Park

[Twinkleshine]

Parkowe drzewa nadal były bez liści jednak słońce, które przedzierało się prze chmury sprawiało ,że to miejsce było jednym z niewielu, gdzie można było poczuć w końcu wiosnę. Twinkle szła z Silverem przez park, zachwycjąc się widokami i wciągając świeżą woń. Miło było tak raz na jakiś czas wyjść z domu, przejść się i zaczerpnąć świeżego powietrza.
-Jest pięknie prawda ?
Rzuciła miłym spojrzeniem do kucyka.

[Silver Twirl]

-Pięknie to będzie dopiero za kilka tygodni.
Rzucił z obojętnym wyrazem pyska, powoli idąc obok klaczy. Rzeczywiście, kalendarzowa wiosna niby już przyszła, ale ujemne temperatury, sterty błota, pozbawione liści drzewa i sporadyczne opady śniegu wskazywały jednak że coś ta wiosna nie śpieszy się do zmiany czegokolwiek... Prawie bezchmurne niebo, i słońce na nim były jedynymi rzeczami dającymi nadzieję że stan rzeczy może wkrótce ulec zmianie. Ogier spojrzał na Twinkle z lekkim uśmiechem.
-Opowiedz coś więcej o sobie. Znamy się już od dwóch dni, spaliśmy jedno na drugim a prawie nic o sobie nie wiemy.
Zaśmiał się, po wypowiedzeniu tego zdania. Co prawda to prawda, może teraz będą mieli okazję na chwile rozmowy. Krótka konwersacja w pubie która miała miejsce jakiś czas temu nie dała im zbyt wielu informacji, Silver chciał wiedzieć więcej o nowej przyjaciółce, i był chętny do podzielenia się również swoją historia.

[Twinkleshine]

Nie rozumiała Silvera, dla nie było już pięknie. Uśmiechnęła się i powoli jej uśmiech zniknął w zamyśleniu.
-Więc tak.-zaczęła trochę poważnie.
-Urodziłam się w czasach zimnej wojny. Mój ojciec służył w wojsku tam też zginął.- posmutniała trochę. - Moja matka została wzięta jako zakładniczka, no i...no wiesz.- zaczęła grzebać kopytkiem w ziemi. -Zostałam wzięta przez jakąś tam bogatą rodzinę do Canterlotu , uczyłam się w Szkole Magii im. Księżniczek. Choć w sumie sama nie wiem jak się tam dostałam. - zaśmiała się.
-A jeśli ogólnie chcesz wiedzieć o mnie to.- uśmiechnęła się.-Uwielbiam słodycze , gwieździste nocne niebo.-rozmarzyła się. Spojrzała na swój znaczek. - Moja magia kontroluje gwiazdy, stąd właśnie mój znaczek.- wskazała kopytkiem na bok. -Nie lubię gorzkich rzeczy, pomidorów i grzybów.- skrzywiła się na samą myśl o tym. - Matko. Chyba cię zanudziłam tymi opowieściami ?! - zaśmiała się w stronę Silvera

[Silver Twirl]

-Mamy więcej wspólnego niż mogło by się wydawać...
Dobrze rozumiał klacz, w sumie to ich historia nie różniła się wiele. Silver wypuścił gwałtownie powietrze przez nos, śmiejąc się lekko. Nie był to śmiech ze szczęścia, raczej z beznadziejności czy politowania.
-Też nie znałem ojca, zmarł zanim zdążyłem przyjść na świat. Był strażnikiem, zabiły go diamentowe psy, których zresztą wokół mojego rodzinnego miasta żyły całe gromady. Matka umarła w dzień kiedy się urodziłem, zmęczenie i zgryzota okazały się być silniejsze od niej. Mógłbym kontynuować... Ale nie była by to zbyt szczęśliwa opowieść.
No i szli tak przez chwilę w ciszy, spoglądając na siebie co chwilę.

[Twinkleshine]

-Rzeczywiście mamy dużo wspólnego. Oboje lubimy czekoladę, prawda ?
Wyskoczyła z ciszy chichotem i uśmiechnęła się w stronę Silvera.
-Lubię smutne historie.-
Przechodzili akurat koło stawu gdzie słońce odbijało się od tafli wody wprawiając Twinkle w zachwyt. Lubiła takie chwile ciszy, były one takie miłe. Klaczka miała lekko różowe policzki od zimnego wiatru, który co chwile porywał różowe loki na wszystkie strony,więc Twinkle cały czas starała się je poprawić.

[Silver Twirl]

Zachichotał razem z klaczą, tak, czekolada jest pyszna. Ogier zachichotał ponownie widząc jej bezustanną walkę z własną grzywą i wiatrem. Jego róg się zaświecił...
-Pozwól.
...I po chwili wiatr już nie był dla nich problemem, omijając dwa kuce idące obok siebie, dając w końcu Twinkle chwilę wytchnienia. Proste zaklęcie tarczy i żywioł od razu był mniej uporczywy. Silver uwielbiał używać magi gdy tylko miał do tego okazję, co pewnie niektóre osoby zdążyły już zauważyć. Uważał to za swój największy dar, i lubił się nim też chwalić.
-Chyba nie muszę mówić o moim talencie, już kilka razy zdążyłem ci go zademonstrować. Kontrola pogody daje mi duże możliwości. A co do smutnych historii - będę mógł ci wiele opowiedzieć...

[Twinkleshine]

Wiatr przestał sprawiać problem Twinkle, była mu wdzięczna. Szybko ułożyła swoją grzywę i uśmiechnęła się do kucyka.-Dziękuje.
Była bardzo szczęśliwa, lubiła takie spacery po parku, choć szczerze jak na koniec marca, mogłoby być trochę cieplej.. I póki co, gdy jest przy niej Silver nie musi męczyć się z wiatrem, tym denerwującym wiatrem, który zawsze rozwalał jej idealnie ułożoną grzywę !Potrząsnęła głową i spojrzała w jego stronę. Jej twarz pokrywał lekki rumieniec.
-Sliver...? - wydusiła swoi cienkim głosikiem, nie wie dlaczego ale rzadko wydawała z siebie takie cienkie głosy, zwykle gdy czegoś się bała, albo była skrępowana...

[Silver Twirl]

Kuc zatrzymał się. Coś w głosie Twinkle mu nie pasowało, no i strasznie poczerwieniała... Było coś nie tak, Silver pomyślał nad kilkoma możliwościami, co mogło jej zachowanie sprowokować. Zaraz tak czy siak się dowie.
-Słucham cię.
Powiedział, z trochę przejętym wyrazem twarzy, spojrzał klaczy prosto w oczy czekając na jej reakcję. Wokół nich świszczał i zawodził omijający oboje wiatr, dodając sytuacji nutę powagi.

[Twinkleshine]

- B-Bo...Jest coś...Co muszę...Ci...Powiedzieć. -
Przełkneła ślinę spoglądając prosto w oczy Silvera, jednak po chwili odwróciła wzrok, wbijając go w ziemię. Było trudno jej to powiedzieć, czuła po prostu wielką gule w gardle, która nie pozwalała jej wydobyć z siebie odrobiny głosu. Całe jej ciało lekko drżało. Wzięła głęboki oddech by się nieco uspokoić.
- No...bo...ja...chciałam...się...nie to bez sensu...Naprawdę trudno mi...to... -
Wzięła kolejny głęboki oddech

[Silver Twirl]

Ogier chwycił swoimi kopytami przednie nogi Twinkle, i lekko podniósł klacz, kładąc jej kopyta na swojej klatce piersiowej, obejmując ją. W tej pozycji, aby zachować równowagę, oboje musieli stać na tylnych nogach, z pyskami wyjątkowo blisko siebie. Manewr wyszedł zaskakująco szybko i sprawnie, zostawiając klaczy mało czasu na jakąkolwiek reakcję. Co jak co, Silver nie lubił zbędnych ceregieli, ale starał się być najbardziej delikatny jak tylko potrafił. Jego nos praktycznie dotykał nosa Twinkle, jego pysk przyjął przejęty, ale też lekko podenerwowany wyraz.
-Tylko mi się tu nie rozpłacz... spokojnie. Możesz mi powiedzieć wszystko, co tylko chcesz.
Po tym zdaniu trochę popuścił, dając klaczy możliwość odsunięcia się. Nawet lekko zdołał się uśmiechnąć.

[Twinkleshine]

Całą twarz Twinkle oblał rumieniec. Byli dość blisko siebie a klaczka patrzyła na niego swoimi jasnoniebieskimi, dużymi oczami.
-Silver co ty... -poczuła się nieco skrępowana.
-Bo ja chciałam cię zapytać.-Przełkneła ślinę.
-Czy ty mnie lubisz ? Ale wiesz, tak lubisz, lubisz. Bo ja cię lubię i to tak, no wiesz tak bardzo- Patrzyła się mu prosto w oczy, czekając na jego odpowiedź. Obawiała się najgorszego wiec lekko przymkneła oczy.

[Silver Twirl]

Ogier przestał się opierać. Dał się klaczy przeważyć i oboje upadli - Silver na ziemię, Twinkle na Silvera. Ogier spojrzał jej w oczy, z lekko rozdziawionymi ustami.
Nieźle sobie wybrałaś... Nie powiem.
Przeszło mu przez myśli, ogier uśmiechnął się. Chwilę leżeli tak na ziemi w ciszy, z wiatrem dalej wyjącym obok, taflą wody odbijającą promienie słońca i nikim innym wokół. Musiało to wyglądać niebotycznie głupio... Ale było mu teraz wszystko jedno. W końcu po tej długiej chwili milczenia kuc będący na dole lekko podniósł głowę, objął Twinkle mocniej, zamknął oczy i... swoje usta złączył z ustami klaczy, wiążąc oboje w długim pocałunku. Najpierw jednym, potem drugim... i trzecim. Po wszystkim powoli oderwał się od klaczy, opadł z powrotem na ziemię i zamrugał kilka razy. Trochę się zarumienił i uśmiechnął.
-Czy taka odpowiedź cie satysfakcjonuje?

[Twinkleshine]

Twinkle mocno zarumieniła się, a serce biło jeszcze szybciej. rzeczywiście musieli wyglądać trochę dziwnie, para kucyków lężąca na środku parku, ale Twinkle chciała by ten moment trwał wiecznie.
-Tak.
Szepnęła i spojrzała na Silvera z pod swojej różowej grzywy. W końcu przytuliła się do niego i objeła swoimi kopytkami. Było cudownie ale jednak musieli wkońcu wstać z ziemi, zwłaszcza gdy będzie szedł jakiś kucyk. Uśmiechnęła się i pocałowała ogiera.-Może wstaniemy?

[Silver Twirl]

Ogier wpierw zaczekał aż zejdzie z niego Twinkle, dopiero wtedy wstał sam. Lekko się otrzepał, czując resztki ziemi na grzbiecie, i spojrzał na klacz - obecnie najważniejszą dla siebie osobę którą znał. Silver czuł się dziwnie, nieswojo. Było mu znacznie cieplej, serce szybciej biło... Czuł to już wcześniej gdy był przy białej klaczy, ale były to uczucia przytłumione, bał się je ukazać, teraz na szczęście nie miało to już znaczenia. Bez słowa przytulił się do Twinkle, kładąc swoją głowę na jej szyi. Zaczął jej szeptać do ucha:
-Dokąd teraz?

[Twinkleshine]

Rumieniec nie schodził z twarzy Twinkle. Odwzajemniła uścisk ogiera i zamyśliła się. Gdzie by ty pójść. Nagle usłyszała tylko lekkie burczenie w swoim brzuchu.
-Choćmy do Kącika Kostki Cukru ! - uśmiechnęła się.:
-Zgłodniałam trochę i mam ochotę zjeść coś słodkiego. -
Zachichotała i wtuliła się w biało-srebną grzywę Silvera. Nawet jej mało słyszalne burczenie w brzuchu nie potrafiło zepsuć jej tej chwili ciszy z kucykiem, ktorego kochała .