Sweet Lullaby's daycare & nursery

[Black_Gallant]

Black patrzył w zdumieniu na miejsce w którym zniknęła malutka. Nie krzyknęła, więc raczej nic złego się nie stało, ale i tak to było dziwne.

- Małym jednorożcom magia wymyka sie czasem spod kontroli. W sierocińcu często to widziałem. Panno Lullaby. Jest pani okropnie zmęczona i zajęta. Zabierzemy nasze dzieciaczki i pozwolimy Pani spokojnie poszukać maleństwa, dobrze?

Powiedział pewnie. Czuł, że małej nic nie jest. A Sweet najwyraźniej miała dzisiaj chrzest bojowy i trzeba było dać jej szansę odetchnąć. Wziął Vermoutha do swojej juki-nosidełka i zapakował też jego misiaczka.

- Beer?

[Sweet Lullaby]

- To była dzika magia - Sweet Lullaby wskazała kopytkiem na krąg - to umiem poznać. Cóż, młode jednorożce całe szczęście szybko tracą tą zdolność i odzyskują ją wraz z uroczym znaczkiem. Lecz to co stało się wcześniej na pewno tym nie było. Nawet nikt nie rzucał zaklęcia. Nie było harakterystycznej aury ani wokół kucyków ani wokół żadnego z rogów - powiedziała, wyraźnie zaniepokojona - jesli państwo chcą zabrać dzieci, to oczywiście. Ja zaś pójdę gdzieś zgłosić ten magiczny... - magiczne co? - sama nie wiem.

[Bright Beer]

Gdy Black się odezwał, Beer od razu zapakowała do jednego zjego juków Haramu razem z jej gałgankową laleczką.
-Już jesteśmy gotowi do wyjścia, ale jak pani chce wyjść? Z tego co widzę, został jeszcze jeden źrebaczek. - Przykucnęła przy małej Sunset, patrząc na nią. Miała wrażenie, że kojarzy jej wygląd. Może Flame urodziła? Próbowała sobie przypomnieć, czy nic nie słyszała o tym. Wiek byłby odpowiedni.

[Black_Gallant]

- Myślę, kochanie, że panna Sweet musi po prostu to na spokojnie ogarnąć. Odciążymy ją nieco z naszych dzieciaczków i będzie jej o wiele łatwiej. Mam nadzieję, że jutro już będzie wszystko opanowane i będziemy mogli zostawić Haramu i Vermouthka znowu. Prawda?

Chciał dać jej szansę. Widział, że Mulica naprawdę chciała dobrze, tylko splot wydarzeń jej w tym przeszkodził. Nie winił jej, chociaż znowu mogła się nieco lepiej postarać. Przytulił Beer i uśmiechnął się do Sweet.

- Prawda, Panno Lullaby?

Chciał już iść z dziećmi i przyszłą żoną do domku. Do ciepłego domku pełnego miłości.

[Sweet Lullaby]

Sweet Lullaby odwróciła się w stronę dorosłych kucyków.
- Oczywiście, będzie mi bardzo miło, jeśli jeszcze wrócicie - powiedziała z uśmiechem. Gdyby Black Gallant wypowiedział swoje myśli na głos, byłoby jej bardzo przykro, że ktoś oskarża ją o niestaranie się. Musiała pomyśleć o jakimś zabezpieczeniu domku przed magią, bo w takim tempie z przedszkola nic nie zostanie.

[które dzieci jeszcze zostały?]

[Sunset]

Zabierali Vermoutha i Haramu! Zabierali! Nie chciała! Podbiegła szybko do tego czarnego co trzymał jej przyjaciół i stanęła na tylnych kopytkach, opierając się o niego.

- DA! NEEEEEEE! NEE!

"Nie zabierajcie ich! Ja nie chce być sama!" Krzyknęła rozpaczliwie i ze łzami w oczach. Wtedy pochyliła się do niej ta pomarańczowa.

- Neee!

Powiedziała jej zapłakana i stukała Blacka kopytkami. Nie chciała zostawać bez przyjaciół, skoro dwie siostrzyczki jej zniknęły. To było przerażające. Była taka samotna i nie wiedziała, co się wokół dzieje. Po chwili chwyciła Blacka za kopyto i nie chciała puścić.

- NEE!

"Nie bierz ich ode mnie. Albo weź mnie ze sobą!" Płakała.

[Sunny Sky]

Och, no cóż, Sunny nie miał ochoty czekać na Flame, w końcu i tak by się spotkali, a to on miał nieść juki, więc się nieco wysforował przed nią. Wszedł do żłóbka.
- Dzień dobry. Cześć Black, cześć Beer... - Zerknął na salę i stropił się nieco. - Hm, Rapid Fire bawi się w chowanego? - Zaryzykował pytanie widząc tylko jedną z swoich trzech córeczek.

[Sweet Lullaby]

Sweet Lullaby przechyliła lekko głowę. Dzieci tak łatwo wpadały w panikę. Podeszła do źrebeka i pogłaskała ją po główce.
- Spokojnie kochanie, nie zostaniesz sama. Ja też tu jestem, a tata pewnie zaraz po ciebie wróci. A jeśli przyjdziesz tu jutro, to na pewno spotkasz jeszcze Vermoutha i Haramu. Nie odchodzą na zawsze, wiesz?

Potem wrócił Sunny Sky. Mulica spojrzała na niego.
- Obawiam się, że to bardziej skomplikowane. Wydaje mi się... że jakaś magia i to nie dzika magia młodych jednorożców, sprawiła, że Frozen Hope zniknęła. Po tym Rapid Fire tak się wystraszyła, że się gdzieś teleportowała. Nie może być daleko, zaklęcia młodych jednorożców nie są silne. To było dokładnie przed chwilą - spojrzenie mulicy zamiast przepraszać, było pełne zdeterminowania. Nie miała zamiaru się poddać. Pójdzie szukać, pójdzie znaleźć kogoś kto zbada te magię a potem jakoś zabezpieczy przedszkole.

[Sunset]

- Neeeeee! Ne!!!

"Nieprawda! Zabierze ich i nie wróciiii!" Płakała na całego i wciąż nie chciała puścić kopytka Blacka. Gdy mulica ją pogłaskała, uspokoiła się i puściła kopytko Blacka. Szlochając stała tak i patrzyła na ziemię. I wtedy wszedł tato.

- TA-TA!

Krzyknęła głośno i podbiegła do pegaza. Teraz jemu wtuliła się w kopytko i tuliła go płacząc.

- Da... Gaga da! Da gu! Gu da! Ga!

"Rapid znikła, Frozen znikła, i zostawiłeś mnie samą! Nie odchodź! Chce być z tobą!" Gaworzyła na całego znowu się rozpłakując rzewnie.

[Bright Beer]

- Cześć Sunny. - Przywitała się z pegazem, który chyba nie potrafił się doliczyć dzieci. Dowiedziała się od mulicy, że stracił tu aż dwójkę. Flame musiała strasznie się namęczyć przy porodzie trojaczek.
- Black, jestem gotowa do wyjścia gdy ty będziesz. - Powiedziała narzeczonemu. Nagle przebiegły przez nią dreszcze i nagle zakręciło się jej w głowie.
- Dziwnie się czuję... Chodźmy szybko... - Szepnęła.

(daj ZT dla obu jak chcesz)

[Black_Gallant]

Black pożegnał się z obojgiem, ucałował kopytko Sweet, uścisnął kopyto Sunny'ego i pogłaskał małą Sunset.

- Mam nadzieję, że szybko rozwiążesz sprawę z dziećmi, Sunny. Gdybyś potrzebował pomocy, wiesz gdzie nas szukać.

Powiedział mu spokojnie i czule wyprowadził swoją rodzinę z przedszkola

[z/t dla obojga]

[Sunny Sky]

Sunny chwycił się za głowę, gdy usłyszał o zniknięciu Rapid. To było dużo za dużo. Chwycił Sunset i przytulił ją mocno, na wypadek gdyby też chciała zniknąć.
-O zniknięciu Frozen wiem, sam idę jej szukać, bo zdaje mi się że wiem co się z nią mogło stać. Tylko Rapid... - Pokręcił głową. - Wchodziłem do żłobka z trójką dzieci, wychodzę z jednym. - Parsknął gniewnie. - Gdyby pani znalazła Rapid, to proszę, to jest adres mojej ciotki, poprosiłem by się zajęła dziećmi gdy ja będę szukał Frozen. Lepiej, by dzieciaki poznały rodzinę... - Sunset włożył do juku. Do drugiego, pustego, włożył zabawki jakie przyniosły z sobą Rapid i Frozen. Poczuł, jak w oku mu się kręci łza. Był naraz wściekły i smutny, nie wiedział co przeważy.

[Sunset]

Tatuś wpakował ją do juczek. Nie lubiła ich, ale przynajmniej nikt jej nie kazał załozyć białego dziwnego kocyka na pupcię. Spakował też zabawki siostrzyczek. Pewnie chciał ich poszukać!

- Da! Tata! Tata! GA!

Cieszyła się, że ruszają na poszukiwania sióstr. Ale tatuś miał taką dziwną minkę, jak Rapid przed rozpłakaniem się. Czy on się zsiusiał?

- Tata?

Spytała go zdziwiona, zawierając w tym dwusylabowym słowie wszystko.

[Sweet Lullaby]

- Do zobaczenia - powiedziała Sweet Lullaby lekko już zmulona. Potrząsnęła głową, będzie co będzie. Mądry kucyk (i mół?) zamiast się martwić, szuka rozwiązania - Ze swojej strony też spróbuję się czegoś dowiedzieć. Jeśli znajdę Rapid Fire... to gdzie pan mieszka właściwie?

[Sunny Sky]

Sunny sie zdziwił, był pewien że dał adres... Podał jeszcze raz adres swój i ciotek.
- Tu jest mój adres a tu moich ciotek, zaprowadzę tam Sunset. Mnie teraz nie będzie, zajmę się Frozen. Pani zostawiam kwestię Rapid Fire... Chyba że moja narzeczona sama pójdzie jej szukać. - Pogłaskał Sunset, która chyba dobrze odczytywała jego nastrój, i pocałował ją w czółko. - Rapid, w razie znalezienia, do ciotek, potem je odbiorę. Coś jeszcze?