Sweet Lullaby's daycare & nursery

[Sweet Lullaby]

Sweet Lullaby chyba całe szczęście nie wiedziała o kim Zecora mówi. Fire Hell nie wspominała jej o sekcie, ani nic. Z resztą nie widziała, żeby ktoś tu kogoś mordował ostatnimi czasy. Cóż, to prawda, nie które kucyki miały nierówno pod sufitem, na przykład Pinky Pie, ale to było nawet w pewien sposób urocze.
- Oj, pewnie to niełatwe, tak z maticorą dojść do porozumienia. Są na to jakieś specjalne sztuczki?

[Zecora]

-Gdy obdarzysz pomocą
To napewno jak Hell nie odpłacą przemocą-
Zebra aż się wzdrgnęła
Gdy to nazwisko wypowiedziała
-To stworzenia proste wielce
Nic nie zrobią swej przyjaciółce-

[Sweet Lullaby]

- Ja to bym sie bała podejść do takiej manitcory, jesteś bardzo odważna Zecoro. - uśmiechnęła sie do zebry. Fakt, słyszała o historie o tym, jak kucyki pomagając zwierzętom, zaskarbiają sobie ich względy. Zawsze w historiach uważała to za bardzo ryzykowne czyny.

[Zecora]

-Nie takie zwierzęta w afryce poskramiałam
I nie takim pomagałam
Lecz kuców i tak dalej nie zrozumiałam
Choć wiele dni y nimi spędziłam
Niektórymi dziwne siły kieruję
I z przelewu krwi się radują-
Zebra podrapała się po głowie
Zastanawiała się co mulica powie
Mówienie o teraźniejszości jej pasowało
Bo nie musiała wspominać o tym co się stało
-Przestrzegam cię przed białą klaczą
Co ją płomienne włosy wieńczą
Ona nie zna litości
Chyba że ktoś zaspokoi jej głód kosztowności-

[Sweet Lullaby]

-Oczywiście, będę pamiętać - odpowiedziała uprzejmie. Jasne, klacz z płomieniami zamiast grzywy, ktoś się musiał nieźle przebrać. Zaraz, chyba coś słyszała podobne historie, ale były o czymś nazywanym "koszmarami". Może ktoś się przebrał za taki koszmar? - Moge cię zapewnić, że w Ponyville, jak i w Equestrii jest wiele bardzo miłych kucyków, z którymi warto się zaprzyjaźnić. Nie trzeba siedzieć w lesie.

[Zecora]

-Las ma jednak swe uroki
Lubię stawiać w nim swe kroki
Tam władająca ogniem już nie wchodzi
Tam mą chatke każdy widzi-
Dziwne wrażenie zebra miała
Czyżby mulica powagi sprawy nie pojmowała
-Klacz musi być w mieście już dłuższą chwile
Choć znam kucy wiele
To jej niebieskich oczu nie zapomne
Chwila zaraz jej imię sobie przypomne-
Zecora się zastanowiła
I po chwili powiedziała
-Fire Hell brzmiało
Tego dowiedzieć mi się udało
Tylko oddając jej me kosztowności
Udało dotrwać mi się do teraźniejszości-

[Sweet Lullaby]

- Och mówisz o Fire Hell? Przebrała się za koszmar, tak? Cóż, nie widziałam jej dzisiaj bo siedzę i czekam aż dzieci zaczną obchodzić domy. - odpowiedziała, po czym dopiero po chwili doszła do niej druga część wypowiedzi. Sweet Lullaby miała problem z rozumieniem rymowanek. - Nie podoba mi się to co o niej mówisz - odpowiedziała, jak na nią ostrym tonem - Tutaj nikogo nie próbowała obrabować, a nie mam zamiaru wierzyć w plotki!
Miała nadzieję, że jej głos był wystarczająco stanowczy.

[Zecora]

W ustach Zecory kłamstwo nigdy nie postało
Więc to co mulica powiedziało ją zasmuciło
-To nie plotka
Lecz me doświadczenie
To było tylko ostrzeżenie
By kłamać nie jestem tak płytka
Ją tu nie dawno spotkałam
I szoku doznałam
Bo była radosna i miła
I chyba dawno nikogo nie zabiła
Za bardzo w jej zmiane nie wierzę
Lecz z chęcią się temu przyjrzę
Czyżbyś ją poznała
Opowiedz mi jaka się stała-

[Sweet Lullaby]

Sweet Lullaby zastanowiła się chwilę. Co by mogła powiedzieć o Fire Hell.
- Była wycofana, nie pewna tego, jak ma się zachowywać w obecności innych. - powiedziała w końcu - Właściwie to wydała mi się przepełniona jakimś ukrytym smutkiem. To był przykry widok. -dodała z żalem - Rozmawiałam z nią chwilę, była bardzo ostrożna. Jestem pewna, że nie chciała nikogo skrzywdzić!

[Zecora]

-Jednak miecz przy jej boku przypasany
I sęp co jest jej oddany
To nie są ozdoby
Lecz oznaka jej choroby
U nas wierzymy w złe duchy
Innego wytłumaczenia nie widzę jej skruchy
Musiała go w sobie dostrzec
I starać się go wystrzec-
Zecora wyglądała na zamyśloną
I jakby trochę zakłopotaną

[Sweet Lullaby]

Szczerze powiedziawszy, Sweet Lullaby ten miecz i sępa uznała za jakieś mało znaczące dodatki i nie zwróciła na nie większej uwagi. Zawsze wolała skupiać się bardziej na samych kucykach, niż na ich "ozdobach". Cały temat skwitowała tylko wzruszeniem ramionami. Obgadywanie innych kucyków nie było jej specjalnością. Bardziej interesowała ją sama Zecora.
-Długo tu mieszkasz?

[Zecora]

-Dość by Nightmare Moon uwidzieć
By jak zima wygląda się dowiedzieć
Nocy panowanie zauważyć
Chaosu panowanie przeżyć-
Zecora się uśmiechała
I swą grzywe poprawiła
-O pająk prawdziwy
Co tu robisz sam, żywy?-

[Sweet Lullaby]

- Czyli jakiś rok, huh? To znacznie więcej niż ja, przeprowadziłam się dopiero niedawno. Jeszcze nie zdążyłam przedszkola otworzyć. Och, masz własne dzieci? Pewnie nie? - Sweet Lullaby odetchnęła z ulgą. Bała się, że Zecora nie miała innych tematów, niż obgadywanie Fire Hell. Potem usłyszała o pająku. Obejrzała się, ale bez większego zaskoczenia. Miała całe mnóstwo sztucznych, może się zmylił szukając towarzystwa?

[Zecora]

-Rok może i dłużej
Żyjąc bez cieci jest mi lżej
Lecz małe istotki są pocieszne
I takie życia pełne
Zawsze pomuc ci mogę z dzieciakami
I nafaszerować je legędami-
Zecora się uśmiechała
W swe kopytka pająka wzięła
Za okno go wypuściła
Lecz nim to zrobiła jedną nić mu wzięła
-Dziękuję sostro ma mała
Za to żeś mi tak wiele dała-

[Sweet Lullaby]

- To mogłoby być interesujące. - odpowiedziała z uśmiechem. Sweet Lullaby pomysł się podobał, szczerze powiedziawszy to sama chętnie posłuchałaby legend z odległych krajów. Zastanawiała się po co Zekorze pajęczyna, ale pewnie to miało coś wspólnego z leczeniem ziołami, na czym mulica kompletnie się nie znała. -Sądziłam, że dla kogoś kto mieszkał całe życie w stadzie, takie mieszkanie samemu może wydawać się samotne.