Park

[Feather]

Feather podrapał się po grzywie.
- No dobra. Podstawowe pytanie: jakim cudem stanął ci benedykt, skoro ty nie masz krwi w ciele? Taki trochę zdechły powinien być nawet wtedy... A Arrow twierdziła, że się nie zabezpieczyłeś, co jest równoznaczne ze strzałem sam-wiesz-czego-mój-kolego! - powiedział flegmatycznie.
Białasek uznał, że gnicie tu z Arientarem nie ma sensu i musi w końcu iść zrobić ten objadek dla Sweet i dla siebie samego.
- Wiesz, opowiem ci kawał. Przychodzi trup do urzędu i gnije w kolejce - Feather zaśmiał się - Oj, zaraz idę sobie dalej, moja kuchnia mnie potrzebuje.

[Arientar]

Feather najwyraźniej naprawdę zwariował. Nie szło kompletnie nic się dogadać z tym pegazem. Z jego bełkotu wynikało, żę najwyraźniej kowal zgwałcił swoją ukochaną... Tego było za wiele, Arientar chwycił Łaskotka za ramiona i przycisnął do najbliższego drzewa.
- Jak mi powiesz od początku, o co ci chodzi, to cię puszczę! - powiedział wściekle, po czym dodał - Może...

[Feather]

Arientar przycisnął go do drzewa. Czuł silny ucisk na ramionach, wywołany silnymi kopytami kowala.
- No więc tak. Spotkałem się dzisiaj z Arrow, która mi opowiedziała o tym, co wam się przytafiło z demonem. Potem postanowiłem wrócić do domku, a tu ty sobie leżysz i gnijesz. Arrow mówiła mi, że jesteś martwy, więc jak cię zobaczyłem, to postanowiłem to od razu sprawdzić. Tada - powiedział wesoło.
Z jakiegoś dziwnego powodu chciało mu się ciągle śmiać. To pewnie przez to, że wyobraził sobie, jak skrzydła brązowego pegaza lądują na jego boczkach i miziają go delikatnie. Na dodatek zaczął się wiercić.

[Arientar]

Wreszcie udało się nawiązać jako-taki kontakt z łaskotkowym fetyszystą. Pierwszy drobny sukces podczas tej rozmowy. Zachęcony kowal postanowił kontynuować.
- A teraz grzecznie mi powtórzysz to, co powiedziała ci Arrow... - powiedział do Feathera.

[Feather]

A czy Arrow sobie życzy, bym ci mówił co mi mówiła, ty brutalu? - pomyślał osbie zboczek.
Po minucie udało mu się opanować śmiech. Teraz mógł mówić już spokojniej.
- No więc mówiła mi, że ten demon cię opętał i ją zgwałcił bez zabezpieczeń. Poza tym ma wstręt do ogierów, a szczególnie do ich dotyku. Chciałem ją przytulić, to się dziwnie zachowywała. W zasadzie, to nie dziwnie... Hmm... To chyba tyle co mówiła o tobie i o demonie. Tak, to o aptece, jak jej się wiedzie i tak dalej.
Feather zrobił kilka przysiadów, pocierając korą drzewa swoje plecy. Zaczęły go swędzieć od tego przypierania.

[Arientar]

Kowal po słowach pegaza puścił go. Zrobił to z bardzo prostego powodu. Po prostu go zamurowało. Zwłoki chwilowo pozbawione woli Arientara runęły jak długie. Z zewnątrz wyglądało to jakby kowal wreszcie stał się całkiem prawidłowym nieboszczykiem.
"jak mogłem zrobić coś takiego mojej ukochanej!" - myśl ta przemknęła przez głowę pegazowi, który powoli dochodził do siebie.

[Feather]

Zabiłem nieboszczyka. Chucku Hoofrisie, zdejm kapelusz z głowy!
- Arie, czy ty... Nieżyjesz? Arie? Arie?! ARIE?! - zawołał.
Cholewcia, chyba zrobił coś przyjacielowi. Albo po prostu zemdlał...
- Arientarze, jeśli nie żyjesz to się odezwij, a jeśli nie żyjesz to leż dalej. Proszę... - powiedział zaniepokojony.
W sumie, to taka wieść mogłaby być... No cóż, złą wieścią. Bo jest złą wieścią. Po cholerę mu mówił złą wieść. Żeby go dobić?!

[Arientar]

Arientar powoli wracał do rzeczywistości, albo to rzeczywistość powoli wracała do Ariego... W każdym razie coś się działo.
Pegaz mrugnął. Spodobało mu się, więc mrugnął jeszcze raz. Potem powoli odzyskał władzę nad mięśniami i się podniósł.
- Wciąż nie żyję, spokojnie - powiedział do Łaskotka.

[Feather]

- Whoa, to super sprawa - pomógł wstać trupkowi - Cóż, sam pewnie zareagowałbym podobnie. Ech... Ale z drugiej strony zastanawia mnie, jak mógł ci wogóle no... Stanąć i jak mógł no... Wystrzelić. Tobie to chyba nie działa jak działało za życia... Albo tak przynajmniej myślę. Ech... Wiesz, nie żeby coś, ale ja bym na twoim miejscu poszedł do niej i z nią szczerze porozmawiał, pocieszył ją jakoś. No i powinniście odwiedzić lekarza, ginekologa Ale to chyba oczywiste... No i nie ty, tylko Arrow. Albo ty z nią i sobie w poczekalni usiądziesz.
A potem przyjdzie mamusia i ci wytrze pupusię. Ogar, Feather, przecież on to doskonale wie... Argh...

[Arientar]

Kowal wstał przy pomocy pegaza.
- Tak, chyba masz rację. Pójdę jej poszukać. Na razie - pożegnał się z pegazem i poszedł w siną dal.
[z/t]

[Feather]

- No to narazie i powodzenia, stary druhu - rzekł do kowala.
No, to teraz mógł już sobie pójść do domciu i zrobić w końcu obiadek. Idąc sobie przez uliczki miasteczka rozmyślał o tym, co powiedziała mu jednorożka, a także o tym, co tam u jego ukochanej klaczy, Sweet Tone. Miał też szczerą nadzieję, że nie nudzi się pod jego nieobecność i nie zgłodniała za bardzo. Pegaz chyba będzie musiał też wejść do salonu na dwie godzinki po obiadku, więc chciał się sprężyć. Musiał jeszcze powiedzieć parę rzeczy pracownikom, którzy pewnie i tak sobie świetnie radzą sami. Albo i nie radzą sobie... Kto wie.
z/t

[Azure Dawn]

Azure nie wiedział co zrobić. Nadal był przerażony wizją siebie-mordercy... Wiedział jak powinien postąpić, aczkolwiek nadal nie dopuszczał tego do swojej świadomości. Nie może tam wrócić... po prostu... nie może...
Rozejrzał się po parku, do którego całkowicie przypadkowo zawędrował. Hmm... Ostatnio dość często tu bywał. Było tu całkiem pusto. Ani żywej duszy. Jeszcze nigdy nie widział by to miejsce było tak opustoszałe. Usiadł na jednej z ławek. Musiał to wszystko przemyśleć, inaczej zwariuje. Od szaleństwa dzieliło go paręset metrów... Teraz warto przemyśleć sprawę... Jedyne wyjście poza powrotem TAM, do miejsca, które pochłonęło bezpowrotnie cztery lata jego życia... jedyne cztery, które pamiętał, resztę zabrała bezdenna czerń... Reasumując: Jedyne wyjście poza wspomnianym już powrotem do szpi.... nieważne... Jedyne wyjście to wynieść się z Ponyville... Gdzie? Everfree? Za blisko. Może okazać się, iż jest lunatykiem i w nocy zakradnie się do Ponyville. Musi się wynieść na jakieś pustkowie... Kurcze! Kariera pustelnika z pewnością nie jest tym o czym marzył, ale... cóż... W głowie Azure'a znowu rozegrała się kolejna bitwa. Lekarz ze szpitala w Ponyville wręczył jakiemuś dziwnemu dziadkowi w kapturze dwie nagie strzykawki. Walka była naprawdę zaciekła. Jak skończyła się ta bitwa? Hmm... Lepiej byłoby zapytać ile się toczyła. Nasz jednoróg toczył ten zaciekły pojedynek z... yyy... samym sobą jakieś pół godziny... może nawet godzinę. A przecież jeszcze pozostała druga runda...

[Lucky Star]

Lucky wracał do domu przez park kiedy nagle zauważyła siedzącego na ławce Azurea.
-Azure! Jak dano się nie widzieliśmy! jak się masz, myślisz o pensjonacie? Wiesz u mnie wydarzyło się tyle rzeczy! -Lucky z radością powitała przyjaciela mimo tego że nie wyglądał na szczęśliwego.

[Azure Dawn]

Wielką bitwę Azure'a przerwała Lucky. Gdy jednoróg ją zobaczył, bez powitania, jak gdyby odruchowo spytał bezbarwnym głosem:
-Kiedy ostatnio widziałaś Uriela? Po chwili spróbował zrozumieć co mówi Lucky. Wyrwany ze swoich rozmyślań potrzebował chwilę, by w ogóle zrozumieć sens jej słów.
-Nie o pensjonacie nie myślałem...-Powiedział lekko zniecierpliwionym głosem, po czym nagle się ożywił pytając z nieukrywanym zaciekawieniem:-Co się u Ciebie wydarzyło?
Nie chodziło o to, że Azure chciał słuchać dwugodzinnej przemowy na temat tego jak Lucky przeżywała ostatni... ile to już minęło od kiedy się widzieli? Miesiąc? Może nawet więcej... Jednoróg po prostu był ciekawy, czy może klacz ma coś ciekawego, co dało by mu jakąkolwiek wskazówkę co ma zrobić, by chronić Uriela i Winter przed sobą samym. Jest coś lepszego niż szpital lub zostanie pustelnikiem? Cóż... na razie nic na to nie wskazywało.

[Lucky Star]

-Uriela to dawno nie widziałam. Dlaczego nie myślałeś o pensjonacie? co u mnie nowego?- Klacz przy każdym zdaniu mówiła innym tonem. -No więc, znalazłam brata. No właściwie to on mnie szukał. Poznałam, miłą mulicę która nie jest z mułu. Potem byłam chora, a wczoraj poznałam klacz która została moją starszą siostrą. -W głosie Lucky obudziło się podniecenie. -Wiesz jaka ona jest ekstra? Włada mieczem! Kroczy jego ścieżkami, nic ją nie rusza, ma ptaszka jako zwierzątko. Nie miała rodziny bo swych rodziców zabiła, ale ponoć im się należało, więc została moją starszą siostrą.