Jaskinia Arrow

[Black Arrow]

Wszystko tak szybko si? dzia?o, ?e Arrow przez nat?ok negatywnych i pozytywnych emocji, po prostu usn??a. Sen mia?a bardzo nieprzyjemny, a dotyczy? on jej przysz?o?ci. Widzia?a w nim siebie i Arientara na ?lubnym kobiercu. Jednak w pewnej chwili jej wybrankowi zacz??y si? otwiera? w ciele rany, z których wylewa?y si? potoki krwi. Go?ci z?owrogo zacz?li si? ?mia?, a ksi?dz, który dawa? ?lubu, zmieni? si? w znanego klaczy demona. Black Arrow obudzi?a si? ca?a zlana zimnym potem i szybko zerwa?a si? na równe nogi. Dopiero wtedy zauwa?y?a, ?e jest w swojej jaskini. Najwidoczniej Ari j? tu przyniós?, kochany. Przywo?a?a sobie chustk? i wytar?a czo?o. Wiedzia?a, ?e to by? tylko z?y sen, jednak mia?a z?e i przeczucia. Nagle rozleg? si? okropny rechot i z k?ta jaskini wylaz?a ciemna chmura.
- Ha ha ha! Kto? tu ma koszmary, a one lubi? si? urzeczywistnia?.- Demon ?mia? si? do rozpuku, lataj?c po ca?ej jaskini.- Ciekawe, co by powiedzia? twój ch?opak, gdyby wiedzia?, ?e go ok?amujesz.- Zatrzyma? si? tuz przed klacz? i dmuchn?? jej w twarz ob?okiem siarki.
- Nikogo nie ok?amuj?. To, ?e mu o tobie nie powiedzia?am by?o dla jego dobra.-Odrzek?a Arrow i ju? chcia?a wyj?? na zewn?trz, gdy chmura znów zagrodzi?a jej przej?cie.
- Zobaczysz, jeszcze wynikn? z tego k?opoty. B?d? ofiary, ha ha ha. Ju? widz? ten rozlew krwi.- Demon zacz?? robi? kó?ka w powietrzu, a wn?trze jaskini zapachnia?o siark?. Klacz zignorowa?a go i ruszy?a si? przej??.
[z/t]

[Arientar]

W środku jaskini otworzył się portal, przez który do wnętrza wpadł pegaz. Zrobił to z takim impetem, że uderzenie o ścianę powinno odebrać mu życie. Na szczęście od dłuższego czasu go nie posiadał, więc nie ucierpiał zbytnio. Ściana na szczęście też się nie uszkodzila zbyt mocno.
"Czary bardzo dziwnie reagują na trupa" pomyślał Arientar odlepiając się od ściany i z głuchym łomotem uderzając o grunt. Pegaz jednak szybko się podniósł i rozwiązał się po jaskini swoimi oczami. Martwymi oczami. Oczami w których nie było żadnego wyrazu, żadnej emocji, niczym w oczach ryby.
- Ale narobiłem hałasu. Martwy by się obudził - powiedział do ukochanej Black Arrow, ktora wychodziła właśnie z gracją z portalu.

[Black Arrow]

Gdy w jaskini otworzył się portal, Arrow ostrożnie przeszła przez niego i poczekała na ukochanego. Czakanie to nie trwało zbyt długo, bo pegaz z taką prędkością, że aż gruchnął w ścianę. Widok był w prawdzie dość straszny, gdyż w normalnych okolicznościach kowal trafiłby do szpitala, lub... z powrotem do grobu. Nie były to jednak normalne okoliczności, gdyż Ari był obecnie trupem. I to właśnie był też powód, dla którego klacz zdecydowała się na szczerą rozmowę z nim. Śmierć ogierowi raczej nie groziła, więc nie musiała się aż tak martwić. Chyba...
- Ciesze się, że po tym wszystkim, co się wydarzyło, nie straciłam cię- Arrow podeszła do ukochanego i pocałowała go delikatnie. Później jednak cofnęła się kilka kroków w tył i zaczęła nerwowo rozglądać się na boki.- Chce jednak, byś odpowiedział mi na jedno pytanie... Czy mi ufasz?- Odrzekła ze smutkiem, a cała jaskinia zaczęła śmierdzieć siarką i stęchlizną (i to nie była wina nieumarłego).

[Arientar]

Ucieszył się z pocałunku ukochanej. Black Arrow po chwili zadała mu pytanie, na które kowal szybko odpowiedział:
- Oczywiscie, że Ci ufam, kochanie - odpowiedział, nie zdając sobie sprawy z zapachu siarki. Jako trup nie posiadał węchu. Jednak po chwili ujrzał kłębiące się żółte chmury, w których rozpoznał obłoki siarki - O czym Chciałaś że mną porozmawiać? - powiedział patrząc na siarkę - Zajęłaś się produkcją fajerwerków? Z siarką trzeba uważać - powiedział wesoło pegaz.

[Black Arrow]

- To... To nie jest tylko siarka. To...- Chciała wszystko wyjaśnić pegazowi, lecz zamilkła widząc, co wyłoniło się z zółtej chmury, która zaczęła coraz bardziej ciemnieć. W oczach klaczy pojawił się wyraźny strach. Doskonale pamiętała, co demon zrobił z jednym z jednorożców, który go przywołał tamtej feralnej nocy. A teraz... Szlag! Nie zdążyła znaleźć jeszcze sposobu na odegnanie złego ducha, a on już zdołał przełamać zaklęcie, które go więziło i odzyskał cielesną formę.
- Wybacz. Nie chciałam ci o nim mówić. Myślałam, że zdążę go...- Znów nie zdołała dokończyć zdania, gdy demon posłał ku niej chmurę duszącego dymu. Klaczy zakręciło się na chwilę w głowie.
- Ha ha ha, mówiłem ci głupia, że w taki sposób nigdzie nie zajdziesz. A teraz patrz, jak zabawie się z twoim chłopakiem.- Stwór poleciał w kierunku Arientara i próbował przejąć nad nim kontrolę.

[By nie męczyć żadnego MG, dalsza fabuła będzie zależna od woli graczy. Nie będzie to miało wpływu na nikogo, kto nie będzie tego chciał]

[Arientar]

- No przeca mówiłem, że z siadką trza ostrożnie - krzyknął Ari, zanim demon go dopadł i zaczął wywierać się w jego ciało. Kowal podjął heroiczną walkę o kontrole nad tymi resztkami ciała, które mimo wszystko jakos działały.
Po kilku chwilach martwe oczy nabrały zlowrogiego, demonicznego wyrazu, a pyszczek kowala wygiął się w zlowrogim uśmiechu. Arientar przegrał i władze nad ciałem przejął demon.
"Kurcze, co ty żeś zrobił z tym ciałem. Będę musiał trochę ponaprawiać, żeby móc wykonać mój plan. No cóż, lepszy rydz niż nic" pomyślał demon, po czym zajął się przywracaniem, jakże potrzebnych mu funkcji życiowych ciała, które obecnie zajmował. Gdy już wszystko działało, jak należy, zwrócił się do Arrow:
- A teraz Ci się "odwdzieczę" za wszystko! - powiedział złowrogim głosem, po czym ogłuszył jednorożkę.

//No to idziem do EpZ, a potem się zobaczy//

[Black Arrow]

Gdy po wszystkim fioletowa klacz aktywowała artefakt, całą jaskinię oblał blask, który powoli zaczął gasnąć. Jednak im bardziej znikał, tym demon miał słabszą moc i w pewnym momencie stracił kontrole nad ciałem pegaza. Piekielna istota znów zmieniła się w chmurę dymu, która z krzykiem uleciała w niewiadomym kierunku. No dobra... Arrow ani trochę nie obchodziło, co się stało z demonem, dlatego nie patrzyła. Czerwona na policzkach i zdyszana, podeszła do leżącego ciała ogiera. Demon wprawdzie ożywił go, lecz po zniknięciu ducha, Arientar znów był martwy.
- Obudź się, kochany.- Klacz starała się udawać, że nic się nie stało. Nie potrafiła bowiem wymyślić, jak wytłumaczyć to wszytko kowalowi.

[Arientar]

Pegaz ocknął się na ziemi w jaskini. Dobrze, że był martwy, martwe ciało nie odczuwa bólu. A sądząc z tego, że ostatnim jego wspomnieniem było wchodzenie w portal w Hoovesrods... Najwyraźniej magia źle reagowała na nieumarłe kucyki.
- Co się stało, kochanie? W Hoovesrods mówiłaś, że chcesz ze mną o czymś porozmawiać - powiedział podnosząc się z ziemi i rozglądając po jaskini. Szybko zorientował się, że nie ma na sobie swojego kombinezonu, a na rogu Arrow znajduje się dziwny pierścień...
- I co do diaska stało się z moim ubraniem? - rzucił w przestrzeń pytanie.

[Black Arrow]

-" Co mu powiedzieć, co mu powiedzieć?!"- Zastanawiała się nerwowo klacz. Starała się jednak, by to co powie, wydawało się szczere i prawdziwe. Na chwilkę odwróciła się od Arientara i rozejrzała po jaskini. Po demonie nie było ani śladu... To wszystko ułatwi.
- Musiałam zapewne coś sknocić przy tworzeniu portalu i nie wzięłam pod uwagę, że jesteś... nie do końca żywy.- Zaśmiała się, znów spoglądając na ogiera. A jego ubranie? Wciąż leżało na ziemi, trochę zakurzone. Klacz poszła po nie i przyniosła Ariemu. Dobra, a jak mu wyjaśnić sprawę kombinezonu i obręczy?
- Portal przetransportował oddzielnie ciebie, a oddzielnie twoje ubrania. A obręcz... Spadła z półki, poleciała na mój róg i... chyba się zaklinowała. Mógłbyś pomóc?- Poprosiła kowala.

[Arientar]

Arrow wydawała się trochę nerwowa. Przyjął od niej ubranie i odłożył je na razie na bok, po czym przytulił klacz.
- Nie martw się, nic się nie stało, kochanie - powiedział ciepłym tonem, starając się pocieszyć klacz - Zaraz Ci pomogę z tą obręczą
Po tych słowach zaczął się siłować kopytami z kawałkiem metalu na rogu ukochanej. Po kilku chwilach przypadkiem trafił na zatrzask, który po odpięciu sprawił, że pierścień zszedł bez problemu.
- Już po krzyku. Trzeba to było podejść sposobem - zaśmiał się kowal, po czym zaczął ubierać swój strój roboczy. Rozejrzał się po jaskini. Jego młot i instrument muzyczny leżały pod ścianą. Podszedł do nich i zarzucił je sobie na grzbiet.
- To o czym chciałaś pogadać? Wspominałaś o tym w Hoovesrods... - powiedział do klaczy.

[Black Arrow]

Cieszyła się, że Arientar uwierzył w to, co mu powiedziała. Nie chciała okłamywać ukochanego, lecz w obecnej sytuacji uznała o za konieczność. Gdy ogier zdjął jej z obręcz, poczuła nagły przypływ energii, a jej róg zabłysł białym światłem.
- Dzięki, na prawdę bywam czasami niezdarna.- zażartowała i wesoło uśmiechnęła się do pegaza. Miała się z czego cieszyć, gdyż nic już im na razie nie groziło. Jednak po zdarzeniu, jakie miało przed tym miejsce, poczuła się trochę zmęczona. Na szczęście serce klaczy już się uspokoiło, a policzki zbladły. Wygląd Arrow nie budził więc już żadnych podejrzeń. Jakby się tak bardziej zastanowić... Teraz "miłość" z demonem wydawała się nawet śmieszna. Kontrolował Arientara, więc kochając się z nim, tak na prawdę go zdradziła ( z nim samym), choć wbrew własnej woli. Na myśl o tym, klacz zaśmiała się cicho, lecz śmiech szybko ucichł, gdy ogier przypomniał jej o tym, że prosiła go o rozmowę. I wtedy przyszło jej na myśl, by zamiast o demonie, zmienić temat na obecny stan jej ukochanego.
- Tak, chcę. Ostatnio zauważyłam, że przywykłeś do swojego nieżycia. Niektórzy na twoim miejscu wpadli by w depresję.- Zaczęła temat.- Dlatego chciałabym się ciebie zapytać... Chcesz, bym poszukała sposobu na przywrócenie cię do życia, czy wolisz zostać takim, jak teraz?- Chciała znać zdanie ukochanego. Nie zrobiła by z nim niczego, jeśli nie wyraziłby zgody.

[Arientar]

Pytanie Arrow sprawiło, że kowal zamyślił się głęboko. Z początku bardzo nie podobała mu się postać, w jakiej powstał z grobu. Owszem, ma ona wiele wad, takich jak brak zmysłu węchu, smaku czy czucia. Chociaż z drugiej strony to ostatnie oznaczało także brak odczuwania bólu... Poza tym obecny stan, w jakim się znajdował pegaz, niósł za sobą także wiele zalet: brak zmęczenia, potrzeby snu, jedzenia, pragnienia... W obecnej postaci pegaz mógł znieść warunki, w jakich nie wytrzymałby żaden inny kuc. Jednak martwe ciało oznaczało brak pulsu... A brak pulsu oznaczał, że Ari nie był w stanie spełnić teraz podstawowej roli ogiera...
Pegaz spojrzał niepewnie na Arrow:
- Sam do końca nie wiem... Przyzwyczaiłem się do swojej obecnej postaci, jest ona całkiem wygodna. Ale może nam ona przeszkadzać w spełniania naszego związku... A ty jak uważasz, kochanie? - pegaz postanowił poznać zdanie jego ukochanej klaczy...

[Black Arrow]

- Będę cie kochać takim, jaki jesteś.- Pocałowała go czule w pyszczek i przywołała torbę. Dopiero wtedy przypomniała sobie, że już dawno nie była w pracy, przez co jej budżet dość ucierpiał. Chciała jeszcze spędzić trochę czasu z Arientarem, ale bez pracy nie ma kołaczy. Wzięła ze sobą kilka słoików i pudełek na leki i po spakowaniu wszystkiego zwróciła się do Ariego. Nie chciała zostawiać go samego bez słowa.
- Wybacz, ale muszę teraz pójść do apteki. Wrócę za jakiś czas.- Pożegnała się z nim i wyszła z jaskini.
[z/t]

[Arientar]

Arientar przejrzał swoje ubranie i rzeczy osobiste, po czym również wyszedł z jaskini i skierował się w stronę miasta.
[z/t]