słyszałam niczego miłego..
Opuściła wzrok i znów grzebała kopytkiem w ziemi.
-Dla takiej jak ja... Nie wiem... Jakoś tak...

[DarkFire]

Ogier na prawdę ogromnie się zdziwił... Taka klacz i nigdy nie słyszała nic miłego?
- Na prawdę? Aż trudno mi uwierzyć... Serio? - Ogier wciąż pytał z dużym niedowierzaniem w głosie - A mi się wydawało że piękne klacze słyszą komplementy krok w krok. - Uśmiechnął się wesoło. Mówił szczerze. Klacz była piękna i podobała mu się - Założę się że po prostu wszystkich onieśmielasz i to dlatego.

[Fanagoria]

Nie odpowiedziała na jego pytanie, jednak wyraźnie posmutniała dając mu do zrozumienia, że na prawdę nigdy nie słyszała niczego miłego...
-W takim razie, lepiej się nie zakładaj..

[DarkFire]

Ogier był w ogromnym szoku tym czego doświadczył. Przyłożył kopytko do jej bródki i nakierował jej pyszczek tak by na niego patrzyła. W tej chwili dobre serce ogiera kazało mu pocieszyć klacz.
- Więc byłem pierwszym który to zrobił. I zrobię to jeszcze raz. Jesteś Pię... - Gdy ich spojrzenia się zetknęły... Ogier poczuł szybsze bicie serca... Jej oczy były... Nieziemskie... - Piękna... Ale to za mało powiedziane... - Nie mógł oderwać wzroku od jej błękitnych jak czyste letnie niebo oczu... Uśmiechał się tylko delikatnie... I rumienił słodko...

[Fanagoria]

Z początku pozwoliła mu nakierować swoją bródkę.. Jednak gdy zaczął mówić, że jest piękna, wyrwała pyszczek.
-Przestań... Dość mam fałszywości...
Mówiła trochę zdenerwowana, jednak przede wszystkim smutna. Widać było, że myślała o tym co musiało się wydarzyć dość niedawno..

[DarkFire]

Gdy mu się wyrwała sam posmutniał. Tym bardziej że jej słowa urażały jego szczerość.
- Czy na prawdę myślisz że mógłbym kłamać? Co niby sprawia że tak sądzisz... To co mówię jest szczere... Z głębi mojego... - Zamknął się. Prawie powiedział coś czego mógł żałować i to bardzo mocno. To stanowczo za szybko by mówić o miłości... Ale na pewno nie za szybko by mówić o zauroczeniu. Skromna, Piękna, Miła. Lubi spacery wieczorami... Zdecydowanie mu się podobała. - Mogę Ci przysiąc że nie nie mówię tego fałszywie.

[Fanagoria]

Dalej siedziała smutno... Ziewnęła słodko.
-Przepraszam... Nie spałam chyba od dwóch dni...
Posmutniała jeszcze bardziej gdy to powiedziała.
-Nie znam Cie... Nie wiem czy mogę wierzyć temu co mówisz...
Kontynuowała rozmowę.

[DarkFire]

Jej słodkie ziewnięcie było słodkim cukierkiem dla jego zmysłów. Wywołało u niego krótki delikatny uśmiech.
- Od dwóch dni? Czemu? Powinnaś spać... Jak każdy inny kucyk Ty też potrzebujesz snu... Jak nie masz gdzie to mogę Cię przenocować... - Starał się ponownie uśmiechnąć ale jej kolejne zdanie to uniemożliwiło. - Ech... Tak wiem. Nie masz powodów by ufać obcemu. Ale też nie masz powodów by wątpić w moje słowo.

[Fanagoria]

-Nie.. Nie trzeba. Poza tym, ja na prawdę nie powinnam się wpraszać... Przenocuję gdzieś... Może.
Ziewnęła jeszcze raz.
-Ojej.. Przepraszam. Chyba powinnam już iść... Niepotrzebnie zajmuję Ci czas...
Drgnęłaby wstać.

[DarkFire]

- Nie wpraszasz się to ja nalegam. A jako że pokój gościnny już wynajmuję Ty będziesz spała w moim łóżku. I nie ma odmowy. - Uśmiechnął się wesoło. - I nie zajmujesz mojego czasu. I tak mam go za dużo. No... Fan. Mogę Ci tak mówić? Chodźmy proszę do mnie. Napijesz się ciepłej herbatki albo mleka i spokojnie się prześpisz. Nalegam.
Mimo swoich słów spojrzał się słodkim i błagalnym wzrokiem na klacz.

[Fanagoria]

Nie jadła nic od dwóch dni, tyle samo dni nie spała.. Jego propozycja była taka kusząca... Gdy pomyślała o cieplej herbacie, wygodnym łóżku... Jednak wiedziała, ze będzie dla niego problemem.
-Ech... Ciężko mi odmówić, ale na prawdę nie powinnam...

[DarkFire]

- Powinnaś. U mnie czeka Cię Ciepłe jedzonko, picie i łóżko. I Wszystko na koszt firmy. Mogę też dorzucić darmowy przewóz na ogierze. - Zaśmiał się wesoło i wstał na cztery kopyta i kucnął - Zapraszam. Musisz być bardzo zmęczona skoro nie spałaś aż dwa dni... - Powiedział to z dużą troską którą dało się czuć. Zależało mu by klacz poszła z nim i odpoczęła.

[Fanagoria]

-Ech... Na prawdę nie powinnam...
Jednak była tak zmęczona i głodna, że dała się namówić... Uniosła swe drobne ciałko i wskrobała się na niego.
-Na prawdę nie wiem jak Ci się odwdzięczę...
Splotła przednie nóżki pod jego szyją.
-Dziękuję...

[DarkFire]

- Nie musisz się odwdzięczać. - Powiedział szczęśliwy wiedząc że się namówiła.
Gdy na niego weszła poczuł jej ciężar. Ale nie dlatego że była Ciężka ale dlatego że był tyle czasu nieruchomy w szpitalu. Wstał mimo to. Czując jej kopytka pod swoją szyją... Czuł rozkoszne ciepełko. Nie tylko od jej ciała ale też to dziwne miłe uczucie w jego sercu które go dodatkowo ogrzewało
- Nie ma za co Fan. Na prawdę.
Ruszył powolnym krokiem w stronę swojego domku.

<zt>