Wzgórze

[ReflexivoArco]

Rarco uśmiechnął się i już miał zamiar udać się do domu, aby z dumą zaprezentować klaczy wyposażenie, które dostał w nagrodę za udział w misji, sam był ciekaw, jak dom został urządzony. Ale Tali wpadła na ten pomysł, i cóż... Nie bardzo szło ją zatrzymać.
-Emmm... Tali?...- zapytał z cicha gdy klacz rozmawiała- Tali? Tali! TALi!- wrzasnął w końcu gdy odłożyła słuchawkę. Aż uśpiona dotychczas w Sakwie papuga, jego znajoma z wyprawy, która dzięki uprzejmości Reeta nauczyła się szerego przekleństw, a od Bright sporo definicji. Wyjrzała z kieszeni wymoszczonej papierem pakowanym i suchym sianem, zaświergotała zszokowana i szybko się schowała, byle daleko od tego zimnego... czegoś.- Tali... Poprosiłem w nagrodę za udział w wyprawie o wyposażenie domu, pewnie dlatego mówili, ze nie ma miejsca...- rzekł zdejmujac z twarzy facehoofa.

[ReflexivoArco]

Łucznik westchnął przeciągle słysząc to. Świetnie, teraz będzie musiał jeden lub drugi komplet mebli pociachać na sztachetki i ułożyć w szopie na drewno... A nie, nie mają szopy na drewno. Może zbuduje z drewna z tych mebli... Ale wtedy nie będzie drewna, wiec szopa straci cały sens istnienia. I tak oto dochodzi do błędnego koła: Jak pociacha meble, nie będzie miał gdzie chować drewna, jeśli zrobi szopę na drewno, nie będzie miał drewna do włożenia do niej...
-No, nic, na miejscu zobaczymy, jak to wszystko wygląda, nie martw się.- powiedział uśmiechając się lekko i dając jej całusa w policzek, po czym oboje udali się w kierunku domu.


/zt/

[Izaar]

Cisza, spokój, lekki wiaterek i słońce. Tak w skrócie mogła określić jej odczucia na tym wzgórzu. Szła spokojnie, nie śpiesząc się z dotarciem na sam szczyt. Lubiła uczucie jakie dawały źdźbła trawy dotykające jej kopyt, które przez większość życia dotykały albo kamieni, albo rozgrzanego słońcem piasku. Tutaj było inaczej, słońce nie było niebezpieczne, a deszcz zdarzał się często i nie oznaczał nagłej powodzi.
Uśmiechnęła się lekko i usiadła, by rozłożyć przed sobą jeden z zakupionych przez siebie tomów, konkretnie "Zarys historii Equestrii". Podejrzewała, że dzieło pomimo grubości, będzie bardzo nudne i niezbyt zachęcające do dłuższego czytania. Oraz pewnie pełne słów, których znaczenia nie będzie znała. Dlatego obok rozłożyła sobie słownik, oraz zaczęła czytać, co jakiś czas sprawdzając co dziwniejsze wyrazy.

[Izaar]

Mijały godziny a ona czytała dochodząc powoli do konkretnego wniosku. Większość historii tego kraju wieje po prostu nudą. Nie może się to niczym równać z okresami krwawego terroru dawnych cesarzy, okrucieństw wojen o podbicie kolejnych połaci pokrytej piachem ziemi, oraz wielu innych wydarzeń z Saddle Arabii. O dziwo, najciekawsze zdawały się baśnie i legendy z jednej z cieńszych książek, które znała w innych formach w własnej ojczyźnie.
Wstała chowając książki do torby i rozglądając się. Długo coś nie widziała innych kucyków co jej się zdawało dość dziwnym nawet. No, ale przecież specjalnie szukała spokojnego miejsca by móc bez problemów poczytać. Odetchnęła lekko i zaczęła zmierzać w stronę Ponyville.

Zt