Wzgórze

[Black Arrow]

Arrow zmienia?a ostatnio rozmówców cz??ciej, ni? skarpetki... Zaraz, przecie? ona nie nosi skarpetek. Feather najwidoczniej znów mia? jakiego? klienta. Ju? ona wie, jak pegaz ich przyjmuje. Zastanawia?a si? tylko, czy u?ywa wobec nich ?rodków usypiaj?cych. Zawsze mog?aby podpisa? z nim umow? na ich hurtow? sprzeda?. Ostatnio interesy apteki si? nie kr?ci?y. Ech, a taka mia?a nadziej?, ?e po pokonaniu Heroldów kuce b?d? potrzebowa?y jej leków. Teraz patrzy?a ze smutkiem w oczach, jak jej przyjaciel wyrusza, by znów si? zabawi? z jakimi? kucykami. W?a?nie... Kolejne pytanie, które rozbrzmia?o w jej g?owie, brzmia?o: Czy on ma jak?? klacz? Nie chcia?a zdradza? Arientara, ale zawsze mog?aby zeswata? z kim? ?askotka. Rozmy?laj?c nad tym, stworzy?a sobie portal do Canterlotu. Chcia?a zobaczy?, czy co? si? tam zmieni?o i mo?e dokupi? sobie ksi??ek.
[z/t]

[Feather]

Wzgórze. Miejsce w którym to Feather zazwyczaj rozmy?la? o wszystkim i o niczym. Le?a? na trawce, patrz?c na chmureczki. 
Mam czyste konto. Jestem... Wolny... 
U?miechn?? si? do siebie.
Nie mam ju? dzieci na g?owie, siostra ma gdzie mieszka?, klaczy te? nie mam. No jeszcze Shiny... Trzeba b?dzie kiedy? go znale??. Kiedy?. W zasadzie, to tylko potrzebuje za?yczy? motora Sunniemu i sobie mieszkanka. Wi?c nic, tylko sie opierdziela?... - pomy?la? sobie Feather.
Le?a? tak, odpoczywaj?c. Po paru minutach zmru?y? oczka i postanowi? si? zdrzemn??. Jego torba le?a?a obok niego. Nie mia? tam wielu cennych rzeczy, wi?c móg? spa? spokojnie. Mia? sen. Sen wspania?y. O tym, ?e znowu mo?e zacz?c wszystko na nowo i ?e to koniec jego zmartwie?. Ma wszystko, oprócz mi?o?ci, a t? pewnie kiedy? znajdzie. Fakt, by? zakochany w Shinym i nieco mniej w Cate, ale... Wola? jeszcze z tym fantem poczeka?. 

[Carrot Top]

Carrot Top by?a zagubiona we w?asnych rozmy?laniach. Mia?a wra?enie, ?e co? z?ego dzia?o si? w Ponyville przez ostatnie miesi?ce, jakim? cudem jednak uda?o jej si? to kompletnie przeoczy?. Martwi? j? nieco fakt, ?e od d?u?szego czasu nie spotka?a nigdzie Roseluck. Czasami ci??ko jest zasn??, kiedy ukochanej osoby nie ma obok, nie ma si? poj?cia, co si? z ni? mog?o sta?... Wtedy pozostaje tylko przytuli? si? do poduszki i walczy? ze ?zami nap?ywaj?cymi do oczu... b?d? te? pozwoli? im swobodnie p?yn??, do wtóru cichego ?kania, którego nikt nie ma us?ysze?.
Klacz potrz?sn??a g?ow?. Takie do?uj?ce my?li nigdzie jej nie doprowadz?. Jedyne, czego teraz potrzebowa?a, to jakiej? przyjaznej duszy, z któr? mog?aby porozmawia?.
Nawet nie zwróci?a uwagi, gdzie prowadz? j? nogi. Dopiero kiedy prawie nadepn??a na bia?ego pegaza, uzna?a, ?e warto patrze? pod kopytka. Spojrza?a mu w twarz z zaciekawieniem. Wygl?da?o na to, ?e ogier spa? spokojnym, mocnym snem. Carrot Top usiad?a obok i zacz??a cierpliwie czeka? na przebudzenie si? pegaza, w mi?dzyczasie podziwiaj?c pi?knie ugwie?d?one niebo.

[Feather]

Sen by?by niezm?cony, gdyby nie Carrot Top. S?ysza? jej kroki na trawie. Gdy przesta? jednak, otworzy? lekko jedno oko, by sprawdzi?, czy torba dalej le?y w takim samym stanie, jak przed za?ni?ciem, a potem drugie. Skierowa? wzrok na urokliw? klaczk?, która siedzia?a obok niego. 
- Cze?? - u?miechn?? si? - Ty tak?e tu jeste?, by odpoczywa? lub rozmy?la?, tak? Bo ja tak. 
Feather przeci?gn?? si?, ziewaj?c s?odko przy tym, po czym usiad? sobie. 
- Nazywam si? Feather. Znajomi mówi? na mnie "?askotek" z oczywistych powodów.
Dopiero teraz zauwa?y?, ?e ju? dawno S?onko zasz?o za horyzont. 
- A ty, jak masz na imie? 
Klacz wydawa?a mu si? jaka? dziwnie czym? zmartwiona. Jednak nie zapyta? jej od razu, co j? trapi. Mo?e si? wstydzi? 

[Carrot Top]

Carrot drgn??a lekko, kiedy pegaz si? odezwa?. Zwróci?a spojrzenie z nieba na niego, le??cego obok i u?miechaj?cego si?. Odpowiedzia?a s?abym wygi?ciem k?cików ust w gór?.
- Zgadza si?. - Odpowiedzia?a na jego pierwsze pytanie. - Musz? przemy?le? par? spraw, a to mi wygl?da na do?? ciche, spokojne miejsce.
Przekrzywi?a g?ówk?, dopiero teraz orientuj?c si?, ?e wci?? nie przedstawi?a si? Featherowi. Podrapa?a si? z zak?opotaniem po grzywie.
- Jestem Carrot Top, a przyjaciele mówi? na mnie... - Urwa?a nagle. Dotychczas nie znalaz?a sobie przyjació?. Ca?e ?ycie g?upia i samotna, zdolna tylko do opieki nad w?asnymi marchewkami. Z trudem powstrzyma?a cisn?ce si? do oczu ?zy. - Em... Carrot.
Uzna?a to zako?czenie za do?? niezr?czne, jednak nie mia?a teraz na to ?adnego pomys?u. Po?o?y?a si? obok pegaza, licz?c, ?e rozmowa z nim odwiedzie j? od przygn?biaj?cych my?li chocia? na krótki moment.

[Feather]

- Mi?o mi ci? pozna?.
Klacz po?o?y?a si?. Uzna?, ?e zrobi to samo i mo?e nawet kimnie sie na wzgórzu. Odwróci? domiek swój wzrok. Tak, zdecydowanie co? ja trapi?o. Feather nie móg? pozwoli?, by tak ?liczna klacz by?a smutna.
- Hej, co jest? - spyta? troskliwie - Nie p?acz, prosz?. Zrobi? wszystko, by ci jako? pomóc.
Du?o wi?c jej obiecuj? - skomentowa? w my?lach Feather.
- Je?li chcesz, mo?esz mi opowiedzie?, co ci dolega. Nie chcia?bym, by tak urokliwa klacz jak ty smuci?a si? z jakiegokolwiek powodu. 
Biedactwo. Tak ?liczna, tak urokliwa i jednocze?nie tak przykro wygl?da, gdy p?acze. Nie, nie mog? pozwoli?, by ta klacz czym? si? martwi?a 

[Carrot Top]

Pytanie pegaza by?o dla klaczy do?? trudne. Nie mog?a si? z pocz?tku zdecydowa?, czy powinna mu odpowiedzie? szczerze, czy tylko zby? go jak?? wymy?lon? na szybko opowiastk?. Nie mia?a w zwyczaju opowiada? o swoich rozterkach przypadkowo poznanym kucykom... Z drugiej strony jednak, Feather wygl?da? na bardzo mi?ego ogiera i wyra?nie chcia? jej pomóc. Carrot Top zaczerpn??a tchu i odpowiedzia?a:
- Uch... To chyba nie jest nic, z czym by?by? w stanie mi pomóc. Moja przy... bardzo bliska mi osoba znikn??a i nie mog? jej nigdzie odnale??. Martwi? si? o ni?... - Spojrza?a prosto w szare oczy ogiera. W g?owie b?yskawicznie pojawi?a jej si? i znikn??a my?l, której kompletnie si? nie spodziewa?a i która j? mocno zaskoczy?a. Odwróci?a si? szybko z lekkim rumie?cem na twarzy, maj?c nadziej?, ?e jej towarzysz nic nie zauwa?y?.

[Feather]

- Rozumiem. Wiesz, mi te? znikn??a... Ech. Dawno temu moja klacz... Zgin??a w lesie. Wiesz, strasznie to prze?ywa?em. Wiem, jak to jest nie mie? przy sobie kogo?, z kim jeste?my strasznie zwi?zani. Musisz by? silna i wierzy?, ?e j? odnajdziesz.
Pegaz na moment spochmurnia?, jego wspomnienia od?y?y. Znowu przed oczami mia? swojego Turkusika, który u?miecha si? ciep?o do niego. Przep?dzi? jednak t? my?l ze swojej g?owy, zast?puj?c j? przemy?leniami na temat Marcheweczki.
"Pewnie d?ugo jej szuka ju?, skoro jest a? tak smutna. Szkoda mi jej, jest strasznie ?adna. No i chyba te? przyjazna... Powinienem si? z ni? zaprzyja?ni?" - pomy?la? Feather.
W ko?cu klacz odwróci?a si? do niego. Jej ?liczne, zielonkawe oczka, du?e niczym spodeczki wwierca?y si? wzrokiem w jego. Co? ruszy?o w pegazie. Sam te? zacz?? si? leciutko rumieni?, co by?o doskonale wida? na jego ?nie?nobia?ej sier?ci. U?miechn?? si?, ale wtedy ona odwróci?a po chwili wzrok.
- Jak wygl?da? ten kucyk, z którym si? z?y?a??

[Carrot Top]

Carrot Top uspokaja?a si? powoli, s?uchaj?c s?ów pegaza. Nadal wprawdzie nie wiedzia?a, co si? sta?o z Rosie i gdzie mia?aby jej szuka?, jednak poczu?a, ?e to nie jest dobry powód do poddania si?. Westchn??a, czuj?c, ?e rozmowa ma na ni? naprawd? dobry wp?yw. U?miechn??a si?, tym razem szerzej, do ogiera.
- Ona... To kremowy kucyk ziemny o ró?anej grzywie. Prowadzi?a niegdy? kwiaciarni? w miasteczku, teraz jednak jej sklepik jest pozamykany. Nie ma te? jej w domu, a nikt jej nie widzia? od dawna. Mam tylko nadziej?, ?e nic jej si? nie sta?o...
Spojrza?a niepewnie na rozmówc? i zdo?a?a dostrzec rumieniec na jego policzku. Przez chwil? zawaha?a si?, po czym przytuli?a si? do niego.
- Dzi?kuj?, ?e ze mn? rozmawiasz. Nie mia?am w ?yciu wielu okazji znalezienia prawdziwych przyjació?... Chyba jednak w?a?nie mi si? uda?o.

[Feather]

?askotek równie? odpowiedzia? ciep?ym u?miechem.
- Ach, to ta kwiaciarka. Chyba j? kojarze. Mia?a chyba ró?yczk? jako uroczy znaczek. No có?, b?d? dobrej my?li. Mo?e postanowi?a po prostu odpocz??, albo chcia?a co? przemy?le? w spokoju, a mo?e te? by?a potrzebna u rodziny.
"Albo zosta?a zgwa?cona przez dzikiego changelinga, lub inn? mantykor?. Ewentualnie przerobiona na ciasto i jest sprzedawana jako babeczki. Blue, jakby co?, to pozdrów j? od niej" - pomy?la? sobie pegaz.
W ko?cu Carrot Top po?o?y?a na nim swoje kopytka, przytulaj?c go. Równie? j? przytuli?, tak?e za pomoc? skrzyde?ek.
- Jasne, od dzi? jeste?my przyjació?mi, Carrot. Wiem, ?e to trudne, ale musisz wierzy? w to, ?e ona wróci.
Policzki piek?y ?askotkowego ogiera, podobnie jak ko?cówki jego uszu. Ko?cówki piórek jednego ze skrzyde?, na którym nie le?a?, posmyra?y poczek klaczy.
- Rozchmurz si?, jest taka pi?kna, czysta, gwie?dzista noc.

[Carrot Top]

Carrot zachichota?a, gdy poczu?a na policzku piórka Feathera. Spojrza?a w gór?, na jego twarz, i za?mia?a si? jeszcze raz, widz?c czerwie? oblewaj?c? mu twarz. Stukn??a go figlarnie koniuszkiem kopytka w czubek nosa.
- Ci??ko mi uwierzy?, ?e odesz?aby na wakacje bez informowania mnie o tym... Ale masz racj?, nie mam co si? zanadto zamartwia?. Wróci i znów wszystko b?dzie tak przyjemne, jak dawniej, a je?li nie... - Prze?kn??a ?lin? i stanowczo odsun??a od siebie my?li, dlaczego Rosie mia?aby nie wróci?. - Wróci, jestem pewna.
Z trudem odrywaj?c spojrzenie od oczu pegaza, zacz??a przygl?da? si? niebu nad sob?.
- Tak... Pi?kna noc.

[Feather]

Jego pyszczek jeszcze bardziej sp?sowia?, gdy Carrot Tob stukn??a go w nosek, chichocz?c przy tym swoim s?odziutkim g?osikiem. Skamienia?. Tylko jego wargi wygina?y si? w szerszym u?miechu.
- Um... Mo?e nie chcia?a ci?... Ten, no... Zamartwia? swoimi sprawami... - powiedzia?. G?os za?amywa? mu si?. By? strasznie oczarowany urod? marchewkowej klaczy - Tak, wróci. Te? tak my?l?.
?askotek odetchn?? z ulg?, a jego serce przesta?o ?omota? mu w piersi, gdy klacz odwróci?a wzrok. Równie? tak zrobi?, wcze?niej j? puszczaj?c. Le?a? teraz na pleckach, za?o?ywszy za g?ow? kopytka.
- O, wielki wóz. I chyba...
I w tym momencie przypomnia? sobie dowcip swojego starego przyjaciela, z którym podj?? kiedy? wypraw?. Dowcipy o gwiazdozbiorach dzikiego fallusa, grubej Hermenegildy, i innych takich rzeczach zawsze wywo?ywa?y u niego g?upkowate napady ?miechu. Tym razem uda?o mu si? to jako? zd?awi?.

[Carrot Top]

Po raz pierwszy od naprawd? d?ugiego czasu Carrot Top czu?a si? dobrze. Ciep?o bij?ce z cia?a bia?ego ogiera uspokaja?o j?, przesta?a si? tak potwornie martwi? o Rosie, a wieczór by? idealny do takiej rozmowy. Nie wiedzia?a, jak za to dzi?kowa? pegazowi... Ponownie unios?a g?ow? i przesun??a noskiem po jego brodzie. Kolor twarzy Feathera zacz?? j? nieco niepokoi?, wi?c przy?o?y?a kopytko do jego czo?a.
- Uch... Wydaje mi si?, ?e masz gor?czk?. Mo?e powinni?my st?d i??? Robi si? ch?odno, a nie chcia?abym, ?eby? zachorowa?...
Zsun??a kopytko z jego czo?a i przesun??a po jego policzku, nie spuszczaj?c wzroku z twarzy ogiera.

[Feather]

?askotka przeszed? dreszcz podniecenia, gdy milutki nosek Carrot Top posmyra? go po bródce.
- Nie, wszystko w porz?dku... Po prostu... Tak, masz racje. To gdzie pójdziemy? - spyta? klacz.
Z ka?d? sekund? czu?, ?e z tej przyja?ni wyjdzie co? wi?cej, ni? si? spodziewa.
"Och, jaka ona jest... Ale... Ona ma... Wszytko ma... Wszytko takie pi?kne... Jej oczka, grzywa... Ach..."
Feather zbli?y? swój pyszczek do jej uszka. Wargi dotkn??y ma??owiny.
- Zimno tu troszk? si? zrobi?o - gdy mówi?, jego usta muska?y jej uszko.

[Carrot Top]

Carrot mrukn??a z zadowoleniem, kiedy poczu?a usta Feathera na swoim uchu. Wygl?da?o na to, ?e noc zapowiada?a si? jeszcze lepiej, ni? my?la?a. Przeci?gn??a si? leniwie i wsta?a, z u?miechem przygl?daj?c si? ogierowi. Pochyli?a si? i poca?owa?a go delikatnie w policzek.
- Mo?e do mojego domku? Nie jest daleko, a jak rozpal? w kominku, b?dzie nam naprawd? przyjemnie.
Kieruj?c si? w dó? wzgórza, Carrot zastanawia?a si? nad mniej wa?nymi problemami. Prawdopodobnie nie mia?a ju? drewna, ?eby ogrza? mieszkanie... W?tpi?a jednak, ?eby by?o im specjalnie zimno. Nieco bardziej martwi?o j?, ?e je?eli Feather zdecyduje si? nocowa?, ona mia?a w ca?ym domku tylko jedno ?ó?ko... Nie, zaraz. U?miechn??a si? do siebie lekko, zdaj?c sobie spraw?, ?e wcale jej to nie martwi?o.
[z/t]