Park

[Trixie]

Wielka i pot??na Trixie wbieg?a do parku i od razu zauwa?y?a g?odnych jej popisów gapiów. To naturalne, ?e s?ysz?c stukot jej wspania?ych kopyt zbiegli si? aby podziwia? najidealniejszy z idea?ów. Trixie tego dnia by?a bardzo szczodra i wspania?omy?lna wi?c podbieg?a do parki która si? ob?apia?a i zakrzykn??a.
- DRODZY GO?CIE PRZYGOTUJCIE SI? NA PRZEDSTAWIENIE! WIELKA I POT??NA TRIXIE ZAPREZENTUJE WAM SWÓJ NIEPRZECI?TNY TALENT MAGICZNY! ZBLI?CIE SI? BOWIEM NIE CHCECIE TEGO PRZEGAPI?!
Gdy ju? si? nakrzycza?a wesz?a na fontann? i rozpocz??a pokaz magiczny. Najpierw zmusi?a li?? do lewitacji. Co? prostego na pocz?tek aby si? nie przem?czy?, a jednocze?nie nie zanudzi? publiki. Zreszt? jak kto? taki jak wielka i pot??na Trixie móg?by kogokolwiek nudzi??
- TADAM! NIEDAWNO TYM SAMYM CZAREM SPOWODOWA?AM PRZEMIESZCZENIE SI? GÓR SMOCZYCH I URATOWA?AM STOLIC? PRZED NISZCZYCIELSK? MIGRACJ? SMOKÓW! – Pochwali?a si? czekaj?c na oklaski.

[Feather]

?askotek obj?? ju? klacz, szepcz?c jej do ucha:
- Musisz by? dobrej my?li, Staunch Spell.
Gdy nagle... Prawie dosta?zawa?u. Us?yszawy Trixie, która dar?a si? niczym stare prze?cierad?o, podskoczy? cofaj?c si? o jaki? metr od jednoro?ki, któr? pociesza?.
- ?E CO?! - spyta? zdziwiony.
Jednoro?ka wygl?da?a niczym znamienity czarodziej, jakich widywa? w swojej m?odo?ci podczas wyprawy.
Pokaz magiczny... ta...
- E... No dobrze, poka? "Trixie" co? ciekawego - powiedzia?, u?miechaj?c si?.
Humor mu dopisywa?, a klacz - czarodziejka rozbawi?a go. Wybuch? chichotem, widz?c, jak wielka i wspania?a Trixie podnosi swoim wielkim i wspania?ym zakl?ciem wielki i wspa... zielony listek.
- Ojeju jeju jej! Te zakl?cie pewnie kosztowa?o ci? wiele mocy, wspania?a czarodziejko! - zakpi?
Za?mia? si? pod noskiem, s?ysz?c o uratowaniu stolicy. Wpad? na pewien pomys?.
- Wielka i wspania?a! Pewnie znasz wiele czarów... Ale na pewno nie potrafisz rzuci? na siebie zakl?cia magicznych wi?zów, a ju? na pewno nie potrafi?aby? si? sama z nich uwolni?!
Pu?ci? oczko do Staunch, porozumiewawczo.

[Staunch Spell]

Do Spell informacje dociera?y ze sporym opó?nieniem. Dopiero po chwili przez chmur? jej my?li przebi?y si? s?owa o „klaczy” pomimo z?ego nastroju u?miechn??a si? przez ?zy, które nie wiedzie? kiedy pojawi?y si? na jej policzku.
- Te? mam swojego ogiera, wi?c chyba mo?emy by? przyjació?mi, prawda? Teraz gdy…
Nie doko?czy?a jednak zdania. Ca?kowicie si? rozklei?a i nawet nie próbowa?a za to przeprasza?. Straci?a, a przynajmniej tak jej si? wydawa?o wszystko w tej wojnie. Nagle tu? ko?o niej pojawi?a si? jaka? szalona klacz, która zacz??a krzycze? i prezentowa? swe „w?tpliwe” umiej?tno?ci. Staunch zrobi?o si? jej ?al i chcia?a jej pomóc. Nie wiedzia?a z jakiego zak?adu owa klacz uciek?a, a pytanie o to by?oby „nietaktowne”. Postanowi?a wi?c u?y? magii aby przynajmniej uratowa? „twarz” nieznajomej tym bardziej, i? Feather wybitnie na?miewa? si? z pechowej Trixie. Staunch zebra?a si? w sobie i u?y?a magii przypadkowo podpalaj?c listek. Gdy dotar?o do niej, ?e zepsu?a zabawk? chorej klaczy podesz?a do niej, obj??a j? i wyszepta?a do ucha przeprosiny.
- Przepraszam, nie chcia?am. Popatrz tam jest jeszcze du?o li?ci. Mo?esz nam jeszcze raz zaprezentowa? swe niebywa?e zdolno?ci? Prosimy!
Jednocze?nie patrzy?a na Feathera licz?c, ?e j? poprze.

[Trixie]

Trixie by?a pe?na zadowolenie z powodu wdzi?czno?ci publiki. Uwag? o wykorzystaniu mocy magicznej skwitowa?a tak jak inne podobne do niej uwagi.
- Dla normalnego kuca co? takiego oznacza?oby ?mier?. DLA WIELKIEJ I POT??NEJ TRIXIE TO JEDNAK NIE JEST PROBLEM! – Jednocze?nie tytanicznym wysi?kiem zmusi?a piórko do robienia korkoci?gu. Nie chcia?a tego przyzna? ale jednak takie wyczyny nawet kogo? tak wspania?ego jak ONA m?czy?y.
- Ja bym nie potrafi?a? No to patrz! – powiedzia?a z mieszanin? z?o?ci i pewno?ci siebie. – Wielka i pot??na Trixie potrafi wszystko! Jest bowiem NAJWI?KSZYM talentem magicznym w CA?EJ Equestrii!
Zanim jednak to udowodni?a ta wredna klacz o ?ysym pysku najwyra?niej z zazdro?ci spali?a jej li??. Trixie ju? mia?a j? ukara? kiedy ta j? przytuli?a. Ten gest zdecydowa? o ?askawej reakcji magiczki. Gdy tylko wyrwa?a si? z obj?? klaczy prychn??a ale jednak wielkopa?skim gestem zmusi?a kolejny li?? do lewitacji
- TADAM! A TERAZ PATRZCIE NA TO! – zakrzykn??a i zamieni?a li?? w… sznur, który wij?c si? niby w?? boa oplót? Spell. – TADAM! A TERAZ DROGA WIDOWNIO PRZETN? J? NA PÓ? – B?ysn??o i w kopytkach Wielkiej i wspania?ej Trixie pojawi? si? gumowy kurczak. – TO ZNACZY...PATRZCIE! – krzykn??a i zmusi?a kurczaka do lewitacji – TADAM!

[Feather]

- Jasne, Staunch. Ch?tnie zostan? twoim przyjacielem! O ile nie masz nic przeciwko mi?o?nikowi ?askotek - zachichota? - I pami?taj: kiedy? si? odgryz? za ten atak piórek, cho? zabawa by?a przednia.
Widz?c, jak listek p?onie ?ywym ogniem omal nie wybuchn?? ?miechem. Po?o?y? wi?c kopytko na swoim pyszczku i zachichota? pod nosem, nieco czerwieniej?c.
- Och tak, prosimy!
Bulwers "czarodziejki" wywo?a? kolejny napad ?miechu u ?askotka. Tym razem nie potrafi? go ani powstrzyma?, ani st?umi?. Zauwa?y?, ?e Staunch zosta?a zwi?zana przez lin?, która niegdy? by?a li?ciem. No có?... najwidoczniej klacz potrafi wi?cej, ni? my?la?. Nagle poblad?.
- JAKTO PRZETNIESZ?! - zawo?a?.
Ju? mia? powstrzyma? klacz jednym susem, gdy zamiast pi?y w jej kopytkach pojawi? si? kurczak. Wzruszy? brakiem ramion do Staunch, a po chwili zacz?? p?aka? ze ?miechu.
- D- dosy?, przesta?, b?agam! - zawo?a? do Trixie.
Brzuch bola? go ju? od ci?g?ego ?miania si? z "czarodziejki".

[Staunch Spell]

Lina oplot?a Spell bardzo ciasno. Klacz przez chwil? zastanawia?a si? czy przypadkiem nie jest to dla niej gro?ne, szczególnie, ?e owa Trixie zagrozi?a jej pi??. Na szcz??cie b??kitna klacz niewiele potrafi?a prócz przechwalania si?. Staunch mog?a wi?c odetchn?? z ulg? i po?wi?ci? si? do reszty obserwacji lataj?cego kawa?ka gumy. Niestety, Feather nie zachowa? si? wed?ug niej w porz?dku. Wy?miewa? bowiem biedn?, opó?nion? klacz. Spell potrafi?a zrozumie? jego odczucia jednak nie podoba?y jej si?. Postanowi?a wi?c kiedy? z nim o tym porozmawia?, a teraz zaj?? si? problemem szalonej magiczki. Jej w?asna magia by?a obecnie nieprzewidywalna wi?c klacz nie mog?a za?atwi? tego „najprostszym” sposobem. Wysili?a si? wi?c na podst?p. Zacz??a wiwatowa? i piszcze? jakby popisy Trixie naprawd? j? zdumiewa?y.
- Jej! Trixie jeste? zaprawd? wielk? czarodziejk?! – krzykn??a z udawanym podziwem – A umiesz si? przeteleportowa?? Powiedzmy na tamt? gór?? Bardzo chcia?abym to zobaczy?! B?agam zrób to!
Jednocze?nie stara?a si? odwróci? jej uwag? od Feathera który ponownie tarza? si? po ziemi.

[Trixie]

Wielka i pot??na Trixie czu?a w?ciek?o?? widz?c co ten paskudny ogier wyprawia. Ju? mia?a go przekl?? kiedy jego kole?anka uratowa?a mu ty?ek wiwatami.
- Tak jestem wspania?a! Powiedz temu swojemu ogierowi, ?e jest ?lepy nie rozumiej?c mojej magii! Niewdzi?czne pegazy! Patrzcie! – krzykn??a i w chwil? potem zosta? po niej tylko dym. Trixie si? przeteleportowa?a.

[zt]

[Feather]

Feather us?ysza? "odg?os rzucania zakl?cia", zobaczy? b?ysk. Uspokoi? si? nieco. ?askotek wsta? z ziemi.
- Przepraszam, wiem, ?e nie powinienem... Sama widzisz, ?e próbowa?em si? nie ?mia?.
Pegaz podlecia? do Staunch. Z?apa? w pyszczek lin? i... pu?ci? j?. Przecie? obieca? jej rewan?! U?miechn?? si? i?cie szata?sko i przeszed? przed nos klaczy tak, by mog?a go zobaczy?. Nachyli? si?.
- Mia?em ci? rozwi?za?, ale pomy?la?em, ?e warto by si? najpierw zrewan?owa?. Chyba si? nie obrazisz, co?
Feather stan?? z boku jednoro?ki. Zacz?? mizia? j? skrzyde?kami po boczkach, brzuszku, a pó?niej po spodach kopytek.
- Mam nadziej?, ?e b?dziesz mia?a z tego tyle zabawy, ile ja mia?em z bycia ?askotanym twoim zakl?ciem - zachichota?,
Skrzyde?ka bezlito?nie zwiedza?y ka?dy centymetr wymienionych obszarów, konsekwentnie szukaj?c najbardzie podatnych na ?askotki miejsc. Pó?niej doszy?y jeszcze ?ebra.

[Tea Charmer]

Tea czu? ju? si? do?? odpr??ony, by? w pewnego rodzaju transie, gdy nagle us?ysza? znajomy skrzecz?cy g?os. To by?a ma?a i marna Trixie we w?asnej osobie. Nie ?eby co? do niej mia?, ale fakt ?e robi z siebie nie wiadomo jak? czarodziejk? troch? go irytowa?. By?o mu jej troch? szkoda, pewnie nie mia?a zbyt wielu przyjació?. Patrzy? co tym razem "wielkiego i pot??nego" dokona Trixie. - NIEPRAWDOPODOBNE! ONA PODNIOS?A LI??! BOGOWIE, TO? TO NIE MO?LIWE! - pomy?la? ironicznie Kapelusznik, po czym patrzy? jak jego bratanek z jak?? klacz? wkr?caj? "czarodziejk?" w "pot??ne" czary. Nagle Trixie zwi?za?a towarzyszk? Feathera z zamiarem przeci?cia jej na pó?, co wyda?o si? ciekawym przedsi?wzi?ciem dla tak niedoedukowanej klaczy jak "wielka i pot??na". Tea z ciekawo?ci? wyczekiwa? efektu jej czaru. Gdy miast przeci?cia klaczy na pó? w kopytach "czarodziejki" pojawi? si? gumowy kurczak którego natychmiast podnios?a swoj? magi? by odwróci? uwag? widzów od fiaska. Herbaciarz zechcia? zako?czy? t? fars?, b?d? co b?d? nie doko?ca spodoba?o mu si? zachowanie bratanka jak i by? za?enowany nieudolno?ci? i zak?amaniem "pot??nej" jednak sprawa rozwi?za?a si? sama, Trixie zrobi?a to co umie najlepiej - zwia?a. Tea podszed? do pozosta?ej dwójki gdy Feather zacz?? nagle ?askota? zwi?zan? klacz. Sytuacja wygl?da?a co najmniej nietypowo, ale postanowi? si? i tak przedstawi?. - Witaj bratanku. -zwróci? si? do Feathera po czym zwróci? si? do ?askotanej - Tea Charmer do us?ug. Przeszkadzam? - zapyta? bratanka.

[Staunch Spell]

Klacz u?miechn??a si? ?yczliwie na przeprosiny Feathera.
- Rozumiem, ka?demu mog?o si? zdarzy?. Czy?by nowa w?adza wypu?ci?a kuce ze szpitala psychiatrycznego? – Zapyta?a zaraz jednak zda?a sobie spraw?, ?e jej rozmówca tak?e nie jest „idealnie normalny”.
„Czy?by on te??” – pomy?la?a jednak zanim zd??y?a przeanalizowa? sytuacj? pegaz zacz?? j? ?askota? i to do?? konkretnie. Spell ?mia?a si? bo có? innego mog?a zrobi?? W ko?cu sama sobie na to zas?u?y?a, czego by?a ?wiadoma. Tym bardziej, ?e ju? po chwili do odczu? klaczy do??czy? znajomy dreszcz podniecenia, który niespodziewanie przeszy? jej cia?o budz?c w Staunch na powrót smutek i t?sknot? za Redem oraz poczucie winy. Ju? chcia?a wyt?umaczy? si? i przeprosi? Feathera gdy podszed? do nich elegancki kuc w cylindrze. Staunch przypomnia? si? jej dziadziu? od strony papcia. Ta my?l zak?u?a j? w okolicach serca. On te? prawdopodobnie by? w Manhattanie. Zaraz jednak Spell na powrót skupi?a uwag? na przybyszu. Z jego s?ów mo?na by?o wywnioskowa?, ?e jest wujem Feathera.
- Mi?o mi pana pozna? – powiedzia?a w przerwie od ?miechu. – Jestem Staunch Spell. My nie robimy nic z?ego… to po prostu… no…zabawa?
Klacz zarumieni?a si? z wiadomych powodów. By?a zwi?zana, a obcy kuc posiadaj?cy swoj? „klacz” j? ?askota?. To nie mog?o dobrze wygl?da?.

[Feather]

- Nie wiem, co w?adza wyprawia, ale nie zdziwi?bym si?, gdyby powsta? przepis o chodzniu na uszach - za?artowa?.
Po paru minutach ?askotania skrzyde?kami jednoro?ki skrzyde?ka... Napr??y?y si?, sygnalizuj?c wiadomo co. Musia? wi?c poradzi? sobi? kopytkami, po czym wpad? na genialny pomys? wyrwania sobi? piórka i ?askotania nim klaczy po szyi. Oczywi?cie nie zamierza? przechodzi? do niczego konkretniejszego. Byli teraz w parku sami, tote? chcia? nieco pobawi? si? z now? przyjació?k? (a przynajmniej tak? mia? nadziej?).
- Masz ?adny ?miech...
Po chwili podszed? do nich... Nowo poznany wuj Feathera.
- Umm... Witaj, wujku Charmerze. My si? tu tylko... Tak, to tylko zabawa... - zachichota? nerwowo.
Zauwa?y? po rogu klaczy, ?e ona chyba równie? prze?ywa ?askotki tak jak on.
- Staunch, mog?aby? pods?ucha? moje my?li zakl?ciem? Mam takie pytanko, dosy? osobiste.
S?uchaj, wiem, ?e to g?upio zabrzmi, ale czy ty te? lubisz BARDZO, ALE TO BARDZO BARDZO ?askotki? Tak, w takim znaczeniu... - pomy?la? do klaczy.
Przesta? ?askota? klacz, widz?c wujka.
- Emm... Wujku, my?l?, ?e powinni?my si? kiedy? spotka? i porozmawia?. Tylko wybra?e? sobie powiedzmy... Niewygodny moment...
Pegaz spojrza? b?agalnie na wujka.
- A co wujek tu porabia?
Zarumieniony ?askotek zda? sobi? spraw? z tego, ?e klacz dalej jest zwi?zana.
- Staunch, je?li chcesz mogliby?my doko?czy?... Zabaw?... Jutro? - u?miechn?? si? nerwowo - No chyba, ?e nie przeszkadza ci mój wujek... Chyba wujku nie b?dzie ci przeszkadza?o, je?li... ech... wiesz wujek, o co chodzi...
Ledwie znasz swojego wujka i zak?adasz, ?e wie wszystko o tobie... Idiota...

[Tea Charmer]

Tea z kamienn? twarz?, lecz ?miej?c si? do rozpuku w duszy, kontynuowa? rozmow? z Featherem - A spaceruj? sobie po parku. Pi?kn? pogod? mamy a chcia?em si? odpr??y?, wi?c pomy?la?em coby nie wpa?? do parku i pooddycha? ?wie?ym powietrzem, poogl?da? ro?linki, pos?ucha? ptaszków jak ?piewaj?, mo?e zobaczy? jakie? wiewiórki lub inne stworzonka, no wiesz, taki walk in the park. - u?miechn?? si? do bratanka, który zasugerowa? mu ?e wie o co chodzi. - Wiesz Feather, nie bez powodu mówi? na ciebie per "?askotek", wiem ?e lubisz ?askotki. Nie b?dzie mi przeszkadza?. - u?miechn?? si? przyja?nie do bratanka którego nie wiedzie? czemu polubi? - A i wybacz za ten incydent w twoim domku, trafili?my w sam ?rodek akcji co? - mrugn?? porozumiewawczo do ogiera, po czym kontynuowa? rozmow? - Ch?tnie do??czy?bym do zabawy, ale niestety nie mam ?askotek. Za to mog? zaproponowa? herbaty. - zaproponowa?

[Staunch Spell]

Spell by?a najdelikatniej mówi?c w szoku. Wuj Feathera zupe?nie nie zdziwi? si? ich zachowaniem co w pewnym stopniu ucieszy?o klacz, a jednak budzi?o pewne obawy co do jego poczytalno?ci. Z drugiej strony wydawa? si? jednak mi?y i jaki? taki „na poziomie”. Feather natomiast wyra?nie mu nie ufa?, bo niby po co kaza?by jej czyta? w swoich my?lach? Spell ju? mia?a to zrobi? jednak pomy?la?a.
„Nie! Skoro li?? si? spali? pod wp?ywem zakl?cia nie mog? ryzykowa?”
- Wybacz Feather ale jednak nie czu?abym si? komfortowo wchodz?c do twojego umys?u. Tym bardziej, ?e szeptanie w towarzystwie jest „nietaktowne”, a co dopiero czytanie w my?lach? – powiedzia?a z u?miechem patrz?c Featherowi g??boko w oczy. Mia?a nadziej?, ?e ten zorientuje si? o co tak naprawd? chodzi i skoro to ma by? rzecz „osobista” przeka?e jej w inny sposób. Klacz nie mia?a bowiem ochoty na rozpowiadanie o swojej „u?omno?ci” któr? dostrzeg?a wi?c odwo?a?a si? do podstawowych zasad moralnych.
- Herbat?? Bardzo ch?tnie ale mo?e jednak nie w tej chwili. Widzi pan mam do??… zwi?zane kopytka.
Spell u?miechn??a si? promiennie do dostojnego „pana wuja”, a nast?pnie spojrza?a jeszcze raz na ?askotka. Wydawa? si?… podniecony. Staunch nie wiedzia?a ju? co o tym my?le?. Jednocze?nie mu ufa?a i ba?a si? go. Dawno nie spotka?a kuca, który sprawia?by tak dziwne wra?enie i budzi?by sprzeczne emocj? na tak? skal?.
- Feather chyba wiem co chcesz mi powiedzie?. Tak wi?c nie, nie jestem dziewic? i nie, nie mam teraz na TO ochoty, w zasadzie mam swojego ogiera i chcia?abym mu pozosta? wiern?. Jednak to mi?o, ?e spyta?e? zanim przyst?pi?e? do dzia?ania. Dzi?ki temu mogli?my unikn?? nieporozumie?. – Mówi?c to u?miechn??a si? dziwnie. U?miech mia? zapewne wyra?a? przeprosiny i ?yczliwo?? jednak ci??ko powiedzie? czy co? z niego wysz?o.

[Feather]

- Herbaty? A ch?tnie! - odpowiedzia? ?askotek.
W tej chwili zda? sobie sprawe, ?e gdyby nie fakt, ?e klacz wstydzi si? jego umys?u, móg?by mie? pasztet zamiast mózgu. 
- No dobrze... Chyba wujek nie b?dzie mie? nic przeciwko, je?li si? spytam przy nim. 
Nast?pne s?owa klaczy nieco go przerazi?y. 
- Ej... Nie chodzi?o mi o to. Ja po prostu chcia?em si? spyta? czy... czy ciebie te?... czy tobie te? sprawiaj? straszn? przyjemno?? ?askotki? Bo mi... tak. Ale nie zrobi? ci przecie? nic! Tak ju? mam. To mo?e kontynuujmy...
Poczeka? chwil?, a? klacz odpowie, a po jej odpowiedzi zacz?? delikatnie ?askota? piórkiem jej kopytka.

[Tea Charmer]

Kapelusznik u?miechn?? si? gdy us?ysza? Staunch zwracaj?c? uwag? Featherowi na dobre maniery oraz u?ywaj?c gry s?ów okre?laj?c swoj? niezr?czn? sytuacj?. Nast?pnie zosta? zaskoczony nietypowym wyznaniem klaczy, jednak niewzruszony czeka? na rozwój sytuacji i to jak sobie poradzi z sytuacj? jego bratanek który przysta? na propozycj? herbaty. Bardzo to ucieszy?o Herbaciarza. Gdy us?ysza? o zamiarze kontynuowania przez Feathera ?askotek powiedzia? - Mo?e by? j? chocia? rozwi?za?, ?eby?cie mieli równe szanse co? - powiedzia? z bardzo uprzejmym u?miechem, gdy zacz?? wyci?ga? z cylindra stó?, trzy krzes?a i zastaw? do herbaty. Wyj??by te? ciasteczka, ale nie mia? ?adnych. Gdy sko?czy? ustawia? usiad? na drewnianym krze?le z b??kitn? tapicerk?, pozosta?e dwa mia?y odpowiednio bia?? i br?zow? tapicerk?. Zaparzy? herbaty cynamonowej, nala? sobie i powiedzia? - Nie przeszkadzajcie sobie, jak sko?czycie to do??czcie do mnie. Wybaczcie brak ciasteczek, ale nie mia?em zbytnio okazji kupi?. - powiedzia? po czym zacz?? podziwia? okolic? popijaj?c od czasu do czasu herbat? cynamonow?.