Pony Utopia

Fire otarła się o ptaka, a on też się do niej "przytulił"
-to jest sęp. Afrykański ptak padlinożerny. Nie nadałam mu imienia gdy zaczął latać za mną i do dziś tego nie zrobiłam, bo żadne do niego nie pasowało, a jedyne miano jakim wołam do niego nie nadaje się do przytaczania.- Fire uśmiechła się gdy ptak zeskoczył z jej grzbietu i podleciał do czegoś co z daleka wyglądało jak martwy kuc, a było tylko strachem na wróble. Niezadowolony ptak powoli wracał swym zabawym chodem.
-to jak wypląda to przykład ewolucyjnej doskonałości. Dziób idealny do wyrywania płatów mięsa i nieopierzona głowa i szyja by bakterie nie lęgły się w tej części ciała która skąpana we krwi umarlaka jest łatwa do doczyszczenia. Gdyby miał pióra to było by to pastwisko wielu wirusów i grzybów.-
to dziwne ale polubiła tego ptaka.

-Ciekawe. Kiedy patrze na zwierzątka przypomina mi się jak Lucky przyniosła nam kotka do domu. kotek okazał się skunksem i przez co wszyscy nas miesiąc unikali. tyle potrzeba było czasu na, uzbieranie odpowiedniej ilości soku pomidorowego. -wspomniał ogier, nadal podziwiając dziwnego ptaka. Nigdy nie widział sępa jego wygląd go nie odstraszał, nigdy nie oceniał zwierząt po wyglądzie.

Sweet Lullaby nigdy nie mogła zrozumieć kucyków trzymających drapieżniki jako zwierzątka domowe. Wydawało się jej to w jakiś sposób wbrew naturze. Sępy, koty, psy, nawet skunksy - były drapieżnikami. Zawsze była przekonana, że miejsce takich istot jest wyłącznie na wolności, zaś kucyki które trzymają je, są zwyczajnie nieodpowiedzialne. Bo co, jeśli twój zwierzak zje czyjegoś innego?
- Czym ty go właściwie karmisz? - zapytała. Wiedziała, że ci którzy trzymają koty, karmią je rybami.

Fire lekko się uśmiechła. Pytanie było nader trafne.
-Ja go nie karmię. Nasz zmiązek jest luźny. On jada co znajdzie martwego i sypia przymnie, ja mu daję czasem okazje by miał co zjeść jak ucho osoby która mnie napastowała i sypiam gdy on czuwa.-
Fire pogłaskała ptaka, a ten odpowiedział jej wdzięcznym skrzeknięciem.
-oboje towarzyszymy sobie i żadne z nas nie jest oswojone. Może to dziwnie zabrzmi ale jego natura pasuje do mojej. Tworzymy luźną sfore.-
Fire nie przypadkowo użyła tego stwierdzenia. Ona była łowczynią, myśliwym. On stróżem, naganiaczem.

-Ważne że się lubicie. Mogliśmy jednak coś innego zrobić niż toczyć dyskusje.Mimo iż jest ciekaw. W końcu jesteśmy na dożynkach, powinniśmy się bawić. Na co macie ochotę? Ja jestem otwarty na wszystko. -Shooting widział reakcje Sweet i postanowił coś przeciw temu poradzić. W końcu miał szanse spędzić z piękna mulicą chwile czasu, gdyby nie druga klacz była by to prawdziwa randka. Lecz nie było to w jego stylu odsyłać kogoś, tym bardziej że to on się wtrącił pomiędzy dziewczyny.

- Och, wiem wiem! - krzyknęła Sweet Lullaby - możemy zagrać w peniek! - to mówiąc od razu podbiegła do miejsca, gdzie odbywała się ta zabawa.
Było to niewielki placyk z udeptanej ziemii, ogrodzony szarfami. Na jednym końcu stał niewysoki pieniek, na drugim, odległym na kilkanaście kroków może, była niewielka meta, oznaczona dwoma palikami. Kucyki zebrane w okół placu przypatrywały się grającym, słychać było radośne śmiechy. Zabawa polegała bowiem na tym, by podejść do pieńka, położyć na nim czoło i w tej pozycji zakręcić się wokół pieńka pięć razy, z jak największą szybkością. Potem należało natychmiast udać się do mety. Było to jednak tródne zadanie, bo po takim ćwiczeniu zawroty głowy były murowane i większość kucyków zamiast dotrzeć do końca, przewracała się w różny komiczny sposób.

Fire uznała zabawe za conajmniej dziwną. Po co grać w coś co sprawia że nie możesz się sprawdzić a na dodatek możesz sobie zrobić krzywdę?
-ja spasuję.-

-Ja spróbuje.- Gdyby nie to że sweet zaproponowała tą grę to i ogier spasował. Jednak nie chciał zawieść mulicy i zaczął kręcić się do wokół kija. Od razu zrobiło mu się, inaczej, dostał kręćka. Zamiast na metę, pobiegł w kierunku Fire, tylko lekko ją mijając, następnie znalazł się znów na drodze do mety, po czym robiac dwa kroki w bok przewrócił się i zwymiotował.

No i właśnie tego chciała uniknąć. Ogier na nią nie wpadła, ale w jej wyobraźni stała już na jego przebitym mieczem ciałem i patrzyła jak sęp wcina świerze mięso.
W realu podeszła do niego i z udawaną troską zapytała
-nic ci nie jest?-

- Ojej - Sweet Lullaby podeszła do ogiera. Ten nieco chyba przesadził z kręceniem. Skąd miała wiedzieć, że miał taki słaby żołądek? Przy tej grze większość kucyków raczej nie robiła sobie krzywdy - Wszystko w porządku? Chcesz się napić wody? Bardzo cię przeprasza, nie sądziłam, że tak się to skończy! - Czuła się trochę winna.

Ogier dwa razy pokręcił głową, aby mieć znów kontrole nad sobą.
-Nie, nic mi jest. To moja wina, za bardzo się kręciłem. Przepraszam za nie apetyczny widok. -wstyd był zbyt małym uczuciem, ogier poczuł się mocno upokorzony i to przed oczami Sweet. Musiał jakoś naprawić złe wrażenie. Zauważył, wystawę największych warzyw i owoców z tego sezonu.
-Może tam pójdziemy. Zawsze chciałem zobaczyć wielką marchewkę.- Szybka zmiana miejsca.

Czy można bać się przyjacielskch gestów? Fire była dobrym przykładem że tak. I choć włuczyła się z tą dwójką to czuła się nieswojo.
-no to chodzmy zobaczyć-
Powiedziała z czymś co miało przypominać entuzjazm.

Wystawa z największymi plonami była dużą częścią stoiska.Wystawiona marchewka była długości całej nogi, obok stało jabłko wielkie niczym dynia i dynia wielka niczym kucyk. Wszędzie plakietki skąd przybył poszczególny dar ziemii. Niektóre przebyły tu całkiem długą drogę.
- Ale ogromne! - zachwyciła się Sweet Lullaby - zobaczcie, ten ogórek jest dłuższy od moich uszu - zaśmiała się i pochyliła, by przyrównać długość.

Rzucanie się pomidorami było nawet fajne, ale bardzo brudziło i stanowczo zbyt szybko się skończyło. Zdziwiła się, że są jakiekolwiek nagrody, a jeszcze bardziej się zdziwiła - i rozzłościła - gdy główną wziął jakiś jednorożec. Jednorożce! Same problemy z nimi! Nie zauważyła nawet, że to Shooting Star. Odwróciła się do Blacka, kryjąc rozczarowanie na pyszczku.
-Idziemy do domu? - Zapytała.

- Za tobą, wszędzie, kochanie.

Powiedział jej dyskretnie do uszka i pocłował w policzek, zlizując przy okazji sok z pomidora z jej futerka.

- Mam wciąż nadzieję na tę wspólną kąpiel.

Wyszeptał do niej jeszcze przed opuszczeniem dożynek.

[z/t dla Blacka i Beer]