Jaskinia Mieszkalna April Moon

[April Moon]

Duszyczka uśmiechnęła się na chwilę.
- Nie mogę wyjść poza celę... Ale spróbuje z zapadkami!
Uśmiechnęła się promiennie. Mgiełka wokół zrobiła się znośna. Po chwili zajrzała w dziurkę od klucza od kajdanu Sunnyego. Usłyszeć można było parę kliknięć, ale po chwili usiadła smutna na podłodze, z opadniętymi skrzydłami i położyonymi po sobie uszami.
- Nic z tego... Tam jest za dużo tych zapadeczek. Nie wiem kto to zrobił. Nie pamiętam takich zamków. Nasze kajdany były prostsze, Sunny Sky.
Znowu zrobiło się zimno a z jej oczu zaczęły sączyć się opary.

[Sunny Sky]

Znowu zrobiło się smutno, i jej i jemu. Mimo to przytulił ją mocno.
-Nie martw się, to nie twoja wina. - Powiedział łągodnym tonem, wpatrując się w kraty. Niech ona wreszcie przyjdzie... Nie zniesie tego oczekiwania. Chce mieć kawę na ławę, wiedzieć co, gdzie i jak... I bronić się, tak skutecznie jak tylko może.

[April Moon]

Wtem z góry usłyszeć można było kroki...



- Znikam... Trzymaj się... Przyjdę jak bedę mogła.
Powiedziała szybko i rozmyła się we mgiełce, która też natychmiast zniknęła.

-------------------------------------------

April nucąc zeszła na dół, do celi Sunny'ego. Stanęła nad klatką i uśmiechnęła się lubieżnie.
- I jak się ma mój chłopiec? Dobrze się masz? Widzę, że trochę zjadłeś.
Uśmiechnęła się i podniosła magią kratę. Zeszła na dół mając w pogotowiu elektryczny poskramiacz na byki. Nareszcie zdobyła do niego baterie i ładowarkę na magię. Gdy schodziła na dół, była gotowa w każdej chwili porazić pegaza prądem by się uspokoił.
- Przyniosłam ci parę rzeczy skarbie... W tym ciepłe jedzonko.
Była już na dole i patrzyła na niego uważnie.

[Sunny Sky]

Poskramiacz na byki... Jeden strzał i jelita mu uszami wyjdą. Nie spuszczając z niego wzroku przesunął się nieco w bok. W brzuchu mu zaburczało. Skapitulował, gorzej być nie może, a w razie czego umrze najedzony.
-Ciepłe jedzenie, tak...? Nie odmówię. - Powiedział ostrożnie, siadając tam, gdzie stał. Szkoda mu było tylko, że Frozen Hope uciekła... Ładne imię, można by tak nazwać dziecko jego i Flame... o ile stąd kiedyś wyjdzie.

[April Moon]

April spojrzała łakomo na jego skrzydełka. Były takie jędrne... na pewno fajnie biją w czasie seksu.
- Przyniosłam ci coś specjalnego.
Podała mu magią papierowy talerz a na nim wyłożyła jajeczne burito z dużą ilością sałatki. Aż parowało ciepłem. Następnie wyjęła też z torby ciepły sweter w pegazim kroju i położyła go obok niego na jego łóżku. Uśmiechnęła się ciepło a jej poskramiacz zadrgał jakby podniecony.
- Jedz. Jest dobre i cieplutkie. Starałam się wrócić w miarę szybko, by ci nie wystygło, cukiereczku.

[Sunny Sky]

Przełknął nagle napływającą do ust ślinę i bez większych ceregieli, nie patrząc nawet już na poskramiacz, rzucił się na jedzenie, zwłaszcza na cieplutkie burito. Zaczął jeść tak łapczywie, po głodówce, że zaczynał się bać, że się udławi. Nie rozumiał tylko po co ten sweter, planowała go udusić jego rękawami czy jak? Czy.... może coś okrutniejszego?

[April Moon]

- No widzisz skarbie... Nie jestem taka zła, prawda? Smakuje ci? Mam nadzieję. Sweterek jest dla ciebie na noc. Nie wiedziałam że tu bywa tak zimno w nocy, będę musiała zrobić jakieś ogrzewanie... Musiałam spać pod dwiema pierzynkami żeby mi było ciepluteńko.
Uśmiechnęła się i pogłaskała pałaszującego jak dzikie zwierzątko pegaza po plecach. Poskramiacz wciąż był w gotowości. Zawsze wiedziała, jak się zabezpieczyć.
- Mam też dla ciebie lampkę i książkę, jakbyś chciał poczytać. Nie wiedziałam co lubisz, więc kupiłam ci jakąś książką fantastyczną...
Położyła magią książkę i lampkę na baterie na stoliku przy jego łóżku.
- Jutro ci jeszcze przyniosę poduszeczkę. Nie chcę, byś źle się wysypiał.

[Sunny Sky]

Skończył jeść i otarł usta kopytkiem. Zapowietrzyło go na chwilę, za szybko jadł. Wzdrygnął się lekko, gdy zaczęła go głaskać.
-Koniec tych głupot. Po co mnie tu więzisz? - Zapytał, patrząc w jej stronę. Dla dodania wagi swoim słowom brzdęknął łańcuchem, na którym był uwiązany. Przypomniało mu się, jak Flamy mówiła mu o "psychopatach, którzy muszą liczyć, że łańcuch wytrzyma". Niewesoła perspektywa...

[April Moon]

- Nie bądź taki ostry, bo cię popieszczę prądem, ogierku.
Przybliżyła się i zatrzeszczała pastuchem w powietrzu. Uśmiechnęła się kokieteryjnie.
- Chcę być dla ciebie miła. TO nie musi być przecież dla ciebie mordęgą, a może być przyjemnością... Skarbie.
Oblizała wargi i spojrzała mu głęboko w oczy. Czy czegoś szukała? Czy może czekała?

[Sunny Sky]

Sunny uśmiechnął się, nieco wrednie.
-Tak? Myślałem, że klacze lubią ostre ogiery. - Rzucił wyzywającym tonem. - I... jakie "TO"? - Zapytał, już dużo mniej pewnym głosem. Nie uśmiechało mu się robienie TEGO, cokolwiek to było... Przeklęta porywaczka!

[April Moon]

- No wiesz... Mam konkretne... Plany... Względem ciebie... Hmm ty masz też względem mnie najwyraźniej, kochanie.
Wskazała poskramiaczem na jego krocze, powoli nabrzmiewające. Warto było nafaszerować burito pobudzaczami na bazie wiagry.
- Oprzyj się kochanie o ścianę i daj pandzi działać po dobroci, dobrze?
Znów trzasnęła w powietrzy ładunkiem z poskramiacza, jakby by podkreślić znaczenie swoich słów.

[Sunny Sky]

Nie miał żadnych planów wobec niej... Absolutnie żadnych. Tego był pewien. Zbyt kochał Flame.
-Tak łatwo mnie nie weźmiesz... - Wstał szybko i rozłożył skrzydła, rozstawiając szeroko nogi. Nie odwracał wzroku od poganiacza, gotując się do uniku w razie czego. - Myślisz, że dam ci się po dobroci zgwałcić?

[April Moon]

- Wolisz jednak żeby to było nie po dobroci? Szkoda... Tak bardzo nie lubię, jak się stawiają...
Popatrzyła na jego obronną pozycję i roześmiała się głośno.
- I co? Takiś odważny? Takiś silny? Cóż... Chyba mam jednak przewagę...
I przyłożyła poskramiacz do jego łańcucha. Wysłała nim dwa krótkie, słabe impulsy. Na tyle mocne, by go zabolało, ale nie na tyle, by mu wyrządziły porządną krzywdę. Miała go w końcu poskromić, nic zranić.
- Oprzyj się o ścianę plecami, Kochasiu... Czy chcesz jeszcze?

[Sunny Sky]

Zabolało... Porządnie zabolało. Oszołomiony bólem cofnął się pod ścianę, opierając się o nią plecami. Oddychał głośno czując jeszcze, jak prąd wesoło mu trzaskał w mięśniach.
-To... To okrutne. - Jęknął, gdy poczuł, jak mrowi go po impulsach szyja. Chciałby ją podrapać, ale miał tam tą przeklętą obrożę!

[April Moon]

- Niegrzeczny...
Wstała, prychnęła, zabrała swoją torebkę, i na sam koniec jeszcze walnęła go lekko poskramiaczem po jego tyłku. Wyszła na samą górę, opuściła kratę i zablokowała ją, po czym poszła do siebie, na górę spać.