Pony Utopia

- Nie miałbyś być ojcem zastępczym tylko... Um... To skomplikowane Shadowku... Ja... No...
Podeszła do niego i przytuliła się do niego boczkiem.
- Ja chciałabym mieć Sunny'ego a nie mogę... Wiesz, Tylko dla siebie... A ty jesteś prawie taki jak on. Chciałabym zmonopolizować Sunny'ego bez wyrządzania krzywdy jego domu... Ale też i nie zmonopolizowałabym ciebie całkowicie... Chciałabym troszkę uczucia, nic więcej.
Odwróciła głowę i pocałowała go, długo, czule i namiętnie.
- Naprawdę bardzo chciałabym wszystkiego co z nim związane...

Shadow westchnął. Że też się musiała do niego tak przyczepić... miał nadzieję, że będą znajomymi z pewnymi korzyściami, a tu się okazuje, że się jej zachciało czegoś więcej. To było denerwujące. Zwłaszcza że Ventaze.
- Czyli chcesz mojego brata, nie mnie. April... nie jestem teraz w nastroju do takich rozmów. Przepraszam, po prostu nie. - Pokręcił głową. Musiał się chociaż spróbować wytłumaczyć. - Powiedzmy, że poznałem inną klacz... Nie no, nie jestem w nastroju, szlag by to. - Dobry humor po seksie spływał z niego jak woda z kaczki.

April przytuliła go spokojnie i ze smutkiem w oczach poszła na łóżko po swoją torbę.
- No dobrze. Widzę, że nie chcesz... Zbierajmy się, na pewno Frozen zaraz wstanie i sie poznacie.
Powiedziała i powiodła go po schodach do wyjścia.

[z/t]

No kto by pomyślał, że April może mieć takie uczucia... Wydawała się strasznie smutna. Shadow niezbyt był w stanie uwierzyć w takie coś. Przynajmniej pozna bratanicę... Ruszył za nią, czasem tylko nieznacznie kręcąc głową. Bębny były coraz głośniejsze... czułby się lepiej, gdyby ktoś mu wreszcie z tym uwierzył. Chyba wszyscy brali jego słowa o byciu martwym i takie tam za przechwałkę czy coś w tym guście.

[z/t]

__________________________________________________________________________________________________________
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
__________________________________________________________________________________________________________

Za ścianą którą niegdyś wywalił pewien Wiedźkuc, znajdowała się druga jaskinia mieszkalna z ukrytym przejściem. Dreaded przystosował tajne pomieszczenie szefa wymarłego gangu kuczych grabieżców na swoją kryjówkę, a odkąd zniknęła stąd jednoróżka mieszkająca tu wcześniej, miał możliwosć korzystania z jaskini jak chciał. Ułożył ją na łóżku i natychmiast rozebrał ją z pancerza, pantofelków i sprawdził, czy nigdzie nie ukryła broni. Następnie jej sprzęt wcisnął pod łóżko i wyjął ze swojej skrzyni odtrutkę dożylną na swoje usypiacze. Troszkę się zganił za to, że nie cisnął swoim sprzętem, ale nie zapomniał zabrać sieci, strzałek i swojego respiratora z terenu opuszczonego domu. Zdjął z Fate Bolas i przykuł jej kopytka do łóżka kajdankami, a sam wprowadził jej w obieg dożylny swoją surowicę odtruwajacą. Próbował sobie przypomnieć wszystkie wojenne sztuczki na stabilizowanie, ale na chwilę obecną, tylko silny detox mu przychodził do głowy.

MG

Pancerza nie miała już wcześniej, Shadow go z niej zdjął. Zdjąłeś nakopytniki. Miała przy sobie jeszcze dwa sztylety pochowane pod skrzydłami, schowałeś je, jak i przykułeś ją do łóżka. Nie rzucała się, dalej była nieprzytomna, klatka piersiowa ledwo co się podnosiła. Wprowadziłeś to w żyły, zająłeś się także masażem serca. Po kilku minutach w końcu ustabilizowałeś jej stan, serce zaczęło normalnie bić, oczyściłeś też zupełnie przełyk.
Klacz słodko i spokojnie leżała, domyślasz się że mógłbyś ją spróbować wybudzić za jakiś czas.

Odetchnął z ulgą patrząc na klacz, która przestałą już być obolała. Wyglądała całkiem ślicznie gdy tak spała. Dotknął kopytkiem jej miękkich ust, a potem przejechał nim od ust, po jej szyi a na koniec po obojczyku i skrzydle. Jej skrzydło było tak inne od pegazich, ale jednocześnie fascynujące.
Po chwili wstał by poszukać czegoś w szafce na ścianie. Odsunął przezornie wszystko za co mogłaby złapać klacz od łóżka poza jej zasięg i przyłożył jej pod jej słodki nosek sole trzeźwiące.
- Pobudka królewno.

Podałeś sole trzeźwiące, po krótkiej chwili klacz zaczęła kasłać i otworzyła oczy. Otworzyła najpierw oczy, później starała się wstać i wtedy zrozumiała, że jest przykuta do łóżka. Wyrywała się, ale nie była w staneie, nerwowo trzepotała skrzydłami. Po chwili spojrzała na ciebie ze strachem w oczach i zaczęła mocno oddychać.
- Gdzie ja jestem? Czego ode mnie chcesz? - Zapytała się ze strachem w głosie.

- Spokojnie, wyratowałem cię od tamtego... Ogiera. Strasznie się z tobą obszedł... Ale nie dało się zauważyć twoich pięknych skrzydełek i co one oznaczają.
Powiedział i usiadł obok niej na łóżku. Spojrzał na nią przez wizurę hełmu.
- Rozumiesz co to znaczy, królewno? Jesteś podejrzana. Chcę wiedzieć co robiłaś w tamtym miejscu z tymi ogierami. Czemu się tam znalazłaś, i co cię łączy z Shadow Skyem, Synem Feathera, niegdyś Blade'a. Czemu opuściłaś swoje obowiazki jako Lunarna Gwardzistka i ruszyłaś na własną agendę? Moja rada: bądź szczera. Nie po to przywracałem ci akcje serca i wyratowałęm do tego potwora, bym się teraz... Denerwował. Jeżeli odpowiedź mnie zadowoli, wypuszczę cię bez słowa.
Powiedział z wciąż modulowanym głosem. Rozejrzał się chwilkę po swojej kryjówce. Było tu parę pomieszczeń, a grube, orichalconowe ściany oddzielały ją mocno od tamtej strony jaskini. Herszt tamtych zbójców dobrze wybrał tę jaskinię, dawną kryjówkę mrocznego jednorożca. Orichalconowe ściany świetnie broniły tego maga przed swoimi eksperymentami magicznymi, a potem herszta i jego zbójców przed jednorożcami-stróżami prawa.
- Więc? Jak będzie, królewno?

Klacz się uspokoiła, gdy słyszała o ratunku i "pięknych skrzydłach". Przestała się rzucać i spoglądała na ciebie lekko zaskoczona. ALe gdy doszło do zadawania pytań otworzyła szeroko oczy, było widać, że nie do końca to rozumie.
- Ja... ja nic nie wiem, nie wiem o czym mówisz. - Znów starała się ruszyć kopytami, na marne. - Chcesz mnie skrzywdzić? Nic nie zrobiłam, wypuść mnie proszę...

- To na mnie nie podziała, widziałem jak rozmawiałaś z tamtym Allicornem... Zastanów się, czy dalej chcesz iść w zaparte. A tymczasem...
Przyniósł z lodówki czekoladowy budyń, chwycił łyżeczkę i przybliżył jej do ust, ale nie na siłę.
- Musisz jeść. Bardzo byłaś osłabiona. I nie jestem pewien, czy nie dostałaś zawalu. Energia dobrze ci zrobi, królewno.
Powiedział beznamiętnym, modulowanym głosem.
- Nie zadziała na mnie też gadka o mechanizmie wyparcia strasznych obrazów z przeszłości. Jedz, i zastanów się, czy chcesz dalej to ciągnąć.
Powiedział beznamiętnie wciąż trzymając łyżeczkę tak, by klacz mogła spokojnie zjeść. Jeżeli zje, nakarmi ją tak całym budyniem z miseczki.

Spoglądała na ciebie zaskoczona, dalej ze strachem w oczach. Zastanawiała się co ci odpowiedzieć, ale wtedy podstawiłeś jej budyń. Spróbowała z obawą, ale nie umarła, więc postanowiła zjeść wszystko co było w misce. I tak była głodna, jak i brakowało jej sił. Gdy skończyła spojrzała na ciebie zaskoczona.
- Co to alicorn i o jakie straszne obrazy z przeszłości ci chodzi? O takie na ścianach, tak?

- Jak masz na imię?
Powiedział niemal przerywając jej ostatnie słowo.
- Co ostatnie pamiętasz?
Odłożył cicho miseczkę z dala od jej zasięgu i spojrzał jej w oczy.
- Czemu porzuciłaś służbę?
Tu spytał już nieco groźniej.
- Odpowiadaj na pytania, królewno...

Spoglądała na twój hełm, ale gdy zacząłeś głośniej mówić uciekła wzrokiem. Chwilę milczała, ale się nie rzucała, po czym rzekła spoglądając w ścianę.
- Nie wiem, nie wiem co ci powiedzieć.
Albo dostała amnezji, albo starała się grać na zwłokę i udawać. Zawsze mogłeś spróbować inaczej wyciągnąć pytania.

Wlazł na łóżko nieco gwałtownie i tak,ze zablokował jej zdanie nogi w rozkroku, by nie mogła go kopnąć. Chwycił jej pyszczek i zmusił do zajrzenia mu w wiziurę.
- Słuchaj. Możemy zagrać dobrego glinę i złego glinę, ale jeżeli dalej będziesz mnie tak traktować, pobawimy się w złego i źlejszego... Jak wolisz? Odpowiesz mi na pytania? Czy może mam je z ciebie wycisnąć? Wierz mi, bardzo mi na tych odpowiedziach zależy. A wierz mi, mogę być zarówno paladynem jak i czarnym kucerzem. Co wolisz?
Wypowiedział jej monotonem w pyszczek.