Kuccolo Brocio

[Spitfire]

Spitfire spokojnie czeka?a na przyniesienie posi?ku przez kelnera, gdy zobaczy?a jak Luna macha komu? znajduj?cemu si? po drugiej stronie restauracji. To by?a ta para, która zwróci?a na nich szczególn? uwag?. Nie u?miecha?a si? jej wizja bycia otoczonej za chwil? przez kuców chc?cych autografy, zdj?cia itp... By?o to mi?e, lubi?a by? ''lubiana'', ale bez przesady... Mimo tego, delikatnie u?miechn??a si? w kierunku pary i pomacha?a delikatnie. Wtem kelner przyniós? zamówione jedzenie dla niej i dla Luny.
-Nie, dzi?kuj?... Mo?e poza szklank? wody, tak szklank? wody poprosz?. -Odpowiedzia?a grzecznie, po czym kelner praktycznie natychmiast przyniós? jej ów napój.
-To by?o szybkie... -Pomy?la?a.
-Czy co? jeszcze poda?, madam? -Spyta? si? szarmancko kelner, co w gruncie rzeczy Spitfire nie zaskoczy?o.
-Nie, dzi?kuj?, to wszystko. Teraz na pewno. -Odpar?a z u?miechem, po czym kelner powoli odszed? od stolika Luny i Spitfire.
-Ksi??niczko Luno, wybacz za takie pytanie, ale... Jak to jest by? tak d?ugowieczn? ksi??niczk?...? -Spyta?a si? z zaciekawieniem.

[SilentGrass]

Pirat s?abo si? u?miechn??, nie chcia? aby Sal si? o niego martwi?a. Ju? mia? co? powiedzie?, ale jak zwykle co? musi mu przeszkodzi?. Tym razem by? to kelner przynosz?cy deser. Postawi? przed jeden talerzyk, tak jeden. Gdy? pirat nie mia? przy sobie odpowiedniej sumy na dwie porcje, ale mia? z tym zwi?zany plan.
- Hmm... No dobrze niech b?dzie karczma. Potem na twarzy pojawi? mu si? szerszy u?miech.
- Ale najpierw deser. Z?apa? ?y?eczk? i nabra? odrobin? sernika na ni?. Potem lekko pochyli? si? nad sto?em i skierowa? si? z ?y?eczk? w stron? ust klaczy.

[Sal Ghatorr]

No có?, nie wiedzia?a zbytnio, jak zareagowa? na t? nag?? ofensyw? ciasta w stron? jej ust. Nie no, przecie? obok siedzi pe?no kucy, w tym (Wzdych!) sama Spitfire z Lun?! Pirat musia? to sobie porz?dnie zaplanowa?, nawet talerz by? jeden. Sama sobie nie mog?a go wzi?? bo wysz?aby na ?akom?, a ch?ci na oddanie Silentowi ca?ej porcji (Sernik! Porz?dny, dobry sernik, jakiego nie jad?a od pó? roku!) zbytniej nie mia?a. No có?, musia?a na razie zagra? w jego gr?... Nachyli?a si? nieco, delikatnie zgarniaj?c wargami zawarto?? ?y?eczki, po czym wzi??a mu j? moc? rogu, w zamiarze zrewan?owania.
-Chyba nieco przesadzi?e?, skarbie. - Powiedzia?a filuternym (dlaczego takim?By?a tym poirytowana, nie ucieszona! Wrr! ) tonem, gdy teraz to ona celowa?a w jego usta.

[SilentGrass]

?y?eczka z dosy? du?? si?? zosta?a wyrwana z kopyta pirat i w tym samym czasie nag?a zmiana tonu g?osu klaczy.Da?a piratowi jasno do zrozumienia ?e jego bezecny plan by? co najmniej niewygodny dla klaczy. Powoli zbli?aj?ca si? ?y?eczka do ust pirata, wywo?ywa?a w jego umy?le wizj? przebijanego podniebienia i klaczy w bersekerowym szale, dekapituj?c? pirata. Na jego szcz??cie Sal nie mia?a zamiarów zamordowania pirata (na razie) i ?y?eczka jedynie leniwie zatopi?a si? w ustach pirata. S?odki sernik rozp?ywaj?cy si? w jego jamie ustnej dawa? euforyczne doznania kubkom smakowym. Postanowi? przej?? do ataku i wyrwa? narz?dzie zbrodni z mocy rogu klaczy.
- Czy?bym mia? z?e wyobra?enie o poj?ciu romantyczno?ci? Zapyta? spokojnie i spojrza? na Sal. W tym czasie jednak ona patrzy?a w innym kierunku.Pirat pod??y? za jej oczami i zobaczy? s?siedni stolik przy którym siedzia?a ksi??niczka i cz?onkini Wonderbolts.
"AAAAAAaaaaaaaaaaa"
Pirat w my?lach doszed? do powodu nag?ej zmiany humoru klaczy. Na ustach pojawi? mu si? wredny u?miech i na?o?y? na ?y?eczk? kolejn? porcj? sernika. Mia? niecny zamiar zaatakowania klaczy. Przybli?y? twarz nieco do klaczy i zapyta? ?ciszonym g?osem, w tym samym czasie zbli?aj?c ?y?eczk? do twarzy Sal.
- Która Ci si? bardziej podoba?

[Sal Ghatorr]

No có?, nie mog?a narzeka? - nawet si? jej to podoba?o, gdy Silent, w bardzo metaforycznym sensie, "Jad? jej z kopyta" (w sumie to z ?y?ki, i to nawet trzymanej rogiem a nie kopytem, ale pomi?my t? kwestie, bo psuje ona ca?kiem ?adn? przeno?ni?, która si? podoba Sal). Bez wi?kszego oporu pozwoli?a sobie odebra? ?y?k?, gdy nadesz?a kolej Silenta na karmienie.
-Wyobra?enie masz dobre, ale bardziej pasuj?cego do domowego zacisza i... Pomy?lmy... Spaghetti? - Sk?d wzi??a pierwsz? cz??? zdania wiedzia?a, w ko?cu takie zabawy by?yby znacznie przyjemniejsze na osobno?ci, w domowych pieleszach, ale sk?d - na mi?o?? Celestii - wzi??a si? druga cz???? Co? niejasno kojarzy?a, jak?? bajk? o kocie czy psie... Kundlu, ju? pami?ta?a... I tam to zwierz? jad?o w do?? specyficzny sposób ten smaczny makaron z swoj? partnerk?. Aj?, przypomnia?a sobie dok?adnie, nabieraj?c nagle ogromnej nadziei, ?e Silent nie skojarzy tej, niestety do?? s?ynnej , sceny... Chocia? nie, móg? j? kojarzy?, nawet nie mia?a nic przeciw - zmieni?a szybko zdanie. A, i nie mog?a nie doceni? stara? pirata w byciu romantycznym.
Przechwyci?a kolejny ?adunek ciasta, oceniaj?c szybko na ile go jeszcze starczy (ech, najwy?ej dwa k?sy. Czemu tym dro?sza restauracja tym mniejsze porcje? Czemu??). Nagle us?ysza?a pytanie ogiera, które niemal przyprawi?o j? o zad?awienie si?.
-Ehm, mia?am kiedy? plakaty z Spitfire. - Odszepn??a mu. - Ale mam nadziej?, ?e nic nie planujesz? Przysz?y tu prywatnie, nie zak?ócaj tego, dobrze? - W jej szepcie pojawi?a si? lekka nuta niepokoju. Wizja Silenta, irytuj?cego czym? Lun? lub Spitfire przej??a j? tak bardzo, ?e prawie zapomnia?a, ?e to jej kolej. Na szcz??cie przypomnia?a sobie, bior?c ?y?k? i posy?aj?c kolejny kawa?ek sernika w kierunku pirata.

[SilentGrass]

Kiedy kolejny kawa?ek sernika znalaz? si? w ustach pirata, euforyczne doznania zaczyna?y si? rozchodzi? po ca?ym ciele. Z zadowoleniem patrzy? równie? na to ?e jednak i Sal si? udziela?o, wi?c wcze?niejsze my?li o nag?ej dekapitacji odesz?y w niepami??. Jej odpowied? lekko zainteresowa?a pirata, szczególnie to dlaczego akurat spaghetti? Jakby nie patrze?, na obiad zamówi?a to danie, teraz znowu o nim wspomina. Hmm... Widocznie strasznie to lubi, albo nie mia?a pomys?u i powiedzia?a o pierwszej rzeczy, która wpad?a jej w oczy. No có?...
Za?mia? si? i cicho odpowiedzia?.
- My?l? ?e w domu znajdziemy ciekawsze zabawy.
Tym razem ju? u?y? mniej si?y odbieraj?c Sal ?y?eczk?. Spokojnie na?o?y? kawa?ek coraz szybciej znikaj?cego sernika i powoli skierowa? go w stron? klaczy.
"Heh, lubi Spitfire. Wi?kszo?? klaczy pr?dzej ugania si? za Soarinem. Mo?e by jeszcze j? troch? pom?czy? w tym temacie."
- No tak, to wysportowane cia?o, p?omienista grzywa. Heh, pewnie temperament ma równie ognisty. Chcia?a by? sprawdzi??

[Sal Ghatorr]

Prze?kn??a kolejny k?s. Dobra, byt sernika na tym ?wiecie ju? si? ko?czy. Przej?wszy sztafet?.... Chcia?em napisa? ?y?eczk?, oczywi?cie.... Za?adowa?a na ni? ostatni kawa?ek (pomagaj?c sobie magi? rogu - nigdy nie potrafi?a za?adowa? ostatniego kawa?ka bez problemu, zawsze albo musia?a go "goni?" po talerzu albo posi?kowa? si? czym? w charakterze przeszkody dla niepokornego pieczywa), tym razem dzier??c "or??" nie rogiem, a swoj? w?asn?, zgrabn? ko?czyn?.
-Silent, uspokój si?. - Powiedzia?a z lekkim wyrzutem. - Jeszcze us?yszy i b?dzie nam wstyd.

[SilentGrass]

Z przyjemno?ci? wpatrywa? si? z jakim trudem, klacz stara?a si? zebra? ostatni kawa?ek sernika. Z zadowoleniem mrukn?? jak ten kawa?ek wyl?dowa? w jego ustach. Przy okazji przytrzyma? delikatnie kopytko Sal i j? w nie poca?owa?. Nie bardzo wiedzia? czemu to zrobi?, po prostu poczu? nag?? potrzeb? tej czynno?ci. Po chwili pu?ci? kopytko klaczy, a na jego twarzy znów pojawi? si? lekko wredny u?miech.
- Tam wstyd... My?lisz ?e Spitfire obrazi?a by si? na swoj? wielk? fank?.
- No powiedz... Nie chcia?a by? jej lepiej... Bli?ej... Pozna??

[Sal Ghatorr]

Sal przeszed? mi?y dreszcz, gdy poczu?a cmokni?cie na kopytku. Gdy Silent przesta? ju? je molestowa?, spokojnie od?o?y?a ?y?k? na talerz i po?o?y?a obok niego swój pusty ju? kubek z wod?, by kelner nie musia? zbiera? naczy? po ca?ym stole. No có?, ca?owanie kopytka ca?owaniem kopytka, ale musz? by? jeszcze jakie? granice...
-Silent, jeszcze jedna taka uwaga i ?pisz na kanapie. Szybko jak?? dokupi?, specjalnie dla ciebie. - Rzuci?a ?artobliwym tonem ?artobliw? gro?b? ?artobliwie marszcz?c brwi, ale w sercu ca?kiem powa?nie mia?a nadziej?, ?e pirat przestanie.

[SilentGrass]

Pirat rzeczywi?cie nie mia? zamiaru zn?ca? si? dzisiaj na s?awn? cz?onkini? wonderbolts. Natomiast droczenie si? z Sal to by?o co innego. Odczuwa? z tego nie bywa?? przyjemno??, a dodatkowo ona sama siebie podkopywa?a.
Pochyli? si? nad sto?em i przybli?y? swoj? twarz do twarzy Sal i zacz?? mówi? szeptem.
- Ahh... Grozisz mi kanap?? To znaczy ?e mia?a? jakie? inne zamiary co do mnie tego wieczoru?
Na twarzy pirata pojawia? si? coraz szerszy u?miech jednak nie zmienia? dalej tonu.
- To jak... Podzielisz si? ze mn? swoimi planami? Czy mam czeka? do wieczora...

[Sal Ghatorr]

Po tym, jak fale d?wi?kowe pos?usznie dotar?y do uszu Sal, gdzie zosta?y przetworzone na zdatn? do interpretowania przez mózg mow?, twarz Sal pokry?a si? rumie?cem o takiej sile, wymiarach i nat??eniu, ?e przebi? si? nawet przez jej futro. Odsun??a si? nieco od Silenta, ot tak na wszelki wypadek.
-Silent, chyba pozwalasz sobie na za du?o. -Powiedzia?a surowym tonem, ku swojemu sporemu zdziwieniu tym razem bez u?miechu. - Zapewniam ci?, ?e w tej kwestii b?dziesz czeka? du?o d?u?ej, ni? do wieczora. - Doda?a jeszcze. - A teraz ureguluj rachunek i idziesz do Utopii, zgodnie z planem.

[SilentGrass]

Wraz z rumie?cem na twarzy Sal, w umy?le pirata zaistnia?o poczucie osi?gni?tego zwyci?stwa oraz satysfakcji.
Zwyci?stwo, bo w ko?cu zobaczy? zarumienion? Sal, a satysfakcja poniewa? pozna? lepiej zamiary klaczy.
By rozwin?? szerzej poj?cie satysfakcji, trzeba wyja?ni? ?e pirat nie odczu? by ?adnej satysfakcji gdyby Sal odda?a mu si? od tak. Jedna kolacja i ju? by zaprasza?a go do ?ó?ka. Nie tego oczekiwa? pirat, on szuka? klaczy z któr? mo?e si? zwi?za? do ko?ca ?ycia. Nie d?ugiego zreszt? z jego strony... I zarazem zdobycie klaczy jest wi?kszym wyzwaniem, celem którego osi?gni?cie b?dzie wi?za?o si? z wi?kszym wysi?kiem. Mia? nadziej? ?e wi?ksze starania z obu stron zbuduj? trwalszy zwi?zek.
Odsun?? si? lekko od niej i lekko si? uk?oni?.
- Jak sobie ?yczysz pani.
Podniós? kopyto i przywo?a? kopytem kelnera. Kiedy zjawi? si? kelner pirat ju? grzeba? w sakwie. Podniós? lekko g?ow? i z u?miechem na ustach poprosi? o rachunek. Mimo i? przychodzi?o mu po?egna? si? z pieni?dzmi, mia? ju? dobry humor wyrobiony przez towarzyszk?, tak wi?c jako? l?ej przychodzi?o mu p?acenie. Mo?na powiedzie? ?e Sal jest tego warta.
Kelner przyniós? rachunek, pirat nie zdziwi? si? jego wysoko?ci?. Spodziewa? si? takiej sumy, mimo to znalaz? w sakwie troch? dodatkowych funduszy i zostawi? niewielki napiwek.
- No to co... Teraz idziemy szuka? utopii?

[Sal Ghatorr]

?achn??a si? lekko gdy dotar?o do niej, ?e by?a w?a?nie poddawana jaki? dziwnym testom o niewiadomym celu i efekcie. Z do?? radosnego zachowania pirata domy?la?a si?, ?e jemu ten nieznany efekt nadzwyczaj odpowiada, ale czy jej te? b?dzie?
-Silent, jeste? taki... Losowy! - Wyrzuci?a wreszcie w jego stron?, wzdychaj?c przy tym. Chodz?ca niespodzianka o bardzo mi?ym sposobie bycia i pewnymi wadami, oto ca?y zielony ogier. Wsta?a od sto?u, gotowa ju? do wyj?cia.
-Szuka?? Nie pami?tasz, gdzie to jest? - Zdziwi?a si? nieco. Wspó?w?a?ciciel, a nie wie gdzie s? jego inwestycje? Jej rodzice dostaliby zawa?u, s?ysz?c o takim podej?ciu do swojej w?asno?ci.

[SilentGrass]

Piratowi nie schodzi? u?miech z twarzy kiedy patrzy? na Sal, która widocznie dosz?a do tego ?e pirat si? z ni? "bawi?". Jak kot który, z?apa? w swoje szpony myszk? i zabawia si? ni? przed po?arciem. A opór stawiany przez ofiar? tyko coraz bardziej go nakr?ca.
- Dopiero si? rozgrzewam, moja droga.
Wsta? od sto?u i pomóg? swojej wybrance wsta? od sto?u. Poprawi? lekko u?o?enie jej p?aszczu i z u?miechem skomentowa? jej zarzut.
- To by?o bardziej teoretyczne zagadnienie, bo czym?e jest utopia jak nieosi?galnym, azylem dla udr?czonych dusz? A karczma im tego raczej nie zapewni. Wi?c moje pytanie pozostaje. Gdzie jest NASZA utopia?
Z tym pytaniem pirat zostawi? Sal i lu?nym krokiem skierowa? si? w stron? wyj?cia. Przechodz?c obok stolika ze s?awnymi osobisto?ciami, to jest Spitfire i Ksi??niczk? Luna, uk?oni? si? po d?entelme?sku. Stan?? przy wyj?ciu i odwróci? si? w stron? sali czekaj?c na swoj? wybrank?.

[Sal Ghatorr]

Jak by?o powiedziane przed chwil? - chodz?ca niespodzianka. Zaskoczy? j? po raz kolejny, na dodatek wyganiaj?c z jej umys?u zbyt powa?ne my?li. ?adnie j? "wkr?ci?" w kwestii utopii, ale nie mia?a mu tego za z?e - to brzmia?o tak pi?knie, romantycznie i m?drze, ?e a? chcia?o si? tego s?ucha?. Posz?a za nim, dygaj?c przy stoliku ksi??niczki (czy ma dygn?? czy zrobi? co? innego? A niech to Discord, dygni?cie powinno by? dobre, przecie? za takie co? nie trafi na ksi??yc.... Chyba).
-Wiesz, mam szczer? nadziej? ?e znajdziemy i utopi? i Utopi?. - Odpowiedzia?a mu, gdy stan??a u jego boku, patrz?c mu w oczy.

[z/t]