Dom April

[April Moon]

- Doooooobrze. Wymyśl.
Uśmiechnęła się i wypieła bardzo mocno zadek, by ścisnąć jego przyrodzenie, choć nie tak by mu zrobić krzywdę. Raczej, by go podniecić. Następnie wypełzła spod niego i siadając pocałowała go w czółko.
- Idź już spać. Sypialnia jest tam dalej.
Pokazała mu kopytkiem odpowiednie drzwi.
- Nie musisz zostawiać otwartych drzwi.

[Shadow Sky]

Pegaz przełknął głośno ślinę i posłusznie powędrował w stronę sypialni, przedtem tylko całując namiętnie Arpil na dobranoc. Położył się, jednak zostawiając otwarte drzwi (ten przewiew...) i pogrążony w marzeniach o klaczach, pewnych częściach ciała, April i tak dalej wreszcie pogrążył się w porządnym, zdrowym śnie. Nie mógł się doczekać poranka.

[April Moon]

April poczekała aż uśnie Shadow i wyszła na górę, do swojej wieży obserwacyjnej, by obserwować gwiazdy. Jej znaczek znowu zmienił kwadrę, coraz bardziej chyląc się ku nowiowi. Zapamiętała swe obserwacje, i jakkolwiek nie były one tak łatwe jak w Everfree, wciąż dość dokładne. Gdy schodziła się przespać, zmęczona wreszcie swoim ciężkim dniem, zajrzała do Shadow'a. Biedak marznął, nie przykryty kołdrą, na której zresztą spał. Wzdychając głośno przykryła go kocykiem, dała mu buzi w czoło i poszła spać na kanapie.

April wstała rano, wyspana niezgorzej, i chwyciła zaraz za książkę astronomiczną. Sprawdzała kolejne przewidywania jakie konstelacje powinny być w zenicie wedle przewidywań Star Swirl'a The Bearded sprzed kilkuset lat. Zawsze lubiła nanosić poprawki, gdyż wielki Mag jakkolwiek uczony i znający się na rzeczy, o obrocie sfer niebieskich nie miał pojęcia. Jego przewidywania były prawdopodobne ale zawsze nieco odmienne. Ot, mag zrobił sobie hobby w przewidywanie ruchu gwiazd.

Ciekawiło ją, za ile wstanie jej gość.

[Shadow Sky]

-Dzień dobry... - Z sypialni wychynął rozespany Shadow, idąc od razu do kuchni. - Klacze w ciąży powinny więcej spać.... - Ziewnął potężnie i przystąpił do przyrządzania śniadania. Kanapki. Bardzo ładne zresztą, fantazyjne, estetyczne, ale tylko kanapki. Do tego sałatka owocowa na deser. Miał nadzieję, że April to usatysfakcjonuje.

[April Moon]

- Kanapki? No nie postarałeś się, maleńki.
Mruknęła na widok śniadania i zaczęła je wcinać. Były dobre, i wyglądały świetnie, ale to były tylko kanapki. A już miała nadzieję, na jakieś wykwintne śniadanie... Nie zrozumiał?
- A prosiłam o śniadanie godne boginii...
Lekko fochnięta zjadła do końca kanapki. Nie były złe, ale nie były śniadaniem boginii.
- Oj chyba dziś nie zasłużyłeś ani na deser, ani na drugie śniadanie, Shadowku... Uważaj co teraz powiesz, bo twoja bogini może się totalnie zniechęcić.
Sałatki nawet nie tknęła. Po wczoraj miała już dość owoców.

[Shadow Sky]

A skąd miał wiedzieć, o jaką boginię chodzi? Jakaś pomniejsza powinna być całkiem usatysfakcjonowana...
-A powiem tyle... - Nachylił się nad nią. - ... że skoczę na zakupy, bo lodówka nie była za dobrze wyposażona. I poszukam jakiejś pracy. - Pocałował ją i odsunął się. - A sałatka... No cóż, sałatka jak sałatka, ale najlepsza jest podana wprost z czyjegoś ciała.

[April Moon]

- Eeeeeeeeew! Jesteś okropny! Z czyjegoś ciała!?
Wzdrygneła się. Przyciągnęła go do siebie i usadziła na kanapie.
- Nie idź... Robota nie ucieknie, a ja mam dziś być samotna?
Zatrzepotała rzęsami i przytuliła go do siebie.
- Hmmmm?
Zahymała pytająco.

[Shadow Sky]

-Och, no nie wiem... W zależności od gustu lub z chęci twojego lub mojego. - Dał się usadzić i przytulic. Udawał, że się zastanawia. - No cóż, praca jest bardzo ważna, daje pieniądze i tak dalej... A skoro i tak mówiłaś, że po śniadaniu nic ze mną nie planujesz uznałem, że teraz jest na to najlepszy czas. - Zaczął ją głaskać kopytkiem po plecach. - To jak? Mam zostać?

[April Moon]

- Bo nie planuję... Ale masz jeszcze szansę na jakiś deserek, jeżeli wiesz, jak mnie przekonać, śliczniutki... Ogierek z Rana...
Przeczesała mu grzywę, po czym ułożyła się za nim i zaczęła go kiziać po klatce piersiowej.
- Jak śmietanaaaaa.
Wydała z siebie pomruk rozkoszy, mając nadzieję go rozbiesić.

[Shadow Sky]

Shadow zamrugał mocno, gdy nagle April jakoś znalazła się na nim. Oparł swoje kopyta o jej pośladki, masując je lekko, a sam zaczął ją mocno całować.
-Jesteś najpiękniejszą klaczą na świecie... Twoje oczy błyszczą się jak diamenty, a skóra jest jak z jedwabiu... - Mruczał w przerwach. Wreszcie wychylił się mocniej i przejechał językiem po jej rogu.

[April Moon]

- Och, Nie gadaj tyle, tylko mnie bierz... Przysięgam, większa z ciebie gaduła niż z twojego brata!
Skarciła go i pozwoliła sobie polizać róg. Miała nadzieję, że Shadow przejdzie do konkretnej gry wstępnej i ją przekona, że warto. Jakoś dzisiaj jednak lizanie rogu na nią nie chciało działać... Widać wina kwadry.
- To co zrobisz? Bo nie jestem na razie przekonana.
Zamruczała.

[April Moon]

Przytuliła go bardzo mocno, chociaż z lekkim zawodem.
- Shadowku... Następnym razem nie dam ci dojść dopóki sama się nie zadowolę... Jasne?
Obróciła się z nim tak, by leżała na nim, i oblizała wargi, po czym pocałowała go długo i czule.
- I jak ci smakowało drugie śniadanie?
Leżała tuląc się do niego jeszcze długo. Bawiła się jego uszami i od czasu do czasu trącała go czule nosem.
Zmęczyło ją to jednak w pewnym momencie i stwierdziła, że musi wstać.
- Słodziaku, czuję, że muszę odwiedzić twojego brata i załatwić z nim sprawy... Alimentów... Jak wrócę, przygotujesz obiad? Przynajmniej pierwsze danie? Ja bym się zajęła... Drugim...
zamruczała mu do uszka.

[Shadow Sky]

Była zawiedziona. Szkoda... Zrobił wielkie oczy gdy nagle go pocałowała, zbyt dobrze wiedział, co ona miała w ustach... Bez większych oporów dał się jej usadzić na nim, było mu miło i ciepło, nie widział powodu, dla którego to zmieniać.
-Było fajnie. - Odpowiedział dyplomatycznie. Odczekał chwilę. - Obiad? Z radością. Postaram się by teraz na serio było to coś wykwintnego. - Obiecał jej. Alimenty? Będzie zabawnie...

[April Moon]

- Dziękuję Shadowku... Jesteś kochany.
Zaśmiała się i ucałowała go namiętnie przed ubraniem się. Robiło się zimno i musiała założyć na siebie swój golfik. Następnie stanęła w drzwiach i machnęła mu kopytkiem.
- Pilnuj tu wszystkiego, nie wiem kiedy wrócę, ale na obiad. I obiecuję ci, że jak będzie dobry, to dostaniesz swoją zapłatę.
I zamknęła za sobą drzwi.

[z/t]

[April Moon]

- Shadow, wróciłam... Mam nadzieję że ten cholerny obiad już jest.
Wpadła do domu rozwścieczona, już w pełni widoczna. Rzuciła torebkę z mieszkiem na fotel i usiadła zmęczona na kanapie. Wypatrywała Shadowa, mając nadzieję, że szybko się pojawi. Po konfrontacji z byłym heroldem bardzo zgłodniała i nie mogła myśleć o niczym innym, niż o swoim podnieceniu, i to tym w złym tego słowa znaczeniu, i swoim pustym brzuchu i ciele pozbawionym energii.