Pensjonat "Pod Jedwabnym Piórem"

[Feather]

- To dobrze, bo troszkę jednak, znając życie pobrykasz sobie, śmiejąc się - zachichotał.
Pegaz usiadł obok klaczy, bokiem obrócony do niej, by jego skrzydła miały swobodne pole manewru. Feather posłał lekki, prewersyjny uśmieszek klaczy, po czym od razu wziął się do roboty: nie zbyt mocno, delikatnie, zaczął smyrać każdy skrawek ciała klaczy, szukając najbardziej podatnych na łaskotki puntków. Wątpił, by wywołało to u niej jakiś przesadnie duży śmiech, czy coś, lecz obserwując jej pyszczek, reakcje jej ciała, domyślił się, gdzie i kiedy łaskotać klacz, by dobrze się... Cóż... Bawiła.

[Sweet Cloud]

Klacz chichotała cichutko, czując na sobie każde piórko Feathera, miejsca bardziej wrażliwe na dotyk były oczywiście pod skrzydłami, które mimowolnie powoli rozłożyła pod sobą, dotykające przednie kopytka ogiera. Bardziej się uśmiechała niż niż chichotała, ale było to dosyć przyjemne. Wiedziała że chce powolutku zacząć, ale po prostu strasznie lubiła łaskotanie i wszystko co sprawia jej przyjemność.

[Feather]

Rozłożenie skrzydeł oznaczało jedno: będzie ciekawie, bowiem klacz musi faktycznie łekhem "kochać" łaskotki, albo lubi je tak bardzo, że nawet się odsłania, co wydawało się Featherowi prawie masochizmem. Chociaż z jego strony było mu to strasznie na rękę. Błyskawicznie zaczął świdrować obszary u podstawy skrzydeł, za pomocą swoich kopytek, tuż przy ich "zgięciach".
- Podoba ci się, Sweet Cloud? - spytał lubieżnie.
Następnie zaatakował boczki, pocierając je kopytkami.

[Sweet Cloud]

- Bardzo mi się podoba - Powoli chichot zamieniał się w śmiech. Tym bardziej gdy łaskotał jej skrzydła. Dawno się tak nie bawiła, ogólnie rzadko się bawiła nie miała na to czasu. Teraz ma go aż nadto. Bardzo podobał jej się Łaskotek i z wyglądu, jak i z charakteru. Jest dość ciekawy, co dziwne lubiła takie. W końcu gdy Pegaz zaatakował jej boki zaczęła się lekko wiercić już nie powstrzymując śmiechu. Trafił w jej słabszy punkt.

[Feather]

Śmiech miała dosyć przyjemny, to musiał przyznać, w dodatku reagowała dosyć urokliwie, co dodawało jej słodkości. Zauważył też swoim okiem łaskotkowego eksperta, że warto by wziąć coś opierzonego, czym mógłby łaskotać klacz bez użycia skrzydeł. Wstał więc na moment i udał się po sprzęt. W drodze jednak rozmyślił się nad tym, by - to oczywiste - wybraniem miotełki, zmieniając wybór na gęsie pióro. Jeszcze nie sprawdził kopytek klaczy... Ojej...
- Powiedz mi... Masz łaskotki na kopytkach? A zresztą... Sam zaraz znajdę odpowiedź...
Feather podleciał do łóżka tak, by mógł dosięgać jej kopyt piórkiem, które trzymał w jednym z kopytek. Zaczął atakować nim spód, robiąc okręgi wokoło, spirale...

[ReflexivoArco]

----|MG|----



Jednorożka chciwie łapiąc powietrze w momentach w których udało jej się zdusić spazmy śmiechu kilkukrotnie przygryzła sobie koniec różowego języczka. Nagle poczuła, że pióra się oddalają, oczy dalej przysłaniała jej opaska. Przez jej ciałko przeleciał dreszcz gdy dosłyszała szept skierowany prosto do jej ucha, a po chwili na skórze poczuła tańczące wargi jej ,,oprawcy''. To było subtelniejsze, dawało jej wrażliwej skórze delikatniejszy rodzaj przyjemności niż same w sobie łaskotki. Poczuła jednak jak płonie rumieńcem.
-Oh...- wybąkała tylko gdy nagle język ogiera jeździł po jej kopytku, najpierw po prawym, a potem po lewym, a następnie świdrował pępek. Przy tym ostatnim znowu zaczęła się śmiać, nawet nie wiedziała, że ma taki łaskotny punkt na ciele!
Po kilku minutach takich zabaw zdjęto jej opaskę i znowu widziała wszystko wyraźnie. Wstała i spojrzała się uśmiechnięta na łaskotacza.
-Dziękuję panu, było super! Jeszcze kiedyś do was przyjdę!- zapewniła i zaczęła się ubierać.

[Sweet Cloud]

Ku jego pewnie zdziwieniu na kopytkach nie miała dużych łaskotek, jest to niestety spowodowane dużymi podróżami niekoniecznie tylko za pomocą skrzydeł, które równie dobrze pielęgnuje co swoje smukłe kopytka, po prosty nie miała i tyle. Chichotała przy tym cicho, ale pewnie nie o to chodziło Łaskotkowi. - Niestety chyba nie mam za dużych. - powiedziała cichutko.

[Feather]

- Ojoj... Szkoda...
Pegaz zwiesił łebek i usiadł obok klaczy, położył się na jej brzuchu. Zaczął udawać, że płacze.
- Uhuhu... To smutne... Buuuuu...
Po krótkiej chwili jednak zaczął robić kółeczka za pomocą piórka, wokół jej pępka, leżąc obok niej.
- Strasznie ładna z ciebie klacz... Jeśli ładnie wytrzymiesz wszystkie tortury, to na końcu czeka cię malutka niespodzianeczka...

[Sweet Cloud]

- Ej... ale nie smuć się - Próbowała zbliżyć się do niego pyszczkiem, ale nie dała rady gdyż jej kopytka były unieruchomione.
- Hihi, dziękuję - chichocze - ale to wcale dla mnie nie są - lekki śmiech - tortury, to czysta przyjemność i lubię niespodzianki. - śmiech był coraz weselszy gdy Feather świdrował piórkiem jej pępek.

[Feather]

Smukłe piórko tańczyło w zielonym pępku, zielonej klaczy, wiercąc w nim i wokoło. Trwało to troszkę długo, bowiem jedno ze skrzydeł zaczęło miziać Sweet Cloud pod pachami. Pegaz chciał nieco wymęczyć najpierw klacz przed tym, co ją jeszcze czeka, albowiem na samą myśl o tym, pewnie na materacu łóżka nie zostałaby tylko plama potu, i nie chodzi tu wcale o mocz.
Jednak mamy do tego jeszcze dużo czasu i zabawy. Znudzony zabawą piórkiem, odłożył je, uśmiechając się. Wziął za to buteleczkę olejku o smaku (tak, smaku) truskawkowym, z którym gdy przyleciał do pegazki, roztarł na swoich kopytkach, po czym przystąpił do krótkiego masażu, co miał za zadanie natrzeć słodką substancją jej całe ciało. Wysmarował ją całą, od kopytek po czubki skrzydełek, które to pieścił długo, bo wiedział, że pegazy mają je mocno unerwione i spodoba się to klaczy.
- To przechodzimy do tej bardzo przyjemnej części. Gotowa? - spytał z uśmiechem.

[Sweet Cloud]

Poczuła że Łaskotek przeszedł do rzeczy, śmiała się cały czas gdy ten miział ją w dwóch miejscach jednocześnie. Po niedługim czasie ciężko jej się oddychało nie mogąc złapać powietrza, gdy przerwał łaskotanie wzięła głęboki oddech i odwzajemniła uśmiech. Zauważyła że pegaz wciera w nią jakiś olejek, czuła zapach truskawki, bardzo wyrazisty. Gdy ten ją pieścił kopytkami uśmiechnęła się zadowolona. Zagryzła lekko wargę gdy smarował powoli specyfik po jej skrzydłach, błogie odczucie przeszło po jej ciele od skrzydeł. Cała była wysmarowana olejkiem i wszędzie pachniała.
- Zawsze... - rozmarzona powoli zamknęła oczy.

[Feather]

***Po wszystkim***

Feather odprowadził klacz na dół (gdy oporządziła się już w łaźni), gdzie podziekował jej za skorzystanie z jego usług. Barman zauważył na jego ustach tajemniczy uśmieszek. Wiedział, co to oznacza, więc zachichotał cicho sam do siebie. Tymczasem Łaskotek pożegnał się z Sweet Cloud i ruszył odwiedzić w końcu swoje wnuki i synowe.
z/t

[StormStar]

Szary jednorożec wszedł do budynku rozglądając się uważnie. "Salon łaskotek"... Było to jedynie potwierdzenie faktu iż to miasteczko było conajmniej chore. Wszystkie tutejsze kucyki były jakieś nienormalne. Musiał jak najszybciej opuścić to chore miasto. Jednak nie wiedział gdzie się udać. Cóż... brak mapy odzywał się... Musiał zapytać o drogę, może ktoś w tym budynku bedzie wiedział którędy do jakiegoś większego miasta.
- Przepraszam bardzo. Czy mógłbym o coś zapytać?

[Feather]

/barman - npc/
Młody ogier przestał rozmawiać z dwoma klaczami, dosyć urodziwymi. Były to bliźniaczki, zajmujące się łaskotaniem gości... Obydwie wyglądały identycznie. Szczupła budowa, jędrne zady, zadbany rożek (jednorożka) i skrzydła (pegazica), niebieskie oczy, biała sierść, błękitne grzywy i ogony, całkiem długie. Odeszły od młodzieńca i usiadły przy stoliku, po czym zaczęły obgadywać przybysza, Storm Stara. A było to raczej "pikantne obgadywanie"... I niezbyt ciche.
- Witam pana w salonie łaskotek! I jasne, pytaj o co chcesz, jednak pozwól, że ja spytam pierwszy: coś do picia? - powiedział wesoły kucyk.

[Bright Beer]

Beer, idąc do Żłobka, przy drodze zauważyła ciekawey budynek. Stanęła jak wryta, podziwiając "salonik łaskotek". Nie wiedząc co to jest, a chcąc się dowiedzieć, weszła do środka i rozejrzała się. Wyglądało, jakby to naprawdę było miejsce, gdzie łaskocze się za pieniądze, dziwne.
-Dzień dobry. - Przywitała się grzecznie, mając nadzieję, że nikomu nie przeszkadza... i że dzieci nie płaczą.