Terror, śmierć i rozkład.

[Reetmine]

Angaroth trafił, łacznie 8 dmg. Broń nie zadziałała.
Tali trafiła, łacznie 8 dmg.
Feat trafił, 2 krytyki. Łącznie 13 dmg.
Rarco trafił, 1 krytyk. łącznie 11 dmg.

Tak więc walka rozgorzała na dobre, lecz psy nie wiedziały jak dzisiejszego dnia los postanowił z nich zakpić. Przestrogi Angarotha się nie wystraszyły, ale wtedy dwie nowe osoby zakrzyknęły w ich stronę, włączając się do walki. Angaroth wykorzystał odwrócenie uwagi psów i wbił jednemu z nich swoje berło wprost w korpus, nie trafił go w głowę. Psiak zakrzyknął, ale nie puścił kilofa, choć krew sączyła się z jego piersi.
Tali rzuciła się na innego, celując w bok. Gdy zauważyła, że zasłonił głowę włócznią na cel obrała jego brzuch. Kręcąc młynkiem rozcięła jego skórzany kaftan, ciepła krew rozlała się na polanę, choć spowodowało to tylko gniew w oczach psiaka.
Dwóm pozostałym poszło lepiej. Feather wzleciał w górę i spikował w dół. Pegaz nie widział co się stało, ale gdy wylądował na ziemi dostrzegł leżącą na niej rękę i nogę przeciwnika, kikuty które krwawiły jak fontanna i psa który przewracając się wył w niebogłosy.
Zielony łucznik obrał za cel tego, który zmierzał by od tyłu zaatakować Tali. Już szykował się by zaatakować bezbronne plecy zebry, ale wtedy usłszał świst. Spojrzał w tamtą stronę i szeroko otworzył usta. Strzała żywiołu ziemi idealnie wbiła się wprost w nie, pozbawiając tchu i świadomości, a zaraz potem życia.

Runda psów: -2 martwe, 3 z 6 HP, 2 w pełni zdrowe.
3 trafiły, 2 nietrafiły.
1 zadał łącznie 4 dmg
2 zadał łącznie 6 dmg
3 zadał łącznie 9 dmg.- unik 9 na AG, udany, nietrafił.
Feather zostały ci 4 HP.

Psy które walczyły z Tali i Angarothem z powodu bólu byli zbyt wolni by trafić w pełni zdrowych przeciwników, ci z łatwością uniknęli ich ataków. Wstał w końcu ten, który krzyczał początkowo o marności, a widząc martwych kompanów rzucił się na białego pegaza. Zgromadzone tutaj poczwary były pod wrażeniem ataku Feathera, jego wzięły za głównego wroga( Sorry, z kostek wynikło, że cała trójka ciebie chce, cena za w krytyki:P), choć uniknął najgorszego ciosu siekierą, to jednak miecz i kilof przejechały po jego boku. Mimo to z jego ciała nie wypłynęła krew, nie było widać bólu na twarzy, ale blizny były. Jednak to kuce były w lepszej sytuacji, wystarzyło by padł jeszcze jeden diamentowy pies i morale wroga spadłoby diametralnie...

kolejka: Angaroth>Tali>Feat>Rarco>psy

[Angaroth]

Ogier nie zastanawiając się nad przybyłymi osobnikami zaczął nacierać z buławą z pełnym impetem na pierwszego obok siebie psa. Chciał wreszcie kogoś zabić, a najlepiej ilu się dało, więc zaczął karać nią wszystko co psa przypominało. Był już ochlapany krwią, a to uważał, że zawsze dodawało mu uroku, najbardziej lubił przyglądać się rozbryzgom krwi, a to było nieodzownym elementem jego broni i stylu walki, starał się zawsze trafiać w tętnice w okolicach szyi, to zapewniało zawsze dużej ilości szczęścia dla niego i miodu dla jego oczu.

[Feather]

Pegaz ujrzał członki swojego przeciwnika, walajace sie tu i ówdzie.
- A nie chciałaś mnie wziąć! - rzucił do zebry.
Chwilę później został otoczony przez psy. Było ich jednak zbyt wiele, by uniknąć wszystkich ciosów. Warknął, obrywając po bokach.
- Grwaaah! Trzech na jednego, to banda grubego!
Pegaz wzbił się w powietrze, by wylecieć poza ich zasięg i zaatakować jednego z nich w plecy. Tego z kilofem, pchnięciem pomiędzy kręgi szyjne, dalej się unosząc w powietrzu. Nie chciał dać się otoczyć jakimś niezgrabnym, wielkim idiotom, którzy nie dorównują mu w walce. Młócą tymi swoimi broniami, jakby mieli zamiast nich zwykłe cepy. Zbójcy. A jednak dał im się trafić... Co za niedopatrzenie z jego strony.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca z niemała sadysfakcją zauważył, iż strzały faktycznie działały. Strzała Ziemi z miejsca położyła pieska... Oho, na ziemię upadły dwa sporej wielkości kawałki mięska z wystającymi kośćmi! Szło całkiem zgrabnie, chociaż Tali sypała sucharami wcale nie gorszymi niż te, które spoczywało w jego sakwie jako suchy prowiant. Ogier nałożył na cięciwę kolejny pocisk. Wycelował w najbardziej oddalonego od Tali, Feathera i Angarotha psa. Poza zadaniem mu śmierci chciał zbić morale przeciwników praktycznie do zera, ale nie chciał również uszkodzić swoich sprzymierzeńców.
-Ogień!- powiedział puszczając cięciwę łuku. Strzała jarząca się czerwono- żółtym blaskiem poleciała w kierunku celu z cichym świstem przecinając powietrze.

[Reetmine]

Angaroth: Trafił, 1 krytyk, 10 dmg. Padł 1 Diamentowy Pies.
Tali: trafienie, 8 dmg.
Feat: trafił, 4 dmg.
Rarco: trafił, 10 dmg.

Tak więc walka trwała dalej, ale Diamentowe Psy zrozumiały, że to nie były zwykłe kuce, lecz prawdziwe demony, behamoty pośród parzystokopytnych, monstra nie mające litości dla przeciwników. Przewada liczebna szybko zmalała, a widząc, że biały pegaz nie padł od ataków trzech pobratymców i na dodatek nie krwawił, szybko zrozumieli, że przeliczyli się z zamiarami.
Angaroth, który był brudny od juchy, zaatakował przestraszonego psiaka z mieczem. Ten na próżno starał się nim zasłonić, przerdzewiały metal został zniszczony w starciu z buławą Lamentu. Broń szła dalej i zatrzymała się dopiero na głowię, która została zmiażdzona, czaszka zgnieciona na kawałki, a z otworów wypływało coś niemiłego.
Tali poprosiła o pomoc swych zebricanskich bogów. Widocznie usłuchali jej modlitw, gdyż dokonała iście arkobatycznego wyczynku skacząc przed siebie, później na Angarotha( ale na tyle lekko, że go nie zachwiała), by w końcu wylądować za przeciwnikiem. Choć go nie zabiła ten miał cały zakrwawioną twarz, gdyż zrobiła mu szramę na czole, skóra z trudem się trzymała.
Ciosy, pomimo braku bólu, jednak wpłynęły na Feathera. Trafił, ale na tyle słabo, że broń zatrzymała się na lekkim pancerzu psa który dostał ranę od Tali.
Rarco niczym mityczne, wiekowe kuce o długich uszach wybierał ostrożnie cel. Wybrał jednego, nienaruszone psa, który postanowił rzucić się w stronę łucznika. Strzała której koniec zarzył się na czerwono wbiła się w tors psa, tuż pod piersią. Ten, nie robiąc sobie z tego nic podniósł jeden z kilofów i w tej chwili miał dwa. Krzyknął "Waagh!" i z pianą w ustach dalej szarżował na łucznika.

Diamentowe psy: 4 martwe( k6 na strzałę ognia- 4 dmg), 1 z 6 HP, 1 z 2 HP, 1 w pełni zdrów.

Wróg szarżujący na Rarco nagle się zatrzymał i otworzył szeroko oczy, a był w nich strach i ból. Strzała którą miał w piersi dosłownie eksplodowała ogniem, jego wnętrzności zaczęły się palić, a dym wychodził uszami, nosem i ustami. Zaiste marny był to widok- pies palący się jak kłoda drewna.
Dopełniło to dzieła goryczy. Śmierć dwóch kompanów, w tak brutalnym stylu, złamała morale agresorów. Dwoje rannych psów rzuciło broń na ziemię i poczęło uciekać przed siebie, kuce i zebra gdyby chcieli mogliby bez trudu ich dobić. Jeden w pełni zdrów również upuścił broń, ale zamiast salwować się ucieczką padł na kolana i złożył dłonie.
- Jestem zwyczajnym robakiem, śmieciem nie wart waszej uwagi. Darujcie me marne życie, a obiecuje już nigdy nie skrzywdzić żadnego kuca.
Obok niego leżał kuferek, w którym były papiery zapisane dziwnym, nieznanym wam językiem. Tak oto bitwa pod Wichrowym Wzgórzem została wygrana przez sojusz kuco-zebrzy, a przeklęte diamentowe psy, niech Discord ma ich w swej nędznej opiece, uciekły niczym skamlące szczeniaki. Mieliście czas dla siebie, do Derbyshire było ledwo kilka staj.

Enemy team has left the game. Gratuluje miażdżącej wygranej.

[Angaroth]

- To jest moje. - wtrącił suchym głosem pegaz i podszedł do kufra biorąc go w kopytka. Położył go obok, odwrócił się do psa i zdzielił go buławą prosto w twarz. Oczywiście w konfiguracji rozpaczy, bo jedyne co chciał usłyszeć od tego ścierwa to jak żałosne jest jego życie. Po tym wszystkim dało się ponownie słyszeć dźwięk przekładających się mechanizmów i kamieni, diamenty schowały się, a wysunęły się szmaragdy, które uformowały głownie z symbolem Aurory. Buława uciekła wypchaną krwią z diamentów chowających się i ściekła po kryształach niczym woda. Ogier wsparł się na niej, przysiadł i po otworzeniu kufra zaczął przeglądać papiery z Aurory, skrupulatnie sprawdzał wszystko, chciał mieć pewność, że nic nie umknie jego uwadze i żaden z dokumentów nie zostanie pominięty. Badał wszystko co znajdowało się wewnątrz.

- Gdzie się udajecie? - rzucił przy okazji czytania, nie zwracając uwagi, że właśnie z jego ucha spłynął w krwi kawałek czyjegoś mózgu.

[Reetmine]

MG

Tali wytarła swoją broń o skórę psa i wzięła dziwny kuferek. Gdy podstawiłaś mu przed twarzą kufer i zagroziłaś torturami diamenciak zaczął się trząść i wydawać jakieś śmieszne, piskające odgłosy. Wtem pegaz ubrany jak szlachcic wyrwał jej to i dodatkowo ukarał psa swą buławą. Nie zabiło go to, ale przewróciło na ziemię, jego twarz zaś przypominała połączenie krwawiącego mięsa i kości, ze złamaną żuchwą i nosem. Pegaz przeczytał to, co chciał przeczytać i rzucił swym pytaniem do was. Diamentowe Psy były już na tyle daleko, że pogoń za nimi nie miała sensu.

[Feather]

Feather spojrzał na trupy zmasakrowanych psów. Paskudny był to widok... Ale mało też go ruszał. Wytarł swój miecz o zwłoki jednego z humanoidów i zaczął przeszukiwać wszystkie, w nadzieji, że może znajdzie coś, co przyda się jemu, lub jego towarzyszom. Co uznał za ważniejsze, to wziął i obejrzał na boku, siedząc sobie.
-Rany wykryte. Uleczyć?
- Proszę.
- Leczenie rozpoczęte.
Amulet Łaskotka uniósł się na jego szyji, rozbłysł światłem i wystrzelił w niego krwawą błyskawicą życiodajnej energii. Zawuważył jedną, ciekawą rzecz... Rany jakoś go nie bolały, nawet w momencie ich zadawania. Ciekawe. Postanowił też nie odpowiadać na pytanie Angarotha, udając, że go nie dosłyszał. Jeszcze pokrzyżuje plany zebry, czy tam zrobi coś, co jej nie pasuje.
Ta buława wygląda wspaniale... Ale to nie jest broń w moim stylu, ednakże musi być cenna... Cudo. Wolałbym nie oberwać z tego.
Gdy psiak oberwał od Anga, Feather pożałował, że nie może go teraz uzdrowić. Zabawne było by zdzielenie go znowu.

[Reetmine]

MG

Pies leżał i nic się nie ruszał, może już nie żył, może nie był przytomny, a może wolał udawać martwego by nie zwracać na was swojej uwagi. Powoli słońce zaczynało ustępować chmurom i księżycowi, niewiele brakowało do wieczora. Choć tutaj pokonaliście dużą grupę psiaków to istniała możliwość, że dwójka która uciekła mogła wrócić ze swoimi "kolegami". Gdybyście teraz wyruszyli w stronę Derbyshire to zdążylibyście przed zmierzchem.

Feather: Amulet wyleczył wszystkie twoje rany, masz pełne HP.
Poza bronią jaką mieli przy sobie( masz to na stronie poprzedniej) znalazłeś koło 45 sztuk złota. Dodatkowo znalazłeś jakieś jajko( śmierdziuszka- rozbijasz i capi że ja pier...); Koralową kolię; pergamin i pióro; uzdę i jakiś pasztet z narysowaną koniczyną.

[ReflexivoArco]

Zwiadowca wyszarpał z ciał strzały, po czym wytarł je o stroje poległych psów. Ognisty grot był gorący, co było całkiem logiczne, zwłaszcza patrząc na to, jaki żywioł został na nim użyty... Zielony ogier kuca ziemnego zbliżył się do towarzyszy jednocześnie chowając z powrotem do kołczana pociski.
-Cóż... Nie sądzę, żeby to było odpowiednie miejsce na tego typu rozmowy.- powiedział łucznik spod cienia kaptura.- Może udajmy się w jakąś spokojniejszą okolicę? Tamci uciekinierzy- wskazał głową kierunek, w którym udali się tchórze wystraszone możliwościami bojowymi tej skromnej liczebnie drużyny.- mogą dość szybko wrócić tu ze swoimi kolegami...
Następnie skierował swój wzrok na leżącego na ziemi psa. Wyciągnął saksę i pochylił się nad najprawdopodobniej udającym martwego napastnikiem. Szturchnął go będąc gotowym do zadania sztychu.
-Hej, Ty!- warknął- Żyjesz?

[Feather]

Pegaz wziął wszystko, co znalazł, schował do plecaka. Jajko pokazał zebrze.
- To jedno z tych jaj, które śmierdzą, gdy się je rozbije. Pewnie przyda ci się do twoich mikstur.
Po tych słowach podał je i zwrócił się w stronę Angarotha.
- Łucznik ma rację, powinniśmy stąd zbiedz, zanim tamci wrócą razem z nieszczęściem.
Następnie rzekł do Rarca:
- Zebra ma rację. Ten pies może być dalej dla nas niebezpieczny. Lepiej go zabić.
Później uklęknął wśród pokonanych, wbijając miecz w ziemię, w skupieniu pomodlił się za ich dusze do bóstw, by były im łaskawe. Gdy schował miecz, zaczął podążać za Tali, do Derbyshire.
Znowu walka... A starałem się unikać walk, najemnictwa, miecza.... Ech... Przynajmniej mnie już nie kojarzą z mieczem...

[Reetmine]

MG

Gdy tak się zastanawialiście podjechał w waszą stronę dyliżans, zaprzątnięty w dwa bizony które tylko burczały i prychały. Pojazd był duży, mogło się w nim zmieścić sporo kuców, przypominał te z Applelosy, w takich klimatach dzikiego zachodu. Okna były zasłonięte czerwoną tkaniną, nie dostrzegliście by w środku paliło się światło. Gdy drzwi się otworzyły dostrzegliście w środku dwie klacze, tak wyglądające:



Uradowana klacz ziemna spojrzała na Tali i resztę, po czym rzekła melodyjnym głosem, pasującym do jakiejś śpiewaczki.
- O, natrafiliśmy na ciebie Tali, ale nie wiedziałyśmy, że będziesz z obstawą. Ponoć ostatnimi czasy widziano tutaj sporo diamentowych psów i miałyśmy nadzieję, że nic się tobie... wam nie stało.

[ReflexivoArco]

Zwiadowcą słysząc... czy raczej właśnie nie słysząc nic, co wskazywało na to, iż psiur albo zdechł, albo udaje z nadzieją, że zostawią go w spokoju... Cóż, mylił się. Zwiadowca wyciągnął z podwójnej pochwy krótki nożyk i wbił go w gardło niedawnego przeciwnika. Pociekła krew. Rarco wytarł broń o jego kamizelkę, którą przelotnie przeszukał, po czym skierował wzrok ku dyliżansowi. gdy jego drzwi się otworzyły skłonił się lekko.
-Witam panie, Rarco Flecha de Hierro.- przedstawił się, i z braku takowej możliwości nie ucałował kopytek klaczy, jak nakazuje całkiem sympatyczny zwyczaj. Uśmiechnął się w duchu słysząc, w jego przyzwyczajonym do wyłapywania szeptanych informacji uchu niemal teatralny szept Tali. Na razie nic nie mówił, później coś z ta informacją zrobi...

(Reeciu strzelił rzut na PER- 11, Rarcuś wszystko usłyszał :'D)

[Angaroth]

Pegaz uśmiechnął się bezczelnie patrząc prosto na zady nowo przybyłych klaczy. Pozwolił sobie jednak nie skomentować ich wdzięków. Derbyshire możliwe będzie gdzieś blisko, skoro cała ekipa ze statku została zasadzona jak ziemniaki w glebie akurat tutaj. Skoro zebra ma obstawę, to prosta logika narzuca, że jest na jakiejś misji, a skoro jest duże prawdopodobieństwo, że to teren Germaney to znaczy, że pewnie ta misja może mieć związek ze stosunkami między Equestrią, a nimi. Zabawne.

- Nie wiecie jak daleko jest stąd Derbyshire? Podobno serwują tam wyborne bakłażany. - rzucił w stronę pegaza i łucznika. Zebra udawała, że kontroluje sytuację więc pewnie od niej niewiele by się dowiedział, a widać było, że też średnio jej zależy na swoich towarzyszach.

[Feather]

- Witajcie. Nazywam się Feather - rzekł w kierunku obydwu klaczy z uśmiechem.
Nie bardzo wiedział, o co chodzi, a jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o seks, albo o pieniądze, albo o seks za pieniądze. Olał więc sprawę, starając się zbytnio nie mieszać i odwrócił się do Angarotha. Pewnie miał w tym jakiś cel, by się dowiedzieć, gdzie jest Derbyshire... Miał to na mapie. A co, jeśli to szpieg, czy coś w tym deseniu? Cholera... Normalnie, to by mu powiedział, ale tym razem...
- I z tego co słyszałem, to także wyborne karminadle, kreple, krupnioki, oraz makówki - uśmiechnął się szeroko, z miną beztroskiego idioty - Dobra - spoważniał momentalnie - Nie znam wogóle celu tej wędrówki, idę z czystej ciekawości... Ale, masz mnie. Skosztowałbym tych bakłażanów...
Pegaz odgarnął grzywkę, pociągając nosem. Jeśli Ang mu nie wpier[:'D] to będzie dobrze.