Pony Utopia

Stara ponura willa z frontalnym balkonem i dwoma kondygnacjami. Puste przestrzenie i stare przedmioty. Pomieszczenia emanuj? smutkiem, a strzeliste dachy sprawiaj? ponure wra?enie. Bia?a elewacja w murze pruskim pami?ta lepsze czasy. Pozosta?osci ogrodu strasz? po?amanumi kikutami maków. Zardzewia?e z?by krat niedy? dostojnego teraz smutnego p?otu stercz? wymierzone w niebo z nienawi?ci? zamkni?t? w ?eliwie. Ka?dy kamie? w tym miejscu zdaje si? wo?a? o pomoc zza omszonej brody. W ?rodku nieliczne ?wiece rozja?niaj? mrok i rzucaj? cienie na zatarte portrety cz?onków jakie? anonimowej rodziny zmar?ej w tragicznym wypadku dawno temu. Na tyle dawno ?eby nikt o tym nie pamieta?. Gdyby nie ?wiece i odg?osy sporadycznie dochodz?ce ze ?rodka mozna by pomy?le? ?e ten padó? ?ez jest opuszczony tak jak powinno by?. W rzeczywisto?ci jego lokator jest jeszcze gorszy od samej willi.

Tomas przelecia? wzrokiem po okolicy. Dooko?a sta?y stare, zaniedbane budynki.
My?l?, ?e jeste?my troch? za daleko od centrum. Tu nikogo nie spodkamy...
~ Patrz! Wtym domu pali si? ?wiat?o!~
Rzeczywi?cie, w oknach jednego z domów, które jeszcze si? nie zawa?y ta?czy?y s?abe ogniki zapalonej ?wiecy.
Nie wiem, czy to na pewno dobry pomys?.
~ Go?ciu, nie marnuj okazji! Jednak znala?e? kogo?, z kim móg?by? pogada?!~
No, niby tak, skanery nie wskazuj? na nic z?ego... Ale mam z?e przeczucia.
~ Oczywi?cie. Taka szansa, a ty nie masz zamiaru nawet zapuka?.~
No dobra, dobra.
Tmas przeszed? przez otwart? zastuka? w drewniane drzwi.

Deepshallow wyrwany z letargu us?ysza? pukanie do drzwi. Nie wzbudzi?o to jednak jego instynktu samozachwawczego który zwykle nakazywa? nie otwiera? nikomu. Zszed? po schodach, otworzy? drzwi i spojrza? na go?ci. Sam wygl?da? jak wrak kucyka i sprawia? wra?enie kogo? na solidnym g?odzie. Jego spojrzenie szkliste i beznami?tne zdawa?o si? mówi? wiele rzeczy na raz tj. "boj? si?" "zabij mnie" czy "nie jeste? tu mile widziany".

Tomas niepewnie przygl?da? si? otoczeniu. Chcia? ju? zawróci?, ale przypomnia? sobie, ?e brama by?a zamkni?ta. W tym momencie drzwi otworzy?y si? z piskiem. Za nimi sta? mroczny, wychudzony kuc, b?d?cy przyk?adem zabójcy z horroru.
~O Kur*a.O Kur*a.O Kur*a!O Kur*a!......~
Tomas stara? si? opanowa? atak strachu, ka?dy nerw jego cia?a zmusza? go do ucieczki.
spokojne, duchy nie istniej?, a dopóki on niie ma no?a, nie jestem zagro?ony...
~Stary, s-s?ysza?em, ?e pobliski l-las by? n-nawiedzony....~
Cisza!Duchy nie istniej?!
Tomas, u?ywaj?c si?y, któr? zazwyczaj daje ludziom gniew, przezwyci??y? si? i powita? pegaza.
-Witam. Nazywam si? Tomas i przyby?em tu w poszukiwaniu-w tym momencie Tomas zauwa?y?, co wyra?a?y oczy nieznajomego. Ca?a jego odwaga natychmiast prys?a.-Kim jeste?? i czemu... czemu taki jeste??
po chwili milczenia zapyta? nie?mia?o:
- I czy móg?by? otworzy? t? bram??

Mroczny pegaz nawet nie drgn??. Sta? tak ju? od kilku minut, nie powiedzia? ani s?owa, wpatrywa? si? w Tomasa co sprawia?o, ?e wszystkie urz?dzenia zacz??y wariowa? . z oczu nieznajomego da?o si? odczyta? "Wyrw? ci nogi, poch?on? dusz? a zw?oki zgwa?c? i spal? w kominku". Tak przynajmniej interpretowa?a to zebra Gunzaloo.
~Stary, u?yj tego swojego faju?nego jetpaca i spi****laj st?d. Szybko!~
Spokojnie, po prostu powoli si? wycofam.
Kuc zacz?? powoli i?? w kierunku bramy, mówi?c co? do pegaza.
[b]-Mi?o by?o pana pozna?, aczkolwiek nie zostan? na d?u?ej. Mam pilne sprawy do za?atwienia w mie?cie...[/b]-powiedzia? Tomas, po czym wysili? si?, napar? wol? na o?rodki kontroli wszyte w jego kurtk? i wylecia? w powietrze. Po kilku sekundach uderzy? w stos desek, na szcz??cie poza bram?.

[z/t]

Deepshallow sta? tak jeszcze par? chwil patrz?c w pustk?. Kiwaj?c si? do przodu i do ty?u wygl?da? jakby mia? ci??ki przypadek autyzmu. Po chwil straci? przytomno?? gdy? zapomnia? o tym ?e trzeba oddycha?.