Pracownia technologiczna Bright Dawn

[Bright Dawn]

Po wypowiedzi Diamonda, spojrzawszy na niego, Bright unios?a niewysoko si? w powietrze, ale tylko na tyle, aby by? nieco wy?ej od ukochanego. Spojrza?a na niego b?d?c ju? w powietrzu, i nieco schyli?a g?ow?, tak aby ich czo?a by?y blisko siebie. Potem zacz??a naciska? w jego stron?, kieruj?c go w kierunku najbli?szej ?ciany, z lekkim u?miechem na ustach i przymru?onymi oczami, którymi patrza?a mu g??boko w jego oczy. Emanowa?a pewno?ci? siebie, nie zamierza?a si? wycofywa?. W trakcie tego ''przygwa?d?ania'', zada?a pytanie cofaj?cemu si? Diamondowi, spokojnym, aczkolwiek zdecydowanym g?osem:
-A... Co konkretnie mia?e? na my?li? Czego tak niecierpliwie oczekujesz?
Uwa?nie obserwowa?a reakcj?, i pomy?la?a:
-Uwielbiam si? tak bawi?...

[DiamondDust]

Kiedy klacz zacz??a napiera? na jednoro?ca, ten wycofywa? si? powoli, co chwila odwracaj?c si? lub patrz?c w pod?og?, ?eby tylko nie patrze? w oczy pegaz. W ko?cu lekko uderzy? w ?cian?, a Bright zada?a to k?opotliwe pytanie. Dust otworzy? par? razy usta, jakby chcia? co? powiedzie?, ale niewidzialna si?a mu to uniemo?liwia?a. Wygl?da? niczym z?ota rybka wyj?ta z wody.
-Nienawidz?, kiedy ona to robi...
-Ale ja tak. Ma kto? mo?e popcorn? Zaczyna robi? si? ciekawie.
W ko?cu prze?ama? jedn? barier?, nie pozwalaj?c? mu si? odzywa?. Z ca?? si?? jednak uderzy? w drug?, równie wa?n?. Ju? drugi raz na nie wpada?, jednak?e zawsze sprawia?o mu to ten sam k?opot. Nie móg? przecie? powiedzie? tego wprost...
-J-ja... Mi chodzi?o... No wiesz... Wi?c... Tak... Ykhm... ?eby, no... Ro... Upra... Ykhm...
-Nie, ja za nic tego nie powiem. Po prostu nie mog?.

[Bright Dawn]

-Jaki on uroczy, gdy jest taki nie?mia?y, mój kochany... Jeszcze nic mu nie jest, nie wykazuje oznak przesadnego strachu... -Pomy?la?a, obserwuj?c z bardzo bliskiej odleg?o?ci próby prze?amania siebie przez Diamonda. Ca?y czas patrza?a mu prosto w oczy, co by?o trudne, gdy? jej ukochany za wszelk? cen? unika? kontaktu wzrokowego. Gdy ten sko?czy? swoj? - niesatysfakcjonuj?c? dla Bright - wypowied? b??dz?c wzrokiem po k?tach, ta podnios?a mu podbródek kopytkiem i przy?o?y?a czubek noska do jego noska, po czym ponowi?a pytanie równie spokojnym i zdecydowanym g?osem, patrz?c mu prosto w oczy z przymru?onymi powiekami, daj?c w ten sposób znak o braku agresywnych zamiarów... Nie chcia?a przecie?, aby si? zamkn?? w sobie.
-No...? To czego tak niecierpliwie oczekujesz, mój kochany ogierku...?

[DiamondDust]

Dust bra? w?a?nie g??boki oddech, ?eby przygotowa? si? na kolejn? prób? sforsowania bariery, lecz zosta?o to przerwane przez ruch kopytka Bright. Kiedy podnios?a jego g?ow?, mimowolnie spojrza? si? w oczy klaczy. Serce zacz??o bi? mu jeszcze szybciej, ogier zastanawia? si?, jak to mo?liwe, ?e pegaz nie zwraca na to uwagi, pomimo, ?e ten odg?os w my?lach Dusta zdawa? si? wype?nia? pomieszczenie. Jednoro?ec prze?kn?? g?o?no ?lin? i zdoby? si? na nie?mia?y u?miech.
-P-przecie? wiesz, o co mi chodzi... - Tu przerwa? na chwil?, my?l?c, czy jego w?asne serce przypadkiem nie chce po?ama? mu ?eber - Cz-czekam na... Na.. S... Seks...
Kiedy w ko?cu to powiedzia?, zaczerwieni? si? tak, ?e bez ?adnego problemu móg? konkurowa? z jab?kiem. Opu?ci? uszy oraz wzrok, wstydz?c si? swojego wyznania.

[Bright Dawn]

Gdy Diamond, zmotywowany ruchem kopytka, spojrza? w w oczy niebieskiej pegaz, ta natychmiast zauwa?y?a jego szybko rozszerzaj?ce si? ?renice. Widzia?a, ?e by? bardziej zdenerwowany ni? my?la?a, wr?cz zacz??a czu? jego t?tno na kopytku i dr?enie ca?ego jego cia?a.
-Chyba przesadzi?am... Wra?liwiec mój... -Pomy?la?a, po czym zauwa?y?a nie?mia?y u?miech Diamonda, po czym us?ysza?a wypowiedziane przez niego s?owa z ogromn? doz? nie?mia?o?ci. Gdy ten zwie?czy? wypowied? niezwykle cichym s?owem, na jego twarzy pojawi? si? ogromny rumieniec, a wzrok Diamonda pow?drowa? na dó?. Bright, widz?c to, opad?a na ziemi?, i znowu podnios?a jego podbródek kopytkiem, po czym zrobi?a jak? min? http://twilight-sparkle.com/images/twil ... 4209hd.png , i przytuli?a si? do niego, po drodze ca?uj?c go delikatnie w usta. Wtulona w Diamonda, maj?c usta blisko jego ucha, szepta?a mu:
-Ja te? tego chc? kochany... Pragn? tego ca?? sob?... Chc? Ci okaza? ten najwy?szy wymiar mi?o?ci, jaki klacz mo?e okaza? ogierowi... Ale... Jeszcze nie teraz... Cierpliwo?ci...

[DiamondDust]

Kiedy niebieska klacz znowu podnios?a jego g?ow?, jednoro?ec dalej nie robi? nic, by temu zapobiec. Jego t?tno uspokoi?o si?, a uszy wróci?y do dawnego stanu, gdy zobaczy? postaw? i min? pegaz. Odwzajemni? u?cisk, a kiedy Bright go poca?owa?a, zmru?y? lekko oczy. Jej s?owa dociera?y do niego jakby z daleka, lecz jednocze?nie wszystko dobrze rozumia?. Mówi? cicho:
-B?d? cierpliwy... B?d?. Kocham Ci?, Bright... Kocham Ci?.
Kiedy sko?czy? mówi?, musn?? ucho klaczy, po czym spojrza? jej g??boko w oczy.

[Bright Dawn]

Bright, us?yszawszy szczere wyznanie mi?o?ci swojego ukochanego, omal si? nie rozp?yn??a ca?kowicie. Ju? s?ysza?a te s?owa, ale teraz one nabra?y ogromnego znaczenia... W dodatku wypowiedziane cicho, do ucha, przeszy?y jej umys? i cia?o w sposób, ?e poczu?a ogromne ciep?o w okolicach serca... Spojrzywszy z powrotem w oczy ukochanego, odpowiedzia?a, mówi?c naj?agodniej jak potrafi?a:
-Ja te? Ci? kocham... Ca?ym moim sercem... Nigdy nie przypuszcza?am, ?e b?d? mog?a si? w kim? zakocha?... Nigdy nie my?la?am nad tym, aby by? z kim? w zwi?zku... Nigdy nie my?la?am, ?e kto? mi skradnie serce... Ale Tobie si? uda?o... Tchn??e? w nie nowe ciep?o, nowe uczucia, mi?o??... Tchn??e? w nie siebie... Dlatego, chce z Tob? prze?y? ten pierwszy raz, z ?adnym innym... Tylko z Tob?... Bo roztopi?e? moje serce...
Po czym, u?miechn??a si? szeroko, i doda?a weselej:
-Nawet nie wiesz, jaki uroczo i s?odko wygl?dasz, gdy si? czerwienisz... Nigdy tego nie zapomn?...
Po czym potar?a par? razy swój nosek o jego zamykaj?c przy tym oczy, co? w rodzaju ''eskimoskiego poca?unku''.

[DiamondDust]

Dust u?miechn?? si?, gdy Bright powiedzia?a mu co czuje.
-Moje serce ledwie si? powstrzymuje od roztopienia. I czuje dok?adnie to, co Ty - chce z Tob? prze?y? pierwszy raz i ca?? reszt? ?ycia.
-Dobrze, wygl?da na to, ?e si? myli?em. Przynajmniej jak na razie. Pami?taj, sta?a czujno??! Nigdy nic nie wiadomo!
-Och, zamknij si?. Czujno?? jest ca?kowicie niepotrzebna.
-A potem kuce pope?niaj? samobójstwa...
?ó?ty jednoro?ec zaczerwieni? si? ponownie, gdy us?ysza? s?owa Bright. Powiedzia? z lekkim wyrzutem:
-No wiesz...? Tak mnie podpuszcza?...? - Zacz??, lecz usta zatka?o mu dotkni?cie jego nosa przez nosek klaczy. Szcz??liwy, ale dalej czerwony - Có?, nic na to nie poradz?. Tak widocznie musi by?...
-Hej, b?dziecie tu siedzie? do ?mierci? Nie ruszysz si? nigdzie? Serio? - Spyta? Sumienie
-Skoro... Sko?czy?a? ju? projekt... Mo?e gdzie? wyjdziemy? Co o tym my?lisz?

[Bright Dawn]

Niebieska pegaz zachichota?a weso?o, przerywszy wypowied? Diamonda. Westchn??a delikatnie z u?miechem, po czym doda?a:
-Wybacz... Ale widok Ciebie tak uroczo zawstydzonego jest po prostu bezcenny... Wtedy mam ochot? Ci? przytuli? jak gigantycznego misia-przytulank?... Taaaki s?odziutki jeste?...
Weso?a i rozklejona wewn?trz, us?ysza?a pytanie Diamonda odno?nie wyj?cia w jakie? miejsce. Chwilk? si? namy?li?a, po czym odpowiedzia?a dawno przy nim nie u?ywanym analitycznym g?osem, jednak?e szeroki u?miech na jej twarzy oraz wyraz twarzy skutecznie psu? mask? swoistej powagi:
-Oficjalnie moja osoba nie ma nic przeciwko takiemu rozwi?zaniu naszej obecnej sytuacji w czasoprzestrzeni. Co Twa s?odka osoba proponuje zatem na niedalek? przysz?o?? czasow?...?
Po sko?czeniu wypowiedzi, za?mia?a si? delikatnie, zdaj?c sobie spraw?, ?e i tak powa?na postawa jej nie wysz?a.

[DiamondDust]

Dust spojrza? si? dziwnie na niebiesk? pegaz. W po?owie chcia? by? powa?ny i wygl?da? na obra?onego za nazwanie go gigantycznym misiem-przytulank?, ale jego druga po?owa chcia?a si? z tego powodu roze?mia?. Po krótkiej, trwaj?cej kilka sekund walce, wygra?a ta druga po?owa. Echo rozbrzmiewa?o jeszcze chwil? po tym, jak ?ó?ty jednoro?ec si? opanowa?, cho? nie zrobi? tego a? tak g?o?no. Kiedy Bright zako?czy?a swoj? przemow?, odpowiedzia? jej, równie? sil?c si? na powag?:
-Moja... S?odka osoba uwa?a, ?e Twoja jeszcze s?odsza osóbka ma racj? co do zgody na omówione wcze?niej zagospodarowanie czasu wolnego. W zwi?zku z tym, moja osoba proponuje Twojej pój?cie nad jezioro na obrze?ach Ponyville.

[Bright Dawn]

// Powrót.
Bright do czasu powrotu spokojnie le?a?a na ?ó?ku, i my?la?a nad tym, co by zrobi? teraz, po fakcie. Jej my?li ju? ca?kowicie odlecia?y od zdarze? które mia?y miejsce chwil? wcze?niej, i my?la?a o sprawach, które stanowi?y ''cel jej ?ycia'':
-Czas w ko?cu rozkr?ci? moj? pracowni?... Nawet wiem jak... -Po czym my?li przerwa? jej Diamond, wracaj?cy z ?azienki. Bright, us?yszawszy jego s?owa, podnios?a si? z ?ó?ka, zmieniaj?c pozycj? z ca?kowicie horyzontalnej na pó?-wertykaln?, czyli po prostu siadaj?c. Po chwili, odpowiedzia?a mu spokojnie:
-Czas najwy?szy, abym wykorzysta?a mój pierwszy wynalazek dla rozkr?cenia tego wszystkiego Diamondzie. Mam zamiar polecie? do Canterlotu z ow? kusz? i schematami. Na szcz??cie jestem zapobiegliwa, i zrobi?am dwa zestawy schematów konstrukcyjnych, tak wi?c jak sprzedam je pa?stwu za mam nadziej? spor? sum?, to zostan? mi jeszcze drugie. Mo?e nawet uda mi si? zawrze? kontrakt na wspó?prac?, i b?d? tworzy?a ró?ne urz?dzenia na zlecenie Equestrii... ?wietnie by by?o...
Gdy sko?czy?a mówi?, wsta?a, i doda?a z u?miechem:
-Teraz to bym chcia?a zrobi?. -Po czym uca?owa?a Diamonda w policzek, i powoli skierowa?a si? na dó?, do pracowni, aby przygotowa? wszystko do podró?y.

[DiamondDust]

Dust zaklasn?? w kopytka, gdy us?ysza? pomys? Bright.
-Czyli pojedziesz do Canterlotu, sprzeda? plany wojsku! Ambitnie, musz? przyzna?. Mam nadziej?, ?e wszystko pójdzie dobrze...
Diamond u?miechn?? si?, gdy dosta? ca?usa w policzek, po czym odprowadzi? klacz wzrokiem a? do schodów. Kiedy jednak ta po nich zesz?a, przypomnia? sobie o czym? wa?nym. Zerwa? si? z ?ó?ka, po czym sturla? si? ze schodów, praktycznie l?duj?c pod kopytami pegaz. Patrz?c tak na ni? z do?u, powiedzia?:
-Chwila... Pojedziesz... Czy pojedziemy?

[Bright Dawn]

-Te? mam tak? nadziej?. W kwestiach materialnych ?yj? wed?ug zasady utylitaryzmu - wszystko co robi?, musi by? dla mnie, lub dla innych u?yteczne. Czy to chodzi o ?ywienie, dzia?alno?? spo?eczn? czy produkcyjn?. Chc? wspomóc moje królestwo, za które walczyli moi przodkowie. Chc? aby by?o silniejsze, bezpieczniejsze, gdzie kucykom ?y?oby si? lepiej, a w?adza mi?o?ciwie nam panuj?cych ksi??niczek Celestii i Luny pozosta?a nienaruszona. -Odpowiedzia?a Diamondowi niejako wyg?aszaj?c epick? przemow?, gdy ten sturla? si? ze schodów i wyl?dowa? przed ni?. Wystraszy?a si?, my?la?a, ?e co? mog?o mu si? sta?. Gdy us?ysza?a jego pytanie, wiedzia?a, ?e jej odpowied? go nie usatysfakcjonuje, ale musia?a by? szczera. Jak zawsze z reszt?.
-Szczerze... Chcia?am tam polecie? sama... Polecie?, o w?asnych skrzyd?ach... Nie wiem, czy z Tob? by mnie wpu?cili do Królewskiego Pa?acu... W ko?cu to najpilniej strze?one miejsce w ca?ej Equestrii... A ja mam dokumenty ?wiadcz?ce o moim szlacheckim pochodzeniu i o tym, ?e Ksi??niczka Celestia zna moj? rodzin? dobrze... To mi mo?e zapewni? spokojne wej?cie na teren pa?acu... Nie wiem, czy Tobie by to zapewnili... -Odpowiedzia?a przysmutnia?ym g?osem, po czym podnios?a Diamonda z pod?ogi, i doda?a:
-Nie gniewaj si? za to na mnie... -Po czym posz?a do magazynu, gdzie trzyma?a kopie schematów, i zacz??a je zwija? w rulony i pakowa? do plecaczków.

[DiamondDust]

Kiedy Dust zosta? podniesiony z ziemi u?miechn?? si? nie?mia?o do klaczy. W g??bi serca zasmuci? si?, ?e b?dzie musia?a polecie? bez niego, ale stara? si? tego nie okaza?. Zamiast tego otrzepa? si? lekko i powiedzia?:
-Rozumiem i si? nie gniewam, bo nie mam za co. Wyobra?am sobie, jakby zareagowali widz?c jakiego? obcego, m?odego kuca z miasteczka próbuj?cego wej?? do Pa?acu Ksi??niczek... Przynajmniej by?oby ?miesznie.
?ó?ty jednoro?ec spokojnie ogl?da? przygotowania klaczy, czekaj?c, a? ta sko?czy. Przyg?adzi? melancholijnie w?osy, my?l?c, co b?dzie robi?, kiedy ta wyjedzie. Pierwsze, co przysz?o mu do g?owy, to odwiedzenie Rarco oraz tego nowego mieszkaj?cego w hangarze... Tomasa. Mimowolnie zauwa?y?, ?e ju? drugi raz nie spotyka? si? przez d?u?szy czas z przyjacielem, my?l?c tylko o dziewczynie. Na t? chwil? odrzuci? jednak ten dra?liwy temat - Bright mia?a zaraz polecie? do Canterlot, nie czas teraz na rozterki moralne.

[Bright Dawn]

Bright jaki? czas zaj??o zebranie wszystkich schematów. By?y podzielone na par? grup, by?y te bardziej ogólne, jak i te szczegó?owe, opisuj?ce ruch ka?dego mechanizmu, tak?e takie z obliczeniami matematycznymi i fizycznymi. ?apa?a je z?bkami delikatnie, za pomoc? kopytek zwija?a i wk?ada?a do dwóch plecaczków. Po oko?o 10 minutach, wszystkie by?y zapakowane i pouk?adane. Bright wesctn??a z ulg?, po czym ubra?a si? w swoje zimowe ubranka, nast?pnie nak?adaj?c na nie plecaczki po obu stronach grzbietu.
-Przyda?oby te? si? wzi?? kusz?, je?eli mia?abym zademonstrowa? jej dzia?anie i si??... -Pomy?la?a, po czym wyj??a kusz? z pude?ka i wyj??a magazynek, który w?o?y?a do jednego z plecaczków. Nie b?dzie po pa?acu chodzi? z za?adowan? broni? przecie?. Sam? kusz? przewiesi?a sobie przez grzbiet. Nie by?a zbyt ci??ka, obudowa zosta?a wykonana z lekkich aczkolwiek wytrzyma?ych materia?ów kompozytowych. Tak wyekwipowana, mog?a rusza? w drog?. Gdy ju? by?a gotowa do wyj?cia, schowa?a klucze do domu w jednym plecaku, po czym podesz?a do Diamonda i da?a mu drugi klucz do jej domu, po czym poca?owa?a go nami?tnie i powiedzia?a z u?miechem:
-Tu masz klucz od g?ównych drzwi pracowni. Jak ju? do jednego prywatnego miejsca otrzyma?e? pe?en dost?p, to i do tego miejsca masz dost?p... -Po tym, przerwa?a na chwil?, i spojrza?a mu prosto w oczy, zbli?aj?c si? na minimaln? do niego odleg?o??. Gdy ju? jej nosek by? milimetry od jego noska, powiedzia?a cicho:
-Kocham Ci? skarbie... Tylko Ciebie... -Po czym ponownie go poca?owa?a. Wiedzia?a, ?e w tej chwili czu?o?ci nigdy za wiele. Po sko?czonym d?ugim poca?unku, min??a go, i skierowa?a si? do wyj?cia. Na koniec, doda?a:
-Nie zapomnij zamkn?? drzwi jak b?dziesz gdzie? wychodzi? kochany. Nie t?sknij za mocno. -Po tym, pu?ci?a mu oczko, otworzy?a drzwi i wylecia?a na zewn?trz, w kierunku Canterlotu. Drzwi same si? za ni? zamkn??y.

[z/t]