Jaskinia Mieszkalna April Moon

[Reetmine]

Klacz zaskoczyła twoja reakcja, najpierw zrobiła duże oczy i starała ci się wyrwać z uścisku, zarówno chcąc użyć tylnich kopyt. Po chwili jednak znieruchomiała i się zaśmiała.
- Wiem, to jakaś gra, tak? Jakaś zabawa w którą chcesz się bawić, że ty sobie żartujesz, a ja mam się bać. Nie wiem co mam ci powiedzieć, ale nawet się przestraszyłam.

[Dreaded Fate]

- Na początek, powiedz mi swoje imię.
Powiedział i odpiął dolną cześć swojej przyłbicy. Oczy wciąż pozostały ukryte za wizurą ale mógł się do niej uśmiechnąć.
- Od tego zaczniemy. Potem powiesz mi całą resztą.
Powiedział spokojnie i wciąż patrzył jej w oczy. Nie wierzył w jej amnezję. Najstarszy trik świata.

Fate:
Klacz się zastanowiła, coś jej się kołatało w głowie. A może tylko udawała? Łowca mógł zobaczyć, że ta zrobiła wyraz twarzy intensywnie myślącej osoby, i to takiej, która nie wie co powiedzieć i nie dochodzi do żadnego wniosku.
- Ja... nie pamiętam, coś z lataniem pewnie, bo jestem pegazem. - Spojrzała na ciebie błagalnie. - Zdejmiesz mi te kajdany? Bolą mnie od nich kopyta.

[Dreaded Fate]

Więc tak próbowała z nim pogrywać... Okej, sam też umiał w to grać.
- Królewno, chyba przesadzasz... Nie taka jest ta zabawa. Spróbuj pomyśleć i sobie przypomnieć.
Pomyślał, że nie powinien znowu jej tak męczyć. Nie rozkuł jej, o nie, wcale nie, ale odpiął ją od łóżka (użył dwóch zestawów kajdanek, jednego by ją skuć, drugiego, by przykuć je za łańcuch do wezgłowia łóżka.
- Za każdą nieszczerość, będzie ciekawie.
Powiedział i pocałował ją w szyję, uważając i przez chwilę trzmając jej skute kopytka, by nie spróbowała wierzgnąć i go uderzyć.

Fate:
Początkowo nie wiedziała o co chodziło, ale gdy ją rozkułeś i ustawiłeś bardziej wygodnie zaczęła się rzucać, nie wychodziło jej to zbytnio, ty zaś poczułeś lekką frajdę z tego powodu. Zaczęła się rzucać i wierzgać.
- Puść mnie zboczeńcu, naprawdę nic nie wiem, nie pamiętam, puść mnie gwałcicielu.

[Dreaded Fate]

- Nie powinnaś była używać tego słowa... Możesz podrzucić mi pomysł. Poza tym, jak możesz mnie tak nazywać. Przeciez jesteś moją żoną.
Wysilił na ułamek sekundy swój umysł. Wykrzywił usta w smutnym grymasie gdy przypomniał sobie jak ją nazywał Shadow Sky przy pojedynku z tamtym Allicornem.
- Fate... Ty... Ty naprawdę nie pamiętasz jak się nazywasz? Nie pamiętasz mnie? To ja. Dreaded Fate... Przepraszam jeżeli cię przestraszyłem. Kochanie...
Wstał z niej szybko i szybko ją też rozkuł i odsunął się od niej i stanął do niej bokiem.
- Fatey, kochanie. Przepraszam.
Miał smutny, płaczliwy głos, zupełnie już nie zmieniany przez modulator. Miał w gotowości swój drugi pistolet sieciowy umieszcozny na grzbiecie, a ten w kopytku już dawno załadował po powrocie do jaskini.

[Shadow Sky]

No, wreszcie doleciał. Po drodze dość uważnie przypatrywał się okolicy, szukając Sombry lub Dreadeda, ale nie znalazł ani jednego ani drugiego, a stracił trochę czasu. Wszedł do jaskini z czujnie postawionymi na sztorc uszami, wyciągniętym mieczem, rozglądając się uważnie, na wypadek gdyby bezpieczna jaskinia okazała się nagle nie taka bezpieczna z powodu jakiś nieproszonych lokatorów. Jakiejś bestii czy coś...

[Reetmine]

MG

Shadow: w jaskini nic nie było, ani bestii, ani nieproszonych Sombr czy innych Dreadów. Podobnie nie natrafiłeś na ślad ani jednego, ani drugiego.


Żoną? Zrobiła zaskoczony wyraz twarzy, tego się nie spodziewała. Spoglądała na ciebie zaciekawiona, zwłaszcza jak wstałeś i ją rozkułeś. Sama wstała i spoglądała to na swoje kopyta, to na ciebie. A potem nazwałeś ją Fate... Zauważyłeś błysk w jej oczach, otworzyła również szeroko usta. Po chwili spojrzała prosto na twoją twarz i się uśmiechnęła.
- Wiem już, ale panu się chyba coś pomyliło. Nie jestem pańską żoną, tylko Air Fate, dziennikarka z Manehattanu. Przybyłam do tego miasta by zrobić wywiad i trochę zabalowałam, aż film mi się urwał. Dziękuje za pomoc, a teraz proszę o wskazanie wyjścia.

[Shadow Sky]

No, wreeeeeeszcie mógł się wyspać. Dorwał się do łóżka od April i położył się, rozkoszując się chwilą spokoju po długim i ciężkim dniu. Zrobił szybki bilans i skrzywił się. Tak trochę nieładnie wyszło z Fate... Chyba będzie musiał ją zabić czy coś, by nie przypominała mu swoim istnieniem o chwili słabości. Ewentualnie może uda mu się wymyślić coś innego.

[Dreaded Fate]

Dreaded spojrzał z rozbawieniem na Fate.
- Hmmm. Widzisz jaka to fajna zabawa, kłamać? Ale ja mam już jej dość... Siadaj do stołu.
Wskazał jej na stół z dwoma krzesłami i z kajdankami o krótkich łańcuchach przymocowanymi do blatu. wszystkie trzy meble były metalowe.
- Zaraz wszystkiego się dowiemy.
Powiedział i wskazał na nią kopytem. Odskoczyła klapka i z nadgarstka wyłonił się bełt umieszczony w jego kuszy nadgarstkowej.
- Wolisz po dobroci? Czy mam cię postrzelić w kolano?
Powiedział drugim kopytem zamykając przyłbicę i znów uszczelniając swój kombinezon środowiskowy. Tak bardzo cieszył się, że ściany z Orichalconu nie przewodzą też dźwięków. Nie dajcelestio gdyby jakiś matoł wpakował się do jaskini obok, mógłby jeszcze coś usłyszeć. Ale ściany były grube i wyciszone, mające zapewnić tamtemu magowi dyskrecję nawet na wypadek głośnych wybuchów w tym pomieszczeniu.

[Reetmine]

Shadow: Położyłeś się na łóżku, odpoczywałeś i regenerowałeś stracone siły. Coś czułeś jednak dziwnego, sam nawet nie wiedziałeś co. Było coś pustawo, ale czułeś jakby coś się działo. Nie wiesz czy mówił ci to twój instynkt, czy jednak zdolności alicorna.



- Widzę, że nie jesteś tak ograniczony jak myślałam. - Spojrzała to na stół, to na twoją kuszę i się zaśmiała. - Zastanawiam się skąd tutaj taka technologia. Musisz pracować dla państwa lub dla samych księżniczek, ale to nieważne.
Zastanowiła się chwilę, ulegnięcie byłoby najbezpieczniejszą decyzją, ale... Wzdrygnęła się i spojrzała na ciebie z gniewem.
- Chyba się nie zgodzę na "dobroć", mam złe wspomnienia ze związaniem.

[Dreaded Fate]

- Mam licencję od samej Celestii, ale jestem wolnym strzelcem... Siadaj. To ostatnie ostrzeżenie. Nie chcesz, żebym się stał źlejszym gliną...
Spojrzał na nią a jego wizura błysnęła elektroniką. Denerwował się.
- Nie jesteś u siebie. Tutaj ja rządzę. SIADAJ. Bo skorzystam z twojego wcześniejszego pomysłu...
Podniósł głos. Głos zabrzęczał wśród tłumiących dźwięki ścian.

[Reetmine]

Teraz sama zrobiła zdenerwowaną minę, widać było, że zdecydowanie nie spodobała się jej twoja wola. Spojrzała na twój wizjer, to jednak robiło na niej wrażenie. Widzisz, że walczyła ze sobą, ale w końcu się wzdrygnęła.
- Widzę, że dziś mam pecha do ogierów. Jak nie gwałciciel to psychopata, wy ogiery chyba nie znacie się na kulturze. - Zaśmiała się słysząc twój zagniewany głos. Domyślasz się, że to poprawiło jej nieco humor. - Pozwolę sobie nie wykonać twego rozkazu.

[Dreaded Fate]

- Nie jestem psychopatą... Jeszcze... Ale gwałcicielem mogę zostać, skoro tak bardzo chcesz.
Zdenerwował się. Wyjął z zasobnika granat gazowy.
- Widzisz to? Jak ostatnim razem tego użyłem, by cię ratować, wysiadło ci serce. Chcesz, żebym spróbował jeszcze raz? Czy wolisz strzałkę usypiającą po której z całą pewnością dostanie ci sie do osłabionego organizmu jeszcze więcej toksyn?
Gdy pokazywał jej granat, wystrzelił w nią z pistoletu sieciowego na grzbiecie. Miał nadzieję pochwycić ją w sieć...

[Reetmine]

Nie miała nawet jak uniknąć, nie próbowała, zawinąłeś ją w sięć bez problemów. Odrzuciło ją aż do ściany, po czym upadła na ziemię, spoglądając na granat gazowy. Wierzgała się, ale nie wydostała się z lin.
- Kiedy to użyjesz prawdopodobnie umrę, nie dasz rady mnie wyratować. Ale nie użyjesz tego, gdybyś chciał mnie torturować już byś to zrobił. Albo mnie zgwałcił. Nie łowco, nie obawiam się ciebie jako "groźnego gliny".

[Dreaded Fate]

- Ty chyba masz się za niewiadomo kogo... Jesteś ładną klaczą. Nie chciałem się do tego uciekać.
Podszedł do Fate i mocno zdeptał jej staw w tylnym, prawym kopycie, ale nie na tyle mocno, by go jej uszkodzić. Chciał jej tylko sprawić ból.
- Nie mam na ciebie zlecenia, wiesz? A to znaczy, że mogę z tobą zrobić co chcę. Nikt się nie dowie i nikt mi nic nie udowodni.
Mruknął po czym wcisnął pod sieć kajdanki z teleskopowym łańcuchem i zacisnął je jej na przednich kopytach, a drugie na jej tylnych. Wtedy odwiązał ją z sieci, załadował ją z powrotem do pistoletu sieciowego. Stanął nad nią i przyjrzał jej się mocniej. Wizura zalśniła na czerwono, indykując Dreadedowi, że poziom nadadrenaliny i testosteronu i serotoniny wzrosły. Ona widziała tylko blask. Był wściekły i podniecony, a to jej ciagłe i ciągłe gadanie o gwałcie tylko go nakręcało.
- WSTAWAJ!
Krzyknął i postawił ją na kopyta. Jednocześcnie zdeptał łańcuch tylnych kajdanek i te usztywniły się na całej długości w teleskopową tyczkę.

[Reetmine]

Syknęła z bólu gdy ją przygniotłeś, zacisnęła zęby by nie krzyknąć. Spoglądała na ciebie z nienawiścią we wzroku, gdyby spojrzenie mogło spalać już byś nie żył. Zacisnąłeś łańcuchy na jej kopytach i schowałeś sieć. ALe kiedy krzyknąłeś wstała posłusznie i spojrzała już mniej pewnie i podeszła pod stół. Ale zamiast na nim usiąść odwróciła się do ciebie i splunęła na wizjer.
- Wal się psychopato, nie pierwszy raz jestem torturowana.