Domek Winter Tea

[Uriel Flame]

Pegaz otworzy? na chwil? oczy, kr?c?c g?ow?... I w?a?nie wtedy zauwa?y? Winter.
Przez chwil? mog?o si? wydawa?, ?e Uriel odskoczy od niej jak oparzony(tak wielkie by?o jego zaskoczenie), ale powstrzyma? si? ca?ym sob?. W oczach pojawi? si? lekki przestrach, ale rado?? na widok klaczy skutecznie zamaskowa?a zdecydowan? jego wi?kszo??.
- Oh, witaj - Pozdrowi? j?, u?miechaj?c si?. - Pomy?la?em, ?e nie b?d? Ci przeszkadza? w pracy i nie b?d? ?azi? za tob? jak cie?. Usi?dziesz?

[Winter Tea]

- Pewnie - Winter kiwn??a g?ow?.
Dopiero po chwili zda?a sobie straw?, ?e udzielanie odpowiedzi na pytanie pegaza by?o zbyteczne. Zauwa?y?a pewne iskierki w jego oczach. Nie by?a jednak pewna, czy wie, co one sygnalizuj?. Nachodzi?y na siebie, miesza?y si?. Albo ona po prostu by?a ?lepa. Lekko zmarszczy?a czo?o. Zaraz jednak na jej pyszczek powróci? delikatny u?miech.
- O czym tak rozmy?lasz? - spyta?a cicho.

[Uriel Flame]

- W sumie... O niczym takim. Troch? o tobie. Troch? o sobie. Troch? o tym wszystkim, co si? wydarzy?o... - W sumie nie?wiadomie, jego skrzyd?a rozstawi?y si? na boki, za? to prawe obj??o delikatnie klacz, chc?c przyci?gn?? j? do siebie. - Mam nadziej?, ?e nie masz nic przeciwko - Powiedzia?, na chwil? trac?c u?miech. - A wracaj?c do tematu... - U?miech ponownie wróci? mu na pyszczek. - Zastanawiam si?, jak zareaguje twoja rodzina i przyjaciele, kiedy si? dowiedz?... O ile ju? si? nie dowiedzieli - Aluzja do Lucky by?a wi?cej ni? oczywista.

[Winter Tea]

Winter wtuli?a si? w cia?o pegaza. Lekko przymkn??a powieki. Mog?aby tak sp?dzi? wieczno??.
- W zasadzie... Nie mam zbyt wielu przyjació?. A i z tych tylko jedna, w?cibska klaczka wie... - zacz??a - Mam klientów, oni si? nie licz?. My?l?, ?e znajomi si? uciesz?, Feather te?. Z przybranymi rodzicami straci?am kontakt, nie obchodzi mnie ich zdanie. Ale wiesz co? Tak sobie my?l?... Je?li kiedy? dane by?oby mi pozna? moj? prawdziw? matk?... To ona cieszy?aby si? moim szcz??ciem.
My?li klaczy znów odsun??y si? delikatnie w kierunku poszukiwa? rodziny. Je?li jej ojciec na prawd? istnieje...

[Uriel Flame]

- Hej. Musimy kiedy? ruszy? na poszukiwania twojego ojca. Je?eli to, co mi powiedziano, jest prawd?... To on gdzie? by? musi - Wiedzia?, ?e to prawda. Tamten go?? nie mia? powodu, by go oszukiwa?, bo i po co?
- Winter... Ja mam pytanie... Czy... - Zacz?? robi? si? czerwony. Teraz albo nigdy. - Czy... Czy mog? Ci? poca?owa??

[Winter Tea]

Winter u?miechn??a si?. Ostatnio robi?a to zdecydowanie cz??ciej.
- Tak... - wyszepta?a mi?kko.
'Tak". Wszystko, co by?a w stanie teraz powiedzie?. Szcz??cie wr?cz rozsadza?o j? od ?rodka.

[Uriel Flame]

Uriel w g??bi duszy radowa? si? ogromnie. Móg? w ko?cu posmakowa? tych s?odkich warg, jej warg! Och, jaka to by?a euforia w jego sercu i umy?le. Zbli?y? si? do niej, czuj?c jej oddech na nosie... A nast?pnie z?o?y? poca?unek na jej ustach.
Burza emocji o?lepi?a go niczym s?o?ce.

[Winter Tea]

Winter przymkn??a powieki i odda?a poca?unek. Na Celesti?, jak on ca?owa?. Jego wargi by?y s?odkie, a zapach sprawia?, ?e kr?ci?o si? jej w g?owie. Z?apa?a si? na tym, ?e nie oddycha. Nie chcia?a oddycha?. Serce przyspieszy?o, klacz mia?a wra?enie, ?e czas stan?? w miejscu. Niesamowita mieszanka emocji by?a jak alkohol. Tak samo uzale?niaj?ca, cudowna.

[Uriel Flame]

O Celestio, jak ona ca?owa?a! Urielowi tak?e zacz??o brakowa? powietrza, ale nie dawa? tego po sobie pozna?, zapami?tuj?c ka?dy mo?liwy moment ze spotkania ich warg. "Jak d?ugo jeszcze wytrwam...?", pomy?la?, nie przestaj?c ca?owa?. Przechyli? Winter odrobin? w dó?, tak ?eby mogli po?o?y? si? obok siebie i dalej obsypywa? si? poca?unkami. Skrzyd?a pegaza przykry?y j? niczym kocem, a ko?cówki piór figlarnie przemieszcza?y si? po jej grzbiecie i brzuchu.

[Winter Tea]

Winter na chwil? oderwa?a swoje usta od ust Uriela. Zaczerpn??a powietrza i za?mia?a si? lekko. Nie przypuszcza?a, jak m?cz?ce mo?ne by? ca?owanie. Ale te? - jak przyjemne... Endorfiny burzy?y si? w jej ?y?ach. Jeszcze jeden raz przycisn??a swoje wargi do jego warg. Teraz rozkoszowa?a si? ka?dym ?ykiem powietrza.
- Jeste?... - wyj?ka?a - Jeste? niesamowity...
Usta j? bola?y, mog?aby przysi?c, ?e posinia?y. Czu?a motylki w brzuchu i zawroty g?owy. Prawie jak na karuzeli. Tylko tu by?o o niebo lepiej. Karuzele to nic innego, jak tandetny, jarmarczny (ale bardzo klimatyczny) kicz. To anga?owa?o wszystkie pozytywne emocje, jakie mo?na sobie wyobrazi?, a nawet te, których nikt jeszcze nie nazwa?, które czai?y si? na dnie pod?wiadomo?ci.

[Uriel Flame]

- Dzi?kuj?, dzi?kuj? - Uriel u?miechn?? si? lekko, s?ysz?c komplement. - Ale my?l?, ?e troch? mnie jednak przeceniasz - Oddycha? g??boko, powoli przywracaj?c si? do stanu u?ywalno?ci. Ma?o brakowa?o, a by si? udusi?. - Po prawdzie, jeste? pierwsz? klacz?, któr? mia?em okazj? poca?owa? w usta - Zamruga?, widz?c, ?e Winter nie czuje si? najlepiej. - Wszystko w porz?dku? - Zapyta?, w jego g?osie zmartwienie.

[Winter Tea]

- Tak... - Winter potrz?sn??a g?ow? - To po prostu by?y... To by?y najbardziej szalone momenty mojego ?ycia.
Za?mia?a si? po raz kolejny.
- W zasadzie to jest jak narkotyk, nie uwa?asz? - spyta?a po chwili.
Wzi??a ze stolika jedn? bez?.

[Uriel Flame]

- Owszem. Raguel zawsze twierdzi?a, ?e "mi?o?? jest jak cydr. We?miesz za du?o i zacznie Ci odbija?" - Uriel za?mia? si? lekko i tak?e wzi?? bez? - Ale szczerze, ciesz? si?, ?e jestem uzale?niony od mi?o?ci, a nie od czego? innego - "Na przyk?ad od ognia", pomy?la? ponuro. Tak, jego mania na punkcie p?omieni mog?a si? da? we znaki. Odrzuci? czarne chmury znad g?owy. Teraz zamierza? upaja? si? chwilami rado?ci wraz z Winter. Dotkn?? delikatnie wargami jej policzka.
- Kocham Ci? - Powiedzia?, u?miechaj?c si?. Wiedzia?, ?e by?o to oczywiste stwierdzenie, ale i tak chcia? to powiedzie?.

[Winter Tea]

- Raguel najwyra?niej mia?a racj? - Winter u?miechn??a si? - W sumie wszystko jest dla kuców. Kwestia dawkowania. Z whisky ?atwiej przesadzi?. I nie daje tyle rado?ci... - zamilk?a na chwil? - Te? Ci? Kocham... - wyszepta?a.
Te dwa ciep?e s?owa wypowiedziane przez NIEGO sprawi?y, ?e poczu?a si? jak najwa?niejsza osoba na ?wiecie. S?o?ce swojej ma?ej galaktyki. Liczy?o si? tylko tu i teraz. W zasadzie zwi?zek oprócz oczywistego ?adunku emocjonalnego, pokaza? jej te?, jak ?y? i cieszy? si? chwil?.

[Uriel Flame]

- Mam nadziej?, ?e to pytanie nie zabrzmi zbyt dziwnie, ale... masz ?askotki? - Uriel ugryz? si? w j?zyk niemal natychmiast. No tak, nie ma to jak by? bezpo?rednim niczym kopyto w pysk. "Gratulacje, Uriel, gratulacje...", pomy?la? kwa?no, ponownie odganiaj?c czarne chmury ze swojego umys?u.
- Wiem, ?e nie bra?em udzia?u w tamtej bitwie, ale... mia?em swoje powody - U?miechn?? si? z trudem. - Ale teraz... przy tobie... wiem, ?e nie jest to nic z?ego. Chyba.