Jaskinia Mieszkalna April Moon

[Dreaded Fate]

Niewiele myśląc podszedł do niej i uderzył ją mocno w pyszczek z kopyta. Wizura błyszczała teraz cały czas wściekle na czerwono.
- Przegięłaś pałę.
Przygniótł ją do stołu i przykuł jej do niego przednie kopyta. Następnie podsunął jej oparcie krzesła na brzuch, tak by jej zad sterczał ku kurze.
- Nie pierwszy raz jesteś torturowana? Pewnie i gwałcona też.
Powiedział i spojrzał na nią nienawistnie, po czym obnażył swoje lędźwia i przymierzył się do niej.
- Sama sie o to prosiłaś.
I wszedł w nią mocno i brutalnie.

[Reetmine]

Od uderzenia rozbiłeś jej wargę, poszła jej krew z ust, znów pojawiła się nienawiść. Szybko jednak zastąpił ją strach gdy zacząłęś ją wiązać i przygotowywać dla swych cielesnych uciech. Domyślasz się, że chciała zaprotestować, może zacząć grozić lub błagać, ale nie zdążyła. Wszedłeś w nią ostro i brutalnie, w przeciwieństwie do Shadowa postanowiłeś skorzystać z drugiego otworu. Jęknęła i zaczęła dyszeć, ale z bólu, usłyszałeś łkanie, starała się wierzgać, ale nic to jej nie dawało.

[Dreaded Fate]

- Jeszcze nie jest za późno, królewno... Chociaż... Technicznie to już jest... Ale jak zaczniesz sypać, obiecuję, że nie skończę.
Wyszeptał jej zmodulowanym głosem do ucha. Dla pewności poruszył się w niej jeszcze parę razy, mocno i brutalnie i przygwoździł ją do stołu swoim ciężarem, by się nie wierzgała.
- Twój jest wybór i twoja jest wola... Jak zdołałaś zauważyć... Mmmm... Ja wole rozmawiać niż działać... Ale nie boję się... Mmmm... Brudzić sobie kopytek. Wybieraj, jedno wartko.

[Reetmine]

Mówiłeś, ona zaś przestała się wierzgać, leżała tylko i łkała. Chwilę się pobawiłeś, po czym się położyłeś, nie była się w stanie ruszać. Zresztą nie chciała nawet, czuła ogromny ból. W końcu przemówiła, łamiącym się głosem.
- M..mówić? Kolej..ny zz-z-bok, z...z..z jakimi miała...m do czynienia.
Zaczęła ruszać ustami, jakby starała się coś wypluć.

[Dreaded Fate]

- WYKRZTUŚ TO KLACZO!
Wrzasnął na nią i strzelił jej klapsa w tyłek i poruszył się parę razy, nieco mniej mocno.
- Dla kogo pracujesz... Mmm... Co tam robiliście...?
Podobało mu się to. Była ciasna.
- Gadaj, bo będzie w środku. Chcesz tego?

[Reetmine]

Uderzyłeś ją w zad, dalej napierając. Podobało ci się to, ale usłyszałeś, że uspokoiła głos. Gdy wytężyłeś słuch mogłeś przysiąc, że cicho rymuje.
- Beksa... lala... pojechała... do szpitala... a w szpitalu powiedzieli... takiej beksy nie widzieli. - Na swój sposób było to nawet przerażające, że w takiej sytuacji wzięło ją na dziecięce śpiewki. Tak się zaparła, że aż przerwałeś. Odwróciła głowę w twoją stronę, a przynajmniej starała się.
- To ból fizyczny, po pewnym czasie znika też psychiczny. Głupcy którzy potrafią tylko niszczyć nie przetrwają nowych czasów. Nie znający takich wartości jak odwaga, honor, wierność... poświęcenie.
Usłyszałeś jak coś przegryzła i wygięło ją jak łuk.

[Dreaded Fate]

Natychymiast zrobił jej Heimlicha i wcisnął jej lotkę od strzałki w gardło, tak by uderzyła w podniebienie i spowodowała efekt wymiotny.

(prosze o rzuty czy zdążyłem zareagować)

[Reetmine]

Przeszukałeś ją, tyle że nie sprawdzałeś czy nie ma nic w zębach. Jej uspokojenie też ciebie zaskoczyło, a zanim wbiłeś jej lotkę w gardło zdołała przegryźć kapsułkę, połknęła truciznę. Widzisz, że wzięło ją na wymioty, ale i tak trucizna była już w organizmie, a ty nie wiesz co to dokładnie było. Nie wiesz czy miałeś tutaj sprzęt by ją uratować.

[Dreaded Fate]

Dreaded szybko zareagował. Porwał swoją apteczkę ścienną, chwycił za torbę z solą fizjologiczną i natychmiast rozwarł Fate szczęki i wpakował jej podajnik w gardło i nacisnął z całej siły tak, by jej żołądek natychmiast się tym wypełnił po brzegi i by płukanie żołądka odniosło natychmiastowy skutek. Dla pewności też uderzył ją mocno w brzuch. Trucizna, nie ważne jaka, by zaczęła działać, musi się dostać do wnętrza organizmu. Nawet cyjanek nie był wchłaniany przez żołądek natychmiastowo, więc miał trochę czasu zanim zacznie działać.
- Aleś ty głupia... Tchórz.
Powiedział beznamiętnie i ponowił Heimlicha by opróżnić jej całkowicie żołądek. Najwyżej mu zdechnie. Wtedy się jej jakoś pozbędzie.

[Reetmine]

I tak ci to zajęło trochę czasu, dojście do apteczki i wyjęcie soli trzeźwiących, zrobiłeś wszystko to, co opisałeś. Jednak niewiele to zdziałało, nie wiedziałeś po pierwsze co wzięła, po drugie i tak to wszystko zajęło ci trochę czasu. Wyrzygała, ale i tak trucizna krążyła już po organizmie. Sam nie dasz jej rady uratować.

[Shadow Sky]

Shadow ziewnął potężnie, gdy nagle coś go wyrwało z tego stanu pół drzemki, pół snu. Jakieś nieokreślone uczucie... Zerwał się szybko z łóżka i porwał za miecz, rozglądając się uważnie. Wyraźnie coś czuł, nie był tylko pewien co. Coś usłyszał? Zobaczył? Może to te nowe zmysły, zapewnione mu przez alicorna? Sam nie wiedział...

[Dreaded Fate]

Słabła mu w oczach... Miał dość. Usiadł naprzeciwko niej przy stole i spojrzał w jej oczy.
- Tak bardzo wolisz umrzeć? A przyszło ci do głowy, że może chciałem się dołączyć? Że chciałem cię wypytać, bo miałen madzieję na bezpieczne wejście w szeregi? Cóż... Chyba nie ma sensu. Zrobiłem co mogłem. Szkoda będzie cię zakopać...
Powiedział beznamiętnie, jego wizura przestała się świecić.
- Biedna, niemądra klacz... Pewnie nawet nie dali wam odtrutek, na wypadek gdybyś "przypadkiem" niepotrzebnie zażyła truciznę. Ciekawe co? Cyjanek? Strychnina?

[Reetmine]

Mówienie do umierającej osoby raczej nie było najlepszą metodą ratunkową. Dalej nią drgało, ty zaś siedziałeś i spoglądałeś na nią. Z trudem podniosła głowę i spojrzała na ciebie coraz bardziej zamykającymi się oczami.
- Ty... chu... - Głowa jej opadła w dół, ślina pociekła z ust, klatka piersiowa przestała się ruszać. Przed tobą leżały zwłoki.

[Shadow Sky]

Cholera, czuł to dalej. Był pewien, że to nie jest żaden z jego dawnych zmysłów, miał wrażenie, że to było powiązane z magią, i że bez cząstki alicorna w sobie nie czułby tego. Rozglądał się dalej po wszystkich kątach. Czuł... walkę. Taaaak, walkę, ktoś wyraźnie używał magii, ale energia zamiast spadać, rosła. Ciekawe. Miał pewne obawy co to może być. Zaczął się rozglądać po jaskini.

[Dreaded Fate]

- Jaka szkoda... Zepsuła się...
Zszedł z nią do pomieszczenia niżej, gdzie Mag trzymał swój kalcifier. Wielki magiczny piec dawno nie był palony. Cóż... Biedna klacz się upiecze. Szkoda było takiej ślicznotki, ale nie takie rzeczy już robił... Na wojnie było zabawniej.
Rozpalił w piecu, wydmuchał miechem temperaturę właściwą hucie. Mag przetapiał tutaj marmur z magicznymi elementami w Orichalcon... Pasowało mu to jak nigdy. Gdy temperatura osiągneła zenitu, wrzucił do środka zwłoki i patrzył jak się spopielają. Zapach mu nie przeszkadzał, a dym był tajemniczo transportowany gdzieś do środka ruin w Everfree.