Dom Ventaze

[Shadow Sky]

Uśmiechnęła się do niego (swoją drogą śliczny uśmiech)? To i on uśmiechnął się do niej, też białymi zębami. W pełni podzielał jej opinię na temat swoich umiejętności kucharskich. Dodając do tego fakt, że ta potrawa była zwyczajnie przepyszna nawet bez mistrza kuchni... Niebo w gębie.
-A chcesz codziennie? - Zapytał.

[Ventaze]

- A chciałbyś dla mnie gotować? - odpowiedziała pytaniem na pytanie, unosząc lekko brwi. Pewnie, że chciałaby jeść takie pyszne rzeczy na co dzień. Jadanie na mieście czy też gotowe posiłki już dawno jej zbrzydły, a sama nigdy nie wzięłaby się za gotowanie.
- Poczekaj, przyniosę coś do picia. - klacz odeszła od stołu i skierowała się do kuchni. Po chwili wróciła do Shadow'a z lewitującymi u boku dwoma kieliszkami i butelką czerwonego wina.

[Shadow Sky]

-Owszem, czemu nie. Czuję, że to byłoby bardzo przyjemne. - Powiedział niedbałym tonem, odnosząc się do jej pytania o gotowanie. W sumie, był pewien, że takie coś nie wyszłoby mu na złe, Ventaze wyglądała na klacz która potrafiłaby się... odwdzięczyć za taką pomoc. Przez żołądek do serca, a od serca do bardziej interesujących części anatomii. Oczy mu się zaśmiały, gdy zobaczył wino. To będzie... ciekawe. - Pozwól. - Powiedział, biorąc od niej wino, odkręcając butelkę i lejąc im obu do kieliszków.

[Ventaze]

Taze sięgnęła swoją błękitną magią po kieliszek i powoli sączyła ciemnoczerwony napój, spoglądając znad szkła na Shadow'a. A bardziej raczej wpatrując się w jego pomarańczowe oczy. Przez chwilę zastanawiała się kogo tak naprawdę w nich widzi. W tym momencie przypomniało jej się coś, co przy pierwszej wizycie pegaza w jej salonie wzbudziło w klaczy zainteresowanie.
- Mam pytanie. O twój znaczek. - zaczęła, odstawiając lampkę i podpierając brodę (kucyki mają brodę? chyba tak. załóżmy, że tak) oboma kopytkami. - Jaki właściwie jest twój talent?

[Shadow Sky]

Sunny powąchał wino, ciesząc się jego bukietem zapachów, a potem ostrożnie spróbował. Uśmiechnął się do Ventaze, patrzącej mu głęboko w oczy i odwdzięczył się tym samym.
-Mój uroczy znaczek? Pewnie ciemne strony mojego charakteru... I patelnię na ogniu widzianą z góry. - Odprężył się lekko i wziął kolejny kęs lazanii. Musiał już powoli myśleć co ugotować kolejny raz.

[Ventaze]

- Rozumiem. - uśmiechnęła się znad swojego talerza. W pewnym momencie wzrok klaczy uciekł gdzieś w dół, a mianowicie na jej pusty bok. Nawet najmniejszego śladu Cutie Marka. Taze tego nie rozumiała - zawsze wierzyła, że musi być cierpliwa, a ten się pojawi. Ale czy to już nie trwa trochę za długo? Przecież robiła to, co uwielbiała i co najlepiej jej wychodziło.
Uniosła z powrotem oczy, w których można było dostrzec drobinę smutku.
- Wiesz, ja... czasem czuję się taka niepotrzebna. Bezużyteczna. - wymamrotała cicho, wbijając wzrok w stół. To bolało. Bardzo.

[Shadow Sky]

Hm, spojrzała w bok i na dół. Albo podziwiała swój seksowny wygląd, albo puste miejsce na boku. Raczej chodziło o to drugie, przy podziwianiu nie posmutniałaby tak mocno. Zrobił to co powinien, czyli wstał od stołu, podszedł do niej i przytulił ją mocno.
- Ale nie jesteś niepotrzebna. Po prostu masz nieograniczone możliwości. Spójrz po kucach z ulicy i zastanów się, ile robi to, co by chciało, a ile po prostu ma pracę zdeterminowaną przez znaczek. Urocze znaczki to niewola. - Powiedział spokojnie, tuląc ją dalej.

[Ventaze]

- Więc komu mogę być potrzebna? I jak? - spytała, zamykając oczy i wtulając się w Shadow'a. Przypominały jej się te wszystkie lata kiedy oczekiwała na wymarzony znaczek, który miał ją dowartościować. Pokazać, że ma cel w życiu. Jednorożka oddałaby wszystko, żeby dowiedzieć się do czego jest tak naprawdę stworzona. Było oczywiste, że dla rodziny zawsze będzie ważna, ale co dalej?
Klacz powoli rozluźniała się w objęciach pegaza. Nie płakała, ponieważ nie była to rozpacz, tylko suchy smutek. Wciąż z zamkniętymi oczyma trwała w uścisku, bezwiednie błądząc pyszczkiem w zielonej grzywie pod szyją Shadow'a.

[Shadow Sky]

Shadowowi się zrobiło nieco przykro,, gdy teraz tak patrzył na Ventaze. Dorosła klacz, bez znaczka, i się tak rozkleiła... A on nie wiedział zbytnio jak ją pocieszyć. Miał dość ograniczony repertuar, niestety. Miłe było jak się o niego lekko ocierała pyszczkiem, z ustami przy jego grzywie, ale niefajne było, że tak posmutniała. Trzeba było to przerwać, więc uniósł jej główkę kopytkiem i pocałował delikatnie w usta. Najwyżej dostanie w twarz, nie ma co się strachać.

[Ventaze]

Taze nie zaprotestowała. W tej chwili potrzebne jej było pocieszenie, żeby mogła choć na chwilę zapomnieć o swoim pustym boku. Była tu i teraz, nie powinna tracić czasu na rozmyślania o tym, czy kiedykolwiek zdobędzie znaczek. W tej chwili przestało być to ważne. Spojrzała na Shadow'a swoimi dużymi, lśniącymi oczami, których spojrzenie zapewniało na swój sposób pegaza, że klacz nie ma zamiaru przylać mu za to, co właśnie zrobił.

[Shadow Sky]

No, nie miała chyba zamiaru go uderzyć. Doskonale. Oczy jej błyszczały. Ładnie to wyglądało, więc też doskonale. Wszystko było chyba w doskonałym porządku, więc pocałował ją jeszcze raz, odważniej.
- A teraz co powiesz na to, byśmy dokończyli posiłek, a potem zrobię ci, dla relaksu, masaż? Wygląda na to, że tego bardzo potrzebujesz. - Zaproponował względnie miłym tonem Shadow. - A jeśli jeszcze się będziesz źle czuła, mam jeszcze kilka asów w kopytku. - Uśmiechnął się.

[Ventaze]

- Jasne. - zgodziła się, zajmując z powrotem swoje miejsce przy stole. - Ja, ech... przepraszam za to. Nie powinnam była tak... - mruknęła cicho, spuszczając łebek tak, że grzywka całkiem zasłoniła jednorożce ślepia. Po chwili jednak uniosła na powrót głowę, obdarzając pegaza nieśmiałym przepraszającym uśmiechem.

[Shadow Sky]

- E tam, nie ma nic złego co by na dobre nie wyszło, a nie powiesz chyba, że ci się to teraz nie spodobało, prawda? - Obdarzył ją uśmiechem.Usiadł znowu przy stole i kontynuował jedzenie. - No, to jak dojemy to mogę od razu rozpocząć masaż. Mam nadzieję, że przypadnie ci do gustu. - Kończył już powoli swoją porcję. Nic dziwnego, długo nic nie jadł.

[Ventaze]

Taze, zamiast potwierdzić, oblała się delikatnym rumieńcem. Spożywała ostatnie kęsy potrawy, nie unosząc wzroku znad talerza. Mimo wszystko nadal była nieco zawstydzona swoim zachowaniem.
- Dlaczego to robisz? - spytała, podnosząc wzrok i dopijając wino. - Wiesz, mogłeś coś mi ugotować i zwyczajnie sobie pójść. - spojrzała raz na swój pusty talerz, raz na Shadow'a.

[Shadow Sky]

Iście zachwycający rumieniec, taki dystyngowany i delikatny. Aż miło było patrzeć. Dokończył bez problemu potrawę i popił winkiem.
- Hmmm... No cóż, nakryłaś dla dwóch osób, prawda? - Uśmiechnął się do niej. - A poza tym bardzo miło mi się z tobą spędza czas. Ładna, mądra... - Złożył sztućce na talerz i spojrzał na nią znowu. - To na co teraz masz ochotę?