Pony Utopia

Ogier odetchnął z ulgą.
- Prędzej, niż myślisz. -Dokończył śniadanie.
- Do pociągu mam jeszcze trochę czasu, ale muszę jeszcze pogadać z Lucky. Idziesz tż czy później, jak jej odasz klucze?

-Myślę, że możemy jej odnieść klucze teraz. Tylko zmyję te talerze - powiedziała, zbierając zastawę z jadalni. Tak by Shooting Star nie zauważył zostawiła też parę monet na biurku przy wejściu. O ile już zdążyła poznać Lucky Star klacz nie skojarzy obecności monet z ich wizytą, ale Sweet Lullaby czuła by się źle, gdyby nie zostawiła czegoś w ramach podziękowania. - Mam nadzieję dziś się wyrobić z rozpakowywaniem - dodała - Idziemy? Wiesz co, muszę ci się do czegoś przyznać Lucky Star - zaczęła gdy byli już na zewnątrz mi zamykała drzwi - Jestem zazdrosna - powiedziała, zrobiła krótką pauzę -Masz bardzo miłą siostrę, ja zawsze chciałam mieć rodzeństwo, niestety jestem jedynaczką. Jestem pewna, że duża rodzina to super sprawa.

- No zależy. Nie ma się łatwo jako najstarszy syn. zawsze uważaj na rodzeństwo, dziel się, nie bij. Jako dziecko byłem niezłym łobuzem. czy to w szkole czy w domu, męczyłem trochę rodzeństwa, jak mnie nie słuchali. Lucky głownie dostawała łaskotaniem, od nas. Dopiero gdy podrosłem, przestałem sobie życzyć bycia jedynakiem. Chociaż nieprzespane noce, z powodu niemowlęcych krzyków były ciężkie. Jak to właściwie, jest dorastać jako, tylko proszę się nie obraź, jako muł, pośród kucyków?

- To... - zastanowiła się chwilę, drapiąc się kopytkiem po podbródku - Dziwne pytanie. Jakbym zapytała cię, jak to jest być kucykiem, albo ogierem, brak mi porównania i perspektywy. - stwierdziła i ruszyła wolnym krokiem w stronę centrum miasta - Nie dorastałam wśród samych kucyków, w końcu nie przyniósł mnie bocian. Mój ojciec był osłem, w okolicy mieszkało parę oślich rodzin. Nie czułam się jakoś szczególnie, mieszkałam na dużej wielopokoleniowej farmie, z rodzicami, dziadkami, ciotkami i kuzynostwem, ale nigdy nie miałam bezpośredniego rodzeństwa, a że moja matka była najstarsza w rodzinie to i na kuzynów musiałam długo czekać. Nikt z rodziny czy znajomych nie dał mi odczuć, że jestem gorsza lub inna czy coś takiego.
Dopiero, gdy wyjechałam do szkoły w Canterlot, cóż, kucyki, które spotkałam a najczęściej jednorożce potrafiły być bardzo oschłe. - mówi to bez żalu w głosie -Ale one zachowywały się tak w stosunku do każdego z poza miasta, więc też chyba nie mogę mówić o jakimś specjalnym traktowaniu - zażartowała na koniec - I na prawde nie wiem, dlaczego sądzisz, że nazywanie mnie mułem, miałoby mnie obrazić?

-no wiesz jak to jest, nie chciałem niechcący cie urazić. Niekiedy nie potrafię dobrać prawidłowych słów i kuce się na mnie obrażają - Ogier ucichł i poszedł za nią. Nie wiedział co powiedzieć dalej, bał się kolejnej wpadki ze swojej strony.
z/t

Sweet Lullaby nie patrzyła na to bynajmiej jak na wpadkę. Gdby umiała odczytać myśli ogiera, uznałaby, że jest dla siebie zbyt surowy.
- Mój drogi, ależ ja jestem mułem! - odpowiedziała nieco rozbawiona - Nie obrazisz mne nazywajac rzeczy po imieniu. - doszli w końcu do miejsca gdize ich drogi się rozchodzą - w takim razie powodzenia w Canterlot i do zobaczenia.
[z/t]

Poparzona klacz po tym jak wzięła zima kąpie w jeziorze weszła do swego pensjonatu i stanęła za ladą.Poparzenia jej mocno nie doskwierały, chociaż utrata ogona , była dla niej mniejszą stratę niż spalone cukierki. Nagle zauważyła że, na stole leżą dwie złote monety. Klacz wzięła je do kopyta i zaczęła się rozglądać, skąd one mogły pochodzić. Długo się jednak nie zastanawiała , tylko wrzuciła je kasy .

W końcu oczom obiera pojawił się Pensjonat w którym spędził noc z ukochaną, niestety w oddzielnych pokojach. Było jednak coś w tym dziwnego,pensjonat zdawał się być większy a ogier miał problemy z dojściem do niego. kiedy stanął przed ogromnymi, dla niego drzwiami, wiedział że coś jest nie tak. Spojrzał do kałuży obok wejścia do budynku i prawie by nie dostał zawału, kiedy zauważył , że jest znów niemowlakiem.
-Da! -Da? To nawet nie potrafił mówić.

Lucky usłyszała że coś się dzieje zza drzwiami. Kiedy wyszła na podwórko, zauważyła małego źrebaka, jednorożca, białego z pomarańczowo czarną grzywką. Oczy Lucky się powiększyły i od razu przytuliła malca.
-Co za słodziutki bobasek! -Nie myślała że mogła by swym wyglądem odstraszyć malucha, nadal miała lekkie poparzenie i brak ogona, który jej splunął. Nagle klacz zaczęła się rozglądać po okolicy. -A gdzie twoi rodzice?

-Lucky to ja, nie rozpoznajesz mnie? -Te słowa chciał wypowiedzieć lecz zamiast tego z jego ust wydobywały się dzikie dziecięce odgłosy. Spróbował użyć magi, ale nie potrafił, widział już jak niektóre niemowlaki, to robiły i nie rozumiał dlaczego mu który zna tajniki magi, może się nie powodzić. Jeszcze nawet pokazywał Lucky swój uroczy znaczek, gdyby go miał. zauważył że go również nie ma.

Klacz raz jeszcze rozejrzała sie po okolicy ale nikogo nie było widać.
-Biedactwo. Zgubiłeś się grodzicą. Nie martw się, Lucky ich znajdzie. Muszę jeszcze się tobą opiekować, to nie będzie łatwe. -klacz oklapła uszy po czym znów zawołała. -Wiem! Nie martw się mam rozwiązanie! -chwyciła małego źrebaka w usta ,zamknęła pensjonat i poszła w kierunku centrum.

z/t dla Lucky i Shooting Star

Lucky po tym jak wrócła z miasta była bardzo adowolona z ogłoszenia jakie umieściła. teraz pozostałojej nic innego jak czekanie aż cały jej pomysł rozkwitnie, co pewnie pomoże wielu kucykom w rozwianiu ich problemów. Oczywiście jak zwykle nie miała pomysły jak to zrobić , ale to by było dla niej czymś nowym.

Schoting znów przybył do pensjonatu,martwił się że nie słyszał nic od siostry już od paru dni. Zastał klacz śpiącą na portnierni,.
- Na co ona tak czeka? -Pomyslał ogier. Wiedział że Lucky musiała czekać na kogoś ponieważ nigdy nie spałą specjalnie nigdzie indziej niż w łóżku. Jednorożec wzioł za pomocą magii, piórko które było dekoracją wazonu w holu i zaczął łaskotać nim kopyto siostry.

lucky na twarzy najpierw wykreował sie uśmiech, aby chwie później wybuchnąc smiechem.
-HAHAHAAHAHAHAHAHAHAHA. -Zobaczyła brata i porko co ją laskotało.
-Schohohting ha,ha,ha, co ,hahaah, tutaj ha,ha,ha,ha,ha, ro-ho-ho-bisz? -Mimo że piórko cały czasłaskotalo jej kopyto to nie próbowała nawt się od niego odsunąc lub w jakikolwiek sposob uciec.

Ogier zaprzestałlaskotania.
-Co ja tutaj robię? Raczej co ty tutaj robisz? Nie widziałem cię przez dłuższy czas. Od kiedy nas wyleczono z zatrucia. Już myślałem że coś ci się stało. Dlaczego siedziz cały czas w recepcji? Na co, lub kogo czekasz? -Jak na zachowanie Lucky było to, bardzo dziwne że siedziała sama , ona zwyklenależała do kucyków które na siłe szukają towarzystwa innych.