Mieszkanie Twinkleshine

[Twinkleshine]

Klaczka przeczytała na głos cały przepis. - Zresztą sobie jakoś poradzę, twoim zadaniem będzie oddzielić białko od żółtka. - Zręcznie wykonała resztę poleceń z książki, jak na przykład polewa i inne. Poprawiła swojego koka i spojrzała na zegar. Było już dość późno, więc spojrzała wymownie na Silver by ten się trochę pospieszył. Na samą myślą o pysznym czekoladowym cieście, Twinkle szeroko się uśmiechnęła.

[Silver Twirl]

Kolejne powierzone mu zadanie również zostało wykonane, dzięki niewielkiej pomocy ze strony magi, w tempie ekspresowym, a lewitujące białka, czy też żółtka były gotowe do bycia wykorzystanymi w przepisie. Zostały mu powierzone dwie, chyba najłatwiejsze czynności, co zostawiło mu mały niedosyt i uczucie bycia średnio-przydatnym, no ale jak Twinkle chciała zrobić większość samodzielnie, to już nie od niego zależało. Kuchnia była nawet w zaskakująco dobrej i czystej kondycji jak na stan popieczeniociastowy. Niewielki wkład własny, i pomieszczenie znowu lśniło by czystością, a nie widząc jak na razie innego zajęcia dla siebie, Silver wziął się za porządkowanie bałaganu, magią oczywiście. Bieganie z miotłą i ścierką zupełnie nie byłoby w jego stylu.

[Twinkleshine]

Twinkle wkładała masę ciasta do piekarnika oglądając Silvera, który widocznie bardzo chciał się na coś przydać. Uśmiechnęła się i włożyła brudne naczynia do zlewu. Westchnęła i zamknęła książkę wkładając ją z powrotem do szuflady. Gdy ciasto skończyło się piec, klaczka ostrożnie wyciągnęła je za pomocą magi i położyła na stole by pokroić. W kuchni uniósł się zapach czekolady, zapach który Twinkle najbardziej lubiła. Przyniosła talerze z słodkością do salonu,usiadła na kanapie i włączyła pierwszy lepszy film jaki znalazł się pod jej kopytkiem, jakiś film akcji, który owiewał nudą. -I jak ci smakuje ?-zapytała, także biorąc do ust kawałek.

[Silver Twirl]

Kuc wolnym krokiem przemieścił się ponownie do pokoju w którym znajdowała się Twinkle. Zjadł najpierw jeden kawałek, potem drugi, po czym radośnie stwierdził że ciacho było w porządku, jak dla niego mogło być słodsze... Ale było dobre takie jakie było. Spojrzał na zegar, który pokazywał dobiegającą godzinę dziewiątą wieczorem, dzień powoli się kończył. Stanął przy kanapie na której ułożyła się klaczka, spojrzał się na nią, później spuścił wzrok na swoje przednie nogi, znów na nią spojrzał i znów spuścił Wzrok...
-Jeszcze raz... Jeszcze raz chcę ci podziękować. Pewnie gdybym cię nie spotkał to dalej tkwiłbym w tamtym pubie, żłopiąc kawę i denerwując się przez nieudolność tamtej małoletniej barmanki.
Kładąc jedną nogę na drugiej zwrócił wzrok z powrotem na Twinkleshine z wymalowanym lekkim uśmiechem na twarzy.
-Niewiele poznałem w życiu kuców które pozwoliłyby wyciągniętemu z jakiejś nory, prawie nieznajomemu przebywać w ich domu. To także doceniam.

[Twinkleshine]

Twinkle dokończyła swój już piąty kawałek ciasta i odstawiła talerz na stolik. Miała już go dość, ponieważ trochę się zasłodziła. Uśmiechnęła się przyjaźnie w stronę Silvera.
-Nie musisz mi dziękować. Wydałeś się być bardzo fajnym kucykiem, więc czemu komuś takiemu jak ty miałabym nie wyciągnąć pomocnego kopytka ? - zapytała strzepując z siebie kilka okruszków po swoim czekoladowym cieście. Spoglądając ponownie na zegarek stojący na niewielkiej półce koło kanapy, ziewnęła zakrywając kopytkiem swoje usta.
- A teraz nie stój tu tak, tylko siadaj. Będą cie bolały kopytka !-zaśmiała się klaczka przeciągając na kanapie ciągle mając w ustach posmak czekolady. Spojrzała w stronę swojego telewizora na, którym leciał ten badziewny film, który ona zdecydowała się puścić. Przekręciła oczami i zaczęła skakać po wszystkich kanałach w poszukiwaniu czegoś mniej nudnego.

[Silver Twirl]

-Dzięki, miło to słyszeć... A o moje kopytka się nie martw, stanie przez kilka minut im nie zaszkodzi, gorsze rzeczy musiały znosić.
Nie znaczyło to jednak że ma on zamiar stać jak kołek przez całą noc. Wręcz przeciwnie, zbliżył się do siedziska i ułożył na nim najwygodniej jak potrafił, zajmując resztę wolnego miejsca. Zmęczenie dopadło go dopiero teraz, później niż ktokolwiek by się spodziewał, szczególnie po tak męczącym dniu jak dziś.
-Musiałem dziś biegać po całym Ponyville, jedna z kurierek... czy listonoszek z jakiegoś dziwnego powodu nie mogła stawić się w pracy. Innymi słowy potrzebowali chłopca na posyłki, i trafili na mnie. Nadrobiłem chyba wszystkie godziny nie-biegania w moim życiu. No ale przynajmniej moi pracodawcy byli skorzy przyzwoicie zapłacić.
Powiedział, przy czym koniec tego zdania zmienił się w przeciągłe ziewnięcie. Ogier zakrył usta, zwracając swój wzrok na Twinkle.

[Twinkleshine]

-Często też tak mam w teatrze, zwłaszcza przed występem gdzie połowa kucyków o wszystkim pozapominała i wszyscy biegają tu i tam, w poszukiwaniu papierów i innych.
Klaczka uśmiechnęła się i oparła głowę o kanapę i spojrzała na okno. Jasny blask księżyca wpadał do mieszkania nieco rozświetlając je, w końcu jedynym źródłem światła tutaj był ten działający telewizor.
-Musimy więcej wspólnie robić ciasta. Według mnie to było najpyszniejsze jakie jadłam.
Lekko zaśmiała się. Jej powieki robiły się coraz cięższe i co chwile gwałtownie je otwierała starając się tu, teraz nie przysnąć. Matko, przecież nie jest jeszcze tak późno... ziewnęła i nie zauważając kiedy, zasnęła oparta o ramię Silvera...

[Silver Twirl]

Ogier milczał przez drugi czas, wpatrując się w sufit, zmieniając obiekt skupienia tylko gdy Twinkle coś mówiła lub wierciła się na swojej kanapie. Pomysł z ciastem nie był zły, może jutro zdążą zrobić następne? Byle nie tak późno jak dziś, jest to bardziej męczące niż może się wydawać. Silver ocknął się dopiero jak jego kompanka powoli przysunęła się do niego i położyła na jego ramieniu. Jej grzywa była jeszcze odrobinę wilgotna, klacz pachniała czekoladą. Przyznam, było to dla niego dużym zaskoczeniem. Ale za to miłym... Zdążył tylko szepnąć do niej Dobranoc zanim sam zamknął oczy, delikatnie objął ją i przytulił do siebie, po czym dał się ponieść do krainy sennych marzeń.

[Twinkleshine]

Twinkle miała dość ciekawy sen, śniło się jej, że dostała ogromną czekoladową muffinkę i była ona tylko dla niej.

Klaczka obudziła się gdzieś tak o 7:30 i wpatrywała się w przez dłuższy czas w biały sufit, po czym jej wzrok przeniósł się na karmazynową ścianę. Zastanowiła się chwile, gdy nagle uświadomiła sobie ,że akurat leży na kanapie w objęciach ogiera. Mocno się zarumieniła i spróbowała się stamtąd jakoś wydostać, by nie obudzić kucyka, po czym udała się do łazienki w celu wzięcia aromatycznej kąpieli i przywrócenia swojej grzywy do ładu. Gdy to jej się udało przeszła do kuchni gdzie łyknęła odrobiny kawy i zjadła jakieś małe śniadanie. Spoglądając na zegar w kuchni, przeliczyła wszystkie formularze torbie po czym zarzuciła ją, za pomocą magii, na swój grzbiet. Zawiązała szalik.
-Tylko nie zrób mi tutaj żadnej dzikiej imprezy czy coś w tym stylu. - zaśmiała się do śpiącego Silvera. Nie była do końca pewna czy zostawić go tu samego, ale cóż innego mogła zrobić. Wyszła zamykając drzwi na klucz i kierując się w stronę kolei by dojechać do swojej pracy w Canterlot, do teatru.

z/t

[Silver Twirl]

Jakiś czas później obudził się i Silver. Powiercił trochę na kanapie, zamrugał kilkukrotnie oczami i przewrócił na drugą stronę. Twinkle przy nim nie było, chodź był pewien że oboje zasnęli w tym samym miejscu. Na pewno po prostu wstała przed nim i rozpoczęła dzień wcześniej. Ogier zeskoczył z kanapy, otrzepał się, przekręcił szyję w lewo i prawo tak że kości mocno strzeliły i wziął głęboki wdech, po czym wyruszył do kuchni aby sprawdzić czy znajduje się tam lokatorka.
-Twinkle?
Stwierdzając że nie ma jej w kuchni sprawdził resztę domu, ale po klaczy nie było ani śladu. Postanowił sprawdzić przed domem... Ale ku jego zdziwieniu drzwi były zamknięte, wtedy jednak przypomniał sobie że mówiła coś wczoraj o pracy w Canterlot, wychodziło na to że został uwięziony w czyimś domu, bez konkretnego zajęcia. Na samą myśl o tym kuc zaśmiał się pod nosem, znalazł się bowiem w tak absurdalnej sytuacji... szkoda gadać. W kilka minut sklecił plan dzisiejszego dnia, klacz mieszkając sama ma pewnie wiele pracy i nie zawsze ma czas na porządki i inne prace w domu, ale zamykając tutaj Silvera nie dała mu wyboru - nie będzie siedział bezczynnie na zadku i oglądał telewizji, najpierw pozwoli sobie skorzystać z prysznica i lodówki a później zabierze do pracy... (( Derp, nie chce mi się opisywać wszystkiego co zrobił w jednym poście. Ten i tak jest jakiś wyjątkowo długi jak na moje przeciętne standardy :l ))

[Twinkleshine]

Słychać było tylko otwierany zamek do drzwi i do mieszkania wskoczyła Twinkle z całkowicie rozwaloną grzywą, klnąca coś pod nosem. Miała różowe policzki od zimna.
-Przeklęty wiatr.- tylnym kopytkiem zamknęła drzwi. Spojrzała na Silvera i na posprzątane mieszkanie. Zmrużyła oczy.
-Czy ja czasem nie zamknęłam cię w domu ?- spojrzała pytająco w stronę ogiera.
-Na Celestię ! Wybacz mi , widać jeszcze się nie przyzwyczaiłam, że w moim mieszkaniu jest jeszcze jeden kucyk.-ponownie zmrużyła oczy i rozglądnęła się po mieszkaniu.
-Choć w sumie jeśli sprzątałeś dom, powinieneś znaleźć zapasowy kluczyk.- uśmiechnęła się. Położyła swoją niebieską torbę na stoliku i wyciągnęła biały karton.
-Jeszcze raz mi wybacz. Ale za to byłam w Kąciku Kostki Cukru i przyniosłam muffinki. Chcesz trochę ? - zaśmiała się jak to zwykle miała w zwyczaju.

[Silver Twirl]

(( A co do tego posta, to chyba nie muszę rzucać kostką za każdym razem jak tylko mam zamiar użyć jakiegokolwiek zaklęcia? ))

Słysząc szczęk przekręcanego w drzwiach klucza, ogier przekręcił głowę. Był akurat w momencie dostosowywania temperatury powietrza w domu. Nie było to w sumie w ogóle potrzebne, no ale nie zostało mu już zbyt wiele do roboty. Postanowił pobawić się na koniec trochę magią i połączyć przyjemne z pożytecznym. Wszędzie panowało przyjemne 20 stopni.
-Masz ze mnie więcej pożytku niż ktokolwiek by się spodziewał.-Zaśmiał się Silver- Zdążyłem ogarnąć prawie całe twoje mieszkanie, przy czym też uznałem że w ramach wynagrodzenia pozwolę sobie skorzystać z wanny i lodówki. I nie martw się, nie ma żadnego śladu że ktokolwiek przy nich majstrował.
Wypowiedział to wszystko z uśmiechem na pysku, i zadowoleniem w głosie. Uwielbiał to uczucie spełnienia gdy okazał się przydatny, albo pomocny. Zauważył jeszcze że Twinkle jest dość przemarznięta, no i z mokrą grzywą... To też był w stanie naprawić.
-Zaczekaj, przez chwilę stój w miejscu...
Jego róg zaświecił się jasnym, błękitnym światłem. Sam Silver zrobił krok do tyłu i skupił się na zaklęciu. Wokół klaczy zaczęło wolno wirować najpierw zimne, później coraz cieplejsze powietrze. Zaklęcie straciło moc po kilku sekundach, zostawiając jednak Twinkle z niewielką szopą na głowie... Ok, nie do końca był to w stanie naprawić.
-Uh, ups...

[Twinkleshine]

((wydaj mi się,że raczej nie, ale nie jestem pewna.))

Odstawiła karton z muffinkami i uśmiechnęła się do Silvera pozwalając mu na owe zaklęcie. Ogarnęła ją fala i zimna i ciepła. Rzeczywiście było jej trochę cieplej i wyschła jej grzywa. Spojrzała w duże lustro stojące na korytarzu. Widząc swoją potarganą grzywę i uśmiechnęła się.
-Możesz panować na pogodą i innymi tam, ale nad moją grzywą to już chyba nie.-zaśmiała się. - W sumie to nawet ja nie potrafię nad nią do końca panować.-Wzięła grzebień i z trudem rozczesała swoją grzywę, która i tak już zdążyła się zakręcić. Westchnęła i spojrzała w stronę ogiera.
-Bardzo tu przyjemnie. Z resztą dziękuje za pomoc w tych diabelskich formularzach.A teraz zjedz muffinkę, zanim ja to zrobię. -Zachichotała i przeszła do kuchni

[Silver Twirl]

Dwie mufinki wyfrunęły z kartona, jedna od razu wylądowała w jego pysku, druga zaczęła lewitować przy ogierze. Klapnął sobie na środku pokoju, jakieś dwa metry od telewizora. Spojrzał jeszcze raz na swoją pracę.
-Mógłbym przywyknąć do robienia porządków. Może jakiś bogaty lord albo hrabina potrzebuje ciecia, nie miałbym nic przeciwko. A tobie jak minął dzień?
Druga mufinka również zniknęła w odmętach jego paszczy, chodź nie zdążył jeszcze dobrze przegryźć poprzedniej. No co? Dobre były.

[Twinkleshine]

Twinkle wzięła jedną muffinkę do buzi. Przełknęła.
-W sumie to całkiem dobrze, formularze oddane na ostatni czas, no ale zawsze to lepsze niż, szukanie po całym teatrze zagubionego scenariusza.Uwierz mi ten teatr jest ogromny.Czyli dzień jak co dzień.-uśmiechnęła się i dokończyła jedzenie.
- Nie licząc faktu, że spóźniłam się na pociąg do Ponyville i musiałam tyle stać na mrozie.-przeszedły po niej dreszcze. Odgarnęła opadnięty na jej oczy kosmyk różowych loków. Jeszcze zanim wyszła z kuchni, zrobiła sobie gorącą czekoladę i w podskokach lewitując obok kubek z napojem usiadła na kanapie, w salonie by się nieco ogrzać.