Park

[Sunrise]

Sun wszedł dosyć nerwowo do parku. O tej porze czuł się... dziwnie. Usiadł na tej samej ławce, co klaczka i od razu się rozluźnił. Spojrzał na nią i powiedział:
-Cześć. Nie boisz się siedzieć tu sama w nocy? Ktoś cię może przecież porwać...- skończywszy to zdanie, zdał sobie sprawę , że właśnie strzelił sobie samobója. W końcu doktorek mieszkał na skraju lasu Everfree.

[Pokemona]

Poke podskoczyła. Jakiś ogier usiadł obok niej. Nikt ze znajomych. Odetchnęła i spojrzała znowu na księżyc.
- Nie, czasami tu przychodzę. Powspominać i odpocząć. - nie odrywała wzroku ze świetlistej tarczy księżyca. Pełnia. Jak zawsze piękna. Odprężało ją siedzenie do późna. Mogła zapomnieć o dokuczaniu. Nagle zdała sobie sprawę, że praktycznie nie ma po co wspominać życia w CloudsDale. Myślenie o przyjaciołach... Wystarczyło jej, że skojarzy twarz na magazynie z którymś z nich...

[Quantum Light]

Quantum Light wolnym krokiem zbliżał się do parku. Tylko właściwie po co? Dlaczego miałby wychodzić ze swojej piwnicy? Wiatr podrywał jego biały kitel w górę.
Ehh... Dziś pogoda miała być ładna... miała. - rzekł do siebie w myślach przygryzając wargę. Nie miał ochoty na spacery, ale coś go podkusiło, aby dziś opuścił swoją norę. Nie miał zamiaru się z nikim socjalizować, po prostu potrzebował świeżego powietrza. Jednak gdy zbliżał się do ławki, coś przykuło jego wzrok... To jednorożec w białym płaszczu, niezmiernie przypominającym jego. Przeszedł obok kucyków spoglądając kątem oka, ale nie odezwał się słowem. Po paru krokach jednak zatrzymał się i odwrócił.
- Witam... Czym się zajmujesz? - zwrócił się do jednorożca, spoglądając jednocześnie na źrebię - Wyglądasz, jakbym powinien Cię znać...

[Sunrise]

Jednorożec spojrzał na szarego kuca.
-Jestem Sunrise, trudzę się alchemią i wszystkim, co z tym związane. Wnioskując po twoim płaszczu, śmiem zakładać, że jesteś jakimś naukowcem, a twój znaczek kojarzy mi się z fizyką. Dobrze zgadłem?- po czym wrócił do małej pegazki:
-Co do ciebie, maluchu.. Jak ty masz na imię? Spokojnie, nie mam żadnych złych zamiarów.- w tym momencie uśmiechnął się lekko. Z jakiegoś powodu czuł z nią pewną więź.

[Pokemona]

- J-ja... Jestem Pokemona... Niektórym więcej mówi Nawiedzona... - powiedziała cicho, ale tak by ją usłyszeli. Smutna prawda, trzeba się z nią liczyć. Zerwała najbliższą stokrotkę i przypomniała sobie sytuację na urodzinach przyjaciółki. Natychmiast odrzuciła kwiatek i poprawiła grzywkę, aby opadała jej na oczy. Nie miała ochoty na kolejne uwagi o zezie. Wyjęła z juków rulonik pergaminu, pogłaskała go kopytkiem i schowała. Jedyna pamiątka po przyjaciółce.

[Sunrise]

-Ładne imię. Czemu cię tak nazywają? Jak dla mnie jesteś jak najbardziej normalna.
Zauważył, że mała coś bardzo lubi, jak grzywka opada jej na oczy. No nic. Po chwili klaczka wyciągnęła na chwilę jakiś pergamin. Nie trwało to długo, ale dało się zobaczyć.
-Ten zwój to jakaś twoja pamiątka?

[Quantum Light]

- Bystra uwaga, zgadłeś. W istocie zajmuję się fizyką. - powiedział - Hm, nie widziałem Was tu wcześniej... - dodał zwracając się do dwójki kucyków.
Może dlatego, że nigdy nie wychodzisz ze swojej piwnicy? - sam siebie skarcił ironicznie w myślach. Słowa o alchemii bardzo zainteresowały Lighta. Oczywiście wcześniej słyszał o tej dziedzinie nauki, a raczej paranauki, lecz zawsze uznawał ją za bujdę, coś czym zajmować się mogą tylko kucyki, które chciałyby zgłębiać poważne nauki, ale mają głowę zbyt wysoko w chmurach. Jednak w tym momencie stwierdził, że czemu by nie dowiedzieć się o tym czegoś więcej, jednorożec stojący przed nim wyglądał na poważnego.
- Zaciekawiłeś mnie... Chciałbym usłyszeć więcej o twojej specjalizacji. - rzekł - Może zamiast tu siedzieć na wietrze pójdziemy do mnie? Poczęstuję was sokiem porzeczkowym. - zaprosił, spoglądając kątem oka na Pokemonę. Wyglądała, jakby coś ją trapiło. Quantum poczuł, że musi się dowiedzieć co.

[Pokemona]

Poke usłyszała słowa kucyka. Nie widziała sensu ukrywania tego przed innymi.
- To... Jedyna pamiątka po mojej przyjaciółce. Wyjechała dawno temu... - powiedziała. Następnie usłyszała słowa drugiego ogiera. Przez chwilkę biła się z myślami. Jeśli pójdzie, ostygnie jej kolacja w sierocińcu. Jeśli nie, pewnie zostanie tu sama, co nie sprawiało jej kłopotu, ale tego nie lubiła.
Co mi szkodzi... Zupa pewnie i tak już ostygła. - pomyślała.
- Ja... Mogłabym pójść... - powiedziała cicho, ale nie szeptem.

[Sunrise]

-Tak więc chodźmy.- powiedział Sunrise optymistycznie, po czym chwycił Pokemonę magią i posadził na swoim grzbiecie.
-Prowadź nas panie... jak masz na imię?

[Quantum Light]

- Quantum... Quantum Light. - powiedział szybko, nieco zakłopotany. Przyszedł tu i ledwo zamienił parę zdań z nieznajomymi, a już zaprasza ich do domu... I właśnie w tym momencie sobie to uświadomił. Przecież nawet nie zna ich imion...
- A jak wy się nazywacie? - postanowił więc rozwiązać ten problem zadając pytanie.

[Pokemona]

- Ja jestem Pokemona - powiedziała już śmielej. Cieszyła się, że jak na razie nikt się z niej nie nabija. Miała nadzieję, że nikt jej nie zapyta o oczy lub przeszłość. Jednak próbowała 'nie oceniać dnia przed zachodem słońca'.
- Gdzie pan mieszka? - zadała ważne pytanie.

[Quantum Light]

- Ładne imię... Mieszkam całkiem niedaleko, w centrum, jakieś 10 minut drogi stąd... - odpowiedział, po czym zaczął powoli iść, czekając aż kucyki do niego dołączą - Tędy.
Mam nadzieję że nie będzie im przeszkadzało to, że mieszkam w piwnicy... No cóż, zobaczymy na miejscu. - pomyślał - Może jednak lepiej byłoby udać się do jakiejś restauracji?

[Sunrise]

-Ja, jak już mówiłem, jestem Sunrise. Prowadź więc doktorku do swej samotni.-rzucił pół żartem-pół serio. Wreszcie poznał innego ekscentrycznego i w pewnym sensie sympatycznego introwertyka.
-Mówiłeś, że jesteś fizykiem. Można wiedzieć, w jakiej konkretnej dziedzinie?

[Octaviusz]

w między czasie swoim starym sposobem po angielsku wszedł Jack jak zawsze stając w ciemnym zaułku by nikt go niezobaczył. Co prawda panował tu przepych lecz poza kilkoma kucami dalej byłą cisza która go błogo uspokajała.

[Shadow Sky]

Park... Piękne miejsce, by umrzeć. Czemu niby Sombra miałby go chcieć zabić i miałby tracić tyle kasy na to? Mógłby to zrobić osobiście, wyrazić chęć spotkania i po prostu skręcić mu kark, a nie wynajmować jakiegoś, pożal się Celestio, łowcę nagród dla ubogich, którego udało mu się sprać RURĄ. No dajcie spokój, rurą... Shadow czuł do byłego władcy Imperium zbyt wielki szacunek by łatwo uwierzyć, by tak łatwo spartaczył. Ba, Shadow nawet zabił jednego z jego sług... Na to wspomnienie coś mu się przewróciło w żołądku.
Nie musiał go zabijać.
Na razie jednak wolał o tym nie myśleć. Na wyrzuty sumienia przyjdzie jeszcze czas. Na razie chciał znaleźć Sombrę... Szedł powoli, uważnie rozglądając się na boki. Na głowę, niedługo po wejściu, naciągnął nieco kominiarkę, tak by na razie zakrywało mu włosy, w razie czego był gotowy zakryć resztę twarzy.