Pony Utopia

Schooting biegł przed siebie z dala od Sweet kiedy już się zatrzymał zauważył że jest na festiwalu z okazji Nightmare Night. Było to dobre miejsce aby wmieszać się w tłum , na wypadek jakby za nim pobiegła Sweet. Nie rozglądał się kto jest na Festynie ważne że jej tutaj nie było.

Zecora napiła się trunku od klaczy
Od procętów załzawiły jej oczy
Naszczęście klacz zajęta swymi sprawami tego nie widziała
Kolejnego przybysza wtedy dojrzała
-Coś o was słyszałam
Dlatego na pomysł by powiedzieć ci wpadłam
Ta klacz nie jest w przebraniu
Lecz tra w sekty przekonaniu
Ja bym na nią uważała
Bo w walkach o których słyszałam zawsze zabijała-

Trzymajcie proszę kolejkę.

- No, mój drogi, nic za darmo niestety nie ma... Ale znaj moją szczodrość, dziś uszyję ci coś, zapłacisz mi jutro pracą. Akurat mam trochę rzeczy do przeniesienia i przyda mi się silny kucyk, póki mój pracownik jest na urlopie zdrowotnym.

Powiedziała i zaraz przygotowała dla kuca strój. Jego skóry były strasznie prostacko i barbarzyńsko wygarbowane, więc jednak z nich nie skorzystała, wykorzystując własne materiały. Zrobiła mu czarny sweter z wzmacnianymi skórą łokciami i barkami, do tego skórzaną kurtkę bezrękawną z ćwiekami, zważywszy na to, że dziwny kucyk zdawał się być jakimś wojownikiem.

- I jak ci się podoba? Powinno cię grzać na początku jesieni i zimy, ale gdy już spadną porządne śniegi, będziesz musiał nosić coś cieplejszego.


*************************************************
Kolejka:
Rarity -> Black Cloud -> April -> Zecora -> Fire Hell -> Shooting Star

//Nie wiem, czy warto liczyć April w kolejcie, bo coś wątpię w jej aktywność. Ale, jak kto uważa...//

Siedząc między dwiema klaczami, modnisią i szamanką, doznał lekkiego szoku intelektualnego. Mianowicie, nie wiedział, na której z nich się skupić. Machnął łbem. Dobra, strój to ważna sprawa. Spojrzał więc na Rarity. - Postaram się pomóc, ale nie wiem, gdzie mieszkasz. Powiedz mi teraz w przybliżeniu, potem poszukam... - Mruknął, zaraz zerkając na Zecorę. Nie odezwał się jednak. Pokiwał głową, że rozumie. Wziął swój nowy strój. Zdjął pas z mieczami i torbą, założył ubranie i ponownie zapiął pasek na sobie. Wykonał kilka prostych ruchów, by wyczuć, jak wygodnie mu będzie w owym wdzianku. Było dobrze... posłał do szwaczki delikatny i bardzo krótki uśmiech, sygnalizując, że dziękuje i jest zadowolony. - Nie martw się, potrafię przystosować temperaturę swojego ciała. Strój bardziej ma mnie chronić i... no wiesz, raczej nie wszystkim się podoba, jak chodzę i pokazuję swoje rany, nie prawda? - Taka dość oczywista sprawa dla niego.

Choć wena twórcza usera nie męczy
To jednak klawiatura w klikaniu dźwięczy
Zecory wzrok wiedźmina badał
Czy jej by się do czegoś przydał?
Chciała by się sekciarskiej klaczy pozbyć
Lecz jak jego zaufanie na tyle zdobyć?
-To prawda że uczucia tracicie
Gdy tak trenujecie?
Ilu takich jak ty po świecie chodzi
I czy podróż cię nie trudzi?-

User wie że kolejke przeskakuje
Lecz tak miło mu się rymuje

April była zdenerwowana... Czego on od niej chciał że tak gadał i gadał. Zachował się niestosownie i stosownie do tego został potraktowany. Prychnęła na niego i ruszyła w stronę innych kucyków. Konkretnie to podpatajajała do klaczki w stroju wyznawcy Nightmare Moon.
- Witam cię, moja droga. Czyżby siostra w nocy zawitała na święto naszej księżniczki?
Przywitała się grzecznie.

Fire przypatrywała się chwile April, po czym dotknąła wykutego z metalu który stadł z nieba.
-Noc ma jedną nią i jej służe, niezależnie jak ją nazywają. -
Fire dojrzała stara i pomachała do niego.
-Hej Star!-

Ogier spostrzegł wołającą go Fire, ona na pewno się nie dała zgwałcić, podszedł do niej.
-Część , siostro -Trochę się uspokoił że Sweet za nim tutaj nie przybiegła, przypatrywał się Fire i czekał czy znów nie dostanie kolejnej wizji , jak dokonuje na niej haniebnego czynu. Chętnie by jej opowiedział co teraz zaszło, gdyby nie inna jednorożka przy niej.

Po dość długiej i wyczerpującej wędrówce Angel nie miała na nic siły. Była zmęczona i głodna. Jedyne co było jej potrzebne to coś do jedzenia bądź sen. W pewnym momencie idąc sobie przez miasteczko usłyszała jakieś krzyki i śmiechy. Zaciekawiona tym co się dzieje weszła na plac, na którym zobaczyła pełno bawiących się kucyków. Zauważyła też, że w niektórych miejscach są stragany z różnymi smakołykami tak więc postanowiła, że spróbuje coś dla siebie znaleźć i choć trochę napełnić burczący brzuch.

Spojrzał się nieco podejrzliwie na zebrę. No ale... przynajmniej nie nazwała go parszywym odmieńcem na dzień dobry. Przy okazji, pojawił się tutaj ten ogier, którego kiedyś gdzieś spotkał, jak się mazgaił. Ale teraz ważniejsze było jednak pogadanie z szamanką. - Jeśli zaczynasz rozmowę, warto by było, jakbyś się przedstawiła. - Wytknął na dobry początek. - Ustrata, czy też nieokazywanie uczuć... nie wiem, które jest prawdziwe. Wiem, że skutecznie radzimy sobie z większością przeciwników dzięki temu. - Stwierdzenie było bardzo trafne, wiele osób po prostu wymiękało podczas walki z maszyną do zabijania, która nie pokazywała nic... bez gniewu, bez złości, bez żalu - tak zabijał. - Jestem z Cechu Gryfa, nasza szkoda prosperuje dobrze. Nie wiem, jak mają się Cechy Wilka i Kota... podejrzewam, że to jednak nie moja sprawa. Co do podróży... zapewne niedługo się wybiorę na zimowanie do twierdzy mojej szkoły. I tak, to bywa męczące...

Niedoparzenie w jej pasiastym lbie to rzadkość
To że ktoś jej nie znał to radość
Przynajmniej on nie wiedział
Lecz czas by się dowiedział
-Zecora me imię brzmi
Poznać cię mi miło
Mnie przybycie w te okolice wymęczyło
Lecz dobre to dla mnie było
Zapomniałam demona co go widziałam
Lecz teraz znowu go dojrzałam.-
Wzrok zebry w Fire Hell był wpatrzony
Gdzieś w głębi przerażony

//Dobra, ja mówiłem... po wała robić kolejkę z 7 osobami, jak tylko 2-3 są aktywne? Cholera mnie bierze...//

- Mi również miło, Zecoro. - Zwrócił się do niej, w miarę uprzejmie. Trajkotała jeszcze więcej, niż on po pijaku... wszystko na raz. Skrzywił się nieco,a zaraz odkaszlnął, udając, że grymas nie był wynikiem jakiejś niechęci do niej, a... nie wiem, czego, ale... no, zadławił się powietrzem, o. Spojrzał ponownie na klacz, która wyraźnie mogła dogadywać się z walniętą porywaczką. - Wybacz, Zecoro, ale mam dziwne wrażenie, że się mylisz. Jeżeli cokolwiek byłoby z nią nie tak, mój medalion zareaguje na złowrogą magię, bądź na potwora, jeśli nazywasz ją demonem. - Machnął łbem, w wyniku czego jego kark strzelił. - I nie martw się tyle. W mojej obecności nic Ci nie grozi, możesz być spokojna.

Błąkała się po jednej części placu dokładnie przyglądając się temu co się dzieje. Widziała innych bawiących się i będących w przebraniu. Ona sama jednak nie miała żadnego przebrania. Było to dość smutne i tak właśnie się czuła widząc innych poprzebieranych w najróżniejsze stroje. Postanowiła przejść na drugą stronę placu przy okazji podchodząc do stoisk ze słodyczami i zabierając troszkę dla siebie. Oraz uważając na to aby czasem nic się jej złego nie stało albo, żeby nikt jej nie okradł bo nie chciała stracić tego co znalazła.

[z/t]

[jakby co mnie można pominąć, do 6: 30 rano mnie nie ma]