Małe jeziorko

[Shar Ghatorr]

Fioletowa klaczka z ?atami na zadzie rozkoszuj?c si? ch?odz?cymi w?a?ciwo?ciami wody dryfowa?a z przymkni?tymi oczyma na grzbciecie. Mokra grzywa opada?a jej na twarz, co te? szybko poprawi?a przy u?yciu kopytka, ods?aniaj?c tym samym sobie widok nan fio?kowej barwy niebo na którym leniwie ?lizga?y si? pojedyncze ob?oki, ka?dy zmierzaj?cy w tylko sobie znanym celu. Mog?a tak leze? non stop (oczywi?cie pomijaj?c noce, podczas których raz na jaki? czas by?o do?? ch?odno)...
Tak pierwotnie planowa?a, ale nag?e oderwanie si? od powierzchni wody poprzedzone krzykiem pegazki zniweczy?o jej pi?kny zamys?.
-Co ty...?- nie zd??y?a sko?czyc pytania, gdy ju? pocieszne dynda?a w powietrzu wszystkimi czterema nogami. Przestraszona omiot?a wzrokiem oddalaj?c? si? ziemi?, po czym skierowa?? oczy w gór?. Ca?y czas si? unosili, a wcale nie by?a pewna, czy pegaz zdo?a j? d?ugo utrzyma?...

[Steadfast]

- Jak to co? - zapyta?a Steadfast. Jej mokra od wody grzywa klei?a si? co cia?a i w?osy zachodzi?y cz??ciowo na oczy. Zdawa?o si? to jednak jej w ogóle nie przeszkadza? - Skaczemy!
To mówi?c odwróci?a si? i zacz??a pikowa? w dó?, nie zwracaj?c uwagi na okrzyki Shar. Trzyma?a klaczk? mocno przy sobie, nie daj?c si? jej wyrwa?, a jezioro przybli?a?o si? z zawrotn? pr?dko?ci?. Mo?e jednoro?ka teraz si? ba?a, ale tak zawsze jest za pierwszym razem. Potem na pewno si? przekona, ?e to dobra zabawa. Tak przynajmniej Steadfast s?dzi?a.Wiatr szarpa? ich w?osami, za? w ?o??dku pojawi?o si? ?askotanie, towarzysz?ce spadaniu z wysoko?ci.
W ostatniej chwili lotu wyci?gn??a kopytko do przodu, przebijaj?c powierzchnie z wielkim hukiem i nagle ca?y ?wiat sta? si? pe?en szumu wody i drobnych b?belków. Dopiero wtedy klaczka zwolni?a chwyt, pozwalaj?c Shar samej wydosta? si? na powierzchni?. Sama wynurzy?a si? po chwili, ?miej?c na g?os jak z dobrego dowcipu.

[Last Word]

-Stead! Niech to!-Wrzeszcza? kiedy ju? jego siostra zabra?a z sob? jednoro?k? w celu wykonania pewnego karko?omnego numeru.
Serce mu wtedy wysoko pod gard?o podjecha?o, zacz?? si? powa?nie obawia? o to, jak one to przetrwaj?. Nawet zacz?? si? przedziera? przez wod? p?ywaj?c do?? pokracznie, w stron? dwójki klaczy z których Stead widocznie uwa?a?a tak? zabaw? za naprawd? dobry pomys?. Gdy ju? by? blisko, by? ju? zm?czony, ale znalaz? do?? si?y by si? odezwa?.
-Zwariowa?a?? Mog?a? was obie zabi?, to by?o niebezpieczne!-Krzykn?? z pewnym przera?eniem w g?osie. Mia? nadziej? ?e Shar nic si? nie sta?o.

[Shar Ghatorr]

Oczy Shar otworzy?y si? szerzej widz?c wysoko?? na jakiej si? znale?li. To znaczy, nie wystraszy?a si? o tyle samej wysoko?ci, jak wizji lecenia w dó?. Bardzo szybkiego. I zako?czonego przy bardzo optymistycznym punkcie my?lenia pla?ni?ciem nag? skór? na brzuchu w to? wodn?, chocia?, uderzenie g?ow? o jak?? podwodn? ska?? by?o zdecydowanie bardziej prawdopodobne. Postanowi?a jednak zachowa? zimn? krew i przemówi? pegazce do rozs?dku. Tylko prze?knie ?lin?...
-AAAAAAAAAAAAA!!!- pisn??a wysokim tonem pe?nym autentycznego przera?enia, a krzyk po chwili zosta? przerwany dono?nym plu?ni?ciem. Jej usta zosta?y zalane wod?, której cz??? dosta?a si? do p?uc. Machaj?c w panice nogami uda?o jej si? wyp?yn?? na powierzchni?. Gdy tylko dobi?a si? do warstwy powietrza ?apczywie zach?ysn??a si? powietrzem, po czym zacz??a kaszle? by pozby? si? p?ynu z p?uc. Gdy oddech zaczyna? wraca? do normy poprawi?a sobie mokr? grzywk? w taki sposób, by nie opada?a jej na oczy, po czym zwróci?a si? do br?zowej pegaz.
-Dziewczyno, oszala?a??! Mog?a? mnie zabi?!- krzykn??a czuj?c, jak krew uderza jej do policzków w ataku z?o?ci. Chyba nie trzeba dodawa?, jak komicznie wtedy wygl?da?a, prawda?

[Steadfast]

Steadfast zatrzyma?a si? nagle w wodzie. Spojrza?a na swojego brata, by? na ni? z?y. Spojrza?a na Shar i po?o?y?a uszy po sobie.
- My?la?am... - zacz??a wystraszonym g?osem - ...ci si? spodoba. To jest - w miar? mówienia jakby znika?a pod wod? coraz bardziej. Raz jeszcze spojrza?a na towarzyszy, zamkn??a oczy - JA PRZEPRASZAM! - krzykn??a, jednocze?nie wyskakuj?c z wody niczym torpeda i odlatuj?c natychmiast daleko. Steadfast mia?a ?zy w oczach. S? na ni? ?li - my?la?a lec?c w sin? dal - i pewnie j? teraz znienawidz?.

[z/t] Steadfast

[Last Word]

-Niech to... Stead! Stead!-Krzykn?? w stron? odlatuj?cej siostry. Zapomnia? si? ca?kowicie, zapomnia? jak ?atwo urazi? jego siostr? a teraz czu? si? przez to wyj?tkowo paskudnie. Zacz?? powoli wraca? tam, gdzie b?dzie mie? grunt pod kopytami zm?czony tym jak d?ugo p?ywa?. Nie lubi? tak d?ugiego wysi?ku, dodatkowo czu? si? paskudnie ze wzgl?du na siostr?. Czasem mia? wra?enie ?e ona gromadzi ca?e zapasy emocjonalno?ci za nich dwóch, przez co ci??ko mu j? zrozumie?. Ale zawsze mu by?o przykro widz?c jak ona p?acze.
-By to... Mam nadziej? ?e wróci...-Powiedzia? nieco smutniejszym ju? g?osem, patrz?c si? w stron? w któr? wystrzeli?a jego siostra.

[Shar Ghatorr]

Gniew klaczy ust?pi? nagle zawstydzeniu wywo?anym swoj? gwa?town?, mpulsywn? reakcj?. Po prostu wystraszy?a si? tego lotu i emocje wzi??y gór?.
-Przepraszam, Stead, ja...- zacz??a t?umaczy?, ale by?o za pó?no. Poczu?? tylko na twarzy powiew wiatru wywo?any gwa?townym ruchem skrzyde?, które unios?y pegazk? w sobie tylko znanym kierunku.
-Zaczekaj!- zawo?a?a za ni?, bez efektu. Ze strapionym wzrokiem spojrza?a na Lasta- Przepraszam, nie powinnam by?a si? unosi?...- powiedzia?a cicho- Jak my?lisz, gdzie polecia?a?

[Last Word]

-Pewnie do mamy.-Powiedzia? znacznie spokojniej. Odetchn?? g??biej i obejrza? si? na Shar.-Pewnie teraz wyp?akuje si? jej... Oprócz nas ma tylko j?. Strasznie winny si? czuj?, zd??y?em zapomnie? jaka z niej ryzykantka. I zapomnia?em ?e do tej pory jeszcze nikogo tym ryzykowaniem nie zabi?a.-Doko?czy?, po czym za?mia? si? lekko. Jego spojrzenie ju? by?o weselsze, kiedy si? tak patrzy? na Shar.
-Na pewno wróci jeszcze. Pewnie b?dzie si? troch? boczy?, ale ostatecznie wróci wszystko do normy.-Jego spojrzenie ?wiadczy?o o pewno?ci wypowiadanych przez niego s?ów.-Trzeba by j? odpowiednio przeprosi? jak si? pojawi. Ale tym na razie si? nie martwmy.

[Shar Ghatorr]

Klaczka dalej patrzy?a si? w miejsce, w którym znikn??a br?zowa pegaz ws?uchuj?c si? w s?owa ogiera. Mog?a przeczuwa?, ?e kto? tak wylewny w okazywaniu rado?ci i pe?en entuzjazmu jest te? bardzo wra?liwy na urazy...
-Ech...- westchn??a cicho- Nie lubi? sprawia? komu? przykro?ci...- wyzna?a wpatrujac si? w o?wietlony jaskrawym ?wiat?em s?o?ca choryzont. Siedzieli tak przez d?u?sz? chwil? w milczeniu, które przerwa?? jednoro?ka.
-Ponyville jest piekne. Nic dziwnego, ?e moja siostra tu zamieszka?a...- powiedzia?a na wpó? do lasta, a na wpó? do siebie.

[Last Word]

-Tak, pi?kne...-Powiedzia? lekko rozmarzonym g?osem, patrz?c si? na jednoro?k? zamiast na otoczenie. Otworzy? usta chc?c co? powiedzie?, jednak zrezygnowa? z tego i podszed? bli?ej klaczy. Co mu chodzi?o po g?owie nie wiadomo. Wiadomo tylko, ?e cokolwiek chcia? zrobi? zacz??a si? burza, do?? nagle zreszt?. Last zakl??by, ale grzmot go do tego zniech?ci?.
-Zwijajmy si? st?d!-Powiedzia? do?? g?o?no, g?ównie ze wzgl?du na padaj?cy g?o?no deszcz. Ju? teraz wiedzia? ?e oboje s? ca?kowicie przemoczeni.-Szybko, do domu!
Po czym zacz?? biec szybko prowadz?c z sob? Shar.

[zt]

[Shar Ghatorr]

W turkusowych oczach klaczki pojawi? si? jakby malutki p?omyczek, gdy ogier zacz?? si? do niej przysuwa?. Czy on mia? teraz zamiar... Tak, wszysctko na to wskazywa?o, jeszcze tylko troszk?, zaledwie kilka centymetrów...
B?ysk i grzmienie.
Romantyczna atmosfera p?k?a jak ba?ka mydlana i rozmy?a si? niczym kropla zag?szczonego, intensywnie ró?owego i s?odkiego soku malinowego w wiadrze wody sodowej... Na nosku poczu?a pierwsze krople spadaj?cego z nieba deszczu, wi?c przeklinaj?c w duchu da?a si? ponie?c Lastowi

/zt/

[Fire Hell]

Fire powolnym krokiem weszła nad jeziorko. To niezwykłe ale ten akwen wodny wydał jej się idealy do medytacji.
Stanęła na plaży i zdjeła zarówno płaszcz jak i toby, na których to usadobił się jej ścierworzerny pupil.
Podeszła do wody i usiadła tuż za linią brzegu tak iż woda obmywała jej siedlisko.
Zamknęła oczy i powoli oddychała pogrążona w rozmyśleniach. To wszystko działo się tak szybko. Jeszcze kilka dni temu była sama, a tu niewiadomo z kąd właściwie przyjaciele i jakby siostra...
Jak to właściwie było?
Zawierzyła Lunie- ok to chyba dobrze.
Przyszła na dożynki tam spotkała tą natrętną mulice. Po poznaniu była fajna, lecz początkowo myślała jak ją wybebeszyć i tylko to że spotkały tego ogiera ją uratowało.
Jak się okazało ogier podkochiwał się w Sweet i tylko idiota by tego nie zauważył.
Potem poszła z nimi do Star... Ech ta Lucky. Żero przystosowania do życia.
Fire z uśmiechem odpłyneła w puste medytacji. Niby uszy czujne miała lecz umysł się wyłączył.

[Sandstorm]

Z drugiej strony jeziora ktoś nadchodził. Bardzo wysoki kucyk, właściwie dwukrotnie większy niż normalnie. Miał ciężką budowę kojarzącą się z kucami ziemnymi, czarny ogon i grzywę oraz brązową sierść. Na grzbiecie zawieszone juki, jakby obcy nosił ze sobą cały swój dobytek. Na początku nie zauważył Fire, podszedł do jeziora i napił się wody, potem zaś, bez żadnych ceregeli i nie przejmując się zupełnie zwyczajami, zaczął obgryzać rosnące na brzegu rośliny.
Gdy dostrzegł Fire Hell, podniósł głowę, spojrzał z zaciekawieniem w stronę klaczy i zastrzygł uszami.

[Fire Hell]

Coś wytracałą Fire z błogiego spokoju. Co to mogło być? Czyjś wzrok... Tak ktoś ją obserwował, tylko po co? Chciał zaatakować? Jeśli tak musiał by podeść bliżej lub strzelić. Tylko nie wyczuwała zagrożenia. Czyżby zmysły jej szwankowały?

Podniosła się i wyszła na brzek wręcz z aktorskim gestem zarzucając grzywą. Dostrzegła potęcjalnego wroga, lecz pierwszą linią obrony tym razem miało być udawanie niewinnej. Chyba go już w barze utopia widziała, ale pewna nie była.
Zamrógała oczkami w niewinnym geście gdy już dotarła do swego ekwipunku.
-Witaj.-
Uśmiechła się kładąc kopytko na płaszczu w okolcach plamy czarnego wosku. Dziwne to wygało się klaczy ale wcześniej jej nie dostrzegła.

[Sandstorm]

Koń skinął głową na powitanie, nie mając żadnych wrogich zamiarów. Gest ten był spokojny i pełen szacunku.
- Witaj - odpowiedział - pokój niech będzie z tobą. Przepraszam, jeśli w czymś przerwałem. Mam wrażenie, że już wcześniej spotkaliśmy się, nie mogę sobie tylko przypomnieć gdzie. Ostatnio spotkałem stanowczo za dużo magii, która zasiała w mojej głowie lekki chaos.
Słowo "lekki" było tutaj sporym eufemizmem.