Dom April

[Shadow Sky]

-W sumie to właśnie szedłem do lekarza, znaczy do Sunny'ego... - Próbował się wytłumaczyć April, gdy ta coś mówiła o jakimś "Muspelecośtamcośtam", ale nie zdążył, poleciała po tabletki i kazała mu je popijać. Co więcej, usadziła go na kolanach. Miał wrażenie, że mu tego brakowało, od zawsze, w końcu wychowywał się bez matki... Przytulił się do klaczy. - Wolę nic nie zażywać mocniejszego ani w większych ilościach. Nie wiem co to za choroba, co ją wywołało, czy to ma coś wspólnego z moim nowym starym wiekiem... Albo z Everfree. - Wzdrygnął się lekko.

[April Moon]

April stwierdziła, że malec majaczy. Nawet jeśli choroba była z Everfree, miał ogromną gorączkę i go to bolało. Zaczął jej wybrzydzać, więc zrobiła jedyną sensowną rzecz na jaką mogła wpaść. Wzięła do ust tabletki, nabrała łyczka herbaty, nie nazbyt dużego...
I pocałowała Shadowa w usta. Trzymała go, by jej nie uciekał i by zmuszony był w końcu przełknąć tabletki z płynem podanym mu przez pocałunek. Gdy już było po wszystkim położyła go na tapczanie na chwile zostawiając samego, a po chwili wróciła z kuchni z mokrą serwetką. Zmoczyła ją zimną wodą, a do środka, gdy ją zwijała, wpuściła trzy kostki lodu z zamrażarki. Położyła się z malcem, bok w bok, i tuląc go przyłożyła mu do czoła zimny okład.
- No... Tak już powinno być dobrze. Jutro rano pójdziemy do Sunny'ego... Odpoczywaj, i opowiedz mi, co się dokładnie stało w Everfree? Mieszkałam tam, może znam sposób.
Powiedziała uśmiechnięta i dała mu jeszcze czułego całusa w policzek. To wciąż był Shadow. Ten Shadow, który przez chwilę zastępował jej Sunny'ego gdy był na niego zła.

[Shadow Sky]

Łe, fuj! Pocałunek! Co on był, bab.... Chwila, myślał jak źrebak. Mały ogierek. Zabawne. Gorzej, że go zmusiła do zażycia tabletek, miał nadzieję, że to był dobry pomysł. No, i okład też pomógł. Zbijał gorączkę i pozwalał słyszeć...
Bębny...
- Wpadłem chyba w czarci bluszcz... A przedtem byłem tam z ojcem. Prawie zginąłem.... - Odgarnął nieco grzywę, by zaprezentować bliznę na głowie. - Albo zginąłem, ale doszło tylko do śmierci klinicznej. Albo coś jeszcze innego, bo byliśmy tam z... pewnego rodzaju wampirem.

[April Moon]

- Shadow, kochanie, czarci bluszcz? Mam coś co może i cie nie wyleczy, ale na pewno zachamuje rozwój. Mieszkałam tam dość długo, by poznać sposoby zapobiegania florze i faunie stamtąd. Myślę że nawet powinnam jeszcze mieć fiolkę remedium w mojej starej jaskinii... jeżeli chcesz, pójdziemy tam jutro i cie wyleczę.
Powiedziała mu słodziutko do uszka i znów go pocałowała a kopytkiem podrapała jego unoszącą się miarowo w ciężkim oddechu pierś.
- Wiesz, całkiem słodziutki jesteś jako źrebak.
Szepnęła mu do ucha gdy magią sięgała do swojego kuferka na piętrze. Wyjęła stamtąd konkretną fiolkę przygotowaną przez Zebrę Daktari. Wcale nie życzyła sobie za wiele za zestaw leków. Wystarczyło zdradzić jej imię jednego dobrego, silnego, czarnego ogiera z okolicy. Ciekawe, czy skorzystała z jej rady i go uprowadziła...
Odkorkowała fiolkę przy Shadowku i popatrzyła mu z czułością w oczy.
- Wypijesz sam, czy wolisz żebym cię znowu... Pocałowała?
Szepneła mu do ucha na koniec, kokieteryjnym, rozerotyzowanym głosem. Źrebak czy nie źrebak, był wszak ogierem i wiedziała, co nawet tak małe ogiery kręci. A kręci je zwracanie na nich uwagi i bycie dla nich miłym jak dla dorosłego.

[Shadow Sky]

- Ale... ale ja naprawdę nie chcę ryzykować. Nie chcę żadnych leków, zwłaszcza po tych tabletkach. Chciałem tylko odpocząć w drodze do brata... - Przymknął oczy, ignorując całusy i inne świadectwa nadmiaru atencji. - Tylko odpocząć... - Ziewnął mocno, przytulił się mocniej do April i zamknął oczy. Czuł się znowu strasznie zmęczony po dojściu tutaj i tej rozmowie. - Dobranoc mamo... - Mruknął jeszcze.

[April Moon]

Tego było dla niej troche za dużo. Natychmiast wzięła pół fiolki do ust i podała mu napój poprzez pocałunek. Co z tego że się wyrywał i nie chciał, wiedziała że zadziała. Sama już tego kiedyś używała by uodpornić się na Czarci Bluszcz. Na kogoś już chorego działo to tyle, ze zatrzymywało postępowanie zmian. Zmusiła go do wypicia połowy fiolki a potem przyłożyła mu ją do ust i przymusiła do wybicia drugiej połowy. Trzymała go mocno, choć był słaby i patrzyła na niego, gdy zrezygnowany pił. Czuła się źle zmuszając go, bo wyglądał jak dziecko... Ale czuła się też podniecona, bo to był Shadow... Shadow, który był prawie jak Sunny... I który ją pocieszył choć na chwilę, gdy była zła na Sunny'ego.
- Pij kochanie, pij. Wierz mi, znam się na tym, wiem że to zatrzyma chorobę. Jutro będzie ci juz lepiej. Nie wrócisz do dorosłej postaci póki nie wypijesz remedium, ale nie bedziesz już dziecinniał.
Gdy wypił ostatnią kroplę odłożyła fiolkę i poprawiła mu na czole okład, który spadł w czasie jego prawie biernego protestu przed lekiem.
- Nie nazywaj mnie mamą... Chcę z tobą robić rzeczy, które nie przystoją mamie i synkowi.
Wymruczała mu do uszka i pocałowała je czule. Wciąż powtarzała sobie w myślach, że to był Shadow. To w końcu on był, co z tego, że odmłodzony, to tylko Czarci Bluszcz.

[Shadow Sky]

A jednak mu go podała, siłą. To było smutne i złe, aż mu się płakać chciało. Miał nadzieję że nie zrobił błędu, zatrzymując się tu na chwilkę.
- Chwila, jakie rzeczy... - Zapytał smutnym tonem, patrząc na nią zrezygnowany. Tak, to była April, i tego się obawiał. Skrzywił się. - Ale ja nie chcęęęęęęęę... - Jęknął. - Jestem znowu źrebakiem, dobrze mi z tym, nie chcę nic poza wyleczeniem się. - Wykrzywił buzię w podkówkę.

[April Moon]

- Mam nadzieję, że ci się odmieni, bo tak się zachowując, w ogóle nie jesteś fajny jak kiedyś.
Powiedziała mu srogo i przytuliła go mocno, już nie całując.
- No dobrze... Niech ci będzie... Chodź do mamy, już nie będę cię dzisiaj męczyć.
Powiedziała do niego czule przytulając go po matczynemu, podobnie, jak tuliła Frozen. Pogłaskała go czule najpierw po małej głowie, a potem po jego skrzydłach, niegdyś tak smukłych i dziwnie silnych, a dzisiaj takich małych, wciąż słabych, jeszcze mających na sobie odrobinę ostatniego puchu. Wciąż był Shadowem, ale musiała uszanować to, że źle się czuł. Na pewno postanowiła zbić mu gorączkę i poczekać aż lek zacznie działać. Rano nie powinien już być taki mrukliwy i powinien odzyskać dawną osobowość. Tylko efekt odmłodzenia mu nie minie, bo z tego co widziała, to była główna klątka, jakim obdarzył go czarci bluszcz.
- Jeżeli chcesz, wypłacz się. Nikomu nie powiem, kochanie.
Powiedziała głaskając go po głowie i tuląc jego pyszczek do swojej szyi.

[Shadow Sky]

Nie miał ochoty być fajny, chciał tylko być zdrowy... I ewentualnie Ventaze. O, przy Ventaze by tak nie marudził, ale wątpił, by ta go tak traktowała jako źrebaka. Tulony przez April, zasnął wreszcie w jej wręcz matczynym uścisku. Pasowało mu to. Mógł się poczuć jak źrebak, prawie adekwatnie do swojego bezwzględnego wieku - czyli nieco ponad roku życia. Spał cichutko, ledwo wydając z siebie jakiś odgłos.

[April Moon]

Czuwała spokojnie nad jego snem. Przespała bardzo mało, bo tylko pięć godzin, ale nie potrzebowała więcej. Paręnaście dni spędzonych w Niflheimie pozwoliło jej przyzwyczaić się do częstszych, ale krótszych snów. Wstała bardzo wcześnie, gdy jeszcze było ciemno. Patrzyła na niego jej fosforyzującymi jak u kota oczami. Gdy wstawał ranek, wciąż przy nim była i go tuliła, i obserwowała, jak miarowo oddychał. Frozen ze swoimi kotkami leżała u siebie w pokoju i tylko raz musiała do niej w nocy wstac. Bardzo grzeczne dziecko, też się nauczyła wiele o ciszy gdy była z nią w Niflheimie. Nigdy więcej nie narazi ją na taki los.
Shadow był ciepły, ale już nie gorączkował. W nocy zsunał mu się okład, ciepły ale nie suchy, i nie chciała go nawet podnosić.
- Shadow... Shadow... Zbudź się mój śpiący królewiczu...
Zamruczała mu do ucha gdy wreszcie otworzył oczka.

[Shadow Sky]

Po porządnej nocy, tak fajnie przespanej, z okładem, Shadow czuł się nawet całkiem dobrze. Miał wrażenie, że choroba powoli ustępowała. Gdy April próbowała go obudzić bezceremonialnie odwrócił się tylko na drugi bok i skulił się nieco, by zachować ciepełko.
- Jeszcze pięć minutek.... Tylko kilkanaście uderzeń bębna. - Mruknął rozespanym tonem.

[April Moon]

- Ale jeżeli mój królewicz nie wstanie już to ominie go cała frajda z robienia śniadanka swojej księżniczce... A wiem jak mój królewicz kocha gotować.
Wyszeptała mu do ucha czule i równie bezceremonialnie jak on się odwrócił, zepchneła go z sofy. Nie była wysoka, więc nawet nie mógł się potłuc, ale samo uczucie spadania przy przetoczeniu się, powinno go obudzić. Następnie ułożyła się kokieteryjnie na brzuszku z przednimi kopytkami założonymi na się i patrzyła na niego rozbawiona.
- Już się obudziłeś? Jak się czujesz Shadow? Jak Shadow czy jak Shadowek? Bo pewnie Shadowek-niuniek chciałby już być znowu dużym i wesołym, skorym do harców ogierem, co nie?

[Shadow Sky]

Leciał leciał LECIAAAAAŁ! Rozłożył odruchowo przy spadaniu skrzydła, ale dość szybko spotkał się z podłogą. Pozbierał się z niej, burcząc coś pod nosem.
- Ale jestem chory... I dzieci nie powinny się bawić w kuchni, bo sobie coś zrobią, a ja dalej stanowczo się czuję źrebakiem! I wyglądam jak źrebak! I pograłbym sobie z bratem w piłkę, ale on jest chyba na to za duży... - Położył uszy po sobie. - Chwila, a nie powinnaś mieć z sobą córki...?

[April Moon]

- Frozen śpi u siebie w pokoju. Jest bardzo zmęczona po naszej... Niemiłej przygodzie. A ty, mój drogi, zachowujesz się jak rozkapryszone dziecko. A gdzie ten wspaniały Shadow który sprawił że mu uległam? Byłeś lepszy jako dorosły.
Chciała urazić jego dziecięcą dumę, mając nadzieję, że to da mu motywację, by chcieć wrócić do bycia dorosłym źrebakiem.
- Poza tym, zgrywasz się. jesteś nastoletnim kucysiem i już wiesz co to popęd, a zgrywasz chotkę-cnotkę chociaż doskonale wiesz co ze mną żeś wyprawiał kiedy byłeś duży. W środku jesteś wciąż dorosły, tylko na zewnątrz wyglądasz jak dziecko. Jak zrobisz nam śniadanie, to pójdziemy do tej mojej jaskini i dam ci remedium na czarci bluszcz.
Powiedziała do niego już nieco przymilniej na koniec. Kręciło ją, że był taki nieporadny i przestraszony, a przecież tak naprawdę jedyne co mu się zmieniło, to skala. Wszystko wydawało mu się większe. I chyba uważał, że skoro ma młode ciało, adekwatnie powinien się zachowywać.
Wstała powoli i zamiatając filuteryjnie ogonem odsłaniając przed nim swój zadek i coś jeszcze, weszła do kuchni, czy raczej segmentu kuchennego.
- Chodź do mnie Shadow. Pomogę ci w kuchni, co ty na to?
Musiała mu pomóc chciec wrócić do siebie. A on kochał gotować.
- No, Raz, Dwa, żołnierzu.
Uderzyła też w rozkazującą nutę i uśmiechneła się do niego rozbrajająco. Może jego ulubione rzeczy na niego odpowiednio zadziałają? Miała nadzieję.

[Shadow Sky]

-Wspaniały Shadow zginął po uderzeniu w głowę i porzuceniu przez klacz. Dawne dzieje, cześć jego pamięci. - Shadow wzruszył barkami i poszedł już do tego segmentu kuchennego chociaż, mówiąc szczerze, nie wiedział, co może ugotować. Może przygotować jakąś tartę? Albo... naleśniki z syropem klonowym. Miała w ogóle taki? Chyba miała...- To jak? Naleśniki? - Rzucił, nie zważając na to, jak się zachowywała. Miał nadzieję, że nie będzie pedofilką.