Pony Utopia

Winter u?miechn??a si? widz?c zadowolenie pegaza.
- Dwie monety - odpowiedzia?a - Fascynuj?ce... To znaczy... to postarzanie. Pierwszy raz si? z czym? takim spotykam.
Zarumieni?a si? lekko zdaj?c sobie spraw?, jak obcesowa i pozbawiona sensu my?a jej wypowied?. Powinna by?a zachowa? swoj? ciekawo?? dla siebie. W tym momencie uderzy?o j?, ?e Sunny jest w tym momencie mniej wi?cej w wieku Uriela. Zabawne. U?miechn??a si? lekko.

-No w?a?ciwie musz? si? zastanowi? chwileczk?. Ale mo?e przejdziemy na ty? No bo g?upio mówi? na pani?, skoro jest pani przyjació?ka Lucky. Chyba ze to b?dzie k?opotem? -Na odpowiedz si? nie doczeka? poniewa? do salonu wszed? nowy klient i obie klacze pobieg?y w jego kierunku. Jednoróg zacz?? ogl?da? zdj?ci Lucky kiedy ona zawo?a?a go aby zasiad? na fotelu. Poszed? i usiad? czekaj?c na Winter.

Pegaz wyj?? nale?no?? z swoich zapasów finansowych i z u?miechem na pysku poda? monety klaczy.
-Prototypowa technologia. Ca?kiem po?yteczna, mog? zapewni?. - Uk?oni? si? lekko fryzjerce, jak i pozosta?ym go?ciom. - Bardzo dzi?kuj?, na pewno kiedy? jeszcze wpadn?! Do widzenia - Rzuci? ra?no i wyszed? z budynku ciesz?c si? now?, pi?kn? fryzur?.

[z/t]

- Nie w?tpi?. Do widzenia! - Winter pomacha?a Sunny'emu - I zapraszam ponownie.
Zabra?a si? do zamiatania i sprz?tania ba?aganu, który narobi?a obs?uguj?c klienta.
- Oczywi?cie, ?e nie, Shooting - odpowiedzia?a z pewnym opó?nieniem - Faktycznie tak b?dzie wygodniej.
Kiedy wszystko uprz?tn??a, podesz?a do jednoro?ca.
- Chyba, ?e... - zamy?li?a si? - Je?li nie mia?by? nic przeciwko, a Lucky mia?a by ch??... W?a?ciwie, czemu nie... Lucky, chcia?aby? nauczy? si? kilku sztuczek? Je?li twój brat nie mia?by nic przeciwko.
Poda?a klaczce projekt fryzury ogiera.
- Co wy na to?

Shooting si? zawaha?
-Lepiej ?eby Lucky nie dobiera?a si? do mojej grzywy, nie po raz drugi. -Faktycznie raz Lucky chcia?a sprawdzi? czy ma talent do fryzjerstwa, Shooting sko?czy? po tym z ?ysin? i obieca? ?e nigdy wi?cej nie pozwoli siostrze na eksperymentowanie w?osami.
-Prosz? zrób mi fryzur? z obrazka, jest porz?dku. Potem chce zobaczy? pensjonat Lucky a potem, pierwszym poci?giem jedziemy do New Sadle.

-Naprawd? chcesz zobaczy? mój pensjonat? To b?dzie super mo?esz nawet w nim zamieszka?, fakt nie ma tam ?niadania ale i tak jest dobrze. Winter ty te? pójdziesz co nie. -W tym momencie us?ysza?a s?owa o poci?gu do New Sadle.
-Co? Po co? -Lucky by?a zaskoczona propozycj? brata w?a?ciwie nie my?la?a o powrocie do domu nawet na odwiedziny . Klacz by?a zmieszana uczuciowo, poniewa? ba?a si? ?e nie b?dzie chcia?a wróci? pó?niej do Ponyville, kiedy po tylu latach znów zobaczy ca?a rodzin?.

Winter za?mia?a si?.
- Oczywi?cie - powiedzia?a.
Spryska?a grzyw? Shooting'a mi?towym sprayem i porz?dnie rozczesa?a kwadratow? szczotk?. Nast?pnie podci??a grzyw? na karku i zabra?a si? do cieniowania grzywki. Kiedy sko?czy?a, zaczesa?a j? na bok. Nast?pnie wysuszy?a w?osy i u?o?y?a. Wypisz wymaluj fryzura z obrazka.
- Gotowe - u?miechn??a si? - I co my?lisz?

Ogier spogl?da? do lustra z par? minut.
-Super! Nie ma to jak kopyto profesjonalistki. Ile p?ace? - Jednoro?ec lubi? si? przegl?da? nowej fryzur?. By?a ona odpowiednia do pracy na farmie. W tym momencie przypomnia?o mu si? ?e mia? jeszcze wróci? na farm? . teraz kiedy znalaz? Lucky nie móg? jej tak zostawi?, ale z drugiej strony da? s?owo.
-Lucky w?a?nie mi si? co? przypomnia?o, musz? lecie? na farm? Leafów. mam tam sprawy do za?atwienia, poczekaj tutaj na mnie. - rzuciwszy trzy z?ote monety na fotel ogier w mgnieniu oka opu?ci? salon. [z/t]

Lucky popatrza?a na oddalaj?cego si? brata i pomacha?a mu kopytem na po?egnanie. Usiad?a na fotelu i zacz??a rozmy?la?.
-Winter. Czy ty by? by?a na mnie z?a gdybym nie odzywa?a si? do ciebie przez trzy lata? -Zapyta?a przyjació?k? niezwykle smutnym jak na swoj? osobowo?? g?osem. Zaburcza?o jej w brzuchu wi?c wzi??a i zacz??a zjada? kolejne ciastka. Nast?pnie rzuci?a si? Winter na szyje.
-Co ja mam zrobi?!? Nie wiem co si? stanie jak wróc? do domu. Kocham rodziców i rodze?stwo ,ale je?li nie b?d? chcia?a wraca? strac? moich przyjació?, ciebie i pensjonat. Jestem w kropce!

Shooting znikn?? zanim Winter zd??y?a mu powiedzie?, ?e zap?aci? o jedna monet? za du?o. Wybe?kota?a wi?c tylko jakie? po?egnanie.
- Och, Lucky...
Winter by?a zaskoczona pytaniem Lucky. I tonem, jakim to pytanie zosta?o wypowiedziane. Lucky zawsze tryska?a optymizmem.
- Kochana... - zacz??a - Nie wiem. Nie umiem sobie tego wyobrazi?. Ale wiem jedno: - tu fryzjerka przytuli?a klaczk? z ca?ej si?y - Na pewno bardzo, ale to bardzo bym t?skni?a. Wiesz co? Mam pomys?. Mam tu telefon, je?li i twoi rodzice go maj?, zadzwo?. B?dziesz mog?a z nimi porozmawia?.
Ja tez t?skni? za moimi rodzicami. Prawdziwych nie znam. Za tymi przybranymi. S? cukiernikami w Canterlocie. Ale nie chc? do nich wraca?. Nie po tym, jak mnie ok?amali. Przez 18 lat wierzy?am, ?e s? moj? prawdziw? rodzin?. Dopiero pó?niej mi powiedzieli... - g?os Winter zadr?a?, a oczy zwilgotnia?y. Po Policzku sp?yn??a ?za.
- Przepraszam - poci?gn??a nosem - Nie powinnam si? rozkleja?.

-Nigdy nie mieli?my telefonu. Boje si? Winter, jak wtedy kiedy kiedy by?am zwi?zana i paj?k usiad? mi na nosie i siedzia? na nim ca?e 20 sekund - mocno wtuli?a si? w przyjació?k?. Pegaska by?a ciep?a i jej s?owa zbudzi?y w Lucky jedn? reakcje, zdziwienie.
-Co? Tylko dlatego? - zapyta?a jak, us?ysza?a o powodzie roz??ki miedzy Winter a jej rodzin?.
-Nie rozumiem. Przepraszam ci? Winter ale , czy te k?amstwo ich strony to twój jedyny powód aby si? do nich nie odzywa?? -klacz by?a zszokowana i ca?kiem zapomnia?a o swojej depresji.

- Tak... - odrzek?a Winter - To znaczy... Kocha?am ich jak prawdziwa rodzin?. Dalej kocham. Ale kiedy sobie my?l?, ?e moi biologiczni rodzice faktycznie gdzie? tam ?yj?, jestem na nich z?a. Bo... No wiesz, pewnie nigdy ich nie poznam. A gdyby nie moi przyszywani rodzice, to wszystko wygl?da?oby inaczej. Pierwsze 18 lat ?ycia, dzieci?stwo.
Winter otar?a ?ezk? kopytkiem. Na chwil? wróci?a my?lami do tamtych dni. Zabawy z kuzynem, szko?a, pomoc w piekarni. Teraz wszystko by?o bardziej skomplikowane. Trzeba by?o zarabia? na siebie, utrzymywa? dom, pracowa?. Jako ?rebak bardzo chcia?a by? doros?a, okaza?o si? jednak, ?e to nie jest takie proste.

-Ja te? my?la?am , alb raczej sugerowano mi ?e nie jestem córka moich rodziców. Oni to jednoro?ce no i wszyscy moi bracia i siostry to te? jednoro?ce. Jeden pan mi powiedzia? kiedy mia?a 10 lat ,?e gdyby mnie nie adoptowali to moim rodzice mieliby ?atwiej. To by? najgorszy dzie? w moim ?yciu. Nie wiedzia?am co zrobi? i spyta?am si? ich, czy mnie adoptowali. -Lucky zranionym kopytem poczu?a swój policzek.
-Wtedy tata pierwszy raz w ?yciu i ostatni raz mnie spoliczkowa?, mia? ?zy w oczach. Od tego dnia zrozumia?am jak bardzo mnie rodzice kochaj? i postanowi?am im u?atwi? ?ycie jak to mo?liwe. -Humor Lucky podskoczy?.
-Nie wa?ne czy prawdziwi czy nie. Skazywali si? na bied? wychowuj?c mnie i rodze?stwo. Mo?e i jestem g?upia ale jak to nie robi? prawdziwi rodzice to nie wiem! - Lucky z?apa? Winter za kopyta i przytuli?a.
-Dzi?ki ci Winter bardzo mi pomog?a?.

Winter odwzajemni?a u?cisk i trwa?a tak przez d?u?sz? chwil?. W ko?cu pu?ci?a Lucky i u?miechn??a si? blado.
- S?uchaj no... Nie napi?aby? si? czego? mocniejszego? - spyta?a - No i pewnie jeste? g?odna, prawda? W ko?cu to pora obiadu. Ja zrobi?abym nam co? do picia, a ty mog?aby? przynie?? z kuchni w domu pude?ko z obiadem? Stoi na blacie. Wczoraj zrobi?am spaghetti. Uriel powinien by? gdzie? w domu. Zawo?asz go? Zjemy wtedy razem. Co ty na to?
Winter poczu?a, ?e burczy jej w brzuchu. By?a ju? bardzo g?odna. Od kilku godzin jad?a tylko ciasteczka. A Lucky nie by?o nawet na ?niadaniu. Klaczka musia?a umiera? z g?odu.

-Nie ma sprawy Winter. Szczerze mówi?c umieram z g?odu. -klacz pos?a w stron? drzwi ale, nie potrafi?a z?apa? kopytem klamk?.
-He, he ale ze mnie niezdara...-po tych s?owach klacz odpad?a nieruchomo na pod?og?. Zacz??a ci??ko oddycha?, a jej twarz nabra?a rumie?ców, gor?czki.