Pensjonat "Pod Jedwabnym Piórem"

[Cayman]

Cayman ucieszył się, że przyjaciela zainteresowała jego paczuszka. Wątpił, żeby się on domyślił co jest w środku. Zawartość była w pewnym sensie niezbyt dobrze postrzegana. Ale dwa tak pozytywnie walnięte kuce takie jak on i Feather raczej nie mają z tym problemu. Jednorożec dostał ją od swojego starego przyjaciela, z dawnym czasów, Miltena.
- Jej zawartość można, jakby to powiedzieć delikatnie... wypalić...- uśmiechnął się tajemniczo.

[SomePony]

-Zaczekaj.. Że co?!- spontanicznie zareagowała na odpowiedź pegaza. '
-Ja mu się podobam? Ale.. Niby jak... Przecież nie ma we mnie nic ciekawego.. Są ładniejsze klacze odemnie...-rozmyślała klacz.
-Feather.. Ale Ty tak serio?-Na twarzy pegaz pojawiły się rumieńce, a Ona sama zwiesiła łepek wlepiając swój wzrok w podłogę.
Po chwili Some wypiła jeszcze trochę wina, w czasie gdy Feather rozmawiał z Cayman'em, pegaz otrząsnęła się, przemyślała sytuację i rzekła:
-Wiem że to nie ładnie podsłuchiwać rozmowy, ale usłyszałam że macie "ciekawą paczkę". Nie wiem czy wiecie ale znam się na roślinach i mam takowe w swoim ogrodzie różanym.- Klacz zwróciła się do swoich rozmówców półszeptem rzucając zalotne spojrzenie Feather'owi.

[Feather]

- Chyba wiem, co masz na myśli... Tak, z miłą chęcią ekhem sztachnę sobie część zawartości, jeśli podzielisz się ze mną - posłał uśmiech Caymanowi.
Jeszcze się pytasz... Ojoj...
- Mhmmmmm - odpowiedział przeciągle, uśmiechając się do klaczy, kiwąc przy tym głową.
Klacz faktycznie była... Cóż... Przynajmniej tak samo piękna jak jego... Młoda Sweet Tone. Właśnie... Może faktycznie fakt, że chodzi z tak młodą klaczą jest niesmaczny? Może krzywdzi ją w ten sposób? Powinna mieć kogoś w swoim wieku, a nie takiego starego konia...
- Takowe... Miło to słyszeć.
Wgapił się w oczka klaczy... Były cudowne. Niby przypadkiem, opuścił skrzydło, muskając jego czubkiem udo i pośladek klaczy.

[Feather]

- Chyba wiem, co masz na myśli... Tak, z miłą chęcią ekhem sztachnę sobie część zawartości, jeśli podzielisz się ze mną - posłał uśmiech Caymanowi.
Jeszcze się pytasz... Ojoj...
- Mhmmmmm - odpowiedział przeciągle, uśmiechając się do klaczy, kiwąc przy tym głową.
Klacz faktycznie była... Cóż... Przynajmniej tak samo piękna jak jego... Młoda Sweet Tone. Właśnie... Może faktycznie fakt, że chodzi z tak młodą klaczą jest niesmaczny? Może krzywdzi ją w ten sposób? Powinna mieć kogoś w swoim wieku, a nie takiego starego konia...
- Takowe... Miło to słyszeć.
Wgapił się w oczka klaczy... Były cudowne. Niby przypadkiem, opuścił skrzydło, muskając jego czubkiem udo i pośladek klaczy.
- Ups... Wybacz.

[Cayman]

-To dobrze, źe sie zrozumieliśmy. Wiesz... Po sowitym spożyciu można odlecieć jak Wonderbolts- zachichotał- I nie potrzeba tu do tego skrzydeł... To na prawde dobry towar. Czarny Rhobar i Bagienne Ziele... W połączeniu z Nordmarską Starką, której trochę butelek jeszcze mam... Hyhyhy. Żadko zdarza się taka okazja- mrugnął porozumiewaczo do pegaza.
-Ogród z roślinami?- ożywił się Cayman- Uprawiasz tam jakieś zioła? Z chęcią kupiłbym parę składników do... prób. Chce spróbować z... alchemią. A i herbatke by się zrobiło!- zaśmiał się.

[SomePony]

Klacz zadrżała, a jej skrzydła znów gwałtownie się rozprostowały.
-Znów?! Eh.. Po co z tym walczyć.. Pokażę Mu, że mi się to podoba.-Some powiedziała do Siebie w myślach. Czując jak skrzydło Feather'a gładzi jej udo i pośladek zaczęła cicho skomleć.
- Czy ja własnie.. O nie młoda damo, pohamuj się i nie rób scen przy świadkach!-prowadziła kolejny monolog.
Pegaz sięgnęła znów po kieliszek i spiła kolejny łyk wina by choć przez chwilę nie okazywać radości ile sprawia jej Feather.
-Tak Cayman, mam własny ogród. Na szczęście władza mnie nie sprawdza, miło mieszkać na obrzeżach Ponyville. A dokładnie jakich ziół potrzebujesz?-powiedziała na wpół załamanym głosem.

[Cayman]

Cayman zauważył coraz śmielszy flirt Feathera i Some. No cóź... Więc jednak. W sumie nie zdziwiło go to. Od początku było widać, źe coś między nimi iskrzy. "Nie rób sobie nadzieji idioto... Będzie tak jak ostatnio", pomyślał. Wciąź miał w pamięci swoją pierwszą, młodzieńczą miłość, do klaczy ziemnej, Sophiji. "Ehh... Zapomnij o niej... To była tylko idiotka". Pociągnął znaczny łyk ze swojego kieliszka. Zdawało mu się, źe słyszał ciche odgłosy, jakby jęknięcie od strony klaczy, gdy jego przyjaciel pogładził ją po udzie. Na początku się uśmiechnął, ale po chwili pomyślał, źe mu się wydawało; "Mój umysł jest popieprzony".

[Feather]

- Nie słyszałem o tym nigdy... Cóż... Caymanie... Zapraszam cię do pokoju numer trzy. Są tam... Dwie milutkie klacze... Bliźniaczki... Przy nich każdemu spodobają się łaskotki. Oczywiście wiesz, co mam na myśli, druhu... No chyba, że ja mam się tobą zająć - zachichotał.
Reakcja somepony wydawała mu się całkiem niespodziewana. Postanowił więc, że sam zajmie się klaczą.
- Some, jeśli chcesz, to mogę chętnie połaskotać ciebie sam...
Gdy mówił do pegaz, w jego głosie zabrzmiała nutka perwersji. Zaczął zataczać kółeczka czubkiem skrzydła, na pośladku klaczy.
- A co do ciebie, Beer... Napisz mi na kartce, która leży na ladzie, jak widzisz sobie te uprowadzenie...
/Beer - jak napiszesz, to napiszę posta, w którym dam opis porwania itd/

[Tea Charmer]

WTEM! Gdy Some Pony miała zostać lubieżnie skonsumowana seksualnie, grunt pod jej kopytami nagle znikł, a ona z wszechobowiązującym kreskówkowym prawem fizyki przed zapadnięciem się w czeluść zamachała chwilę kopytami w przestrzeni by ostatecznie wylądować w mrocznej otchłani która zamknęła się zaraz za nią zamknęła zostawiając miły i przyjemny aromat różanej herbaty..
[Some Pony z/t do Łona Przetrzymywanych w Bezdennej Otchłani Bezdennego Cylindra Tea]

[Cayman]

Cayman zaśmiał się z kawału przyjaciela.
- Wiesz, wolałbym jednak bliźniaczki... Ogiery mnie... nie kręcą.- uśmiechnął się.
Wtedy stało się coś niespodziewanego. Obecna obok Some po prostu zniknęła. Jednoroźca zaskoczyło tak bardzo, źe zdobył się tylko na krötkie "O buy some apples!!".

[Bright Beer]

Ładnie dyskutowali. Siedziała cicho z boku, pisząc tylko na kartce gdzie powinien teraz przebywać Black, że w razie gdyby miano mu coś podać to najlepiej, by było to w jagermeistrze, i że pokój gdzie sama miała sesję łaskotkową powinien być odpowiedni. I że te bliźniaczki dla jej narzeczonego też powinny być odpowiednie. Gdy już skończyła, zostawiła kartkę na ladzie.

[Feather]

- Rozumiem. No nic, druhu, to leć tam, czekają już. I pamiętaj, że lubią być niegrze... CO DO DIABŁA?!
Cóż... Widząc dziurę po prostu otworzył szeroko jadaczkę ze zdziwieniem i położył kopytko na ramieniu przyjaciela, kręcąc głową.
- Wiesz... Niektóre sprawy lepiej przemilczeć... Idź już lepiej do nich, nic nie widzieliśmy... - rzekł do Caymana.
Widząc wypisaną kartkę, przeczytał ją dokładnie, po czym spytał:
- A pani weźmie udział w łaskotaniu ogierka, czy nie? Bo jeśli nie, to możemy zaczynać zaraz... O ile lokacja, gdzie jest pan Black się zgadza.

[Cayman]

Ogier przez chwilę jeszcze siedział z rozdziawioną paszczą, nie wierząc swoim oczom. Jednak na słowa przyjaciela, przyznał mu rację.
-Taak... Niektórych rzeczy lepiej nie widzieć... Tak wogóle to co się stało?- zapytał z uśmiechem udając zdziwienie.
-Ja juź pójdę lepiej do twoich bliźniaczek.- powiedział, idąc w stronę miejsca wskazanego przez przyjaciela.

[Feather]

- Dobra... Ja spadam. Baw się dobrze, Cayman - rzekł do przyjaciela - Pani mąż zostanie porwany jeszcze tego wieczoru, pani Beer.
Pegaz wyszedł ze swojego przybytku, kierując się w losowym kierunku. W sumie, to mógł sobie teraz błądzić bez celu po całym Ponyville... Ach, tak... Odkąd rozstał się ze Sweet Tone, poczuł, że potrzebuje klaczy bardziej, niż przedtem. Uczucie zamotności znowu mu towarzyszyło, nie dając spać w nocy, przez co budził się nad ranem wykończony. Tracił też powoli chęci do życia... Czemu? Tyle niepowodzeń w miłości... Może jego przeznaczeniem jest samotność? Ta myśl wydawała mu się straszliwa i przytłaczająca.
ZT

[Bright Beer]

- Oczywiscie że wezmę, to w końcu mój narzeczony. - Uśmiechnęła się. Teraz pozostało jej czekać... miała nadzieję, że nie odebrał jeszcze dzieci z żłobka, pewnie by się wystraszyły porwaniem tatusia, ale wątpiła, by to zrobił. Prędzej by na nią poczekał... więc teraz ona to robiła dla niego. Siadła i czekała, aż go przyprowadzą. Na pewno się zdziwi.