Małe jeziorko

[Sandstorm]

- Niech księżyc i gwiazdy zawsze wskazują nam drogę - powtórzył toast.
Powoli po jego ciele zaczeło się rozchodzić przyjemne ciepło. Sandstorm był daleki o upicia się, ale część działania alkocholu zaczynał czuć. Pochylił głowę i skubnął trochę trawy. Odkąd znajdował się w dwóch miejscach na raz, cały czas był głodny, a rośliny tutaj wyglądały naprawdę smakowicie.

[Fire Hell]

Fire uzupełniła kieliszki.
-Jak sądzisz ile może trwać pokój?-
Ciepło alkoholu wypełniało klacz. Która nie wiedzieć z kont wzieła miecz w pochwie którym się podpierała. Fakt polubiła pić z tym ogierem lecz lepiej mieć jakieś zabespieczenie gdyby to ona miała odpajść pierwsza.
-Spotkałam tu niedawno kuca z zerowym przystosowaniem do życia. Miła klacz padająca po jednym kieliszku i nie potrafiąca rozpoznać zagrożenia.-

[Sandstorm]

- To zależy od taki wielu rzeczy. Słyszałem o wojnach które trwały sto lat, jak i o stuletnich okresach pokoju i dobrobytu. Słyszałem o małym państwie ukrytym w górach, które nigdy nie prowadziło z nikim wojny, jak również o księstwach żyjących wyłącznie z grabieży. Nie znam tutejszej sytuacji politycznej, jeśli o to pytasz. Była ostatnio jakąś wojna? - zapytał, lecz widać było od razu, że polityka zupełnie go nie interesuje. Na chwilę spojrzał na miecz, lecz ten nie zrobił na nim większego wrażenia. - Jeśli jeszcze żyje, to chyba znaczy, że jest w tym jakąś metoda. Jeśli zazwyczaj nie pije alkoholu i jeśli zwykle nic jej nie grozi...
Zawiesił głos, urwał liść z krzaka i zaczął powoli przeżuwać.

[Fire Hell]

-Podejrzewam że zbieg okoliczności ją tylko uratował.-
Fire podniosła kieliszek.
-Ja żyje życiem jakim nie powinnam lecz wieść innego nie potrafię.-
Sęp jednorożki jakby poruszył się w oczekiwaniu na coś.
-Za tych z którymi walczyliśmy. Obyśmy chociaż w ich pamięci się zapisali.-
Klacz opróżniła kieliszek.
-Przepowiadano mi wielką i wspaniałą przyszłość u boku Pani Nocy, lecz teraz nie wiem jaki to ma sens.-
Sentymenty. Czasem po alkoholu same wypływają z pyska.

[Sandstorm]

Sandstorm powstrzymał się od ostatniego toastu.
- Nigdy z nikim nie walczyłem - odpowiedział - i mam nadzieję, że tak zostanie. Przepowiednie, huh? - spojrzał w niebo, zastrzygł uszami - prawdziwe przepowiednie mają wielką moc, lecz nie zawsze sprawdzają się w sposób, który byśmy tego chcieli. Pewna mądra wielbłądzica powiedziała mi kiedyś, że nigdy tak naprawdę nie wiemy o czym były przepowiednie, dopóki się nie sprawdzą. Mnie przepowiednia zaprowadziła do tej krainy.

[Fire Hell]

Fire otworzyła torbe i z samego dna wyciągnęła megalion.
-To symbol Nightmare Moon. Przepowiednia jest starsza niż ja... Jak narazie się spełnia. Może to nie o mnie bo zwątpiłam w swą wiare tu zwaną sektą.-
Fire napełniła kieliszek.
-Nie wiem co mam robić. Nawet Księżniczka Luna boi się tego swego wcielenia. Pozwolila mi ona sobie słóżyć lecz tu ze względu na to kim jestem z pochodzenie wielu podświadomie mnie unika lub nie przychylnie na mnie patrzy. -

[Sandstorm]

Przyjrzał się symbolowi z zaciekawieniem. Oczywiście, nigdy wcześniej go nie widział.
- Wybacz, ale nie rozumiem w ogóle o czym mówisz - przyznał się - Słyszałem już o Księżniczce Lunie, ale reszta twoich słów jest dla mnie całkowicie niejasna. Jeśli jest naprawdę avatarem Ksieżca, chciałbym ujrzeć ją na własne oczy. Ciekawe czy ona i Amma to jedna istota.

[Fire Hell]

-Opowiedz mi o tej Ammie to powiem ci czy to ta sama istota.-
Fire się zainteresowała. Było to dość ciekawe. Czy w innych miejscach na Nightmare Moom mawia się inaczej?
-Ja wychowałam się w tej wierze i zawierzyłam jej swą dusze i ciało. Może to dziwnie zabrzmi ale to wtedy zyskałam znaczek. Czarny płomyk i moc władzy nad czarnym płomieniem. Pokochałam ją, taka jest prawda i jeśli jest szczęśliwa w ciele Luny to mam nadzieje że będzie w nim jak najdłużej.-
Hell uniosła kieliszek
-Za miłość by trwała wiecznie.-

[Sandstorm]

- Za niegasnący płomień serca - wzniósł toast. Zastanowił się chwilę, znał tylko legendy. - Amma jest boginią nocy, wody i życia, uosabianą przez księżyc, córką boga nieba i siostrą bogini Al-Lat - pani słońca, ognia i krainy zmarłych. Legenda mówi, że gdy Amma się urodziła, została wygłoszona przepowiednia iż bogini pokocha i poślubi tego ogiera, którego zobaczy jako pierwszego, poza jej ojcem. Chowana była więc na niebiańskim zamku, z dala od ziemi i śmiertelników, zaś w śród jej nauczycieli i gwardzistów były same klacze.
Mądry ojciec obu sióstr czekał aż Amma dorośnie do małżeństwa, zaś gdy zaczęła zbliżać się do odpowiedniego wieku, wybrał na jej męża boga mądrości i przepowiedni imieniem Tal'lab. Ojciec bogiń zaprosił go do swego pałacu i na jego przybycie rozkazał urządzić wielkie przyjęcie. Al-Lat jednak była zazdrosna o siostrę i mądrego boga, więc przed jego przybyciem nakłoniła siostrę do wymknięcia się z pałacu na ziemię, mówiąc, że chce pokazać jej dziki ogród, który dostrzegła niedawno. Gdy dotarły na miejsce Amma ujrzała w ogrodzie śmiertelnego ogiera i z miejsca zapałała do niego miłością. Al-Lat była przekonana, że ojciec w gniewie ukarze Ammę za jej nieposłuszeństwo, ona zaś uschnie w nieszczęśliwym małżeństwie z bogiem, pałając miłością do śmiertelnika.
Władca nieba był zbyt mądry, by ignorować moc przepowiedni, z drugiej strony nie mógł obrazić boga, tuż przed jego oczami oddając córkę śmiertelnikowi. Pozwolił zakochanej parze się pobrać, zaś następnego dnia, o świcie kazał stracić nieszczęśnika, mimo protestów córki. Od tamtej pory Amma bierze pod swoją opiekę wszystkich nieszczęśliwie zakochanych

[Fire Hell]

-Piękna historia.-
Z oczu klaczy poleciała łza.
-Ta historia słabo pokrywa się z historią Luny. Moja pani pilnowała nocnego nieba i tych co żyli nocą. Było nas niewielu, a każdego ceniła jak złoto. Dała nam nocne kwiaty i czarny ogień. Kwiaty odbijały światło księżyca, a ogień dawał ciepło. Obie te rzeczy nie zakłucały nocy.-
Fire Hell ciężko wzdychnęła.
-Niestety kwiaty owe zapadły na dziwną chorobe. Ginęły w słońcu, a dziwna sprawa sprawiła że jednego dnia prawie wszystkie kwiaty umarły, a wielu z nocnych musiało przejść na strone dnia by przetrać. Resztki z nas na głodzie i w biedzie wytrało. Nightmare Moon... Tak nazwano ją gdy chęć ratowania nas zmieniła ją i pragnęła już tylko wiecznej nocy. Ja wierzę że Nightmare mimo wszystko działała w imie nas. Jej wyznawców, nocnych kuców.-

[Sandstorm]

Ogier przechylił glowę.
- Nie bardzo rozumiem - przyznał - jeśli jesteś, jak mówisz "nocnym kucem" nie wydajesz się cierpieć ni umierać pod światłem słońca. Jak to zmieniła? Kim jest Nightmare Moon? Przepraszam, ale chyba potrzebuję bardziej szczegółowych wyjaśnień.

[Fire Hell]

Fire uśmiechła się i potrząsnęła butelką z alkoholem.
-Alkohol z nocnych kwiatów. Pozwala wytrwać dzień i w swaku jest wyśmienity, tylko trzeba dokładnie zabespieczyć by długo na słońcu nie był.-
Fire wyciągnęła miecz. Nie do walki lecz by ukazać klinge z dwuch metali i symbol Nightmare Moon.
-Jest ona potężnym wcieleniem Luny. Ten miecz to dar który w me urodziny spadł z nieba, a jej symbol na mieczu ukazał się po spotkaniu z Luną. Jest ona cudowną władczynią nocy którą wygnano na księżyc pod pretekstem lepszego losu. Lecz po tysiącu lat wróciła, a wtedy odebrano jej moc i zmieniono w Lune... Co gorsza Luna boi się natury Nightmare. Kocham władczynie nocy, a jeśli jedyny sposób by być przy niej to wyrzec się miecza i podporządkować się woli Księżniczki Luny to jestem gotowa to zrobić.-

[Sandstorm]

- Więc Nightmare Night była pierwsza i dopiero stała się Luną? - koń był wyraźnie zdezorientowany- przed chwilą mówiłaś, że luna stała się Nightmare Night. Czym się właściwie różnią od siebie?
Fire Hell nie najlepiej radziła sobie z opowiadaniem. Dla Sandstorma jej słowa były pogmatwane i niejasne. Najwyraźniej klacz pomijała informacje dla niej oczywiste.

[Fire Hell]

Klacz opróżniła kieliszek.
-Niektórzy twierdzą że Nightmare to Herold, lecz powiedzmy szczerze Luna i Nightmare Moon były jednością, a ciągłe ataki na jej kuce i zmniejszająca się ich ilość zasiała ziarno zła w jej duszy powodując jej złamanie. Gdyby znów stały się jednością to świat byłby cudowny. Zazdrość zawsze niszczyła, a my nocni kochaliśmy mimo wszystko naszą władczynie. Celke kochają bo dała słońce, my ją kochamy bo jest naszym słońcem. Luna była Luną zawsza, a Nightmare Moon to tylko potęga Luny która stanęła w naszej obronie lecz jej historie zafałszowano i nawet jej samej wparto tyle kitu że to boli, lecz moje słowa do niej nie dotarły i tak w swej łasce pozwała mi służyć sobie... Ilekroć jestem w Canterlocie śledzą mnie straże nieufnym wzrokiem. Celestia wie że znam prawde która nie powinna wyjść na jawe.-

[Sandstorm]

Sandstorm nie odpowiedział od razu. Trudno mu było ocenić, czy wersja którą podaje Fire Hell jest prawdziwa, kiedy najwyraźniej chodzi tu o kwestie różnicy dogmatów, bywało to bardzo tródne do ustalenia. Nauczył się być ostrożny w tematach wiary, wiele koni... kucyków potrafiło łatwo się zdenerwować pod byle pretekstem.
- Według naszych legend bóg, pod wpływem złości, rozpaczy lub bólu potrafi oszaleć i zmienić się w demona.