Jaskinia Mieszkalna April Moon

[Sunny Sky]

Zastanowił się. Zastanowił się drugi raz. Pasowało mu wszystko doskonale. Pokazał kopytkiem na łańcuch, niewzruszony płaczem April.
- Ostatnia rzecz jaką bym chciał to to, by moje dziecko skończyło jako bandyta albo w sierocińcu albo i tak i tak. - Powiedział, idąc w stronę wyjścia. Rozprostował swoje skrzydła, lekko odrętwiałe, i ledwo wyszedł z jaskini, przedtem oglądając ją uważnie, rozłożył skrzydła i odleciał.
[z/t]

[April Moon]

Została sama... Samiuteńka... Poszła na górę i położyła się spać. Podłożyła sobie pod pyszczek sweterek Sunnyego. Wciąż nim pachniał. Niedługo potem znowu zasnęła, opadnięta z sił. Świat w zasadzie się dla niej skończył. Chociaż może zaczynał sie dla niej nowy? Kto wiedział.

[Black Cloud]

Po Lesie Everfree od jakiegoś czasu spacerował czarownik. Głównym jego założeniem było szukanie potworów, które mogłyby zrobić krzywdę same w sobie mieszkańcom okolicy. Widział parę, jednak wszystkie były z gatunków atakujących tylko w specyficznych warunkach... które jednak czasem łatwo było spełnić, ale to inna sprawa. Swoimi wyczulonymi zmysłami wzroku dostrzegł jaskinie. - Grota w takim miejscu? Legowisko kikimor? - Pierwsze, co mu wpadło do głowy. - Mogą porywać mieszkańców, jeśli łażą samotnie w nocy... trzeba by było się tym zająć. - Mruknął znowu do siebie i ruszył. Szybkim, sprawnym ruchem dobył srebrnego miecza, którego ostrze zabłysło księżycowym blaskiem nocy. Ruszył. Poruszał się powoli i bezszelestnie... jednym kopytem przytrzymał się wejścia do groty, po czym puścił się i w kontrolowany sposób wleciał do środka. Rozejrzał się. Trochę ciemno... więc sięgnął do torby. - W takim mroku nawet moje oczy nie starczą. - Stwierdził i wypił eliksir nazywany Kotem. W jednej chwili wiedźmin dostał "nowy" wzrok, który pozwolił mu widzieć w tych ogromnych ciemnościach. Ruszył. - Dziwne... - Zastanowił się. - Powinno już coś wyskoczyć... - Szedł powolnie i cicho. Polował... włączył się jego instynkt drapieżnika. Krótka wędrówka po labiryncie jaskiń doprowadziła go do ślepego zaułku. - Ku*wa... - Tylko tyle powiedział. Już chciał zawrócić, ale... coś usłyszał. Płacz? Łkanie. Ktoś łkał. Cicho, ale na tyle głośno, by nadzwyczajne uszy mutanta dosłyszały to przez ścianę skalną. - Hm... - Przejechał kopytem po kamieniu. - Wydaje się... chyba da radę. - Odsunął się na około metr od miejsca, które dotknął. Schował miecz i złożył kopyta, a po chwili - spuścił w ścianę telekinetyczne pchnięcie energii, któremu towarzyszył dźwięk powiewu wiatru. Znak Aard. Najprostsze ze wszystkich zaklęć, fala psychokinetyczna, która sprawiła, że owa delikatna ściana po prostu przestała istnień. Kiedy pył opadł, przeszedł po gruzach, zerkając na niebieską klacz. - Puk puk. - Mruknął ironicznie.

[April Moon]

April zerwała się na równe kopytka a elektryczny pastuch uniósł się w powietrzu i strzelił złowieszczo iskrami.
- Ktoś ty! Czego chcesz!? Jak znalazłeś to miejsce?
Otarła kopytkiem łzy z policzka i spojrzała na niego wściekła. Zniszczył jej ścianę. Będzie musiała naprawić. Albo on będzie musiał.
- Co tu robisz bandyto!?

[Black Cloud]

- "Bandyto"? No proszę, to już "parszywy odmieniec" stało się zbyt anachroniczne? - Spojrzał tak na nią dość obojętnie. Niby zainteresował go jej płacz, ale... w sumie, kiedy widzi, że nic nie jest, mógł śmiało stwierdzić, że to miejsce to po prostu jej kryjówka, jej azyl. Naruszył to... ale, miał dobre intencje.
- Jestem wiedźminem. Param się zabijaniem potworów za pieniądze... nie miej mi za złe. Grota po tamtej stronie wyglądała na gniazdo kikimor... słysząc Twój płacz byłem przekonany, że przebywa tutaj ofiara tych stworzeń. - Wyjaśnił jej. Trochę nagiął prawdę, słysząc łkanie przebił się tylko z perwersyjnej ciekawości. W tej chwili spojrzał na elektryczną zabawkę.
- Lepiej to odstaw, znam na tyle dużo sztuczek, by sobie poradzić z tym... a tak w ogóle... co TY tutaj robisz?

[April Moon]

- Jesteś tylko kucem. A zabijając mnie miałbyś dwie osoby na sumieniu... Napraw co zepsułeś! Zniszczyłeś mi dom! Ziemny Kucu!
Krzyknęła na niego władczo.
- Jak taki z ciebie chojrak to chociaż wykaż się odwagą i napraw co zepsułeś.
Warknęła i jeszcze raz strzeliła w powietrzu z pastucha.

[Black Cloud]

- Czy ja mówiłem, że planuję robić Ci krzywdę? - Spojrzał na nią jak na nienormalną.
- Dwie? Panienka w cięży? To i tak Cię nie usprawiedliwi, jak się na mnie rzucisz... - Mruknął oschle i obejrzał się. Skrzywił twarz na myśl o tym, że miałby to naprawić.
- Jestem wojownikiem i magiem... nie żadnym cholernym murarzem. Jak chcesz, by Ci to ktoś naprawił, to nie będę to ja. I nie, nie mam pieniędzy, by Ci opłacić kogoś takiego...

[April Moon]

- ZAWRZYJ PYSK I SPRZĄTAJ!
Wydarła się na niego głośno i strzeliła go poskramiaczem w tyłek. Miała już dość wrażeń na jeden dzień. Była u siebie w domu, a ten kucysyn śmiał jeszcze odmawiać naprawy.
- Naprawisz to sam po dobroci albo cię zmuszę... Idioto... Magiem powiadasz? od kiedy tępe kuce ziemne umieją czarować?
Cóż... Tępy nie miało tu być obraźliwym skojarzeniem. Jeżeli faktycznie znał się na magii, to powinien wiedzieć, że tak jednorożce określały inne kucyki, nie znające się na magii.

[Black Cloud]

W momencie, kiedy ten cały poskramiacz się zbliżył, Cloud złożył kopyta i machnął lewym z nich, rzucając Znak Heliotropu. Prąd z urządzenia po prostu się rozprysł wokół.
- Jeszcze raz, a pogadamy inaczej. I... tępy? Widać, że nigdy nie słyszałaś o wiedźminach. - Ruszył głową, przez co jego kark strzelił. Nie przejął się jej krzykiem. Ba, jemu nawet się spodobało, jak się tak wydarła.
- Jesteśmy szkoleni do walki z potworami, chronimy słabszych. Przy pomocy Próby Traw oraz wielu lat medytacji, potrafimy wykorzystywać najprostsze zaklęcia połączone z energią natury i naszych ciał. Nazywamy je "Znakami". Ścianę zburzyłem Aardem, a teraz osłoniłem się Heliotropem. - Uśmiechnął się lekko pod nosem, uśmieszek ten jednak nie trwał długo.
- Pokazać Ci pozostałe, czy już mi wierzysz?

[April Moon]

Była wściekła... Bardzo wściekła... Wyczekała moment jak mówił, i natychmiast zarzuciła mu na szyję obrożę którą wcześniej poskramiała Sunny'ego. Obroża cicho kliknęła gdy zapięła mu się wokół szyi. Teraz trzeba tylko było go popieścić prądem...
- Żryj energie, burzycielu!
I przyłożyła do łańcucha pastucha i posłała prąd prosto w wiedźkuca.

[Black Cloud]

Zdziwił się nieco. Ale na pewno nie przestraszył. Widział, jak prąd przechodzi po łańcuchu, a potem "rozpływa" się parę centymetrów od niego.
- Wybacz, pochodzę z Cechu Gryfa, szkoły magów i alchemików. Potrafię dużo sprawniej posługiwać się Znakami... Heliotrop dalej działa. - Więc na razie nic mu nie zrobi, przynajmniej nie tym sposobem. A, patrząc na nią, raczej sama w sobie innych pomysłów nie ma.
- I mogę przeciąć ten łańcuch mieczem stalowym... zademonstrować? Poza tym... - Pokazał na mocowanie.
- Jak rany, robota jest słaba. Znak Igni wypali metal, a Aardem go rozkruszę. Taka robota z wiedźminami... - Wzruszył ramionami.

[April Moon]

- Ktoś ci powinien wyszorować pysk mydłem młody kucyku!
Uśmiechnęła się i pociągnęła mocno łańcuchem, magią jednocześnie rozsupłując mu pasy z pochwami na miecze, by zostały w miejscu. Przyciągnęła go blisko do siebie i spojrzała mu arogancko i z zimną brutalnością w oczy.
- Mieczem!? Stalowym!? Łańcuch z Orichalconu!? Chyba nie wiesz że ten materiał odmawia magii wszystkiego poza telekinezą, chłopcze. Zrobiłam ten łańcuch na jednorożce głupcze!
Dalej ciągnąc za łańcuch rzuciła go do jeziorka, rozhuśtując łańcuch z całej siły i wspomagając się magią telekinetyczną.

[Black Cloud]

Młody? On - młody? Miał z 50 lat, wyglądał na młodego... wiedźmini są długowieczni, jak alicorny. Żyją cholera wie ile, wyglądając młodo i dostojnie. No... chyba że ginęli w zupie trolla. Taka alternatywa też się pojawiała. No dobra, wpadł do jeziorka. Bez mieczy? Oj tam. Przeżyje. Już tyle razy je tracił, że przyzwyczaił się.
- Nie słuchałaś, jak mówiłem o Znakach? To nie magia, jaką posługują się jednorożce. To czysta siła natury... innymi słowy, nawet dwimetyr ma problemy z zatrzymaniem ich, a co dopiero jakiś Twój śmieszny kruszeć... - Mruknął, rozglądając się. W sumie... zdolna była w tej telekinezie, nie ma co.
- Więc? Będziesz mnie więzić na dole, czy może jednak przyjdziesz do mnie? - Rozłożył kopyta.
- No dalej... jestem bezbronny. Obiecuję, że nie potraktuję Cię niczym groźnym... - Ponownie wstąpił na jego parszywy pysk ten uśmieszek. Tym razem utrzymał się parę minut.

[April Moon]

April oddychała ciężko.
- Puszczę cię, jak posprzątasz i zajmiesz się przynajmniej odbudową fundamentów, debilu. Jak możesz rozwalać mi ścianę i jeszcze śmieć mi odmawiać choćby naprawienia tego co zrobiłeś? A jeżeli tak bardzo nie chcesz, to zabiorę ci wszystko co masz. Włącznie z kończyną i okiem. Zrozumiano!?
Była już naprawdę wściekła. Nie pozwoliła by szał zaślepił jej umysł, ale teraz miała go tam, gdzie jego "znak" nie powinien już za wiele zdziałać. Poskramiacz wciaż miał dość energii by porazić stojacego w wodzie kuca w łańcuchu z Orichalconu.

[Black Cloud]

- A może jednak... przyjdziesz tutaj i porozmawiamy na spokojnie...? - Zaproponował i ruszył pod wodą prawym kopytem. Wtedy jego oczy zabłysły, rzucając Znak Aksji na klacz. Chciał ją tylko uspokoić i sprawić, by przyszła do niego.
- Nie bądź na mnie zła, proszę. Nie zmuszaj mnie do czegoś, czego nie potrafię... - Wypowiedział hipnotyzującym tonem, spotęgowanym działaniem uspokojenia, jakim był urok Znaku.