Salonik Łaskoteczek

[Dark Mind]

Ponowne zakucie w, jak głupio by to nie brzmiało łóżko, wywołało u niego lekkie zdezorientowanie. Kiedy łóżko zaczęło swoją podróż jednorożcowi zaczęło się robić bardzo niedobrze, ale n a szczęście w ostatniej chwili łóżko się zatrzymało. Następnie zaczął analizować swoją sytuację i doszedł do jednego wniosku, będzie ciekawie.- Em, Feather co ty chcesz zrobić? Czekaj! Nie odpowiadaj już wiem.- Powiedział i uśmiechnął się szeroko.

[Feather]

- Nic złego, kuzynku. Zobaczysz...
Sam też uśmiechnął się do niego. Wjechali do pomieszczenia. Było duże. Mniej więcej na jego środku była łuna światła. Biło one z lampy na suficie. Tam stanęli. Właściwie, to tylko łóżko. Feather szedł dalej, aż wymacał na ścianie dźwignie. Pociągnął ją, a pomieszczenie rozświetliło się od lamp na suficie. Był tu stół bdsm z pasami, krzyże "x", a także wiele maszyn do łaskotania i pare basenów w rogach, a może raczej kadzi, a nad nimi dźwig z kajdanami (wygodnymi, wyściełanymi) i szelkami. 
- Od wyboru, do koloru. Dzisiaj wyłakoczę cię do porządku, by ci przez myśl nie przeszły takie głupoty jak władza i potęga otrzymana od złych. 
Pare cherubinków (właściwie, to dziesięć) odczepiło Minda z łóżka i przeniosły go na stół. Tam pozapinały go pasami, które zaciskały się wokół kopytek, "ramion", czoła, "łokci". Potem przywiozły stoliki na kółkach. Było ich aż pięć. 
- Dziękuję, kochane pegaziki. 
Małe odsalutowały i odleciały w głąb sali, by konserwować sprzęt.

[Dark Mind]

Mind był bardzo zafascynowany całą sytuacją. Z jednej strony jest jakby to powiedzieć skrępowany, a z drugiej jest jego kuzyn o bardzo nietypowej pasji. Bosko. - Feather zanim zaczniesz robić to co masz zamiar zrobić może mi odpowiedzieć na jedno pytanie, które mi teraz przyszło do głowy? Czym tak właściwie jest to miejsce? Bo wygląda jak miejsce z jakiejś, bo ja wiem bajki dla małych dziewczynek.

[Feather]

- Och, dobrze. No więc jest to Niebiańska przystań. Fakt, za cukierkowo, ale przynajmniej mam sługusów i tak dalej. No więc jestem jej członkiem. Moja znajoma wykupiła ją. Rzekłbym, to miejsce jest artefaktem o ogromnej mocy. Spełnia życzenia członków. Na przykład mone. Zobaczmy... Chcę, aby pojawił się tu  motyl.
Tak też się stało. Po sali zaczął latać duży, egzotyczny motylek.
- A teraz jesteśmy w salonie łaskotek. Oprócz salek ze sprzętem, są tu sale zabaw, gier, a także scena do stand-up'u. No i bufet, no i mini-spa. Tak, dla relaksu po sesji łaskotek. Nieco klientów tu mam, więc pomagają mi ich obsłużyć te małe pegazy. No to co, wiesz już wszystko? Ach, nawet nie wiem, czy masz łaskotki...

[Dark Mind]

Mind popatrzył na Fetahera wzrokiem z zestawu "WTF".- Em, okej czyli to wszystko to jest jakaś kraina cudów gdzie wszystkie marzenia się spełniają i tak dalej.- Jednorżec przypomniał sobie o swojej nie wygodnej sytuacji.- Kuzynie nie żebym narzekał, ale może przejdziemy do tego momentu kiedy ty oddajesz się swojej pasji, a ja jakoś tam odreagowuje. A jeśli chodzi o to czy mam łaskotki osobiście sam nie wiem, jakoś tak nigdy nie miałem tej przyjemności więc można powiedzieć, że masz teraz okazje do oświecenia mnie w tej kwestii, ale okej rób swoje.

[Feather]

- I takie myślenie mi się podoba, stary! Hm... Tyle możliwości. 
Pegaz wziął do pyszczka miotełkę, którą to podniósł z jednego ze stolików. Podszedł z nimi do tylich kopytek kuzynka i zaczął je miziać dokładnie, nie omijając żadnego skrawka i wrażliwych środeczków. Potem posmryrgał jego uda, boczki i brzuszek. Na końcu szyję, pachy i róg. Róg też. Skończywszy robotę zostawił malinkę na jego brzuszku, nad pępkiem.
- To nie koniec, mój słodziudki kuzyneczku. 
Feather zaczął znowu grzebać na stoliczku, szukając nowego narzędzia tortur...

[Dark Mind]

Kiedy Fetaher starał się połaskotać Minda czuł on tylko napływającą chęć do uśmiechnięcia się, ale jak narazie była ona zbyt słaba, by zmusić go do jakieś silniejszej reakcji.- Kuzynie widze, że się starasz, ale coś mi mówi, że żeby mnie zmusić do śmiechu musisz się bardziej postarać.- Mówiąc to jednorożec zrobił mina przypominającą zbitego (patrz na mnie jaki jestem teraz nieszczęśliwy) psa.

[Feather]

Że co!? On nie ma łaskotek! No... Niefajnie. A może ma... Tak. Pegaz wygrzebał coś... Ciekawego. Była to gruba rurka z kulką z futerka parasprite'a na końcu. Miała przełącznik. Pegaz objął ją w kopytka i włączył. Kulka zaczęła wirować. Przyłożył ją do samego środka kopytka. 
- Tego już na pewno nie wytrzymiesz! Ha!
Taką miał nadzieję. Najwyżej zażyczy sobie, by Mind okazał się łaskotliwy. 
Ja tak łatwo się nie poddaję! Jestem Feather Pan i Władca Łaskotek i nikt, powtarzam: NIKT nie będzie nie-łaskotliwy gdy go łaskoczę! - pomyślał.

[Dark Mind]

Gdy Feather wytoczył swoją nową broń ze swojego przerażającego arsenału śmiechu Mind zaczął się głośno śmiać. Czuł wyraźnie jak wszystkie jego mięśnie zaczynają dostawać skurczów tak silnych, że wywoływały one wzmożoną produkcje depaminy co skutkowało wspomnianym wcześniej obłąkańczym wręcz śmiech, który mógłby obudzić trupa, no chyba, że byłby to skremowany trup z takimi to zawsze są problemy, heretyki jedne.- Hahah..Fea... Hhahaha.. ther...Hahihiahh... ha... kończ t...hhaaa... o błagam... haaahaha... zarz... hahahah.. chyba.... wyb...haha... ne...hahahaha

[Feather]

Niezrażony przeniósł się na drugie kopytko. Miział je urządzeniem i skrobał. Po tym wskoczył na stół i zaczął jeździć rozkręconą kulką po udach (wewnętrznych stronach) Minda, a później po brzusiu, żeberkach, nawet pępek atakował. A na koniec - pachy. 
- Nie ma litości! Będziesz tu tak długo, dopóki nie posikasz się i nie zemdlejesz! 
Pegaz roześmiał się i włączył szybsze obroty. Zaatakował prawą pachę. 

[Dark Mind]

Kiedy Feather dalej robił swoje, a ciało Minda dalej było poddane reakcjom opisanym w poprzednim poście w jego głowie toczył się interesujący monolog.-*Cholera. Czemu Feather musi tak dobrze łaskotać, jeszcze trochę i będę miał bóle jak klacz w trakcie porodu. Wiem, że to nieuczciwe, alechyba zacznę udawać martwego.*- Jednirożec próbował powstrzymać się od jakichkolwiek ruchów, ale niestety jego kuzyn zbyt dobrze oddawał się swemu talentowi.-*Cholera nic z tego za bardzo łaskocze, trzeba będzie czekać dalej*

[Feather]

Feather wiedział, co chce zrobić Mind. Wiedział też, że i tak mu się to nie uda. Poza tym wykończenie kuzynka będzie nieco trudną rzeczą. No cóż... To i tak świetna zabawa. Łaskotek odłożył urządzonko. 
- To już nudne się zrobiło.... Czas na inny sprzęt! - powiedział pegaz, z nutką szaleństwa i perwersji w głosie.
Białasek rozejrzał się po stoliczkach. Piórka, miotełki... Miotełka nie podziałała na niego dobrze. Tak samo podziałają pewnie pędzelki. Takie łaskotanie jest fajne, ale nie skuteczne, jeśli chcemy wykończyć kogoś łaskotkami. Wziął więc piórko. Piórko było jakby to Powiedzieć... Na wędce. Na takim druciku, przyczepionym do rączki. Trzymał ją w pyszczku. Piórko zawsze opadało tak, że czubek dotykał skóry Minda. To przez ciężarek. Zaatakował nim od razu okolice pępka, no i sam jego środek. Kręcił nim, a dzięki sprężyną w rączce ono samo latało w jego pępku na wszystkie strony. Te piórko nie było wielkie.

[Dark Mind]

Nowy sposób łaskotania obrany przez Fetahera wywołał u Minda ataki nie kontrolowanego kaszlu, który z czasem przerodził się w niezwykle uciążliwy śmiech. Szary jednorożec czuł powoli, że jego pęcherz nie wytrzyma, ale resztkami sił się powstrzymywał tą jakże nie pożądaną reakcję._ Feath... Haha... Prosz... Hahaa... Koniec...hahahahahahaahahahha....Błagam...hahahahahaha- Mind po chwili od wypowiedzenia tych słów zaczął płakać ze śmiechu.

[Feather]

- Nie ma tak dobrze!
Feather zagwizdał. Nagle z kącików sali wyleciało stadko kilkunastu cherubinków, ze znaczkami piórka. Łaskotkowi adepci. Ustawili się w szeregu przed białym pegazem.
- Pozdrawiamy cię, o Wielki Mistrzu Featherze! - ryknęły gromko.
Łaskotek wskazał na leżącego Minda.
- Macie się nim zająć.
Odzdzialik zasalutował i ruszył na Minda z piórkami, pędzelkami, szczotkami i innymi takimi przedmiotami. Zaczęły go zbiorowo atakować. Jedne łaskotały boczki i żebra, inne zaś kopytka, czy szyję. Były wszędzie.

[Dark Mind]

Mind w życiu widział wiele, ale nigdy nie widział oddziału latająco-łaskoczących pegazików szturmujących na niego. Gdyby nie to, że był solidnie przywiązany do stołu mógłby tarzać się w spazmach przez wiele godzin. Jednorożec czuł, że powli traci siły, a świat wokół niego zaczyna dziwnie się kołysać i zwalniać. W pewnym momencie tych jakże niecodziennych tortur Mind zamknął oczy i stracił kontakt ze światem, zemdlał.