Domek na drzewie Willow Bark

[Sweet Tone]

Sweet usmiechn??a si? weso?o na propozycje Willow. Odgarn??a kopytkiem w?osy wchodz?ce do oka, i mimo ?e te wróci?y do poprzedniego stanu Sweet odsun??a nog? zadowolona z efektu. Unios?a brwi wysoko i z ca?ej si?y staraj?c si? nie "chopsa?" odpowiedzia?a
-Mo?emy zje?? tutaj, ale jak nie chcesz ?ebym kruszy?a to mo?emy zje?? w drodze, ale tam bed? si? wkurzac ?e krusze na ich droge, no chyba ?e nie we?miemy czego? kruchego, wiec nie mo?emy precli, a w sumie to ja nie lubie precli, ale mo?naby wzi??? owsiank?.- wybuchn??a klaczka potokiem, a wr?cz rzek? s?ów. I by?aby tak nawija?a ale na parapecie, a raczej zwisaj?c z parapetu egzystowa? sobie zesz?onocny gacek-pogromca.

Wielki ?owczy otworzy? swe widz?ce w ciemno?ciach oczy. Mia? szcz??cie ?e zosta? obdarowany tym darem przez kap?a?stwo. Zsun?? si? na niewidocznej dla monstrów (kucy) linie na pod?oge i pochyli? si? lekko zamiataj?c pazurami posadzk?. Po drodze z?apa? ma?ego ?uczka i wci?? nie trac?c czujno?ci za?adowa? go do pyszczka. Po zako?czeniu konsumpcji rozpocz?? skradanie si? ku swej ofierze, a konkretnie paj?kowi siedz?cym na ?ó?tej ?cianie.

Sweet pisn??a gdy poczu?a jak pazurki wie?cz?ce skrzyd?a nietoperza po?askota?y j? w nog?. Odskoczy?a na ca?kiem olimpijsk? odleg?o?? odkopuj?c nietoperza i jego zdobycz tak mocno ?e pooooooooooolecia????

-AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA- wywrzeszcza? po nietoprzemu gacek-?owca wylatuj?c wci?? ze z?o?onymi skrzyd?ami. Po paru metrach lotu wbrew swojej woli roz?ozy? skrzyd?a i krzykn?? do nieistniej?cego radia
-Meidei meidei! Wchodzimy w nad?wietln?!- po czym wylecia? przez drzwi.

Sweet odetchn??a widz?c ?e pozby?a si? atakuj?cego j? "szczura" i znów wrócila do "paczenia" swymi wielkimi oczami na Willow i Kojire

[Kojira]

- Tak tak, cze??. - powiedzia?a klacz lekko chichocz?c, gdy Willow j? poca?owa?a w nos - Jak spa?y?cie?
Kojira zaciekawiona by?a troch? kolejnymi wyczynami, lub raczej zabawami Sweet z nietoperzem, którego widzia?y wczoraj wieczorem. Czu?a si? dosy? wypocz?ta, przyjemnie jej si? spa?o, wygodnie i ciep?o. Jednak dobry sen pobudza apetyt, co zosta?o potwierdzone przez organizm dosy? g?o?nym burczeniem. Jak tylko klacz to us?ysza?a, skuli?a si? ?api?c za brzuch, bezskutecznie próbuj?c uciszy? d?wi?k. Gdy si? schyli?a jednak, zauwa?y?a zachowanie Willow, które nieco j? niepokoi?o.
- Em... Wszystko okej? - spyta?a, zwlekaj?c si? z ?ó?ka i podchodz?c do niej. Popatrzy?a na jej brzuch, który ju? nieco urós?. Mo?e to przez ?rebaki?
Na my?l o ?rebakach natychmiast wzrok pad? na Sweet. Skrzywi?a si? troch?, sama nie znaj?c powodu tego grymasu.
- Chyba na zewn?trz to dobry pomys?. Mo?e lekki przewiew Ci dobrze zrobi. - zaproponowa?a. To jedyne co jej przychodzi?o do g?owy.

[Willow Bark]

Na potok s?ów Sweet, Willow tylko zamruga?a szybko oczami. Przez chwil? patrzy?a na ni? próbuj?c zrozumie? co w?a?nie powiedzia?a.
- Nie lubisz.. precli? - powtórzy?a nadal z min? typu "nie wiem co si? dzieje". Ten sam wyraz twarzy zachowa?a, gdy nietoperz przelecia? przez pokój i wylecia? drzwiami. Spojrza?a na Kojir? i energicznie pokr?ci?a g?ow?.
- Wszystko okej, na pewno, tylko chod?my ju? - odpar?a szybko, po czym ruszy?a w kierunku drzwi. Oczywi?cie, nie mówi?a CA?EJ prawdy, ale w?a?ciwie przecie? nic jej nie by?o. Tyle ?e ona nie czu?a si? chora, dopóki mog?a usta? na nogach, co par? razy wp?dzi?o j? w drobne sprzeczki z ptasi? rodzink? mieszkaj?c? okresowo w jej domku.
Wysz?a przez drzwi i odetchn??a g??boko. Mo?e rzeczywi?cie ?wie?e powietrze co? pomog?o. A mo?e i nie. Po chwili zrobi?o jej si? jeszcze bardziej niedobrze ni? wcze?niej. Ignoruj?c to opar?a si? o barierki.
- W takim razie mo?emy wybra? si? do Ponyville, je?li chcecie, zjecie co? po drodze. Ja nie jestem g?odna - rzuci?a nie odwracaj?c si?.

[Sweet Tone]

Sweet podskoczy?a radosnie
-No to w drog?!- zakrzyknela weslolo i wesolymi susami zbli?y?a si? do drzwi i w tym momencie zorientowala sie ze oto jest, siedzi w ?rodku lasu Everfree. Z?ego i posepnego
-Ugh...- wyjeczala
-Emm- zastanowila sie
-Yyy- wyjakala
- Willow...- zapyta?a niepewnie klaczka
-Mo?esz prowadzi?? - dokonczyla niepewnie Tone skrobiac kopytkiem pod?og?. Ba?a sie tego lasu, zawsze mógl ja tutaj zje?? jaki? potwór a ona nawet nie moglaby napisac o nim ballady

(Tbw)

[Kojira]

Kojira rozgl?da?a si? po pokoju. Skrzywi?a si?, widz?c zaprzeczenia Willow co do swojego stanu, ale... I tak nic nie mog?a zrobi?. Mo?e w?a?nie zjedzenie czego? b?dzie o tyle dobrym pomys?em, o ile jej to pomo?e.
Bia?a klacz wysz?a na zewn?trz i z?apa?a oddech. ?wierze, ranne powietrze dobrze rozbudza?o. Po chwili spojrza?a si? na Willow, która opiera?a si? o barierki. Szczerze mówi?c - marny widok. Przez my?l nawet przelecia? pomys?, aby zaprowadzi? j? do lekarza, ale... Pewnie i tak by si? nie wybra?a, a nic na si??.
Chwil? pó?niej, wzrok Kojiry pad? na Sweet. Tym razem wyraz twarzy zmieni? si? na u?miech.
- No... To tylko las. Raczej nie ma tu nic strasznego. A nawet je?li - teraz jest dzie?. Nie ma si? czego ba?. Chyba... - powiedzia?a do ma?ej, sama niepewnie l?kaj?c si?, co da?o si? wyczu? w ostatnim wyrazie. Odruchowo pomasowa?a Willow po plecach, chocia? szansa na to, ?e to j? pocieszy, albo poprawi samopoczucie jest nik?a.
Wzrok utkwi? na drabinie. Podesz?a do niej powoli i ponownie spojrza?a si? na pozosta?e klacze.
- To jak... Idziemy? - zapyta?a zach?caj?c.

[Willow Bark]

Willow czuj?c na plecach kopytko Kojiry odwróci?a si?. U?miechn??a si? pokrzepiaj?co do Sweet.
- Hej, a co, boisz si?? - zapyta?a ma?ej - Kojira ma racj?. W tym lesie wbrew pozorom nie jest tak strasznie. Trzeba po prostu uwa?a? na czaj?ce si? tu stworzenia. Za dnia wychodz? rzadko, wi?c mo?emy i?? - wyja?ni?a spokojnie pegaz. Rozejrza?a si? jednak dla pewno?ci. Nic. Za dnia Everfree by?o spokojniutkie, nic ciekawszego si? nie pojawia?o. Zazwyczaj. Par? razy uda?o jej si? spotka? hydr? czy mantykor? o tej porze, ale nie w tej cz??ci lasu.
- Wrócimy t? drog?, któr? tu przysz?y?my, nie zgubimy si?, ani nic. Chyba... - mrukn??a klacz i ruszy?a w stron? drabiny. Nachyli?a si?, ?eby zacz?? schodzi?, ale co? zauwa?y?a. Zatrzyma?a si? i pisn??a.
- Naprawd?, takie obra?anie si? jest g?upiutkie - powiedzia?a Willow w stron?... drabiny. Zaraz jednak z tamtego kierunku wylecia?y trzy ptaszki i usadowi?y si? na grzywie br?zowej pegaz, po?wierkuj?c z?o?liwie.
- Tak, wiem, przepraszam, ale by?am troch? zabiegana - nie zwracaj?c uwagi na dwie klacze, które chcia?y ju? i?? do Ponyville, gada?a do skrzydlatych przyjació? - Nie jestem gruba! To... z pewnego powodu - przerwa?a na chwil? i spojrza?a na swoje kole?anki (a w?a?ciwie: dziewczyn? i kole?ank?) - No... mieli?my i??, tak? To chod?my
Zesz?a po drabinie zeskakuj?c z ostatnich dwóch stopni. Nawet zapomnia?a ju?, ?e ?le si? czu?a. W?a?ciwie, mia?a teraz doskona?y humor. Przynajmniej na razie. Zerkn??a, czy klacze id? za ni?, po czym ruszy?a w stron? miasta.
[zt]

[Sweet Tone]

Sweet dziwnie gapi?a si? na rozmowe klaczy z ptakami. Wogóle... czemu ona gada?a z ptakami? Przecie? ptaki nie gadaj?. A mo?e jednak? Trzeba kiedy? bedzie zapyta? kogo?, jakiego? nauczyciela czy innego takiego kata.
-Ummm... no dobrze...- odpowiedzia?a na te wszystkie "pocieszenia" Sweet. Wci?? mia?a przed oczami obraz setek paskudnych szponów czy macek dokonuj?cch na niej gwa... mordu i po?eraj?cych w otch?a? swych ?mierdz?cych, szpetnych paszczy.
-I teraz jakby tu zej??...- zastanowi?a si? na g?os wchodz?c na drabin?. Po chwili intensynego rozkminiania klaczka zrozumia?a w ko?cu dzia?anie sk?plikowanego mechanizmu drabiny polegaj?cego na tym ?e ma szczeble postawione poziomo (!). W ko?cu zesz?a z drabiny spadaj?c na plecy z paru ostatnich szczebli. Kiedy ju? si? pozbiera?a wlepi?a badawczy wzrok w krzaki czy zaraz nie wyskoczy z nich kraken l?dowy. A co je?li wyskoczy? Klaczka zacz??a nerwowo postukiwa? kopytkiem w ziemi?, podnios?a g?ówk? i krzykne?a do Kojiry
-No chod??e szybko! Ja tu nie chce siedzie? i czeka? a? mnie co? zje!- obejrza?a si? szybko i spostrzeg?a ?e br?zowa pegaz ju? idzie w strone miasta, spojrza?a to na Willow, to na gór? domku, to na krzaki, to na niedzwiedzia w g??bi lasu... zaraz, nied?wied??
-Willow, poczekaj!- krzykn??a i pobieg?a za klacz? jakby j? owy nied?wiedz w?a?nie goni?

[zt]

[Kojira]

Bia?a klacz patrz?c, jak dwie pozosta?e wreszcie ruszaj? w stron? miasta, a tak?e zadowolona z tego, ?e Sweet wreszcie si? prze?ama?a, podesz?a do drabiny. Za?mia?a si? tylko na upomnienie ma?ej, ale w g??bi ciarki j? przesz?y, gdy ta wspomnia?a, ?e co? j? mo?e zje??. Wzdrygn??a si? troch?, ale postawi?a kopytko na szczeblu drabiny.
Po chwili znajdowa?a si? ju? na ziemi. Moment jeszcze rozgl?da?a si?, w któr? stron? posz?y pozosta?e klacze, po czym zwróci?a si? we w?a?ciwym kierunku. Gdy chcia?a ruszy?, nagle co? poruszy?o si? w krzakach i warkn??o.
- Aaiiik! - wystraszona podskoczy?a lekko do góry i spanikowana pogalopowa?a najszybciej jak mog?a za Willow i Sweet.

[zt]

[Angel]

Podążając za klaczą, jednorożec ostentacyjnie ignorował głos w swojej głowie, nakazujący mu zostawienie jej i pójście w cholerę. Mimo wszystko, Valor wciąż był władcą własnego ciała i umysłu i nie miał zamiaru niczego w tej kwestii zmieniać.
Domek nie zmienił się zbytnio od jego ostatniej... "wizyty". Jednorożec przez dłuższą chwilę spoglądał na drabinkę, zastanawiając się, jak kucyki po niej wchodzą. Kiedy już był na górze, zerknął za siebie i stwierdził, że niektórych rzeczy wytłumaczyć racjonalnie się nie da. Podrapał się niepewnie po głowie i usiadł, nie mając zielonego pojęcia, co powinien dalej ze sobą zrobić.

[Willow Bark]

W końcu dotarli do domku. Pegaz wpuściła jednorożca pierwszego po drabinie, w międzyczasie zastanawiając się jak sama się tam dostanie. Zwłaszcza, że było ciemno, a światełko Angela nie dawało aż tak dużo. Jakoś jednak, ślizgając się po szczeblach, udało jej się. Wczołgała się na balkonik.
- Uhm... oj, sorcia - mruknęła, gdy próbując się podnieść nadepnęła sobie na ogon i prawie przewróciła na niego. Była już tak zmęczona, że ledwo stała na nogach, ale przecież musiała "zaprezentować" tę swoją ruderę. Weszła do środka, rozglądając się w poszukiwaniu świeczki. Willow podeszła do jednej z szafek i zaczęła ją przeszukiwać.
- Możesz spać... właściwie gdziekolwiek. Już mi to obojętne. Masz hamak i łóżko do wyboru. No i jeszcze podłogę, jeśli chcesz- rzuciła wyciągając dość wypaloną już świecę z triumfalnym uśmiechem na twarzy. Postawiła ją na parapecie niedaleko drzemiącego tam niedużego różowego ptaszka. Zaraz ją zapaliła, w jakiś niezwykły sposób, bo zapałki ciężko utrzymać w kopytkach. Dopiero kiedy w pokoju zrobiło się nieco jaśniej odwróciła się do gościa.
- Coś jeszcze sobie pan życzy? - zapytała z krzywym uśmiechem.

[Angel]

Valor rozejrzał się dookoła po małej chatce. Nie zobaczył niczego nowego bądź ciekawego, więc błyskawicznie udało mu się utracić zainteresowanie. Ziewnął potężnie, orientując się, że od czasu swego powrotu do Ponyville nie miał jeszcze okazji porządnie się wyspać. Zwrócił się ze słabym uśmiechem do klaczy.
- Um... Jeszcze raz dziękuję, miło z twojej strony, że pozwoliłaś mi tu przenocooo... - Jego wypowiedź przerwało kolejne ziewnięcie. Darując sobie dalsze grzeczości, skierował się ku hamakowi. Położył się w nim niepewnie, kiedy jednak nie zawalił się pod nim w ciągu pierwszych kilku minut, postanowił ostrożnie uznać, że wytrzyma całą noc. Odwrócił się po raz ostatni do Willow.
- Miłych snów.
Chwilę później jego oddech stał się głębszy. Jednorożec wpadł w spokojny, długo oczekiwany spoczynek pozbawiony wszelkich snów.

[Willow Bark]

Willow leniwie odprowadziła Angela wzrokiem aż do hamaka. Widząc jak się do niego gramoli, domyśliła się, że w takim razie jej pozostało łóżko. Podeszła do niego, popatrzyła na nie chwilkę, po czym padła na nie. Poczuła przy twarzy jakąś dziwną, przyschniętą plamę na kołdrze, ale nie chciało już jej się ruszyć nawet jednym piórkiem. Zerknęła kątem oka na jednorożca leżącego już na miejscu.
- Tak, dobranoc - odparła cicho i zamknęła oczy. Cóż, ta noc zdecydowanie była ciekawa. Ale teraz pora odpocząć... Pegaz nawet nie zauważyła, kiedy zasnęła.

[Angel]

Valor obudził się i przeciągnął kopytka, czując pierwsze promienie słońca na twarzy. Zerknął na wciąż śpiącą klacz i uśmiechnął się, przypominając wydarzenia poprzedniego wieczoru. Zerknął do torby, gdzie znalazł tylko paczkę ciasteczek i świeżą różę. To pierwsze otworzył i zaczął chrupać ze smakiem, to drugie wyrzucił przez otwartą okiennicę. Uznał, że romantyzmu tutaj mu za bardzo nie potrzeba, więc całkowicie zignorował miłe zamierzenia torby. Leżąc w hamaku i powoli się bujając, rozmyślał spokojnie o tym, co powinien zrobić w dalszej części dnia...

[Willow Bark]

Znowu było jasno. Klacz złapała poduszkę leżącą najbliżej i zakryła nią oczy. Nie chciała jeszcze wstawać... Ale z drugiej strony czegoś jej brakowało i wiedziała, że teraz już nie zaśnie. Poza tym zawsze wstawała wcześnie, więc mimo zmęczenia zegar biologiczny wyrywał ją ze snu.
Odkryła oczy i popatrzyła w górę. Nad jej głową hamak poruszał się lekko na boki i zdawał jej się wydawać jakieś dziwne dźwięki... Dopiero po chwili uświadomiła sobie, że przecież ktoś u niej nocuje. Dźwignęła się z łóżka do pozycji siedzącej i obróciła potargany łepek w stronę Angela.
- Dzień dobry. Długo już nie śpisz? - zapytała lekko się uśmiechając. Zaraz dostrzegła ciastka, które zajadał. Wyjątkowo nie miała ochoty kombinować, żeby móc zdobyć choć jedno, wręcz odwrotnie. Tylko zrobiło jej się niedobrze. Zeskoczyła z łóżka.
- Więc masz już coś do jedzenia? Ech, dobrze - mruknęła i zaczęła grzebać w jednej z szuflad biurka.

[Angel]

Valor Angel drgnął, wyrwany z zamyślenia głosem ciężarnej klaczy. Spojrzał na nią z namysłem, zastanawiając się, jak długo już tak leży.
- Eee... Nie, chyba niezbyt długo.
Usiłując podnieść się z hamaka, udało mu się spektakularnie wylądować pyskiem na podłodze. Wstając z ziemi zauważył, że klacz czegoś szuka w szufladzie.
Jednorożec ze zdziwieniem stwierdził, że kompletnie nie wie, co ma mówić. Zazwyczaj rozmowy wychodziły mu lekko, teraz jednak czuł się dziwnie skrępowany. A to zostawiało tylko jedną możliwość.
Zerknięcie do torby. Wibrator. Widocznie bagaż również stwierdził, że cały romantyzm diabli wzięli. W poirytowanym westchnięciem Valor zamknął i otworzył sakiewkę, tym razem znajdując w środku torebeczkę pokarmu dla ptaków. Zmarszczył brwi z niezadowoleniem. Wyglądało na to, że jego torba doskonale się bawiła. Wyjął z niej pakunek i postawił obok siebie, nie mając zielonego pojęcia, czego ma się spodziewać.